Galen, On the Natural Faculties., G, section 4

(갈레노스, On the Natural Faculties., G, section 4)

οὕτω μὲν ἐπὶ τῶν μητρῶν ἐναργῶσ αἱ δύο φαίνονται δυνάμεισ, ἐπὶ δὲ τῆσ γαστρὸσ ὧδε. πρῶτον μὲν τοῖσ κλύδωσιν, οἳ δὴ καὶ πεπίστευνται τοῖσ ἰατροῖσ ἀρρώστου κοιλίασ εἶναι συμπτώματα καὶ κατὰ λόγον πεπίστευνται· ἐνίοτε μὲν γὰρ ἐλάχιστα προσενηνεγμένων οὐ γίγνονται περιστελλομένησ ἀκριβῶσ αὐτοῖσ τῆσ γαστρὸσ καὶ σφιγγούσησ πανταχόθεν, ἐνίοτε δὲ μεστὴ μὲν ἡ γαστήρ ἐστιν, οἱ κλύδωνεσ δ’ ὡσ ἐπὶ κενῆσ ἐξακούονται. κατὰ φύσιν μὲν γὰρ ἔχουσα καὶ χρωμένη καλῶσ τῇ περισταλτικῇ δυνάμει, κἂν ὀλίγον ᾖ τὸ περιεχόμενον, ἅπαν αὐτὸ περιλαμβάνουσα χώραν οὐδεμίαν ἀπολείπει κενήν, ἀρρωστοῦσα δέ, καθότι ἂν ἀδυνατήσῃ περιλαβεῖν ἀκριβῶσ, ἐνταῦθ’ εὐρυχωρίαν τιν’ ἐργαζομένη συγχωρεῖ τοῖσ περιεχομένοισ ὑγροῖσ κατὰ τὰσ τῶν σχημάτων μεταλλαγὰσ ἄλλοτ’ ἀλλαχόσε μεταρρεουσι κλύδωνασ ἀποτελεῖν. εὐλόγωσ οὖν, ὅτι μηδὲ πέψουσιν ἱκανῶσ, οἱ ἐν τῶδε τῷ συμπτώματι γενόμενοι προσδοκῶσιν· οὐ γὰρ ἐνδέχεται πέψαι καλῶσ ἄρρωστον γαστέρα. τοῖσ τοιούτοισ δὲ καὶ μέχρι πλείονοσ ἐν αὐτῇ φαίνεται παραμένον τὸ βάροσ, ὡσ ἂν καὶ βραδύτερον πέττουσι. καὶ μὴν θαυμάσειεν ἄν τισ ἐπ’ αὐτῶν τούτων μάλιστα τὸ πολυχρόνιον τῆσ ἐν τῇ γαστρὶ διατριβῆσ οὐ τῶν σιτίων μόνον ἀλλὰ καὶ τοῦ πόματοσ· οὐ γάρ, ὅπερ ἂν οἰηθείη τισ, ὡσ τὸ τῆσ γαστρὸσ στόμα τὸ κάτω στενὸν ἱκανῶσ ὑπάρχον οὐδὲν παρίησι πρὶν ἀκριβῶσ λειωθῆναι, τοῦτ’ αἴτιον ὄντωσ ἐστί. πολλὰ γοῦν πολλάκισ ὀπωρῶν ὀστᾶ μέγιστα καταπίνουσι πάμπολλοι καί τισ δακτύλιον χρυσοῦν ἐν τῷ στόματι φυλάττων ἄκων κατέπιε καὶ ἄλλοσ τισ νόμισμα καὶ ἄλλοσ ἄλλο τι σκληρὸν καὶ δυσκατέργαστον, ἀλλ’ ὅμωσ ἅπαντεσ οὗτοι Ῥᾳδίωσ ἀπεπάτησαν, ἃ κατέπιον, οὐδενὸσ αὐτοῖσ ἀκολουθήσαντοσ συμπτώματοσ. εἰ δέ γ’ ἡ στενότησ τοῦ πόρου τῆσ γαστρὸσ αἰτία τοῦ μένειν ἐπὶ πλέον ἦν τοῖσ ἀτρίπτοισ σιτίοισ, οὐδὲν ἂν τούτων ποτὲ διεχώρησεν. ἀλλὰ καὶ τὸ τὰ πόματ’ αὐτοῖσ ἐν τῇ γαστρὶ παραμένειν ἐπὶ πλεῖστον ἱκανὸν ἀπάγειν τὴν ὑπόνοιαν τοῦ πόρου τῆσ στενότητοσ· ὅλωσ γάρ, εἴπερ ἦν ἐν τῷ κεχυλῶσθαι τὸ θᾶττον ὑπιέναι, τά τε Ῥοφήματ’ ἂν οὕτω καὶ τὸ γάλα καὶ ὁ τῆσ πτισάνησ χυλὸσ αὐτίκα διεξῄει πᾶσιν. ἀλλ’ οὐχ ὧδ’ ἔχει· τοῖσ μὲν γὰρ ἀσθενέσιν ἐπὶ πλεῖστον ἐμπλεῖ ταῦτα καὶ κλύδωνασ ἐργάζεται παραμένοντα καὶ θλίβει καὶ βαρύνει τὴν γαστέρα, τοῖσ δ’ ἰσχυροῖσ οὐ μόνον τούτων οὐδὲν συμβαίνει, ἀλλὰ καὶ πολὺ πλῆθοσ ἄρτων καὶ κρεῶν ὑποχωρεῖ ταχέωσ. οὐ μόνον δ’ ἐκ τοῦ περιτετάσθαι τὴν γαστέρα καὶ βαρύνεσθαι καὶ μεταρρεῖν ἄλλοτ’ εἰσ ἄλλα μέρη μετὰ κλύδωνοσ τὸ παραμένειν ἐπὶ πλέον ἐν αὐτῇ πάντωσ τοῖσ οὕτωσ ἔχουσι τεκμήραιτ’ ἄν τισ ἀλλὰ κἀκ τῶν ἐμέτων· ἔνιοι γὰρ οὐ μετὰ τρεῖσ ὡρ́ασ ἢ τέτταρασ ἀλλὰ νυκτῶν ἤδη μέσων παμπόλλου μεταξὺ χρόνου διελθόντοσ ἐπὶ ταῖσ προσφοραῖσ ἀνήμεσαν ἀκριβῶσ ἅπαντα τὰ ἐδηδεσμένα. καὶ μὲν δὴ καὶ ζῷον ὁτιοῦν ἐμπλήσασ ὑγρᾶσ τροφῆσ, ὥσπερ ἡμεῖσ πολλάκισ ἐπὶ συῶν ἐπειράθημεν ἐξ ἀλεύρων μέθ’ ὕδατοσ οἱο͂ν κυκεῶνά τινα δόντεσ αὐτοῖσ, ἔπειτα μετὰ τρεῖσ που καὶ τέτταρασ ὡρ́ασ ἀνατεμόντεσ, εἰ οὕτω καὶ σὺ πράξειασ, εὑρήσεισ ἔτι κατὰ τὴν γαστέρα τὰ ἐδηδεσμένα· πέρασ γὰρ αὐτοῖσ ἐστι τῆσ ἐνταῦθα μονῆσ οὐχ ἡ χύλωσισ, ἣν καὶ ἐκτὸσ ἔτι ὄντων μηχανήσασθαι δυνατόν ἐστιν, ἀλλ’ ἡ πέψισ, ἕτερόν τι τῆσ χυλώσεωσ οὖσα, καθάπερ αἱμάτωσίσ τε καὶ θρέψισ. ὡσ γὰρ κἀκεῖνα δέδεικται ποιοτήτων μεταβολῇ γιγνόμενα, τὸν αὐτὸν τρόπον καὶ ἡ ἐν τῇ γαστρὶ πέψισ τῶν σιτίων εἰσ τὴν οἰκείαν ἐστὶ τῷ τρεφομένῳ ποιότητα μεταβολὴ καὶ ὅταν γε πεφθῇ τελέωσ, ἀνοίγνυται μὲν τηνικαῦτα τὸ κάτω στόμα, διεκπίπτει δ’ αὐτοῦ τὰ σιτία Ῥᾳδίωσ, εἰ καὶ πλῆθόσ τι μεθ’ ἑαυτῶν ἔχοντα τύχοι λίθων ἢ ὀστῶν ἢ γιγάρτων ἤ τινοσ ἄλλου χυλωθῆναι μὴ δυναμένου. καί σοι τοῦτ’ ἔνεστιν ἐπὶ ζῳού θεάσασθαι στοχασαμένῳ τὸν καιρὸν τῆσ κάτω διεξόδου. καὶ μέν γε καὶ εἰ σφαλείησ ποτὲ τοῦ καιροῦ καὶ μηδὲν μήπω κάτω παρέρχοιτο πεττομένων ἔτι κατὰ τὴν γαστέρα τῶν σιτίων, οὐδ’ οὕτωσ ἄκαρποσ ἡ ἀνατομή σοι γενήσεται· θεάσῃ γὰρ ἐπ’ αὐτῶν, ὅπερ ὀλίγῳ πρόσθεν ἐλέγομεν, ἀκριβῶσ μὲν μεμυκότα τὸν πυλωρόν, ἅπασαν δὲ τὴν γαστέρα περιεσταλμένην τοῖσ σιτίοισ τρόπον ὁμοιότατον, οἱο͂́νπερ καὶ αἱ μῆτραι τοῖσ κυουμένοισ. οὐ γὰρ ἔστιν οὐδέποτε κενὴν εὑρεῖν χώραν οὔτε κατὰ τὰσ ὑστέρασ οὔτε κατὰ τὴν κοιλίαν οὔτε κατὰ τὰσ κύστεισ ἀμφοτέρασ οὔτε κατὰ τὴν χοληδόχον ὀνομαζομένην οὔτε τὴν ἑτέραν· ἀλλ’ εἴτ’ ὀλίγον εἰή τὸ περιεχόμενον ἐν αὐταῖσ εἴτε πολύ, μεσταὶ καὶ πλήρεισ αὐτῶν αἱ κοιλίαι φαίνονται περιστελλομένων ἀεὶ τῶν χιτώνων τοῖσ περιεχομένοισ, ὅταν γε κατὰ φύσιν ἔχῃ τὸ ζῷον. Ἐρασίστρατοσ δ’ οὐκ οἶδ’ ὅπωσ τὴν περιστολὴν τῆσ γαστρὸσ ἁπάντων αἰτίαν ἀποφαίνει καὶ τῆσ λειώσεωσ τῶν σιτίων καὶ τῆσ τῶν περιττωμάτων ὑποχωρήσεωσ καὶ τῆσ τῶν κεχυλωμένων ἀναδόσεωσ. ἐγὼ μὲν γὰρ μυριάκισ ἐπὶ ζῶντοσ ἔτι τοῦ ζῳού διελὼν τὸ περιτόναιον εὑρ͂ον ἀεὶ τὰ μὲν ἔντερα πάντα περιστελλόμενα τοῖσ ἐνυπάρχουσι, τὴν κοιλίαν δ’ οὐχ ἁπλῶσ, ἀλλ’ ἐπὶ μὲν ταῖσ ἐδωδαῖσ ἄνωθέν τε καὶ κάτωθεν αὐτὰ καὶ πανταχόθεν ἀκριβῶσ περιειληφυῖαν ἀκίνητον, ὡσ δοκεῖν ἡνῶσθαι καὶ περιπεφυκέναι τοῖσ σιτίοισ· ἐν δὲ τούτῳ καὶ τὸν πυλωρὸν εὑρ́ισκον ἀεὶ μεμυκότα καὶ κεκλεισμένον ἀκριβῶσ ὥσπερ τὸ τῶν ὑστερῶν στόμα ταῖσ ἐγκύμοσιν. ἐπὶ μέντοι ταῖσ πέψεσι συμπεπληρωμέναισ ἀνέῳκτο μὲν ὁ πυλωρόσ, ἡ γαστὴρ δὲ περισταλτικῶσ ἐκινεῖτο παραπλησίωσ τοῖσ ἐντέροισ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION