Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 13

(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 13)

Τίνα μὲν οὖν τρόπον τὸ τῶν Ιοὐδαίων ἔθνοσ καταδουλωσαμένων αὐτὸ τῶν Μακεδόνων ἀνεκτήσατο τὴν ἐλευθερίαν καὶ δι’ ὅσων καὶ πηλίκων ἀγώνων ὁ στρατηγὸσ αὐτῶν ἐλθὼν Ιοὔδασ ἀπέθανεν ὑπὲρ αὐτῶν μαχόμενοσ, ἐν τῇ πρὸ ταύτησ βίβλῳ δεδηλώκαμεν. μετὰ δὲ τὴν τελευτὴν τὴν Ιοὔδου πᾶν ὅσον ἦν ἔτι τῶν ἀσεβῶν καὶ παραβεβηκότων τὴν πάτριον πολιτείαν ἐπεφύη τοῖσ Ιοὐδαίοισ καὶ πανταχόθεν αὐτοὺσ ἀκμάζον ἐκάκου.

συνελάμβανε δὲ τῇ τούτων πονηρίᾳ καὶ λιμὸσ τὴν χώραν καταλαβών, ὡσ πολλοὺσ διὰ τὴν σπάνιν τῶν ἀναγκαίων καὶ τὸ μὴ δύνασθαι τοῖσ παρ’ ἀμφοτέρων ἀπό τε τοῦ λιμοῦ καὶ τῶν ἐχθρῶν δεινοῖσ ἀντέχειν αὐτομολῆσαι πρὸσ τοὺσ Μακεδόνασ.

Βακχίδησ δὲ τῶν Ιοὐδαίων τοὺσ ἀποστάντασ τῆσ πατρίου συνηθείασ καὶ τὸν κοινὸν βίον προῃρημένουσ συναθροίσασ τούτοισ ἐνεχείρισεν τὴν τῆσ χώρασ ἐπιμέλειαν, οἳ καὶ συλλαμβάνοντεσ τοὺσ Ιοὔδου φίλουσ καὶ τὰ ἐκείνου φρονοῦντασ τῷ Βακχίδῃ παρέδοσαν·

ὁ δὲ βασανίζων πρῶτον αὐτοὺσ καὶ πρὸσ ἡδονὴν αἰκιζόμενοσ ἔπειθ’ οὕτωσ διέφθειρεν. ταύτησ δὲ τῆσ συμφορᾶσ τοῖσ Ιοὐδαίοισ τηλικαύτησ γενομένησ, ἡλίκησ οὐκ ἦσαν πεπειραμένοι μετὰ τὴν ἐκ Βαβυλῶνοσ ἐπάνοδον, οἱ περιλειφθέντεσ τῶν ἑταίρων τῶν Ιοὔδου βλέποντεσ ἀπολλύμενον οἰκτρῶσ τὸ ἔθνοσ προσελθόντεσ αὐτοῦ τῷ ἀδελφῷ Ιὠνάθῃ μιμεῖσθαι τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ καὶ τὴν ἐκείνου περὶ τῶν ὁμοφύλων πρόνοιαν ἠξίουν ἀποθανόντοσ ὑπὲρ τῆσ ἐκείνων ἐλευθερίασ, καὶ μὴ περιορᾶν ἀπροστάτητον τὸ ἔθνοσ μηδ’ ἐν οἷσ φθείρεται.

ὁ δ’ Ιὠνάθησ φήσασ ἑτοίμωσ ἔχειν ἀποθνήσκειν ὑπὲρ αὐτῶν καὶ νομισθεὶσ κατὰ μηδὲν εἶναι χείρων τἀδελφοῦ στρατηγὸσ ἀποδείκνυται τῶν Ιοὐδαίων.

Ὁ δὲ Βακχίδησ ἀκούσασ καὶ φοβηθείσ, μὴ παράσχῃ πράγματα τῷ βασιλεῖ καὶ τοῖσ Μακεδόσιν ὁ Ιὠνάθησ, ὡσ καὶ πρότερον Ιοὔδασ, ἀποκτεῖναι δόλῳ τοῦτον ἐζήτει.

ταύτην δὲ ἔχων τὴν προαίρεσιν οὐκ ἔλαθεν τὸν Ιὠνάθην οὐδὲ τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ Σίμωνα, ἀλλὰ γὰρ μαθόντεσ οὗτοι καὶ παραλαβόντεσ τοὺσ ἑταίρουσ ἅπαντασ εἰσ τὴν ἐρημίαν τὴν ἔγγιστα τῆσ πόλεωσ τὸ τάχοσ ἔφυγον, καὶ παραγενόμενοι ἐπὶ τὸ ὕδωρ τὸ καλούμενον λάκκου Ἀσφὰρ αὐτόθι διῆγον.

ὁ δὲ Βακχίδησ αἰσθόμενοσ αὐτοὺσ ἀπηρκότασ καὶ ἐν ἐκείνῳ τῷ τόπῳ τυγχάνοντασ ὡρ́μησεν ἐπ’ αὐτοὺσ μετὰ πάσησ τῆσ δυνάμεωσ, καὶ πέραν τοῦ Ιὀρδάνου στρατοπεδευσάμενοσ ἀνελάμβανε τὴν δύναμιν.

Ιὠνάθησ δὲ γνοὺσ τὸν Βακχίδην ἐπ’ αὐτὸν ἥκοντα πέμπει τὸν ἀδελφὸν Ιωἄννην τὸν καὶ Γάδδειν λεγόμενον πρὸσ τοὺσ Ναβαταίουσ Ἄραβασ, ἵνα παρ’ αὐτοῖσ ἀποθῆται τὴν ἀποσκευὴν ἑώσ οὗ πολεμήσουσι πρὸσ Βακχίδην·

ἦσαν γὰρ φίλοι. τὸν δὲ Ιωἄννην ἀπιόντα πρὸσ τοὺσ Ναβαταίουσ ἐνεδρεύσαντεσ ἐκ Μηδάβασ πόλεωσ οἱ Ἀμαραίου παῖδεσ αὐτόν τε συλλαμβάνουσι καὶ τοὺσ σὺν αὐτῷ, καὶ διαρπάσαντεσ ὅσα ἐπεκομίζετο κτείνουσι τὸν Ιωἄννην καὶ τοὺσ ἑταίρουσ αὐτοῦ πάντασ.

δίκην μέντοι γε τούτων ὑπέσχον τοῖσ ἀδελφοῖσ αὐτοῦ τὴν ἀξίαν, ἣν μετ’ οὐ πολὺ δηλώσομεν. Ὁ δὲ Βακχίδησ γνοὺσ τὸν Ιὠνάθην ἐν τοῖσ ἕλεσι τοῦ Ιὀρδάνου κατεστρατοπεδευμένον παραφυλάξασ τὴν τῶν σαββάτων ἡμέραν ἐπ’ αὐτὸν ἧκεν ὡσ οὐ μαχούμενον ἐκείνῃ διὰ τὸν νόμον.

ὁ δὲ παρορμήσασ τοὺσ ἑταίρουσ καὶ περὶ τῶν ψυχῶν αὐτοῖσ εἶναι τὸν κίνδυνον εἰπὼν μέσοισ ἀπειλημμένοισ τοῦ τε ποταμοῦ καὶ τῶν πολεμίων ὡσ φυγὴν οὐκ ἔχουσιν, οἱ μὲν γὰρ ἔμπροσθεν ἐπῄεσαν ὁ ποταμὸσ δ’ ἦν κατόπιν αὐτῶν, εὐξάμενοσ δὲ καὶ τῷ θεῷ νίκην αὐτοῖσ παρασχεῖν συνάπτει τοῖσ πολεμίοισ.

ὧν πολλοὺσ καταβαλὼν ἐπεὶ τολμηρῶσ εἶδεν ἐπερχόμενον αὐτῷ τὸν Βακχίδην, ἐξέτεινε τὴν δεξιὰν ὡσ πλήξων αὐτόν.

τοῦ δὲ προϊδομένου καὶ τὴν πληγὴν ἐκκλίναντοσ ἀποπηδήσασ μετὰ τῶν ἑταίρων εἰσ τὸν ποταμὸν διενήξατο, καὶ τοῦτον διασώζονται τὸν τρόπον εἰσ τὸ πέραν τοῦ Ιὀρδάνου, τῶν πολεμίων οὐκέτι τὸν ποταμὸν ἀντιδιαβάντων ὑποστρέψαντοσ εὐθὺσ τοῦ Βακχίδου εἰσ τὴν ἐν Ιἑροσολύμοισ ἄκραν. ἀπέβαλεν δὲ τῆσ στρατιᾶσ ὡσ περὶ δισχιλίουσ.

καὶ πύργουσ ἐν ἑκάστῃ τῶν πόλεων οἰκοδομήσασ καὶ τείχη περιβαλὼν αὐταῖσ καρτερὰ καὶ τῷ μεγέθει διαφέροντα δύναμιν εἰσ αὐτὰσ κατέστησεν, ὅπωσ κακοῦν ἐκεῖθεν ὁρμώμενοι τοὺσ Ιοὐδαίουσ ἔχωσιν.

μάλιστα δὲ τὴν ἐν Ιἑροσολύμοισ ἄκραν ὠχύρωσεν.

λαβὼν δὲ καὶ τοὺσ τῶν πρώτων τῆσ Ιοὐδαίασ παῖδασ ὁμήρουσ εἰσ τὴν ἄκραν αὐτοὺσ ἐνέκλεισεν καὶ τοῦτον ἐφύλαττεν τὸν τρόπον. Ὑπὸ τὸν αὐτὸν δὲ καιρὸν παραγενόμενόσ τισ πρὸσ Ιὠνάθην καὶ τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ Σίμωνα τοὺσ Ἀμαραίου παῖδασ ἀπήγγειλεν αὐτοῖσ γάμον ἐπιτελοῦντασ καὶ τὴν νύμφην ἄγοντασ ἀπὸ Ναβαθὰ πόλεωσ θυγατέρα τινὸσ οὖσαν τῶν ἐπιφανῶν παρὰ τοῖσ Ἄραψιν, μέλλειν δὲ γίνεσθαι παραπομπὴν τῆσ κόρησ λαμπρὰν καὶ πολυτελῆ.

οἱ δὲ περὶ τὸν Ιὠνάθην καὶ Σίμωνα καιρὸν ἐπιτηδειότατον εἰσ τὴν ἐκδικίαν τἀδελφοῦ νομίσαντεσ αὐτοῖσ παραφανῆναι, καὶ λήψεσθαι τὴν ὑπὲρ Ιωἄννου δίκην παρ’ αὐτῶν ἐπὶ πολλῆσ ἐξουσίασ ὑπολαβόντεσ ἐξώρμησαν εἰσ τὰ Μήδαβα καὶ τοὺσ ἐχθροὺσ ἐν τῷ ὄρει λοχῶντεσ ἔμενον.

ὡσ δ’ εἶδον αὐτοὺσ ἄγοντασ τὴν παρθένον καὶ τὸν νυμφίον καὶ φίλων σὺν αὐτοῖσ οἱο͂ν εἰκὸσ ἐν γάμοισ ὄχλον, ἀναπηδήσαντεσ ἐκ τῆσ ἐνέδρασ ἀπέκτειναν ἅπαντασ καὶ τὸν κόσμον καὶ τὴν ἄλλην ὅση τότε εἵπετο λεία τοῖσ ἀνθρώποισ λαβόντεσ ὑπέστρεψαν.

καὶ τιμωρίαν μὲν ὑπὲρ Ιωἄννου τἀδελφοῦ παρὰ τῶν υἱῶν Ἀμαραίου τοιαύτην ἀπέλαβον·

αὐτοί τε γὰρ οὗτοι καὶ οἱ συνεπόμενοι τούτοισ φίλοι καὶ γυναῖκεσ αὐτῶν καὶ τέκνα διεφθάρησαν ὄντεσ τετρακόσιοι. Σίμων μὲν οὖν καὶ Ιὠνάθησ εἰσ τὰ ἕλη τοῦ ποταμοῦ ὑποστρέψαντεσ αὐτόθι κατέμενον.

Βακχίδησ δὲ τὴν Ιοὐδαίαν ἅπασαν φρουραῖσ ἀσφαλισάμενοσ ὑπέστρεψεν πρὸσ τὸν βασιλέα. καὶ τότε μὲν ἐπ’ ἔτη δύο τὰ τῶν Ιοὐδαίων ἠρέμησεν πράγματα. οἱ δὲ φυγάδεσ καὶ οἱ ἀσεβεῖσ ὁρῶντεσ τὸν Ιὠνάθην καὶ τοὺσ σὺν αὐτῷ μετὰ πολλῆσ ἀδείασ ἐνδιατρίβοντασ τῇ χώρᾳ διὰ τὴν εἰρήνην πέμπουσιν πρὸσ Δημήτριον τὸν βασιλέα, παρακαλοῦντεσ ἀποστεῖλαι Βακχίδην ἐπὶ τὴν Ιὠνάθου σύλληψιν·

ἐδήλουν γὰρ αὐτὴν ἀπόνωσ ἐσομένην, καὶ νυκτὶ μιᾷ μὴ προσδοκῶσιν αὐτοῖσ ἐπιπεσόντεσ ἀποκτενεῖν ἅπαντασ. τοῦ δὲ βασιλέωσ ἐκπέμψαντοσ τὸν Βακχίδην, γενόμενοσ οὗτοσ ἐν τῇ Ιοὐδαίᾳ πᾶσιν ἔγραψεν τοῖσ φίλοισ καὶ Ιοὐδαίοισ καὶ συμμάχοισ συλλαβεῖν αὐτῷ τὸν Ιὠνάθην.

σπουδαζόντων δὲ πάντων καὶ μὴ δυναμένων κρατῆσαι τοῦ Ιὠνάθου, ἐφυλάσσετο γὰρ σφόδρα τὴν ἐπιβουλὴν ᾐσθημένοσ, ὁ Βακχίδησ ὀργισθεὶσ τοῖσ φυγάσιν ὡσ ψευσαμένοισ αὐτόν τε καὶ τὸν βασιλέα πεντήκοντα αὐτῶν τοὺσ ἡγουμένουσ συλλαβὼν ἀπέκτεινεν.

ὁ δὲ Ιὠνάθησ σὺν τἀδελφῷ καὶ τοῖσ ἑταίροισ εἰσ Βηθαλαγὰν ἀναχωρεῖ κώμην οὖσαν ἐν τῇ ἐρήμῳ φοβηθεὶσ τὸν Βακχίδην, καὶ οἰκοδομήσασ πύργουσ καὶ τείχη περιβαλόμενοσ αὑτὸν ἔσχεν ἀσφαλῶσ πεφρουρημένον.

Βακχίδησ δὲ ταῦτ’ ἀκούσασ τήν τε μεθ’ ἑαυτοῦ στρατιὰν ἄγων καὶ τῶν Ιοὐδαίων τοὺσ συμμάχουσ παραλαβὼν ἐπὶ τὸν Ιὠνάθην ἧκεν, καὶ προσβαλὼν αὐτοῦ τοῖσ ὀχυρώμασιν ἐπὶ πολλὰσ αὐτὸν ἡμέρασ ἐπολιόρκει.

ὁ δὲ πρὸσ τὴν σπουδὴν τῆσ πολιορκίασ οὐκ ἐνδίδωσιν, ἀλλὰ καρτερῶσ ἀντιστὰσ Σίμωνα μὲν τὸν ἀδελφὸν ἐν τῇ πόλει καταλείπει τῷ Βακχίδῃ πολεμήσοντα, λάθρα δ’ αὐτὸσ εἰσ τὴν χώραν ἐξελθὼν καὶ συναγαγὼν χεῖρα πολλὴν παρὰ τῶν τὰ αὐτοῦ φρονούντων νυκτὸσ ἐπιπίπτει τῷ τοῦ Βακχίδου στρατοπέδῳ καὶ συχνοὺσ αὐτῶν διαφθείρασ φανερὸσ καὶ τἀδελφῷ Σίμωνι γίνεται τοῖσ ἐχθροῖσ ἐπιπεσών.

καὶ γὰρ οὗτοσ αἰσθόμενοσ ὑπ’ αὐτοῦ κτεινομένουσ τοὺσ πολεμίουσ ἐπέξεισιν αὐτοῖσ, καὶ τά τε μηχανήματα τὰ πρὸσ τὴν πολιορκίαν ἐνέπρησε τῶν Μακεδόνων καὶ φόνον αὐτῶν ἱκανὸν εἰργάσατο.

θεασάμενοσ δ’ αὑτὸν ὁ Βακχίδησ ὑπὸ τῶν ἐχθρῶν ἀπειλημμένον καὶ τοὺσ μὲν ἔμπροσθεν αὐτῶν τοὺσ δ’ ὄπισθεν προσκειμένουσ, εἰσ ἀθυμίαν ἅμα καὶ ταραχὴν τῆσ διανοίασ ἐνέπεσεν τῷ παρ’ ἐλπίδασ ἀποβάντι τῆσ πολιορκίασ συγχυθείσ.

τὸν μέντοι γε ὑπὲρ τούτων θυμὸν εἰσ τοὺσ φυγάδασ, οἳ μετεπέμψαντο παρὰ τοῦ βασιλέωσ αὐτόν, ἀπέσκηψεν ὡσ ἐξηπατηκότασ, ἐβούλετο δὲ τελευτήσασ τὴν πολιορκίαν, εἰ δυνατόν, εὐπρεπῶσ εἰσ τὴν οἰκείαν ὑποστρέψαι.

Μαθὼν δ’ αὐτοῦ τὴν διάνοιαν Ιὠνάθησ πρεσβεύεται πρὸσ αὐτὸν περὶ φιλίασ καὶ συμμαχίασ, ὅπωσ ἀποδῶσιν ἀλλήλοισ οὓσ εἰλήφασιν αἰχμαλώτουσ ἑκάτεροι.

νομίσασ δὲ ταύτην εὐπρεπεστάτην ὁ Βακχίδησ τὴν ἀναχώρησιν σπένδεται πρὸσ τὸν Ιὠνάθην φιλίαν, καὶ ὤμοσαν μὴ στρατεύσειν ἔτι κατ’ ἀλλήλων, καὶ τούσ τε αἰχμαλώτουσ ἀποδοὺσ καὶ τοὺσ οἰκείουσ κομισάμενοσ ὑπέστρεψεν εἰσ Ἀντιόχειαν πρὸσ τὸν βασιλέα καὶ μετὰ ταύτην τὴν ἀναχώρησιν οὐκέτι εἰσ τὴν Ιοὐδαίαν ἐνέβαλεν.

ὁ δὲ Ιὠνάθησ ταύτησ τῆσ ἀδείασ λαβόμενοσ καὶ ποιούμενοσ ἐν Μαχμᾶ πόλει τὴν δίαιταν αὐτόθι τοῖσ ὄχλοισ διεῖπε τὰ πράγματα καὶ τοὺσ πονηροὺσ καὶ ἀσεβεῖσ κολάζων ἐκάθηρεν οὕτωσ ἀπὸ τούτων τὸ ἔθνοσ.

Ἔτει δ’ ἑξηκοστῷ καὶ ἑκατοστῷ τὸν Ἀντιόχου τοῦ Ἐπιφανοῦσ υἱὸν Ἀλέξανδρον ἀναβάντα εἰσ Συρίαν συνέβη καταλαβέσθαι Πτολεμαί̈δα ἐκ προδοσίασ τῶν ἔνδον στρατιωτῶν·

ἀπεχθῶσ γὰρ εἶχον πρὸσ τὸν Δημήτριον διὰ τὴν ὑπερηφανίαν αὐτοῦ καὶ τὸ δυσέντευκτον. ἀποκλείσασ γὰρ αὑτὸν εἰσ τετραπύργιόν τι βασίλειον, ὃ κατεσκεύασεν αὐτὸσ οὐκ ἄπωθεν τῆσ Ἀντιοχείασ, οὐδένα προσίετο, ἀλλὰ περὶ τὰ πράγματα ῥάθυμοσ ἦν καὶ ὀλίγωροσ, ὅθεν αὐτῷ καὶ μᾶλλον τὸ παρὰ τῶν ὑποτεταγμένων μῖσοσ ἐξήφθη, καθὼσ ἤδη καὶ ἐν ἄλλοισ δεδηλώκαμεν.

γενόμενον οὖν ἐν Πτολεμαί̈δι τὸν Ἀλέξανδρον ἀκούσασ ὁ Δημήτριοσ ἦγεν ἅπασαν ἀναλαβὼν ἐπ’ αὐτὸν τὴν δύναμιν.

ἔπεμψεν δὲ καὶ πρὸσ Ιὠνάθην πρέσβεισ περὶ συμμαχίασ καὶ εὐνοίασ· φθάσαι γὰρ τὸν Ἀλέξανδρον διέγνω, μὴ προδιαλεχθεὶσ ἐκεῖνοσ αὐτῷ σχῇ τὴν παρ’ αὐτοῦ βοήθειαν. τοῦτο δ’ ἐποίει φοβηθείσ, μὴ μνησικακήσασ ὁ Ιὠνάθησ αὐτῷ τῆσ ἔχθρασ συνεπιθῆται.

προσέταξεν οὖν αὐτῷ συναθροίζειν δύναμιν καὶ κατασκευάζειν ὅπλα καὶ τοὺσ ὁμήρουσ, οὓσ τῶν Ιοὐδαίων ἐνέκλεισε Βακχίδησ ἐν τῇ ἄκρᾳ τῶν Ιἑροσολύμων, ἀπολαβεῖν. τοιούτων οὖν αὐτῷ τῶν παρὰ Δημητρίου προσπεσόντων ὁ Ιὠνάθησ παραγενόμενοσ εἰσ τὰ Ιἑροσόλυμα τὴν ἐπιστολὴν ἀνέγνω τοῦ βασιλέωσ ἀκουόντων τοῦ τε λαοῦ καὶ τῶν φρουρούντων τὴν ἀκρόπολιν.

ἀναγνωσθέντων δὲ τούτων οἱ ἀσεβεῖσ καὶ φυγάδεσ οἱ ἐκ τῆσ ἀκροπόλεωσ λίαν ἔδεισαν ἐπιτετροφότοσ Ιὠνάθῃ τοῦ βασιλέωσ στρατιὰν συλλέγειν καὶ τοὺσ ὁμήρουσ ἀπολαβεῖν.

ὁ δὲ τοῖσ γονεῦσιν ἑκάστῳ τὸν ἴδιον ἀπέδωκεν. καὶ οὕτωσ μὲν Ιὠνάθησ ἐν Ιἑροσολύμοισ τὴν μονὴν ἐποιεῖτο καινίζων τὰ κατὰ τὴν πόλιν καὶ πρὸσ τὴν αὐτοῦ βούλησιν κατασκευάζων ἕκαστον.

ἐκέλευσε γὰρ οἰκοδομηθῆναι καὶ τὰ τείχη τῆσ πόλεωσ ἐκ λίθων τετραγώνων, ὡσ ἂν ᾖ καὶ πρὸσ τοὺσ πολέμουσ ἀσφαλέστερα. ταῦτα δ’ ὁρῶντεσ οἱ τῶν φρουρίων τῶν ἐν τῇ Ιοὐδαίᾳ φύλακεσ ἐκλιπόντεσ αὐτὰ πάντεσ ἔφυγον εἰσ Ἀντιόχειαν πάρεξ τῶν ἐν Βαιθσούρᾳ πόλει καὶ τῶν ἐν τῇ ἄκρᾳ τῶν Ιἑροσολύμων·

οὗτοι γὰρ ἡ πλείων μοῖρα τῶν ἀσεβῶν καὶ πεφευγότων Ιοὐδαίων ἦσαν καὶ διὰ τοῦτο τὰσ φρουρὰσ οὐκ ἐγκατέλιπον. Γνοὺσ δὲ ὁ Ἀλέξανδροσ τάσ τε ὑποσχέσεισ, ἃσ ἐποιήσατο Δημήτριοσ πρὸσ Ιὠνάθην, καὶ τὴν ἀνδρείαν αὐτοῦ καὶ ὁπόσα διέθηκεν πολεμῶν τοὺσ Μακεδόνασ καὶ πάλιν οἱᾶ πεπονθὼσ αὐτὸσ εἰή ὑπὸ Δημητρίου καὶ Βακχίδου τοῦ Δημητρίου στρατηγοῦ, σύμμαχον οὐκ ἂν εὑρεῖν Ιὠνάθου ἀμείνω πρὸσ τοὺσ φίλουσ ἔλεγεν ἐν τῷ παρόντι καιρῷ, ὃσ καὶ πρὸσ τοὺσ πολέμουσ ἐστὶν ἀνδρεῖοσ, καὶ μῖσοσ οἰκεῖον ἔχει πρὸσ Δημήτριον πολλὰ πεπονθὼσ ὑπ’ αὐτοῦ κακὰ καὶ πεποιηκώσ.

εἰ τοιγαροῦν δοκεῖ φίλον ποιεῖσθαι αὐτὸν κατὰ Δημητρίου, νῦν ἐστιν οὐκ ἄλλοτε χρησιμώτερον παρακαλεῖν αὐτὸν ἐπὶ τὴν συμμαχίαν.

" δόξαν οὖν αὐτῷ καὶ τοῖσ φίλοισ πέμπειν πρὸσ τὸν Ιὠνάθην γράφει τοιαύτην ἐπιστολήν· "βασιλεὺσ Ἀλέξανδροσ Ιὠνάθῃ τῷ ἀδελφῷ χαίρειν.

τὴν μὲν ἀνδρείαν σου καὶ πίστιν ἀκηκόαμεν πάλαι καὶ διὰ τοῦτο πεπόμφαμεν πρὸσ σὲ περὶ φιλίασ καὶ συμμαχίασ. χειροτονοῦμεν δέ σε σήμερον ἀρχιερέα τῶν Ιοὐδαίων καὶ φίλον ἐμὸν καλεῖσθαι. ἀπέσταλκά σοι καὶ δωρεὰσ στολὴν πορφυρᾶν καὶ στέφανον χρύσεον καὶ παρακαλῶ τιμηθέντα ὑφ’ ἡμῶν ὅμοιον γίνεσθαι περὶ ἡμᾶσ. Δεξάμενοσ δὲ ὁ Ιὠνάθησ τὴν ἐπιστολὴν ἐνδύεται μὲν τὴν ἱερατικὴν στολὴν τῆσ σκηνοπηγίασ ἐνστάσησ μετὰ ἔτη τέσσαρα ἢ τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ Ιοὔδαν ἀποθανεῖν·

καὶ γὰρ οὐδὲ κατὰ τοῦτον τὸν χρόνον ἀρχιερεύσ τισ ἐγεγόνει· συνάγει δὲ δύναμιν πολλὴν καὶ πλῆθοσ ὅπλων ἐχάλκευεν. Δημήτριον δὲ σφόδρα ταῦτ’ ἐλύπησεν μαθόντα καὶ τῆσ βραδυτῆτοσ ἑαυτὸν ἐποίησεν αἰτιᾶσθαι, ὅτι μὴ προλαβὼν Ἀλέξανδρον αὐτὸσ ἐφιλανθρωπεύσατο τὸν Ιὠνάθην, ἀλλ’ ἐκείνῳ καταλίποι καιρὸν εἰσ τοῦτο.

γράφει τοίνυν καὶ αὐτὸσ ἐπιστολὴν τῷ Ιὠνάθῃ καὶ τῷ δήμῳ δηλοῦσαν τάδε· "βασιλεὺσ Δημήτριοσ Ιὠνάθῃ καὶ τῷ ἔθνει τῶν Ιοὐδαίων χαίρειν.

ἐπειδὴ διετηρήσατε τὴν πρὸσ ἡμᾶσ φιλίαν καὶ πειράσασιν ὑμᾶσ τοῖσ ἐμοῖσ ἐχθροῖσ οὐ προσέθεσθε, καὶ ταύτην μὲν ὑμῶν ἐπαινῶ τὴν πίστιν καὶ παρακαλῶ δὲ τοῖσ αὐτοῖσ ἐμμένειν ἀποληψομένουσ ἀμοιβὰσ παρ’ ἡμῶν καὶ χάριτασ. τοὺσ γὰρ πλείστουσ ὑμῶν ἀνήσω τῶν φόρων καὶ τῶν συντάξεων, ἃσ ἐτελεῖτε τοῖσ πρὸ ἐμοῦ βασιλεῦσιν καὶ ἐμοί, νῦν τε ὑμῖν ἀφίημι τοὺσ φόρουσ, οὓσ ἀεὶ παρέχετε.

πρὸσ τούτοισ καὶ τὴν τιμὴν ὑμῖν χαρίζομαι τῶν ἁλῶν καὶ τῶν στεφάνων, οὓσ προσεφέρετε ἡμῖν, καὶ ἀντὶ τῶν τρίτων τοῦ καρποῦ καὶ τοῦ ἡμίσουσ τοῦ ξυλίνου καρποῦ τὸ γινόμενον ἐμοὶ μέροσ ὑμῖν ἀφίημι ἀπὸ τῆσ σήμερον ἡμέρασ. καὶ ὑπὲρ κεφαλῆσ ἑκάστησ ὃ ἔδει μοι δίδοσθαι τῶν ἐν τῇ Ιοὐδαίᾳ κατοικούντων καὶ τῶν τριῶν τοπαρχιῶν τῶν τῇ Ιοὐδαίᾳ προσκειμένων Σαμαρείασ καὶ Γαλιλαίασ καὶ Περαίασ, τούτουσ παραχωρῶ ὑμῖν ἀπὸ τοῦ νῦν εἰσ τὸν ἅπαντα χρόνον.

καὶ τὴν Ιἑροσολυμιτῶν πόλιν ἱερὰν καὶ ἄσυλον εἶναι βούλομαι καὶ ἐλευθέραν ἑώσ τῶν ὁρ́ων αὐτῆσ ἀπὸ τῆσ δεκάτησ καὶ τῶν τελῶν.

τὴν δὲ ἄκραν ἐπιτρέπω τῷ ἀρχιερεῖ ὑμῶν Ιὠνάθῃ, οὓσ δ’ ἂν αὐτὸσ δοκιμάσῃ πιστοὺσ καὶ φίλουσ τούτουσ ἐν αὐτῇ φρουροὺσ καταστῆσαι, ἵνα φυλάσσωσιν ἡμῖν αὐτήν. καὶ Ιοὐδαίων δὲ τοὺσ αἰχμαλωτισθέντασ καὶ δουλεύοντασ ἐν τῇ ἡμετέρᾳ ἀφίημι ἐλευθέρουσ.

κελεύω δὲ μηδὲ ἀγγαρεύεσθαι τὰ Ιοὐδαίων ὑποζύγια· τὰ δὲ σάββατα καὶ ἑορτὴν ἅπασαν καὶ τρεῖσ καὶ πρὸ τῆσ ἑορτῆσ ἡμέρασ ἔστωσαν ἀτελεῖσ. τὸν αὐτὸν τρόπον καὶ τοὺσ ἐν τῇ ἐμῇ κατοικοῦντασ Ιοὐδαίουσ ἐλευθέρουσ καὶ ἀνεπηρεάστουσ ἀφίημι, καὶ τοῖσ στρατεύεσθαι μετ’ ἐμοῦ βουλομένοισ ἐπιτρέπω καὶ μέχρισ τρισμυρίων ἐξέστω τοῦτο·

τῶν δ’ αὐτῶν, ὅποι ἂν ἀπίωσι, τεύξονται ὧν καὶ τὸ ἐμὸν στράτευμα μεταλαμβάνει. καταστήσω δ’ αὐτῶν οὓσ μὲν εἰσ τὰ φρούρια, τινὰσ δὲ περὶ τὴν φυλακὴν τοὐμοῦ σώματοσ, καὶ ἡγεμόνασ δὲ ποιήσω τῶν περὶ τὴν ἐμὴν αὐλήν. ἐπιτρέπω δὲ καὶ τοῖσ πατρῴοισ χρῆσθαι νόμοισ καὶ τούτουσ φυλάττειν, καὶ τοῖσ τρισὶν τοῖσ προσκειμένοισ τῇ Ιοὐδαίᾳ νομοῖσ ὑποτάσσεσθαι βούλομαι, καὶ τῷ ἀρχιερεῖ δὲ ἐπιμελὲσ εἶναι, ἵνα μηδὲ εἷσ Ιοὐδαῖοσ ἄλλο ἔχῃ ἱερὸν προσκυνεῖν ἢ μόνον τὸ ἐν Ιἑροσολύμοισ.

δίδωμι δ’ ἐκ τῶν ἐμῶν καὶ εἰσ τὴν δαπάνην τῶν θυσιῶν κατ’ ἔτοσ μυριάδασ πεντεκαίδεκα, τὰ δὲ περισσεύοντα τῶν χρημάτων ὑμέτερα εἶναι βούλομαι·

τὰσ δὲ μυρίασ δραχμάσ, ἃσ ἐλάμβανον ἐκ τοῦ ἱεροῦ οἱ βασιλεῖσ, ὑμῖν ἀφίημι διὰ τὸ προσήκειν αὐτὰσ τοῖσ ἱερεῦσιν τοῖσ λειτουργοῦσιν τῷ ἱερῷ. καὶ ὅσοι δ’ ἂν φύγωσιν εἰσ τὸ ἱερὸν τὸ ἐν Ιἑροσολύμοισ καὶ εἰσ τὰ ἀπ’ αὐτοῦ χρηματίζοντα ἢ βασιλικὰ ὀφείλοντεσ χρήματα ἢ δι’ ἄλλην αἰτίαν, ἀπολελύσθωσαν οὗτοι καὶ τὰ ὑπάρχοντα αὐτοῖσ σῶα ἔστω.

ἐπιτρέπω δὲ καὶ ἀνακαινίζειν τὸ ἱερὸν καὶ οἰκοδομεῖν τῆσ εἰσ ταῦτα δαπάνησ ἐκ τῶν ἐμῶν γινομένησ, καὶ τὰ τείχη δὲ συγχωρῶ τὰ τῆσ πόλεωσ οἰκοδομεῖσθαι καὶ πύργουσ ὑψηλοὺσ ἐγείρειν καὶ ταῦτα ἐκ τῶν ἐμῶν ἀνιστᾶν πάντα.

εἰ δέ τι καὶ φρούριόν ἐστιν, ὃ συμφέρει τῇ χώρᾳ τῇ Ιοὐδαίων ὀχυρὸν εἶναι, καὶ τοῦτ’ ἐκ τῶν ἐμῶν κατασκευασθήτω. Ταῦτα μὲν ὑπισχνούμενοσ καὶ χαριζόμενοσ ἔγραψεν τοῖσ Ιοὐδαίοισ Δημήτριοσ.

Ἀλέξανδροσ δὲ ὁ βασιλεὺσ δύναμιν μεγάλην συναγαγὼν μισθοφόρων καὶ τῶν προσθεμένων ἐκ τῆσ Συρίασ αὐτῷ στρατιωτῶν ἐπὶ τὸν Δημήτριον ἐστράτευσεν. καὶ μάχησ γενομένησ τὸ μὲν εὐώνυμον κέρασ τοῦ Δημητρίου τρέπεται τοὺσ ἐναντίουσ εἰσ φυγὴν καὶ ἐδίωξεν ἄχρι πολλοῦ κτείνει τε συχνοὺσ αὐτῶν καὶ διαρπάζει τὸ στρατόπεδον, τὸ δὲ δεξιόν, οὗ συνέβαινεν εἶναι τὸν Δημήτριον, ἡττᾶται.

καὶ οἱ μὲν ἄλλοι πάντεσ ἔφυγον, Δημήτριοσ δὲ γενναίωσ μαχόμενοσ οὐκ ὀλίγουσ μὲν ἀναιρεῖ τῶν πολεμίων, διώκων δὲ τοὺσ ἄλλουσ ἐλαύνει τὸν ἵππον εἰσ τέλμα βαθὺ καὶ δυσεκπόρευτον, ἔνθα συνέβη πεσόντοσ αὐτῷ τοῦ ἵππου μὴ δυνάμενον διαφυγεῖν ἀναιρεθῆναι.

τὸ γὰρ συμβεβηκὸσ περὶ αὐτὸν ἰδόντεσ οἱ πολέμιοι ἀνέστρεψαν καὶ κυκλωσάμενοι τὸν Δημήτριον πάντεσ ἐπ’ αὐτὸν ἠκόντιζον.

ὁ δὲ πεζὸσ ὢν γενναίωσ ἀπεμάχετο, καὶ τελευταῖον τραύματα λαβὼν πολλὰ καὶ μηκέτ’ ἀντέχειν δυνάμενοσ κατέπεσεν. καὶ τέλοσ μὲν τοιοῦτον τὸν Δημήτριον κατέλαβεν ἔτη βασιλεύσαντα ἕνδεκα, ὡσ καὶ ἐν ἄλλοισ δεδηλώκαμεν. βουλόμενοσ αὑτῷ δόξαν καὶ μνήμην αἰώνιον κατασκευάσαι, διέγνω πέμψασ πρὸσ Πτολεμαῖον τὸν βασιλέα καὶ τὴν βασίλισσαν Κλεοπάτραν αἰτήσασθαι παρ’ αὐτῶν ἐξουσίαν, ὅπωσ οἰκοδομήσειεν ναὸν ἐν Αἰγύπτῳ παραπλήσιον τῷ ἐν Ιἑροσολύμοισ καὶ Λευίτασ καὶ ἱερεῖσ ἐκ τοῦ ἰδίου γένουσ καταστήσῃ.

τοῦτο δ’ ἐβούλετο θαρρῶν μάλιστα τῷ προφήτῃ Ἡσαί̈ᾳ, ὃσ ἔμπροσθεν ἔτεσιν ἑξακοσίοισ πλέον γεγονὼσ προεῖπεν, ὡσ δεῖ πάντωσ ἐν Αἰγύπτῳ οἰκοδομηθῆναι ναὸν τῷ μεγίστῳ θεῷ ὑπ’ ἀνδρὸσ Ιοὐδαίου.

διὰ ταῦτα οὖν ἐπηρμένοσ Ὀνίασ γράφει Πτολεμαίῳ καὶ Κλεοπάτρᾳ τοιαύτην ἐπιστολήν· δέομαι συγχωρῆσαί μοι τὸ ἀδέσποτον ἀνακαθάραντι ἱερὸν καὶ συμπεπτωκὸσ οἰκοδομῆσαι ναὸν τῷ μεγίστῳ θεῷ καθ’ ὁμοίωσιν τοῦ ἐν Ιἑροσολύμοισ αὐτοῖσ μέτροισ ὑπὲρ σοῦ καὶ τῆσ σῆσ γυναικὸσ καὶ τῶν τέκνων, ἵν’ ἔχωσιν οἱ τὴν Αἴγυπτον κατοικοῦντεσ Ιοὐδαῖοι εἰσ αὐτὸ συνιόντεσ κατὰ τὴν πρὸσ ἀλλήλουσ ὁμόνοιαν ταῖσ σαῖσ ἐξυπηρετεῖν χρείαισ·

καὶ γὰρ Ἡσαί̈ασ ὁ προφήτησ τοῦτο προεῖπεν·

ἔσται θυσιαστήριον ἐν Αἰγύπτῳ κυρίῳ τῷ θεῷ· καὶ πολλὰ δὲ προεφήτευσεν ἄλλα τοιαῦτα διὰ τὸν τόπον. Καὶ ταῦτα μὲν ὁ Ὀνίασ τῷ βασιλεῖ Πτολεμαίῳ γράφει.

κατανοήσειε δ’ ἄν τισ αὐτοῦ τὴν εὐσέβειαν καὶ Κλεοπάτρασ τῆσ ἀδελφῆσ αὐτοῦ καὶ γυναικὸσ ἐξ ἧσ ἀντέγραψαν ἐπιστολῆσ· τὴν γὰρ ἁμαρτίαν καὶ τὴν τοῦ νόμου παράβασιν εἰσ τὴν Ὀνίου κεφαλὴν ἀνέθεσαν· ἀντέγραψαν γὰρ οὕτωσ·

"βασιλεὺσ Πτολεμαῖοσ καὶ βασίλισσα Κλεοπάτρα Ὀνίᾳ χαίρειν. ἀνέγνωμέν σου τὴν ἐπιστολὴν ἀξιοῦντοσ ἐπιτραπῆναί σοι τὸ ἐν Λεόντων πόλει τοῦ Ἡλιοπολίτου ἱερὸν συμπεπτωκὸσ ἀνακαθᾶραι, προσαγορευόμενον δὲ τῆσ ἀγρίασ Βουβάστεωσ. διὸ καὶ θαυμάζομεν, εἰ ἔσται τῷ θεῷ κεχαρισμένον τὸ καθιδρυσόμενον ἱερὸν ἐν ἀσελγεῖ τόπῳ καὶ πλήρει ζῴων ἱερῶν. ἐπεὶ δὲ σὺ φῂσ Ἡσαί̈αν τὸν προφήτην ἐκ πολλοῦ χρόνου τοῦτο προειρηκέναι, συγχωροῦμέν σοι, εἰ μέλλει τοῦτ’ ἔσεσθαι κατὰ τὸν νόμον·

ὥστε μηδὲν ἡμᾶσ δοκεῖν εἰσ τὸν θεὸν ἐξημαρτηκέναι. Λαβὼν οὖν τὸν τόπον ὁ Ὀνίασ κατεσκεύασεν ἱερὸν καὶ βωμὸν τῷ θεῷ ὅμοιον τῷ ἐν Ιἑροσολύμοισ, μικρότερον δὲ καὶ πενιχρότερον.

τὰ δὲ μέτρα αὐτοῦ καὶ τὰ σκεύη νῦν οὐκ ἔδοξέ μοι δηλοῦν· ἐν γὰρ τῇ ἑβδόμῃ μου βίβλῳ τῶν Ιοὐδαϊκῶν ἀναγέγραπται. εὑρ͂εν δὲ Ὀνίασ καὶ Ιοὐδαίουσ τινὰσ ὁμοίουσ αὐτῷ ἱερεῖσ καὶ Λευίτασ τοὺσ ἐκεῖ θρησκεύσοντασ.

ἀλλὰ περὶ μὲν τοῦ ἱεροῦ τούτου ἀρκούντωσ ἡμῖν δεδήλωται. Τοὺσ δ’ ἐν Ἀλεξανδρείᾳ Ιοὐδαίουσ καὶ Σαμαρεῖσ, οἳ τὸ ἐν Γαριζεὶν προσεκύνουν ἱερόν, κατὰ τοὺσ Ἀλεξάνδρου χρόνουσ συνέβη στασιάσαι πρὸσ ἀλλήλουσ, καὶ περὶ τῶν ἱερῶν ἐπ’ αὐτοῦ Πτολεμαίου διεκρίνοντο, τῶν μὲν Ιοὐδαίων λεγόντων κατὰ τοὺσ Μωυσέοσ νόμουσ ᾠκοδομῆσθαι τὸ ἐν Ιἑροσολύμοισ, τῶν δὲ Σαμαρέων τὸ ἐν Γαριζείν.

παρεκάλεσάν τε σὺν τοῖσ φίλοισ καθίσαντα τὸν βασιλέα τοὺσ περὶ τούτων ἀκοῦσαι λόγουσ καὶ τοὺσ ἡττηθέντασ θανάτῳ ζημιῶσαι.

τὸν μὲν οὖν ὑπὲρ τῶν Σαμαρέων λόγον Σαββαῖοσ ἐποιήσατο καὶ Θεοδόσιοσ, τοὺσ δ’ ὑπὲρ τῶν Ιἑροσολυμιτῶν καὶ Ιοὐδαίων Ἀνδρόνικοσ ὁ Μεσαλάμου. ὤμοσαν δὲ τὸν θεὸν καὶ τὸν βασιλέα ἦ μὴν ποιήσεσθαι τὰσ ἀποδείξεισ κατὰ τὸν νόμον, παρεκάλεσάν τε τὸν Πτολεμαῖον, ὅπωσ ὃν ἂν λάβῃ παραβαίνοντα τοὺσ ὁρ́κουσ ἀποκτείνῃ.

ὁ μὲν οὖν βασιλεὺσ πολλοὺσ τῶν φίλων εἰσ συμβουλίαν παραλαβὼν ἐκάθισεν ἀκουσόμενοσ τῶν λεγόντων. οἱ δ’ ἐν τῇ Ἀλεξανδρείᾳ τυγχάνοντεσ Ιοὐδαῖοι σφόδρα ἠγωνίων περὶ τῶν ἀνδρῶν, οἷσ ἀγανακτεῖν περὶ τοῦ ἐν τοῖσ Ιἑροσολύμοισ συνέβαινεν ἱεροῦ·

χαλεπῶσ γὰρ ἔφερον, εἰ τοῦτό τινεσ καταλύσουσιν οὕτωσ ἀρχαῖον καὶ διασημότατον τῶν κατὰ τὴν οἰκουμένην ὑπάρχον. τοῦ δὲ Σαββαίου καὶ Θεοδοσίου συγχωρησάντων τῷ Ἀνδρονίκῳ πρώτῳ ποιήσασθαι τοὺσ λόγουσ, ἤρξατο τῶν ἀποδείξεων ἐκ τοῦ νόμου καὶ τῶν διαδοχῶν τῶν ἀρχιερέων, ὡσ ἕκαστοσ παρὰ πατρὸσ τὴν τιμὴν ἐκδεξάμενοσ ἦρξε τοῦ ναοῦ, καὶ ὅτι πάντεσ οἱ τῆσ Ἀσίασ βασιλεῖσ τὸ ἱερὸν ἐτίμησαν ἀναθήμασιν καὶ λαμπροτάταισ δωρεαῖσ, τοῦ δ’ ἐν Γαριζεὶν ὡσ οὐδὲ ὄντοσ οὐδεὶσ λόγον οὐδ’ ἐπιστροφὴν ἐποιήσατο.

ταῦτα λέγων Ἀνδρόνικοσ καὶ πολλὰ τούτοισ ὅμοια πείθει τὸν βασιλέα κρῖναι μὲν κατὰ τοὺσ Μωυσέοσ νόμουσ οἰκοδομηθῆναι τὸ ἐν Ιἑροσολύμοισ ἱερόν, ἀποκτεῖναι δὲ τοὺσ περὶ τὸν Σαββαῖον καὶ Θεοδόσιον.

καὶ τὰ μὲν γενόμενα τοῖσ ἐν Ἀλεξανδρείᾳ Ιοὐδαίοισ κατὰ Πτολεμαῖον τὸν Φιλομήτορα ταῦτα ἦν. Δημητρίου δ’ ἀποθανόντοσ ἐν τῇ μάχῃ, καθὼσ ἐπάνω δεδηλώκαμεν, Ἀλέξανδροσ τὴν τῆσ Συρίασ παραλαβὼν βασιλείαν γράφει τῷ Φιλομήτορι Πτολεμαίῳ μνηστευόμενοσ αὐτοῦ πρὸσ γάμον τὴν θυγατέρα, δίκαιον εἶναι λέγων τῷ τὴν πατρῴαν ἀρχὴν κομισαμένῳ καὶ διὰ τὴν τοῦ θεοῦ πρόνοιαν εἰσ αὐτὴν προαχθέντι καὶ κρατήσαντι Δημητρίου καὶ μηδὲ τἆλλα ἐσομένῳ τῆσ πρὸσ αὐτὸν οἰκειότητοσ ἀναξίῳ συνάψαι συγγένειαν.

Πτολεμαῖοσ δὲ προσδεξάμενοσ ἡδέωσ τὴν μνηστείαν ἀντιγράφει χαίρειν τε λέγων ἐπὶ τῷ τὴν ἀρχὴν αὐτῷ πατρῴαν οὖσαν ἀπειληφέναι, καὶ τὴν θυγατέρα δώσειν ὑπισχνεῖται, ἀπαντᾶν δ’ αὐτὸν εἰσ Πτολεμαί̈δα τὴν θυγατέρα μέλλοντι ἄγειν ἐκέλευσεν·

αὐτὸσ γὰρ αὐτὴν μέχρι ταύτησ παραπέμψειν ἀπ’ Αἰγύπτου κἀκεῖ συνοικίσειν αὐτῷ τὴν παῖδα. καὶ Πτολεμαῖοσ μὲν ταῦτα γράψασ παραγίνεται μετὰ σπουδῆσ εἰσ Πτολεμαί̈δα καὶ Κλεοπάτραν ἄγων τὴν θυγατέρα.

εὑρὼν δ’ ἐκεῖ τὸν Ἀλέξανδρον καθὼσ ἐπέστειλεν προαπηντηκότα δίδωσιν αὐτῷ τὴν παῖδα καὶ φερνὴν ἄργυρόν τε καὶ χρυσὸν ὅσον εἰκὸσ ἦν δοῦναι βασιλέα. Τῶν δὲ γάμων ἐπιτελουμένων Ἀλέξανδροσ Ιὠνάθῃ τῷ ἀρχιερεῖ γράψασ ἐκέλευσεν αὐτὸν ἥκειν εἰσ Πτολεμαί̈δα.

παραγενόμενοσ δὲ πρὸσ τοὺσ βασιλέασ καὶ δωρησάμενοσ αὐτοὺσ λαμπρᾶσ τῆσ παρ’ ἀμφοτέρων ἀπέλαυσε τιμῆσ. Ἀλέξανδροσ δ’ αὐτὸν ἠνάγκασεν καὶ ἀποδυσάμενον τὴν οἰκείαν ἐσθῆτα λαβεῖν πορφύραν, καὶ συγκαθεσθῆναι ποιήσασ αὐτὸν ἐπὶ τοῦ βήματοσ προσέταξεν τοὺσ ἡγεμόνασ εἰσ μέσην μετ’ αὐτοῦ προελθόντασ τὴν πόλιν κηρῦξαι, μηδενὶ κατ’ αὐτοῦ λέγειν ἐφεῖσθαι μηδὲ παρέχειν αὐτῷ πράγματα.

τοῦτο δὲ ποιησάντων τῶν ἡγεμόνων ὁρῶντεσ τὴν παρὰ τοῦ βασιλέωσ κεκηρυγμένην Ιὠνάθῃ τιμὴν οἱ κατηγορεῖν παρεσκευασμένοι καὶ πρὸσ αὐτὸν ἀπεχθῶσ ἔχοντεσ ἀπέδρασαν, μὴ καὶ προσλάβωσίν τι κακὸν δεδιότεσ.

τοσαύτῃ δὲ σπουδῇ περὶ τὸν Ιὠνάθην ὁ βασιλεὺσ Ἀλέξανδροσ ἐχρῆτο, ὥστ’ αὐτὸν καὶ πρῶτον ἀναγράψαι τῶν φίλων. Ἔτει δὲ πέμπτῳ καὶ ἑξηκοστῷ πρὸσ τοῖσ ἑκατὸν Δημήτριοσ ὁ Δημητρίου μετὰ πολλῶν μισθοφόρων, οὓσ παρέσχεν αὐτῷ Λασθένησ ὁ Κρήσ, ἄρασ ἀπὸ τῆσ Κρήτησ κατέπλευσεν εἰσ Κιλικίαν.

τοῦτο δὲ Ἀλέξανδρον ἀκούσαντα εἰσ ἀγωνίαν καὶ ταραχὴν ἐνέβαλεν καὶ παραχρῆμα ἐκ τῆσ Φοινίκησ εἰσ Ἀντιόχειαν ἔσπευσεν, ἵνα τὰ ἐκεῖ πρὶν ἢ Δημήτριον ἐλθεῖν ἀσφαλῶσ θῆται.

κατέλιπεν δὲ τῆσ κοίλησ Συρίασ Ἀπολλώνιον τὸν Τάον ἡγεμόνα, ὃσ μετὰ πολλῆσ δυνάμεωσ εἰσ Ιἄμνειαν ἐλθὼν ἔπεμψε πρὸσ Ιὠνάθην τὸν ἀρχιερέα, λέγων ἄδικον εἶναι μόνον αὐτὸν ἐπ’ ἀδείασ ζῆν καὶ μετὰ ἐξουσίασ οὐχ ὑποτασσόμενον τῷ βασιλεῖ·

τοῦτο δ’ αὐτῷ παρὰ πάντων ὄνειδοσ φέρειν, ὅτι μὴ ὑποτάξειεν αὐτὸν τῷ βασιλεῖ. μὴ τοίνυν σαυτὸν ἐν τοῖσ ὄρεσιν καθήμενοσ ἐξαπάτα νομίζων ἰσχὺν ἔχειν, ἀλλ’ εἰ θαρρεῖσ τῇ σαυτοῦ δυνάμει καταβὰσ εἰσ τὸ πεδίον τῇ ἡμετέρᾳ στρατιᾷ συγκρίθητι, καὶ τὸ τέλοσ τῆσ νίκησ ἐπιδείξει τὸν ἀνδρειότατον.

ἴσθι μέντοι γε τοὺσ ἀρίστουσ ἐξ ἑκάστησ πόλεωσ ἐμοὶ συστρατεύεσθαι·

καὶ γὰρ δὴ τοὺσ σοὺσ προγόνουσ οἱ ἀεὶ νικῶντέσ εἰσιν οὗτοι. ποιήσῃ δὲ τὸν πρὸσ ἡμᾶσ ἀγῶνα ἐν τοιαύτῃ γῇ, ἐν ᾗ λίθοισ οὐκ ἔστιν ἀλλ’ ὅπλοισ ἀμύνασθαι οὐδὲ τόποσ εἰσ ὃν ἡττώμενοσ φεύξῃ. Παροξυνθεὶσ δ’ ἐπὶ τούτοισ ὁ Ιὠνάθησ μυρίουσ ἐπιλεξάμενοσ στρατιώτασ ὡρ́μησεν ἐξ Ιἑροσολύμων μετὰ καὶ Σίμωνοσ τἀδελφοῦ, καὶ γενόμενοσ ἐν Ιὄππῃ στρατοπεδεύεται τῆσ πόλεωσ ἔξω τῶν Ιὀππηνῶν ἀποκλεισάντων αὐτῷ τὰσ πύλασ·

φρουρὰν γὰρ ἔνδον εἶχον ὑπὸ Ἀπολλωνίου κατασταθεῖσαν. τοῦ δὲ Ιὠνάθου πρὸσ πολιορκίαν αὐτῶν παρασκευαζομένου, φοβηθέντεσ μὴ τὴν πόλιν αὐτῶν ἐξέλῃ κατὰ κράτοσ ἀνοίγουσιν αὐτῷ τὰσ πύλασ.

ὁ δὲ Ἀπολλώνιοσ ἀκούσασ τὴν Ιὄππην κατειλημμένην ὑπὸ τοῦ Ιὠνάθου τρισχιλίουσ ἱππεῖσ παραλαβὼν καὶ πεζοὺσ ὀκτακισχιλίουσ εἰσ Ἄζωτον ἦλθεν κἀκεῖθεν ἄρασ ἠρέμα καὶ βάδην ἐποιεῖτο τὴν πορείαν, ἐλθὼν δ’ εἰσ τὴν Ιὄππην ἀναχωρῶν ἕλκει τὸν Ιὠνάθην εἰσ τὸ πεδίον τῇ ἵππῳ καταφρονῶν καὶ τὰσ τῆσ νίκησ ἐλπίδασ ἔχων ἐν αὐτῇ. προελθὼν δ’ Ιὠνάθησ ἐδίωκεν εἰσ Ἄζωτον τὸν Ἀπολλώνιον.

ὁ δ’, ὡσ ἐν τῷ πεδίῳ συνέβη γενέσθαι τὸν πολέμιον, ὑποστρέψασ εἰσ μάχην αὐτῷ συνέβαλεν. τοῦ δ’ Ἀπολλωνίου χιλίουσ ἱππεῖσ καθίσαντοσ εἰσ ἐνέδραν ἔν τινι χειμάρρῳ, ὡσ ἂν κατόπιν ἐπιφανεῖεν τοῖσ πολεμίοισ, αἰσθόμενοσ ὁ Ιὠνάθησ οὐ κατεπλάγη·

τάξασ δὲ τὴν στρατιὰν ἐν πλινθίῳ κατ’ ἀμφότερα τοὺσ πολεμίουσ ἀμύνασθαι παρεσκευάσατο, καὶ κατὰ πρόσωπον καὶ τοῖσ ὄπισθεν ἐπελευσομένοισ αὑτὸν ἀντιτάξασ. τῆσ δὲ μάχησ ἑώσ ἑσπέρασ προβαινούσησ, δοὺσ Σίμωνι τἀδελφῷ μέροσ τῆσ δυνάμεωσ τοῦτον μὲν ἐκέλευσε συμβαλεῖν τῇ φάλαγγι τῶν ἐχθρῶν, αὐτὸσ δὲ τοὺσ σὺν αὐτῷ προσέταξεν φραξαμένουσ τοῖσ ὅπλοισ ἀποδέχεσθαι τὰ βέλη τὰ παρὰ τῶν ἱππέων.

καὶ οἱ μὲν ἐποίησαν τὸ κελευσθέν, οἱ δὲ τῶν πολεμίων ἱππεῖσ ἐπ’ αὐτοὺσ ἀφέντεσ τὰ βέλη μέχρι καὶ ἐξεκενώθησαν οὐδὲν αὐτοὺσ ἔβλαπτον·

οὐ γὰρ διικνεῖτο τῶν σωμάτων τὰ βαλλόμενα, συμπεφραγμένοισ δὲ ταῖσ ἀσπίσιν συνηνωμέναισ ὑπὸ πυκνότητοσ ἐπαφιέμενα ῥᾳδίωσ ἐκρατεῖτο καὶ ἄπρακτα ἐφέρετο. ὡσ δὲ παρείθησαν ἀπὸ πρωὶ̈ μέχρι δείλησ ὀψίασ ἀκοντίζοντεσ εἰσ αὐτοὺσ οἱ πολέμιοι, νοήσασ Σίμων κεκμηκότασ αὐτοὺσ συμβάλλει τῇ φάλαγγι, καὶ προθυμίᾳ χρησαμένων πολλῇ τῶν στρατιωτῶν αὐτοῦ τρέπει τοὺσ ἐχθροὺσ εἰσ φυγήν.

θεασάμενοι δὲ τοὺσ πεζοὺσ φεύγοντασ οἱ ἱππεῖσ οὐδ’ αὐτοὶ μένουσιν, ἀλλὰ πάρετοι μὲν ὄντεσ αὐτοὶ διὰ τὸ μέχρι δείλησ μάχεσθαι, τῆσ δὲ παρὰ τῶν πεζῶν ἐλπίδοσ αὐτοῖσ ἀπολωλυίασ, ἀκόσμωσ καὶ συγκεχυμένωσ ἔφευγον, ὡσ διασχισθέντασ αὐτοὺσ διὰ παντὸσ σκορπισθῆναι τοῦ πεδίου.

διώκων δ’ αὐτοὺσ Ιὠνάθησ μέχρι τῆσ Ἀζώτου καὶ πολλοὺσ ἀναιρῶν ἀπογνόντασ τῆσ σωτηρίασ ἠνάγκασεν ἐπὶ τὸν τοῦ Δαγῶνοσ ναὸν καταφυγεῖν, ὃσ ἦν ἐν Ἀζώτῳ.

λαβὼν δ’ ἐξ ἐπιδρομῆσ Ιὠνάθησ τὴν πόλιν αὐτήν τε ἐνέπρησεν καὶ τὰσ περὶ αὐτὴν κώμασ. ἀπέσχετο δ’ οὐδὲ τοῦ Δαγῶνοσ ἱεροῦ, ἀλλὰ καὶ τοῦτ’ ἐνέπρησεν καὶ τοὺσ εἰσ αὐτὸ συμφυγόντασ διέφθειρεν.

τὸ δὲ πᾶν πλῆθοσ τῶν ἐν τῇ μάχῃ πεσόντων καὶ καταφλεγέντων ἐν τῷ ἱερῷ τῶν πολεμίων ἦσαν ὀκτακισχίλιοι. κρατήσασ οὖν τοσαύτησ δυνάμεωσ ἄρασ ἀπὸ τῆσ Ἀζώτου εἰσ Ἀσκάλωνα παραγίνεται, καὶ καταστρατοπεδεύσαντοσ ἔξω τῆσ πόλεωσ αὐτοῦ προῆλθον εἰσ ἀπάντησιν αὐτῷ οἱ Ἀσκαλωνῖται ξένια προσφέροντεσ αὐτῷ καὶ τιμῶντεσ.

ὁ δὲ ἀποδεξάμενοσ αὐτοὺσ τῆσ προαιρέσεωσ ἀνέστρεψεν ἐκεῖθεν εἰσ Ιἑροσόλυμα πολλὴν ἐπαγόμενοσ λείαν, ἣν ἔλαβεν νικήσασ τοὺσ πολεμίουσ. Ἀλέξανδροσ δ’ ἀκούσασ ἡττημένον τὸν αὐτοῦ στρατηγὸν Ἀπολλώνιον προσεποιεῖτο χαίρειν, ὅτι παρὰ τὴν αὐτοῦ γνώμην Ιὠνάθῃ συνέβαλεν φίλῳ ὄντι καὶ συμμάχῳ, καὶ πέμπει πρὸσ Ιὠνάθην μαρτυρῶν αὐτῷ καὶ γέρα καὶ τιμὰσ διδοὺσ πόρπην χρυσέαν, ὡσ ἔστιν ἔθοσ δίδοσθαι τοῖσ τῶν βασιλέων συγγενέσιν, καὶ τὴν Ἀκκάρωνα καὶ τὴν τοπαρχίαν αὐτῆσ εἰσ κληρουχίαν ἐπιτρέπει.

Ὑπὸ δὲ τοῦτον τὸν καιρὸν καὶ βασιλεὺσ Πτολεμαῖοσ ὁ Φιλομήτωρ ἐπικληθεὶσ ναυτικὴν ἄγων δύναμιν καὶ πεζὴν εἰσ Συρίαν ἧκεν συμμαχήσων Ἀλεξάνδρῳ·

γαμβρὸσ γὰρ ἦν αὐτοῦ. καὶ πᾶσαι προθύμωσ αὐτὸν αἱ πόλεισ Ἀλεξάνδρου κελεύσαντοσ ἐκδεχόμεναι παρέπεμπον ἑώσ Ἀζώτου πόλεωσ, ἔνθα πάντεσ κατεβόων αὐτοῦ περὶ τοῦ ἐμπεπρησμένου ἱεροῦ αὐτῶν Δαγῶνοσ κατηγοροῦντεσ Ιὠνάθου τοῦτο ἀφανίσαντοσ καὶ τὴν χώραν πυρπολήσαντοσ καὶ πολλοὺσ αὐτῶν ἀποκτείναντοσ.

καὶ Πτολεμαῖοσ μὲν ταῦτ’ ἀκούσασ ἡσύχασεν, Ιὠνάθησ δὲ εἰσ Ιὄππην ἀπαντήσασ Πτολεμαίῳ ξενίων τε λαμπρῶν παρ’ αὐτοῦ τυγχάνει καὶ τιμῆσ ἁπάσησ, ἔπειτα προπέμψασ αὐτὸν ἑώσ τοῦ Ἐλευθέρου καλουμένου ποταμοῦ πάλιν ὑπέστρεψεν εἰσ Ιἑροσόλυμα.

Γενόμενοσ δ’ ἐν Πτολεμαί̈δι παρὰ πᾶσαν προσδοκίαν μικροῦ διεφθάρη Πτολεμαῖοσ ἐπιβουλευθεὶσ ὑπὸ Ἀλεξάνδρου δι’ Ἀμμωνίου, ὃσ ἐτύγχανεν αὐτῷ φίλοσ ὤν.

φανερᾶσ δὲ τῆσ ἐπιβουλῆσ γενομένησ Πτολεμαῖοσ γράφει τῷ Ἀλεξάνδρῳ πρὸσ κόλασιν ἐξαιτῶν τὸν Ἀμμώνιον, ἐπιβουλευθῆναι λέγων ὑπ’ αὐτοῦ καὶ δίκην διὰ τοῦτ’ αὐτὸν ὑποσχεῖν ἀξιῶν.

οὐκ ἐκδιδόντοσ δὲ τοῦ Ἀλεξάνδρου συνεὶσ αὐτὸν ἐκεῖνον εἶναι τὸν ἐπιβουλεύσαντα χαλεπῶσ διετέθη πρὸσ αὐτόν. τοῖσ δὲ Ἀντιοχεῦσιν καὶ πρότερον ἦν προσκεκρουκὼσ Ἀλέξανδροσ διὰ τὸν Ἀμμώνιον·

πολλὰ γὰρ ὑπ’ αὐτοῦ πεπόνθεισαν κακά. τιμωρίαν μέντοι τῶν τετολμημένων Ἀμμώνιοσ ὑπέσχεν κατασφαγεὶσ αἰσχρῶσ ὡσ γυνή, κρύπτειν ἑαυτὸν σπουδάσασ στολῇ γυναικείῳ, καθὼσ ἐν ἄλλοισ δεδηλώκαμεν. Πτολεμαῖοσ δὲ μεμψάμενοσ αὑτὸν τοῦ τε συνοικίσαι τὴν θυγατέρα Ἀλεξάνδρῳ τῆσ τε συμμαχίασ τῆσ κατὰ Δημητρίου διαλύεται τὴν πρὸσ αὐτὸν συγγένειαν·

ἀποσπάσασ γὰρ τὴν θυγατέρα πέμπει πρὸσ Δημήτριον εὐθὺσ περὶ συμμαχίασ καὶ φιλίασ συντιθέμενοσ, τήν τε θυγατέρα δώσειν αὐτῷ ὑπισχνούμενοσ γυναῖκα καὶ καταστήσειν αὐτὸν εἰσ τὴν πατρῴαν ἀρχήν.

ὁ δὲ Δημήτριοσ ἡσθεὶσ τοῖσ πεπρεσβευμένοισ δέχεται τὴν συμμαχίαν καὶ τὸν γάμον. ἓν δ’ ἔτι Πτολεμαίῳ τὸ λοιπὸν ἀγώνισμα ὑπελείπετο πεῖσαι τοὺσ Ἀντιοχεῖσ δέξασθαι Δημήτριον ἀπεχθῶσ πρὸσ αὐτὸν διακειμένουσ ὑπὲρ ὧν ὁ πατὴρ αὐτοῦ Δημήτριοσ εἰσ αὐτοὺσ παρηνόμησεν.

κατεπράξατο δὲ καὶ τοῦτο· μισοῦντεσ γὰρ τὸν Ἀλέξανδρον οἱ Ἀντιοχεῖσ διὰ τὸν Ἀμμώνιον, ὡσ δεδηλώκαμεν, ῥᾳδίωσ αὐτὸν ἐκ τῆσ Ἀντιοχείασ ἐξέβαλον.

καὶ ὁ μὲν ἐκπεσὼν τῆσ Ἀντιοχείασ ἦλθεν εἰσ Κιλικίαν. ἐλθὼν δὲ πρὸσ τοὺσ Ἀντιοχεῖσ Πτολεμαῖοσ βασιλεὺσ ὑπ’ αὐτῶν καὶ τῶν στρατευμάτων ἀναδείκνυται καὶ ἀναγκασθεὶσ δύο περιτίθεται διαδήματα, ἓν μὲν τὸ τῆσ Ἀσίασ, ἕτερον δὲ τὸ τῆσ Αἰγύπτου.

χρηστὸσ δὲ ὢν φύσει καὶ δίκαιοσ καὶ τῶν λαμπρῶν οὐκ ἐφιέμενοσ πρὸσ δὲ τούτοισ καὶ λογίσασθαι τὰ μέλλοντα συνετόσ, φείσασθαι τοῦ μὴ δόξαι εἶναι Ῥωμαίοισ ἐπίφθονοσ ἔκρινεν, καὶ συναγαγὼν τοὺσ Ἀντιοχεῖσ εἰσ ἐκκλησίαν πείθει δέξασθαι τὸν Δημήτριον αὐτούσ, λέγων οὐδενὸσ μνησικακήσειν αὐτοῖσ περὶ τοῦ πατρὸσ αὐτὸν εὐεργετηθέντα, διδάσκαλόσ τε ἀγαθῶν καὶ ἡγεμὼν ἔσεσθαι αὐτῷ διωμολογήσατο καὶ φαύλοισ ἐγχειροῦντι πράγμασιν οὐκ ἐπιτρέψειν ὑπέσχετο.

αὐτῷ δ’ ἔφασκεν ἀρκεῖν τὴν τῆσ Αἰγύπτου βασιλείαν.

ταῦτ’ εἰπὼν πείθει τοὺσ Ἀντιοχεῖσ δέξασθαι τὸν Δημήτριον. Τοῦ δ’ Ἀλεξάνδρου σὺν στρατεύματι πολλῷ καὶ μεγάλῃ παρασκευῇ ὁρμήσαντοσ ἐκ τῆσ Κιλικίασ εἰσ τὴν Συρίαν καὶ τὴν Ἀντιοχέων γῆν ἐμπρήσαντοσ καὶ διαρπάσαντοσ Πτολεμαῖοσ ἐπ’ αὐτὸν ἐξεστράτευσεν μετὰ τοῦ γαμβροῦ Δημητρίου·

ἤδη γὰρ αὐτῷ πρὸσ γάμον ἐδεδώκει τὴν θυγατέρα· καὶ νικήσαντεσ εἰσ φυγὴν ἐτρέψαντο τὸν Ἀλέξανδρον. οὗτοσ μὲν οὖν εἰσ Ἀραβίαν φεύγει.

συνέβη δὲ ἐν τῇ μάχῃ τὸν ἵππον τὸν Πτολεμαίου φωνῆσ ἀκούσαντα ἐλέφαντοσ ταραχθῆναι καὶ τὸν Πτολεμαῖον ἀποσεισάμενον καταβαλεῖν, τοὺσ δὲ πολεμίουσ ἰδόντασ ἐπ’ αὐτὸν ὁρμῆσαι καὶ τραύματα πολλὰ δόντασ αὐτῷ κατὰ τῆσ κεφαλῆσ εἰσ κίνδυνον τὸν περὶ θανάτου καταστῆσαι· τῶν γὰρ σωματοφυλάκων αὐτὸν ἐξαρπασάντων χαλεπῶσ οὕτωσ εἶχεν, ὡσ ἐφ’ ἡμέρασ τέσσαρασ μήτε συνεῖναί τι μήτε φθέγξασθαι δυνηθῆναι. τοῦ δὲ Ἀλεξάνδρου τὴν κεφαλὴν ὁ τῶν Ἀράβων δυνάστησ ἀποτεμὼν Ζάβειλοσ ἀπέστειλεν Πτολεμαίῳ, ὃσ τῇ πέμπτῃ τῶν ἡμερῶν ἀνενεγκὼν ἐκ τῶν τραυμάτων καὶ φρονήσασ ἥδιστον ἄκουσμα καὶ θέαμα τὴν Ἀλεξάνδρου τελευτὴν ἅμα καὶ τὴν κεφαλὴν ἀκούει καὶ θεᾶται.

καὶ μετ’ οὐ πολὺ πλησθεὶσ τῆσ ἐπ’ Ἀλεξάνδρῳ τεθνηκότι χαρᾶσ καὶ αὐτὸσ κατέστρεψε τὸν βίον.

ἐβασίλευσεν δὲ τῆσ Ἀσίασ Ἀλέξανδροσ ὁ Βάλασ ἐπιλεγόμενοσ ἔτη πέντε, καθὼσ καὶ ἐν ἄλλοισ δεδηλώκαμεν. Παραλαβὼν δὲ τὴν βασιλείαν Δημήτριοσ ὁ Νικάτωρ ἐπιλεγόμενοσ ὑπὸ πονηρίασ ἤρξατο διαφθείρειν τὰ τοῦ Πτολεμαίου στρατεύματα, τῆσ τε πρὸσ αὐτὸν συμμαχίασ ἐκλαθόμενοσ καὶ ὅτι πενθερὸσ ἦν αὐτοῦ καὶ διὰ τὸν τῆσ Κλεοπάτρασ γάμον συγγενήσ.

οἱ μὲν οὖν στρατιῶται φεύγουσιν αὐτοῦ τὴν πεῖραν εἰσ Ἀλεξάνδρειαν, τῶν δ’ ἐλεφάντων Δημήτριοσ ἐγκρατὴσ γίνεται. Ιὠνάθησ δ’ ὁ ἀρχιερεὺσ ἐξ ἁπάσησ τῆσ Ιοὐδαίασ στρατιὰν συναγαγὼν προσβαλὼν ἐπολιόρκει τὴν ἐν τοῖσ Ιἑροσολύμοισ ἄκραν ἔχουσαν Μακεδονικὴν φρουρὰν καὶ τῶν ἀσεβῶν τινασ καὶ πεφευγότων τὴν πάτριον συνήθειαν.

οὗτοι δὲ τὸ μὲν πρῶτον κατεφρόνουν ὧν Ιὠνάθησ ἐμηχανᾶτο περὶ τὴν αἱρ́εσιν πεπιστευκότεσ τῇ ὀχυρότητι τοῦ χωρίου, νυκτὸσ δέ τινεσ τῶν ἐν αὐτῷ πονηρῶν ἐξελθόντεσ ἧκον πρὸσ Δημήτριον καὶ τὴν πολιορκίαν αὐτῷ τῆσ ἄκρασ ἐμήνυσαν.

ὁ δὲ τοῖσ ἠγγελμένοισ παροξυνθείσ, ἀναλαβὼν τὴν δύναμιν ἧκεν ἐκ τῆσ Ἀντιοχείασ ἐπὶ τὸν Ιὠνάθην.

γενόμενοσ δὲ ἐν Πτολεμαί̈δι γράφει κελεύων αὐτὸν σπεῦσαι πρὸσ αὐτὸν εἰσ Πτολεμαί̈δα. ὁ δὲ τὴν μὲν πολιορκίαν οὐκ ἔπαυσεν, τοὺσ δὲ πρεσβυτέρουσ τοῦ λαοῦ παραλαβὼν καὶ τοὺσ ἱερεῖσ καὶ χρυσὸν καὶ ἄργυρον καὶ ἐσθῆτα καὶ πλῆθοσ ξενίων κομίζων ἧκεν πρὸσ τὸν Δημήτριον, καὶ τούτοισ δωρησάμενοσ αὐτὸν θεραπεύει τὴν ὀργὴν τοῦ βασιλέωσ, καὶ τιμηθεὶσ ὑπ’ αὐτοῦ λαμβάνει βεβαίαν ἔχειν τὴν ἀρχιερωσύνην, καθὼσ καὶ παρὰ τῶν πρὸ αὐτοῦ βασιλέων ἐκέκτητο.

κατηγορούντων δὲ αὐτοῦ τῶν φυγάδων ὁ Δημήτριοσ οὐκ ἐπίστευσεν, ἀλλὰ καὶ παρακαλέσαντοσ αὐτόν, ὅπωσ ὑπὲρ τῆσ Ιοὐδαίασ ἁπάσησ καὶ τῶν τριῶν τοπαρχιῶν Σαμαρείασ καὶ Ιὄππησ καὶ Γαλιλαίασ τριακόσια τελῇ τάλαντα, δίδωσιν καὶ περὶ πάντων ἐπιστολάσ, αἳ περιεῖχον τοῦτον τὸν τρόπον·

"βασιλεὺσ Δημήτριοσ Ιὠνάθῃ τῷ ἀδελφῷ καὶ τῷ ἔθνει τῶν Ιοὐδαίων χαίρειν.

τὸ ἀντίγραφον τῆσ ἐπιστολῆσ ἧσ ἔγραψα Λασθένει τῷ συγγενεῖ ἡμῶν ἀπεστάλκαμεν ὑμῖν, ἵνα εἰδῆτε. βασιλεὺσ Δημήτριοσ Λασθένει τῷ πατρὶ χαίρειν.

τῷ Ιοὐδαίων ἔθνει ὄντι φίλῳ καὶ τὰ δίκαια τὰ πρὸσ ἡμᾶσ φυλάττοντι τῆσ εὐνοίασ ἔκρινα χάριν παρασχεῖν. καὶ τοὺσ τρεῖσ νομοὺσ Ἀφαίρεμα καὶ Λύδδα καὶ Ῥαμαθαιν, οἳ τῇ Ιοὐδαίᾳ προσετέθησαν ἀπὸ τῆσ Σαμαρείτιδοσ, καὶ τὰ προσκυροῦντα τούτοισ, ἔτι τε ὅσα παρὰ τῶν θυόντων ἐν Ιἑροσολύμοισ ἐλάμβανον οἱ πρὸ ἐμοῦ βασιλεῖσ, καὶ ὅσα ἀπὸ τῶν καρπῶν τῆσ γῆσ καὶ τῶν φυτῶν, καὶ τἆλλα τὰ προσήκοντα ἡμῖν, καὶ τὰσ λίμνασ τῶν ἁλῶν καὶ τοὺσ κομιζομένουσ ἡμῖν στεφάνουσ ἀφίημι αὐτοῖσ, καὶ οὐδὲν παραβιβασθήσεται τούτων ἀπὸ τοῦ νῦν οὐδὲ εἰσ τὸν ἅπαντα χρόνον. νάθῃ καὶ ἐν ἐπισήμῳ τόπῳ τοῦ ἁγίου ἱεροῦ τεθῇ.

" τὰ μὲν δὴ γραφέντα ταῦτα ἦν. ὁρῶν δὲ ὁ Δημήτριοσ εἰρήνην οὖσαν καὶ μηδένα κίνδυνον μηδὲ πολέμου φόβον ὑπάρχοντα διέλυσε τὴν στρατιὰν καὶ τὸν μισθὸν αὐτῶν ἐμείωσεν, καὶ μόνοισ τοῦτον ἐχορήγει τοῖσ ξενολογηθεῖσιν, οἳ συνανέβησαν ἐκ Κρήτησ αὐτῷ καὶ ἐκ τῶν ἄλλων νήσων. ἔχθρα τοιγαροῦν αὐτῷ καὶ μῖσοσ ἐκ τούτου γίνεται παρὰ τῶν στρατιωτῶν, οἷσ αὐτὸσ μὲν οὐδὲν οὐκέτι παρεῖχεν, οἱ δὲ πρὸ αὐτοῦ βασιλεῖσ καὶ ἐπ’ εἰρήνησ χορηγοῦντεσ αὐτοῖσ ὁμοίωσ διετέλουν, ἵν’ εὐνοοῦντασ ἔχωσιν καὶ ἐν τοῖσ ὑπὲρ αὐτῶν ἀγῶσιν εἰ δεήσειέν ποτε προθύμουσ.

Ἀμέλει ταύτην νοήσασ τὴν δύσνοιαν τῶν στρατιωτῶν πρὸσ Δημήτριον Ἀλεξάνδρου τισ στρατηγὸσ Ἀπαμεὺσ τὸ γένοσ Διόδοτοσ ὁ καὶ Τρύφων ἐπικληθείσ, παραγίνεται πρὸσ Μάλχον τὸν Ἄραβα, ὃσ ἔτρεφε τὸν Ἀλεξάνδρου υἱὸν Ἀντίοχον, καὶ δηλώσασ αὐτῷ τὴν δυσμένειαν τὴν τῶν στρατευμάτων πρὸσ Δημήτριον ἔπειθεν αὐτῷ δοῦναι τὸν Ἀντίοχον·

βασιλέα γὰρ αὐτὸν ποιήσειν καὶ τὴν ἀρχὴν αὐτῷ τὴν τοῦ πατρὸσ ἀποκαταστήσειν. ὁ δὲ τὸ μὲν πρῶτον ἀντεῖχεν ὑπ’ ἀπιστίασ, ὕστερον δὲ πολλῷ χρόνῳ προσλιπαρήσαντοσ τοῦ Τρύφωνοσ νικᾶται τὴν προαίρεσιν εἰσ ἃ Τρύφων παρεκάλει.

καὶ τὰ μὲν περὶ τούτου τἀνδρὸσ ἐν τούτοισ ὑπῆρχεν. Ὁ δ’ ἀρχιερεὺσ Ιὠνάθησ ἐξελθεῖν βουλόμενοσ τοὺσ ἐν τῇ ἄκρᾳ τῶν Ιἑροσολύμων καὶ τοὺσ Ιοὐδαίων φυγάδασ καὶ ἀσεβεῖσ καὶ τοὺσ ἐν ἁπάσῃ τῇ χώρᾳ φρουρούσ, πέμψασ πρὸσ Δημήτριον δῶρα καὶ πρεσβευτὰσ παρεκάλει τοὺσ ἐν τοῖσ ὀχυρώμασι τῆσ Ιοὐδαίασ ἐκβαλεῖν.

ὁ δ’ οὐ ταῦτα μόνον αὐτῷ παρέξειν, ἀλλὰ καὶ μείζω τούτων ὑπισχνεῖται μετὰ τὸν ἐν χερσὶ πόλεμον·

τούτῳ γὰρ νῦν εὐσχολεῖν. ἠξίου δ’ αὐτὸν καὶ συμμαχίαν πέμψαι δηλῶν ἀποστῆναι τὴν δύναμιν αὐτοῦ. καὶ Ιὠνάθησ μὲν τρισχιλίουσ ἐπιλεξάμενοσ στρατιώτασ ἔπεμψεν. Ἀντιοχεῖσ δὲ μισοῦντεσ τὸν Δημήτριον ὑπὲρ ὧν πεπόνθεισαν ὑπ’ αὐτοῦ κακῶσ, ἀπεχθανόμενοι δ’ αὐτῷ καὶ διὰ τὸν πατέρα Δημήτριον πολλὰ εἰσ αὐτοὺσ ἐξαμαρτόντα, καιρὸν ἐπετήρουν λαβεῖν καθ’ ὃν ἐπιθοῖντο αὐτῷ.

νοήσαντεσ δὲ συμμαχίαν παροῦσαν παρὰ Ιὠνάθου τῷ Δημητρίῳ καὶ συμφρονήσαντεσ, ὅτι πολλὴν ἀθροίσει δύναμιν, εἰ μὴ φθάσαντεσ προκαταλάβοιεν αὐτόν, ἁρπάσαντεσ τὰ ὅπλα καὶ περιστάντεσ τοῖσ βασιλείοισ αὐτοῦ τρόπῳ πολιορκίασ καὶ τὰσ ἐξόδουσ διαλαβόντεσ ἐζήτουν χειρώσασθαι τὸν βασιλέα.

ὁ δὲ τὸν δῆμον ὁρῶν τὸν τῶν Ἀντιοχέων ἐκπεπολεμωμένον πρὸσ αὐτὸν καὶ ἐν ὅπλοισ ὄντα, παραλαβὼν τοὺσ μισθοφόρουσ καὶ τοὺσ πεμφθέντασ ὑπὸ Ιὠνάθου Ιοὐδαίουσ συμβάλλει τοῖσ Ἀντιοχεῦσιν καὶ βιασθεὶσ ὑπ’ αὐτῶν, πολλαὶ γὰρ ἦσαν μυριάδεσ, ἡττᾶται.

βλέποντεσ δὲ τοὺσ Ἀντιοχεῖσ κρατοῦντασ οἱ Ιοὐδαῖοι ἐπὶ τὰσ στέγασ τῶν βασιλείων ἀναβάντεσ ἐκεῖθεν ἔβαλλον τοὺσ Ἀντιοχεῖσ, καὶ τοῦ μὲν αὐτοί τι πάσχειν ὑπ’ αὐτῶν ὄντεσ πορρωτάτω διὰ τὸ ὕψοσ, ποιοῦντεσ δ’ αὐτοὺσ κακῶσ διὰ τὸ ἄνωθεν μάχεσθαι τῶν σύνεγγυσ αὐτοὺσ οἰκιῶν ἀπώσαντο.

καὶ ταύταισ μὲν εὐθὺσ πῦρ ἐνῆκαν, ἡ δὲ φλὸξ ἐφ’ ὅλην διατείνουσα τὴν πόλιν πυκνῶν τῶν οἰκιῶν οὐσῶν καὶ τὰ πλεῖστα ἐκ ξύλων ᾠκοδομημένων πᾶσαν αὐτὴν ἐνέμετο.

οἱ δ’ Ἀντιοχεῖσ μὴ δυνάμενοι βοηθῆσαι μηδὲ κρατῆσαι τοῦ πυρὸσ εἰσ φυγὴν ἐτράπησαν.

τῶν δὲ Ιοὐδαίων ἀπὸ δώματοσ ἐπὶ δῶμα διαπηδώντων καὶ τοῦτον αὐτοὺσ διωκόντων τὸν τρόπον παράδοξον συνέβη γενέσθαι τὴν δίωξιν. ὁ δὲ βασιλεὺσ ὁρῶν τοὺσ Ἀντιοχεῖσ σῶσαι τὰ τέκνα καὶ τὰσ γυναῖκασ ἐσπουδακότασ καὶ διὰ τοῦτο μηκέτι μαχομένουσ δι’ ἄλλων αὐτοῖσ ἐπιτίθεται στενωπῶν, καὶ συμβαλὼν πολλοὺσ μὲν αὐτῶν ἀπέκτεινεν, ὡσ ἀναγκασθῆναι ῥῖψαι τὰσ πανοπλίασ καὶ παραδοῦναι αὑτοὺσ τῷ Δημητρίῳ.

συγγνοὺσ δ’ αὐτοῖσ τῶν τετολμημένων καταπαύει τὴν στάσιν.

δωρησάμενοσ δὲ τοῖσ Ιοὐδαίοισ τὰσ ἐκ τῶν σκύλων ὠφελείασ καὶ ὡσ αἰτιωτάτοισ τῆσ νίκησ αὐτῷ γεγενημένοισ εὐχαριστήσασ ἀπέπεμψεν εἰσ Ιἑροσόλυμα πρὸσ Ιὠνάθην μαρτυρῶν αὐτῷ τῆσ συμμαχίασ. ὕστερον δὲ πονηρὸσ εἰσ αὐτὸν ἐγένετο καὶ τὰσ ὑποσχέσεισ διεψεύσατο καὶ πόλεμον ἠπείλησεν, εἰ μὴ τοὺσ φόρουσ αὐτῷ πάντασ ἀποδώσει, οὓσ ὤφειλεν τὸ τῶν Ιοὐδαίων ἔθνοσ ἀπὸ τῶν πρώτων βασιλέων.

καὶ ταῦτ’ ἐποίησεν ἄν, εἰ μὴ Τρύφων αὐτὸν ἐπέσχεν καὶ τὴν ἐπὶ τὸν Ιὠνάθην αὐτοῦ παρασκευὴν ἀντιμετέσπασεν εἰσ τὰσ περὶ αὐτοῦ φροντίδασ. ὑποστρέψασ γὰρ ἐκ τῆσ Ἀραβίασ εἰσ τὴν Συρίαν μετὰ τοῦ παιδὸσ Ἀντιόχου, μειράκιον δ’ ἦν οὗτοσ τὴν ἡλικίαν, περιτίθησιν αὐτῷ τὸ διάδημα.

καὶ προσχωρήσαντοσ τοῦ στρατιωτικοῦ παντόσ, ὃ καταλελοίπει τὸν Δημήτριον διὰ τὸ μὴ τυγχάνειν μισθῶν, πόλεμον ἐκφέρει πρὸσ τὸν Δημήτριον, καὶ συμβαλὼν αὐτῷ κρατεῖ τῇ μάχῃ καὶ τούσ τε ἐλέφαντασ καὶ τὴν τῶν Ἀντιοχέων πόλιν λαμβάνει. Δημήτριοσ μὲν οὖν ἡττηθεὶσ ἀνεχώρησεν εἰσ Κιλικίαν, ὁ δὲ παῖσ Ἀντίοχοσ πέμψασ πρὸσ Ιὠνάθην πρεσβευτὰσ καὶ γράμματα φίλον τε καὶ σύμμαχον αὐτὸν ἐποιεῖτο καὶ τὴν ἀρχιερωσύνην ἐβεβαίου καὶ τῶν τεσσάρων παρεχώρει νομῶν, οἳ τῇ χώρᾳ τῶν Ιοὐδαίων προσετέθησαν.

ἔτι γε μὴν σκεύη χρυσᾶ καὶ ἐκπώματα καὶ πορφυρᾶν ἐσθῆτα χρῆσθαι τούτοισ ἐπιτρέπων ἀπέστειλεν καὶ πόρπῃ δ’ αὐτὸν δωρεῖται χρυσέᾳ καὶ τῶν πρώτων αὐτοῦ καλεῖσθαι φίλων.

τὸν ἀδελφὸν δ’ αὐτοῦ Σίμωνα στρατηγὸν τῆσ στρατιᾶσ ἀπὸ κλίμακοσ τῆσ Τυρίων ἑώσ Αἰγύπτου καθίστησιν. Ιὠνάθησ δ’ ἐπὶ τοῖσ παρ’ Ἀντιόχου γεγενημένοισ εἰσ αὐτὸν ἡσθεὶσ πέμψασ πρὸσ αὐτόν τε καὶ Τρύφωνα πρεσβευτὰσ εἶναί τε φίλοσ ὡμολόγει καὶ σύμμαχοσ καὶ πολεμήσειν σὺν αὐτῷ πρὸσ Δημήτριον, διδάσκων ὡσ οὐδ’ αὐτῷ χάριτασ ἀποδοίη πολλῶν παρ’ αὐτοῦ χρηστῶν ἐν οἷσ ἐδεῖτο τυχών, ἀλλὰ προσαδικήσειεν ἀνθ’ ὧν εὖ πάθοι.

Συγχωρήσαντοσ οὖν Ἀντιόχου δύναμιν αὐτῷ συναγαγόντι πολλὴν ἔκ τε Συρίασ καὶ Φοινίκησ τοῖσ Δημητρίου πολεμῆσαι στρατηγοῖσ εὐθὺσ ὡρ́μησεν εἰσ τὰσ πόλεισ.

αἱ δὲ λαμπρῶσ μὲν ἐξεδέξαντο, στρατιὰν δ’ οὐκ ἔδοσαν. παραγενόμενοσ δ’ ἐκεῖθεν πρὸσ Ἀσκάλωνα πόλιν καὶ τῶν Ἀσκαλωνιτῶν φιλοτίμωσ αὐτῷ μετὰ δώρων ἀπαντησάντων, αὐτούσ τε τούτουσ παρεκάλει καὶ τῶν ἐν τῇ κοίλῃ Συρίᾳ πόλεων ἑκάστην ἀποστᾶσαν Δημητρίου προσθέσθαι μὲν Ἀντιόχῳ, σὺν αὐτῷ δὲ πολεμούσασ πειρᾶσθαι παρὰ Δημητρίου δίκην λαμβάνειν ὧν ἁμάρτοι ποτ’ εἰσ αὐτάσ·

εἶναι δ’ αὐταῖσ βουλομέναισ ταῦτα φρονεῖν πολλὰσ αἰτίασ. πείσασ δ’ ὁμολογῆσαι πρὸσ τὸν Ἀντίοχον συμμαχεῖν τὰσ πόλεισ εἰσ Γάζαν παρεγένετο προσαξόμενοσ καὶ τὴν παρὰ τούτων εὔνοιαν Ἀντιόχῳ.

πολὺ δ’ εὑρ͂εν τῆσ προσδοκίασ τοὺσ Γαζαίουσ ἀλλοτριώτερον ἔχοντασ· ἀπέκλεισαν γὰρ αὐτῷ τὰσ πύλασ καὶ τὸν Δημήτριον ἐγκαταλιπόντεσ οὐκ ἔγνωσαν Ἀντιόχῳ προσχωρῆσαι. τοῦτο παρώξυνεν εἰσ πολιορκίαν τὸν Ιὠνάθην καὶ τῆσ χώρασ τὴν κάκωσιν·

μέροσ γὰρ τῆσ στρατιᾶσ περικαθίσασ τῇ Γάζῃ τῷ λοιπῷ τὴν γῆν αὐτὸσ ἐπιὼν διέφθειρεν καὶ ἐνεπίμπρα. ταῦτα δὲ πάσχοντασ ἑαυτοὺσ ὁρῶντεσ οἱ Γαζῖται καὶ μηδεμίαν ἀπὸ Δημητρίου βοήθειαν αὐτοῖσ γινομένην, ἀλλὰ τὸ μὲν λυποῦν ἤδη παρόν, τὸ δ’ ὠφελῆσον μακρὰν ἔτι καὶ ἄδηλον εἰ παραγένοιτο, σῶφρον ἔκριναν εἶναι τοῦτ’ ἀφέντεσ παραμένειν ἐκεῖνο θεραπεύειν. πέμψαντεσ οὖν πρὸσ τὸν Ιὠνάθην φιλίαν τε ὡμολόγουν καὶ συμμαχίαν·

οἱ μὲν γὰρ ἄνθρωποι πρὸ πείρασ τῶν δεινῶν οὐ συνιᾶσιν τὸ συμφέρον, ἀλλ’ ὅταν ἔν τινι κακῷ γενόμενοι τύχωσιν, τότε γνωσιμαχήσαντεσ ἃ μηδ’ ὅλωσ βλαβέντασ ἄμεινον ἦν ποιεῖν ταῦθ’ ὕστερον ζημιωθέντεσ αἱροῦνται. ὁ δὲ συνθέμενοσ πρὸσ αὐτοὺσ φιλίαν καὶ λαβὼν ὁμήρουσ τούτουσ μὲν ἀπέστειλεν εἰσ Ιἑροσόλυμα, αὐτὸσ δὲ τὴν χώραν ἅπασαν ἐπῆλθεν ἄχρι Δαμασκοῦ.

Τῶν δὲ Δημητρίου στρατηγῶν ἀκουσθέντων αὐτῷ προελθεῖν εἰσ Κέδασαν σὺν πολλῇ στρατιᾷ, μεταξὺ δ’ ἐστὶν αὕτη τῆσ τε Τυρίων γῆσ καὶ τῆσ Γαλιλαίασ·

ἀπάξειν γὰρ αὐτὸν ἐκ τῆσ Συρίασ ὑπέλαβον ἐπὶ τὴν τῶν Γαλιλαίων συμμαχίαν· τῆσ γὰρ Γαλιλαίασ ὄντασ αὐτοὺσ οὐ περιόψεσθαι πολεμουμένουσ· ὑπήντησεν αὐτοῖσ τὸν ἀδελφὸν Σίμωνα καταλιπὼν ἐν τῇ Ιοὐδαίᾳ, ὃσ στρατὸν ἐκ τῆσ χώρασ συναγαγὼν ὡσ ἐνῆν ἱκανώτατον τὴν Βεθσούραν πολιορκῶν προσεκάθητο χωρίον τῆσ Ιοὐδαίασ ὀχυρώτατον· κατεῖχεν γὰρ αὐτὸ φρουρὰ Δημητρίου.

δεδήλωται δ’ ἡμῖν τοῦτο καὶ πρότερον. ὡσ δὲ χώματα μὲν ἐγείραντοσ τοῦ Σίμωνοσ, μηχανήματα δ’ ἱστάντοσ καὶ πολλῇ σπουδῇ χρωμένου περὶ τὴν τῆσ Βεθσούρου πολιορκίαν ἔδεισαν οἱ φρουροί, μὴ κατὰ κράτοσ ἐξαιρεθέντοσ τοῦ χωρίου διαφθαρῶσιν, πέμψαντεσ πρὸσ τὸν Σίμωνα ἠξίουν ὁρ́κουσ λαβόντεσ, ὥστε μηδὲν ὑπ’ αὐτοῦ παθεῖν, καταλιπεῖν τὸ χωρίον καὶ πρὸσ Δημήτριον ἀπελθεῖν.

ὁ δὲ δοὺσ ταύτασ αὐτοῖσ τὰσ πίστεισ ἐκβάλλει μὲν ἐκείνουσ ἐκ τῆσ πόλεωσ, αὐτὸσ δὲ φρουρὰν καθίστησιν ἰδίαν.

Ιὠνάθησ δὲ ἄρασ ἐκ τῆσ Γαλιλαίασ ἀπὸ τῶν ὑδάτων τῶν Γενησάρων λεγομένων, ἐκεῖ γὰρ ἐτύγχανεν ἐστρατοπεδευκώσ, εἰσ τὸ καλούμενον Ἀσὼρ πεδίον προῆλθεν οὐκ εἰδὼσ ὄντασ ἐν αὐτῇ τοὺσ πολεμίουσ.

μαθόντεσ δὲ πρὸ μιᾶσ ἡμέρασ οἱ τοῦ Δημητρίου μέλλειν Ιὠνάθην ἐπ’ αὐτοὺσ βαδίζειν ἐνέδραν αὐτῷ καὶ τοὺσ λοχήσοντασ ἐν τῷ ὄρει καθίσαντεσ αὐτοὶ μετὰ τῆσ στρατιᾶσ ἀπήντων εἰσ τὸ πεδίον·

οὓσ ἰδὼν ὁ Ιὠνάθησ ἑτοίμουσ πρὸσ μάχην παρεσκευάζετο καὶ αὐτὸσ τοὺσ ἰδίουσ στρατιώτασ πρὸσ τὸν ἀγῶνα, ὡσ ἠδύνατο. τῶν δὲ εἰσ τὴν ἐνέδραν ὑπὸ τῶν Δημητρίου στρατηγῶν κατασταθέντων κατὰ νώτου τοῖσ Ιοὐδαίοισ γενομένων, δείσαντεσ μὴ μέσοι ληφθέντεσ ἀπόλωνται, φεύγειν ὡρ́μησαν.

καὶ οἱ μὲν ἄλλοι πάντεσ τὸν Ιὠνάθην κατέλιπον, ὀλίγοι δέ τινεσ ὡσ περὶ πεντήκοντα τὸν ἀριθμὸν ὑπέμειναν, καὶ Ματθίασ ὁ Ἀψαλώμου καὶ Ιοὔδασ ὁ Χαψέου τῆσ ἁπάσησ δυνάμεωσ ἡγεμόνεσ ὄντεσ·

τολμηρῶσ δὲ καὶ μετὰ ἀπογνώσεωσ εἰσ τοὺσ πολεμίουσ ὠσάμενοι τῷ τε θάρσει κατέπληξαν αὐτοὺσ καὶ ταῖσ χερσὶν ἀπέστρεψαν εἰσ φυγήν. οἱ δ’ ἀναχωρήσαντεσ τῶν Ιὠνάθου στρατιωτῶν ὡσ εἶδον τοὺσ πολεμίουσ τραπέντασ, ἐπισυλλεγέντεσ ἐκ τῆσ φυγῆσ ὡρ́μησαν αὐτοὺσ διώκειν καὶ τοῦτ’ ἐποίησαν μέχρι Κεδάσων, οὗ τὸ στρατόπεδον ἦν τοῖσ πολεμίοισ.

Κρατήσασ οὖν Ιὠνάθησ τῇ μάχῃ λαμπρῶσ καὶ δισχιλίουσ τῶν ἐχθρῶν ἀποκτείνασ ὑπέστρεψεν εἰσ Ιἑροσόλυμα.

ὁρῶν οὖν, ὅτι πάντ’ αὐτῷ κατὰ νοῦν προνοίᾳ θεοῦ χωρεῖ, πρὸσ Ῥωμαίουσ πρεσβευτὰσ ἀπέστειλεν, ἀνανεώσασθαι βουλόμενοσ τὴν γενομένην τῷ ἔθνει πρὸσ αὐτοὺσ ἔμπροσθεν φιλίαν. τοῖσ δ’ αὐτοῖσ πρεσβευταῖσ ἐπέστειλεν ἀπὸ τῆσ Ῥώμησ ἀναστρέφουσιν πρὸσ τοὺσ Σπαρτιάτασ ἀφικέσθαι καὶ τὴν πρὸσ αὐτοὺσ ὑπομνῆσαι φιλίαν καὶ συγγένειαν.

τῆσ βουλῆσ ἐπικυρωσάσησ τὰ πρότερον αὐτῇ περὶ τῆσ Ιοὐδαίων φιλίασ ἐγνωσμένα καὶ δούσησ ἐπιστολὰσ πρὸσ ἅπαντασ τοὺσ βασιλεῖσ τῆσ Ἀσίασ καὶ Εὐρώπησ καὶ τῶν πόλεων ἄρχοντασ αὐτοῖσ κομίζειν, ὅπωσ ἀσφαλοῦσ τῆσ εἰσ τὴν οἰκείαν κομιδῆσ δι’ αὐτῶν τύχωσιν, ἀναστρέφοντεσ εἰσ τὴν Σπάρτην παρεγένοντο καὶ τὰσ ἐπιστολάσ, ἃσ ἔλαβον παρὰ Ιὠνάθου, αὐτοῖσ ἀπέδοσαν.

τὸ δ’ ἀντίγραφον ἦν τόδε·

"ἀρχιερεὺσ Ιὠνάθησ τοῦ ἔθνουσ τῶν Ιοὐδαίων καὶ ἡ γερουσία καὶ τὸ κοινὸν τῶν ἱερέων Λακεδαιμονίων ἐφόροισ καὶ γερουσίᾳ καὶ δήμῳ τοῖσ ἀδελφοῖσ χαίρειν. εἰ ἐρρωμένοισ ὑμῖν καὶ τὰ κοινὰ καὶ τὰ ἴδια χωρεῖ κατὰ νοῦν, οὕτωσ ἂν ἔχοι ὡσ βουλόμεθα, ἐρρώμεθα δὲ καὶ ἡμεῖσ. τὸ μὲν προκατάρχειν τῆσ ἀναγνωρίσεωσ οὐδὲ δοκιμάζομεν μὴ καὶ προαρπάζειν δοκῶμεν τὴν παρ’ ὑμῶν διδομένην δόξαν, πολλῶν δὲ χρόνων διαγενομένων ἀπὸ τῆσ ἐξ ἀρχῆσ ἀναποληθείσησ ἡμῖν οἰκειότητοσ ἐν ταῖσ ἱεραῖσ καὶ ἐπωνύμοισ ἡμέραισ θυσίασ τῷ θεῷ προσφέροντεσ καὶ ὑπὲρ τῆσ ὑμετέρασ σωτηρίασ τε καὶ νίκησ αὐτὸν παρακαλοῦμεν.

πολλῶν δ’ ἡμᾶσ πολέμων περιστάντων διὰ τὴν τῶν γειτνιώντων πλεονεξίαν οὔθ’ ὑμῖν οὔτ’ ἄλλῳ τῶν προσηκόντων ἡμῖν ἐνοχλεῖν ἐκρίναμεν.

καταγωνισάμενοι δὲ τοὺσ πολεμίουσ πέμποντεσ πρὸσ Ῥωμαίουσ Νουμήνιον τὸν Ἀντιόχου καὶ Ἀντίπατρον τὸν Ιἄσονοσ τῶν ἀπὸ τῆσ γερουσίασ ὄντων παρ’ ἡμῖν ἐν τιμῇ, ἐδώκαμεν αὐτοῖσ καὶ πρὸσ ὑμᾶσ ἐπιστολάσ, ὅπωσ ἀνανεώσωνται τὴν πρὸσ ὑμᾶσ ἡμῖν συγγένειαν. καλῶσ οὖν ποιήσετε καὶ αὐτοὶ γράφοντεσ ἡμῖν καὶ περὶ ὧν ἂν δέησθε ἐπιστέλλοντεσ, ὡσ εἰσ ἅπαντα προθυμησομένοισ ὑπὲρ τῆσ ὑμετέρασ προαιρέσεωσ.

" οἱ μὲν οὖν Λακεδαιμόνιοι τούσ τε πρεσβευτὰσ φιλοφρόνωσ ὑπεδέξαντο καὶ ψήφισμα ποιησάμενοι περὶ συμμαχίασ καὶ φιλίασ πρὸσ αὐτοὺσ ἀπέστειλαν. Κατὰ δὲ τὸν χρόνον τοῦτον τρεῖσ αἱρέσεισ τῶν Ιοὐδαίων ἦσαν, αἳ περὶ τῶν ἀνθρωπίνων πραγμάτων διαφόρωσ ὑπελάμβανον, ὧν ἡ μὲν Φαρισαίων ἐλέγετο, ἡ δὲ Σαδδουκαίων, ἡ τρίτη δὲ Ἐσσηνῶν.

οἱ μὲν οὖν Φαρισαῖοι τινὰ καὶ οὐ πάντα τῆσ εἱμαρμένησ ἔργον εἶναι λέγουσιν, τινὰ δ’ ἐφ’ ἑαυτοῖσ ὑπάρχειν συμβαίνειν τε καὶ μὴ γίνεσθαι.

τὸ δὲ τῶν Ἐσσηνῶν γένοσ πάντων τὴν εἱμαρμένην κυρίαν ἀποφαίνεται καὶ μηδὲν ὃ μὴ κατ’ ἐκείνησ ψῆφον ἀνθρώποισ ἀπαντᾶν. Σαδδουκαῖοι δὲ τὴν μὲν εἱμαρμένην ἀναιροῦσιν οὐδὲν εἶναι ταύτην ἀξιοῦντεσ οὐδὲ κατ’ αὐτὴν τὰ ἀνθρώπινα τέλοσ λαμβάνειν, ἅπαντα δὲ ἐφ’ ἡμῖν αὐτοῖσ κεῖσθαι, ὡσ καὶ τῶν ἀγαθῶν αἰτίουσ ἡμᾶσ γινομένουσ καὶ τὰ χείρω παρὰ τὴν ἡμετέραν ἀβουλίαν λαμβάνοντασ.

ἀλλὰ περὶ μὲν τούτων ἀκριβεστέραν πεποίημαι δήλωσιν ἐν τῇ δευτέρᾳ βίβλῳ τῆσ Ιοὐδαϊκῆσ πραγματείασ. Οἱ δὲ τοῦ Δημητρίου στρατηγοὶ τὴν γεγενημένην ἧτταν ἀναμαχέσασθαι βουλόμενοι, πλείω τῆσ προτέρασ δύναμιν συναγαγόντεσ ἦλθον ἐπὶ τὸν Ιὠνάθην.

ὁ δὲ ἐπιόντασ πυθόμενοσ ὀξέωσ ἀπήντησεν αὐτοῖσ εἰσ τὴν Ἀμαθῖτιν· οὐ γὰρ ἔγνω σχολὴν αὐτοῖσ παρασχεῖν, ὥστ’ εἰσ τὴν Ιοὐδαίαν ἐμβαλεῖν. στρατοπεδευσάμενοσ δὲ τῶν πολεμίων ἄπωθεν σταδίοισ πεντήκοντα πέμπει τοὺσ κατοψομένουσ αὐτῶν τὴν παρεμβολὴν καὶ πῶσ εἰε͂ν ἐστρατοπεδευκότεσ.

προφυλακάσ τε ποιησάμενοσ ἔξω τοῦ στρατοπέδου καὶ τὴν δύναμιν δι’ ὅλησ τῆσ νυκτὸσ ἐν τοῖσ ὅπλοισ ἔχων ἅπασαν καὶ παρηγγελκὼσ αὐτοῖσ τὰσ ψυχὰσ ἐρρωμένουσ εἶναι καὶ ταῖσ διανοίαισ οὕτωσ ἔχειν, ὡσ καὶ διὰ τῆσ νυκτὸσ εἰ δεήσειε μαχεσομένουσ, ὥστε μὴ λαθεῖν αὐτῶν τὴν προαίρεσιν.

οἱ δὲ τοῦ Δημητρίου στρατηγοὶ πυθόμενοι τὸν Ιὠνάθην ἐγνωκότα οὐκέτι τὴν γνώμην ἦσαν ὑγιεῖσ, ἀλλ’ ἐτάραττεν αὐτοὺσ τὸ καταφώρουσ τοῖσ ἐχθροῖσ γεγονέναι καὶ μηδενὶ προσδοκᾶν αὐτῶν ἐπικρατήσειν ἑτέρῳ τῆσ ἐπιβουλῆσ διημαρτημένησ·

ἐκ γὰρ τοῦ φανεροῦ διακινδυνεύοντεσ οὐκ ἐνόμιζον εἶναι τοῖσ Ιὠνάθου ἀξιόμαχοι. φυγὴν οὖν ἐβουλεύσαντο, καὶ πυρὰ καύσαντεσ πολλά, ὡσ ὁρῶντεσ οἱ πολέμιοι μένειν αὐτοὺσ ὑπολάβοιεν, ἀνεχώρησαν.

ὁ δὲ Ιὠνάθησ ἑώθεν προσμίξασ αὐτῶν τῷ στρατοπέδῳ καὶ καταλαβὼν ἔρημον αὐτό, συνεὶσ ὅτι πεφεύγασιν ἐδίωκεν. οὐ μέντοι φθάνει καταλαβεῖν·

ἤδη γὰρ τὸν Ἐλεύθερον ποταμὸν διαβεβηκότεσ ἦσαν ἐν ἀσφαλεῖ. ποιησάμενοσ οὖν ἐκεῖθεν τὴν ὑποστροφὴν εἰσ τὴν Ἀραβίαν καὶ πολεμήσασ τοὺσ Ναβατηνοὺσ καὶ πολλὴν αὐτῶν λείαν ἀπελάσασ καὶ λαβὼν αἰχμαλώτουσ ἐλθὼν εἰσ Δαμασκὸν ἐκεῖ πάντα ἀπέδοτο. ὑπὸ δὲ τὸν αὐτὸν καιρὸν καὶ Σίμων ὁ ἀδελφὸσ αὐτοῦ τὴν Ιοὐδαίαν ἅπασαν ἐπελθὼν καὶ τὴν Παλαιστίνην ἑώσ Ἀσκάλωνοσ ἠσφαλίσατο φρουρίοισ, καὶ ποιήσασ ταῦτα καὶ τοῖσ οἰκοδομήμασιν ὀχυρώτατα καὶ ταῖσ φυλακαῖσ ἦλθεν εἰσ Ιὄππην καὶ καταλαβόμενοσ αὐτὴν εἰσήγαγεν μεγάλην φρουράν·

ἤκουσε γὰρ τοὺσ Ιὀππηνοὺσ βουλομένουσ τοῖσ Δημητρίου στρατηγοῖσ παραδοῦναι τὴν πόλιν. Ταῦτ’ οὖν διοικησάμενοι ὅ τε Σίμων καὶ Ιὠνάθησ ἦλθον εἰσ Ιἑροσόλυμα.

πρὸσ τούτοισ δὲ καὶ μέσον τῆσ πόλεωσ ἄλλο τεῖχοσ ἀνοικοδομησαμένουσ ἀποφράξαι τοῖσ ἐν τῇ ἄκρᾳ φρουροῖσ τὴν πόλιν καὶ τῆσ εὐπορίασ αὐτοὺσ τῶν σιτίων τοῦτον ἀποκλεῖσαι τὸν τρόπον, ἔτι γε μὴν καὶ τὰ ἐν τῇ χώρᾳ φρούρια ποιῆσαι πολὺ τῆσ ὑπαρχούσησ αὐτοῖσ ἀσφαλείασ ὀχυρώτερα.

τῆσ δὲ γνώμησ καὶ τῷ πλήθει δοκιμασθείσησ καλῶσ ἔχειν αὐτὸσ μὲν τὰ κατὰ τὴν πόλιν ᾠκοδόμει, Σίμωνα δὲ τὰ κατὰ τὴν χώραν ἐξέπεμψεν ἀσφαλισόμενον.

ὁ δὲ Δημήτριοσ διαβὰσ εἰσ τὴν Μεσοποταμίαν ἧκεν ταύτην τε βουλόμενοσ καὶ τὴν Βαβυλῶνα κατασχεῖν, καὶ τῶν ἄνω σατραπειῶν ἐγκρατὴσ γενόμενοσ ἐντεῦθεν ποιεῖσθαι τὰσ ὅλησ τῆσ βασιλείασ ἀφορμάσ·

καὶ γὰρ οἱ ταύτῃ κατοικοῦντεσ Ἕλληνεσ καὶ Μακεδόνεσ συνεχῶσ ἐπρεσβεύοντο πρὸσ αὐτόν, εἰ πρὸσ αὐτοὺσ ἀφίκοιτο, παραδώσειν μὲν αὑτοὺσ ὑπισχνούμενοι, συγκαταπολεμήσειν δὲ Ἀρσάκην τὸν Πάρθων βασιλέα.

ταύταισ ἐπαρθεὶσ ταῖσ ἐλπίσιν ὡρ́μησεν πρὸσ αὐτούσ, εἰ καταστρέψαιτο τοὺσ Πάρθουσ καὶ γένοιτ’ αὐτῷ δύναμισ, τὸν Τρύφωνα πολεμῆσαι διεγνωκὼσ καὶ τῆσ Συρίασ ἐκβαλεῖν.

δεξαμένων δὲ αὐτὸν προθύμωσ τῶν ἐν τῇ χώρᾳ, συναγαγὼν δύναμιν ἐπολέμησεν πρὸσ τὸν Ἀρσάκην, καὶ τὴν στρατιὰν πᾶσαν ἀποβαλὼν αὐτὸσ ζῶν ἐλήφθη, καθὼσ καὶ ἐν ἄλλοισ δεδήλωται. Τρύφων δ’ ἐπειδὴ τὰ περὶ τὸν Δημήτριον ἔγνω τοιοῦτο λαβόντα τέλοσ οὐκέτ’ ἦν Ἀντιόχῳ βέβαιοσ, ἀλλ’ ἐπεβούλευεν ὥστ’ αὐτὸν ἀποκτείνασ τὴν βασιλείαν αὐτὸσ κατασχεῖν.

ἐνεπόδιζέ γε μὴν αὐτοῦ τὴν προαίρεσιν ταύτην ὁ παρὰ Ιὠνάθου φόβοσ φίλου τυγχάνοντοσ Ἀντιόχῳ, καὶ διὰ τοῦτ’ ἐκποδὼν ποιήσασθαι τὸν Ιὠνάθην πρῶτον ἔγνω καὶ τότε τοῖσ περὶ τὸν Ἀντίοχον ἐγχειρεῖν. ἀπάτῃ δ’ αὐτὸν καὶ δόλῳ κρίνασ ἀνελεῖν εἰσ Βαιθσὰν ἐκ τῆσ Ἀντιοχείασ παραγίνεται τὴν καλουμένην ὑφ’ Ἑλλήνων Σκυθόπολιν, εἰσ ἣν μετὰ τεσσάρων αὐτῷ μυριάδων Ιὠνάθησ ἀπήντησεν ἐπιλέκτου στρατοῦ·

πολεμήσοντα γὰρ αὐτὸν ἥκειν ὑπελάμβανεν. ὁ δ’ ἕτοιμον εἰσ μάχην γνοὺσ τὸν Ιὠνάθην ὑπέρχεται δώροισ αὐτὸν καὶ φιλοφρονήσει, καὶ τοῖσ ἡγεμόσιν αὐτοῦ πειθαρχεῖν Ιὠνάθῃ προσέταξεν, τούτοισ πιστώσασθαι βουλόμενοσ εὔνοιαν καὶ πᾶσαν ὑπόνοιαν ἐξελεῖν εἰσ τὸ καταφρονήσαντα λαβεῖν ἀφύλακτον οὐδὲν προορώμενον.

τήν τε στρατιὰν συνεβούλευεν ἀπολῦσαι·

καὶ γὰρ νῦν οὐ δεόντωσ αὐτὴν ἐπάγεσθαι, πολέμου μὲν οὐκ ὄντοσ, εἰρήνησ δὲ ἐχούσησ τὰ πράγματα· κατασχόντα μέντοι γε περὶ αὐτὸν ὀλίγουσ εἰσ Πτολεμαί̈δα συνελθεῖν παρεκάλει· παραδώσειν γὰρ αὐτῷ τὴν πόλιν τά τε ἄλλα πάνθ’ ὅσα κατὰ τὴν χώραν ἐστὶν ὀχυρώματα ποιήσειν ἐπ’ αὐτῷ· καὶ γὰρ τούτων ἕνεκα παρεῖναι. Ὁ μὲν οὖν Ιὠνάθησ οὐδὲν τούτων ὑπονοήσασ, ἀλλ’ ὑπ’ εὐνοίασ καὶ γνώμησ ἀληθοῦσ τὸν Τρύφωνα συμβουλεῦσαι ταῦτα πιστεύσασ τὴν μὲν στρατιὰν ἀπέλυσεν, τρισχιλίουσ δὲ κατασχὼν μόνουσ τοὺσ μὲν δισχιλίουσ ἐν τῇ Γαλιλαίᾳ κατέλιπεν, αὐτὸσ δὲ μετὰ τῶν χιλίων ἧκεν εἰσ Πτολεμαί̈δα σὺν Τρύφωνι.

τῶν δ’ ἐν τῇ Πτολεμαί̈δι κλεισάντων τὰσ πύλασ, τοῦτο γὰρ ἦν αὐτοῖσ ὑπὸ τοῦ Τρύφωνοσ προστεταγμένον, Ιὠνάθην ἐζώγρησεν, τοὺσ δὲ σὺν αὐτῷ πάντασ ἀπέκτεινεν.

ἔπεμψεν δὲ καὶ ἐπὶ τοὺσ ἐν τῇ Γαλιλαίᾳ καταλειφθέντασ δισχιλίουσ, ὅπωσ ἂν καὶ τούτουσ ἀπολέσωσιν· ἀλλ’ οὗτοι μὲν ὑπὸ φήμησ τῶν περὶ τὸν Ιὠνάθην συμβεβηκότων ἔφθησαν πρὶν ἢ τοὺσ ὑπὸ Τρύφωνοσ ἀπεσταλμένουσ ἀφικέσθαι φραξάμενοι τοῖσ ὅπλοισ ἐκ τῆσ χώρασ ἀπελθεῖν.

οἱ δ’ ἐπ’ αὐτοὺσ πεμφθέντεσ ἰδόντεσ ἑτοίμουσ ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἀγωνίζεσθαι μηδὲν αὐτοῖσ ἐνοχλήσαντεσ πρὸσ τὸν Τρύφωνα ὑπέστρεψαν. δέοσ τε μέγα καὶ κατὰ λόγον αὐτοῖσ ἐμπεσὸν ἐλύπει, μὴ τῆσ Ιὠνάθου ἀνδρείασ ἅμα καὶ προνοίασ ἀφῃρημένων τὰ πέριξ ἔθνη χαλεπῶσ ἔχοντα πρὸσ αὐτοὺσ καὶ διὰ Ιὠνάθην ἠρεμοῦντα νῦν αὐτοῖσ ἐπισυστῇ καὶ πολεμοῦντεσ εἰσ τοὺσ περὶ τῶν ἐσχάτων κινδύνουσ ἀναγκάζωνται καθίστασθαι.

καὶ δὴ τοῦτ’ αὐτοῖσ ὡσ ὑπενόουν συνέπεσεν·

τὸν γὰρ Ιὠνάθου ἀκούσαντεσ θάνατον οἱ ἐκ τῶν ἐθνῶν πολεμεῖν ἤρξαντο τοὺσ Ιοὐδαίουσ ὡσ ἀποροῦντασ ἡγεμόνοσ. αὐτὸσ δ’ ὁ Τρύφων δύναμιν συναγαγὼν γνώμην εἶχεν ἀναβὰσ εἰσ τὴν Ιοὐδαίαν πολεμεῖν τοὺσ ἐν αὐτῇ. Σίμων δ’ ὁρῶν πρὸσ ταῦτα τοὺσ Ιἑροσολυμίτασ καταπεπληγότασ, βουλόμενοσ αὐτοὺσ εἰσ τὸ ὑποστῆναι προθύμωσ ἐπιόντα τὸν Τρύφωνα θαρραλεωτέρουσ ποιῆσαι τῷ λόγῳ, συγκαλέσασ τὸν δῆμον εἰσ τὸν ἱερὸν ἐντεῦθεν αὐτοὺσ παρακαλεῖν ἤρξατο·

"τὸ μὲν ὑπὲρ τῆσ ὑμετέρασ ἐλευθερίασ, ὁμόφυλοι, μετὰ τοῦ πατρὸσ ἐγώ τε καὶ οἱ ἀδελφοί μου ὡσ ἐτολμήσαμεν ἀσμένωσ ἀποθανεῖν οὐκέτ’ ἀγνοεῖτε.

παραδειγμάτων δὲ τοιούτων εὐποροῦντόσ μου κἀκ τοῦ θνήσκειν ὑπὲρ τῶν νόμων καὶ τῆσ θρησκείασ τοὺσ ἐκ τῆσ ἡμετέρασ οἰκίασ γενομένουσ ἡγησαμένου φόβοσ οὐδὲ εἷσ ἔσται τηλικοῦτοσ, ὃσ ταύτην ἡμῶν τὴν διάνοιαν ἐκβαλεῖ τῆσ ψυχῆσ, ἀντεισάξει δ’ εἰσ αὐτὴν φιλοζωί̈αν καὶ δόξησ καταφρόνησιν. ὅθεν ὡσ οὐκ ἀποροῦντεσ ἡγεμόνοσ οἱού τε καὶ πάσχειν ὑπὲρ ὑμῶν τὰ μέγιστα καὶ δρᾶν ἕπεσθέ μοι προθύμωσ ἐφ’ οὓσ ἂν ἡγῶμαι·

οὔτε γὰρ κρείττων ἐγὼ τῶν ἀδελφῶν τῶν ἐμῶν, ἵνα φείδωμαι τῆσ ἐμαυτοῦ ψυχῆσ, οὔτε χείρων, ἵν’ ὃ κάλλιστον ἐκείνοισ ἔδοξεν τὸ τελευτᾶν ὑπὲρ τῶν νόμων καὶ τῆσ τοῦ θεοῦ θρησκείασ ὑμῶν τοῦτ’ ἐγὼ φύγω καὶ καταλίπω. οἷσ δέ με δεῖ γνήσιον ἐκείνων ἀδελφὸν φανῆναι τούτοισ ἀδελφὸν ἐμαυτὸν ἐπιδείξω·

θαρρῶ γὰρ ὡσ καὶ δίκην ληψόμενοσ παρὰ τῶν πολεμίων καὶ πάντασ ὑμᾶσ μετὰ γυναικῶν καὶ τέκνων τῆσ ἐξ αὐτῶν ὕβρεωσ ῥυσόμενοσ καὶ τὸ ἱερὸν ἀπόρθητον μετὰ τοῦ θεοῦ διαφυλάξων· τὰ γὰρ ἔθνη βλέπω καταφρονήσαντα ὑμῶν ὡσ οὐκ ἐχόντων ἡγεμόνα πρὸσ τὸ πολεμεῖν ὡρμημένα. Τούτουσ ποιησαμένου τοῦ Σίμωνοσ τοὺσ λόγουσ ἀνεθάρσησεν τὸ πλῆθοσ, καὶ ταῖσ ψυχαῖσ ἐνδεδωκὸσ ὑπὸ δειλίασ ἀνηγέρθη πρὸσ τὴν ἀμείνω καὶ ἀγαθὴν ἐλπίδα, ὡσ ἀθρόωσ πάντα τὸν λαὸν ἐκβοῆσαι τὸν Σίμωνα αὐτῶν ἡγεῖσθαι καὶ ἀντὶ Ιοὔδου καὶ Ιὠνάθου τῶν ἀδελφῶν αὐτοῦ τὴν προστασίαν ἔχειν·

ἔσεσθαι γὰρ πρὸσ ὅ τι κελεύσαι πειθηνίουσ. συναθροίσασ δ’ εὐθὺσ πᾶν ὅσον ἦν τὸ πολεμικὸν τῆσ οἰκείασ ἰσχύοσ ἔσπευδε τὰ τείχη τῆσ πόλεωσ ἀνοικοδομῆσαι, καὶ πύργοισ αὐτὴν ὑψηλοτάτοισ καὶ καρτεροῖσ ἀσφαλισάμενοσ ἀπέστειλεν μὲν Ιὠνάθην τινὰ φίλον Ἀψαλώμου παῖδα μετὰ στρατιᾶσ εἰσ Ιὄππην προστάξασ αὐτῷ τοὺσ οἰκήτορασ ἐκβαλεῖν·

ἐδεδίει γάρ, μὴ παραδῶσιν οὗτοι τὴν πόλιν τῷ Τρύφωνι. αὐτὸσ δ’ ὑπομείνασ ἐφύλαττε τὰ Ιἑροσόλυμα. Ὁ δὲ Τρύφων ἄρασ ἐκ Πτολεμαί̈δοσ μετὰ στρατιᾶσ πολλῆσ εἰσ τὴν Ιοὐδαίαν παραγίνεται καὶ τὸν Ιὠνάθην δέσμιον ἄγων.

ἀπήντησε δ’ αὐτῷ καὶ Σίμων μετὰ τῆσ αὐτοῦ δυνάμεωσ εἰσ Ἄδδιδα πόλιν, ἥτισ ἐπ’ ὄρουσ κειμένη τυγχάνει, ὑφ’ ἧσ ὑπόκειται τὰ τῆσ Ιοὐδαίασ πεδία. γνοὺσ δὲ Τρύφων ἡγεμόνα τὸν Σίμωνα ὑπὸ τῶν Ιοὐδαίων καθεσταμένον ἔπεμψεν πρὸσ αὐτὸν καὶ τοῦτον ἀπάτῃ καὶ δόλῳ περιελθεῖν βουλόμενοσ, κελεύων αὐτόν, εἰ θέλει λυθῆναι τὸν ἀδελφὸν Ιὠνάθην, πέμψαι τάλαντα ἑκατὸν ἀργυρίου καὶ δύο τῶν παίδων τῶν Ιὠνάθου ὁμήρουσ, ὅπωσ μὴ ἀφεθεὶσ ἀποστήσῃ τὴν Ιοὐδαίαν βασιλέωσ·

ἄρτι γὰρ αὐτὸν διὰ τὸ ἀργύριον, ὃ τῷ βασιλεῖ χρησάμενοσ ὤφειλε, φυλάττεσθαι δεδεμένον. ὁ δὲ Σίμων τὴν τέχνην τὴν τοῦ Τρύφωνοσ οὐκ ἠγνόησεν, ἀλλὰ συνεὶσ ὅτι καὶ τὸ ἀργύριον ἀπολέσει δοὺσ καὶ τὸν ἀδελφὸν οὐ λύσει, μετ’ αὐτοῦ δὲ καὶ τοὺσ παῖδασ ἐκδώσει τῷ πολεμίῳ, φοβούμενοσ δέ, μὴ διαβληθῇ πρὸσ τὸ πλῆθοσ ὡσ αἴτιοσ αὐτὸσ τἀδελφῷ θανάτου γενόμενοσ, ὅτι μήτε τὰ χρήματα μήτε τοὺσ υἱοὺσ ἔδωκεν ὑπὲρ αὐτοῦ, συναγαγὼν τὴν στρατιὰν ἐδήλωσεν αὐτῇ τὰ παρὰ τοῦ Τρύφωνοσ, εἰπὼν ὅτι ταῦτα καὶ ἐνέδραν καὶ ἐπιβουλὴν ἔχει·

ὅμωσ αἱρετώτερον εἶναι πέμψαι τὰ χρήματ’ αὐτῷ καὶ τοὺσ υἱοὺσ ἢ τοῖσ ὑπὸ Τρύφωνοσ προβαλλομένοισ μὴ ὑπακούσαντα λαβεῖν αἰτίαν ὡσ τὸν ἀδελφὸν σῶσαι μὴ θελήσασ.

καὶ Σίμων μὲν τούσ τε Ιὠνάθου παῖδασ ἐξέπεμψεν καὶ τὰ χρήματα. λαβὼν δὲ ὁ Τρύφων οὐκ ἐτήρησεν τὴν πίστιν οὐδὲ ἀπέλυσε τὸν Ιὠνάθην, ἀλλὰ τὴν στρατιὰν ἀναλαβὼν ἐκπεριῆλθε τὴν χώραν καὶ διὰ τῆσ Ἰδουμαίασ ἀναβαίνειν διεγνώκει τὸ λοιπὸν εἰσ Ιἑροσόλυμα, καὶ παραγενόμενοσ ἧκεν εἰσ Ἄδωρα πόλιν τῆσ Ἰδουμαίασ.

ἀντιπαρῆγεν δ’ ὁ Σίμων μετὰ τῆσ στρατιᾶσ ἀεὶ καταστρατοπεδευόμενοσ ἐξ ἐναντίασ αὐτοῦ. Τῶν δ’ ἐν τῇ ἄκρᾳ πεμψάντων πρὸσ Τρύφωνα καὶ παρακαλούντων σπεῦσαι πρὸσ αὐτοὺσ καὶ τροφὰσ αὐτοῖσ πέμψαι, παρεσκεύασε τὴν ἵππον ὡσ διὰ τῆσ νυκτὸσ ἐκείνησ ἐν Ιἑροσολύμοισ ἐσόμενοσ.

ἀλλὰ χιὼν διὰ νυκτὸσ πολλὴ πεσοῦσα καὶ τάσ τε ὁδοὺσ καλύψασα καὶ ἄπορον ἵπποισ μάλιστα πεζεύειν ὑπὸ βάθουσ τὴν πορείαν παρασχοῦσα διεκώλυσεν αὐτὸν ἐλθεῖν εἰσ τὰ Ιἑροσόλυμα. διόπερ ἐκεῖθεν ἄρασ ὁ Τρύφων εἰσ τὴν κοίλην ἀφικνεῖται Συρίαν, σπουδῇ τε εἰσ τὴν Γαλαδῖτιν ἐμβαλὼν τόν τε Ιὠνάθην ἀποκτείνασ αὐτόθι καὶ ταφῆναι κελεύσασ αὐτὸσ εἰσ τὴν Ἀντιόχειαν ὑπέστρεψεν.

ὁ δὲ Σίμων πέμψασ εἰσ Βασκὰ πόλιν μετακομίζει τὰ τοῦ ἀδελφοῦ ὀστᾶ, καὶ κηδεύει μὲν ταῦτα ἐν Μωδεεῖ τῇ πατρίδι, πένθοσ δ’ ἐπ’ αὐτῷ μέγα πᾶσ ὁ λαὸσ ἐποιήσατο.

Σίμων δὲ καὶ μνημεῖον μέγιστον ᾠκοδόμησεν τῷ τε πατρὶ καὶ τοῖσ ἀδελφοῖσ ἐκ λίθου λευκοῦ καὶ ἀνεξεσμένου.

εἰσ πολὺ δ’ αὐτὸ καὶ περίοπτον ἀναγαγὼν ὕψοσ στοὰσ περὶ αὐτὸ βάλλεται καὶ στύλουσ μονολίθουσ θαυμαστὸν ἰδεῖν χρῆμα ἀνίστησιν, πρὸσ τούτοισ δὲ καὶ πυραμίδασ ἑπτὰ τοῖσ τε γονεῦσιν καὶ τοῖσ ἀδελφοῖσ ἑκάστῳ μίαν ᾠκοδόμησεν εἰσ ἔκπληξιν μεγέθουσ τε ἕνεκα καὶ κάλλουσ πεποιημένασ, αἳ καὶ μέχρι δεῦρο σώζονται. καὶ περὶ μὲν τῆσ Ιὠνάθου ταφῆσ καὶ τῆσ τῶν μνημείων οἰκοδομίασ τοῖσ οἰκείοισ Σίμωνοσ τοσαύτην σπουδὴν οἴδαμεν γενομένην.

ἀπέθανεν δὲ Ιὠνάθησ ἀρχιερατεύων ἔτη τέσσαρα προστὰσ τοῦ γένουσ. καὶ τὰ μὲν περὶ τῆσ τούτου τελευτῆσ ἐν τούτοισ ἦν. Σίμων δὲ κατασταθεὶσ ἀρχιερεὺσ ὑπὸ τοῦ πλήθουσ τῷ πρώτῳ τῆσ ἀρχιερωσύνησ ἔτει τῆσ ἐπὶ τοῖσ Μακεδόσι δουλείασ τὸν λαὸν ἠλευθέρωσεν ὡσ μηκέτι φόρουσ αὐτοῖσ τελεῖν·

ἡ δὲ ἐλευθερία καὶ τὸ ἀνείσφορον τοῖσ Ιοὐδαίοισ μετὰ ἑβδομήκοντα καὶ ἑκατὸν ἔτη τῶν Συρίασ βασιλέων ἐξ οὗ χρόνου Σέλευκοσ ὁ Νικάτωρ ἐπικληθεὶσ κατέσχεν Συρίαν ὑπῆρξεν. τοσαύτη δ’ ἦν ἡ τοῦ πλήθουσ περὶ τὸν Σίμωνα φιλοτιμία, ὥστ’ ἐν τοῖσ πρὸσ ἀλλήλουσ συμβολαίοισ καὶ τοῖσ δημοσίοισ γράμμασιν ἐπὶ πρώτου ἔτουσ γράφειν Σίμωνοσ καὶ εὐεργέτου Ιοὐδαίων καὶ ἐθνάρχου·

εὐτύχησαν γὰρ ἐπ’ αὐτοῦ σφόδρα καὶ τῶν ἐχθρῶν τῶν περιοίκων ἐκράτησαν. κατεστρέψατο γὰρ Σίμων Γάζαρά τε πόλιν καὶ Ιὄππην καὶ Ιἄμνειαν, ἐκπολιορκήσασ δὲ καὶ τὴν ἐν τοῖσ Ιἑροσολύμοισ ἄκραν εἰσ ἔδαφοσ αὐτὴν καθεῖλεν, ὡσ ἂν μὴ τοῖσ ἐχθροῖσ ὁρμητήριον ᾖ καταλαμβανομένοισ αὐτὴν τοῦ κακῶσ ποιεῖν, ὡσ καὶ τότε.

καὶ τοῦτο ποιήσασ ἄριστον ἐδόκει καὶ συμφέρον καὶ τὸ ὄροσ ἐφ’ οὗ τὴν ἄκραν εἶναι συνέβαινεν καθελεῖν, ὅπωσ ὑψηλότερον ᾖ τὸ ἱερόν. καὶ δὴ τοῦτ’ ἔπειθεν εἰσ ἐκκλησίαν καλέσασ τὸ πλῆθοσ ὑπ’ αὐτοῦ γίνεσθαι, ὧν τε ἔπαθον ὑπὸ τῶν φρουρῶν καὶ τῶν φυγάδων Ιοὐδαίων ὑπομιμνήσκων, ἅ τε πάθοιεν ἄν, εἰ πάλιν κατάσχοι τὴν βασιλείαν ἀλλόφυλοσ φρουρᾶσ ἐν αὐτῇ κατασταθείσησ.

ταῦτα λέγων πείθει τὸ πλῆθοσ παραινῶν αὐτῷ τὰ συμφέροντα.

καὶ πάντεσ προσβαλόντεσ καθῄρουν τὸ ὄροσ καὶ μήτε νυκτὸσ μήθ’ ἡμέρασ ἀπολυόμενοι τοῦ ἔργου τρισὶν αὐτὸ τοῖσ πᾶσιν ἔτεσιν κατήγαγον εἰσ ἔδαφοσ καὶ πεδινὴν λειότητα. καὶ τὸ λοιπὸν ἐξεῖχεν ἁπάντων τὸ ἱερὸν τῆσ ἄκρασ καὶ τοῦ ὄρουσ ἐφ’ ᾧ ἦν καθῃρημένων. καὶ τὰ μὲν ἐπὶ Σίμωνοσ πραχθέντα τοῦτον εἶχεν τὸν τρόπον. Μετ’ οὐ πολὺ δὲ τῆσ αἰχμαλωσίασ τῆσ Δημητρίου τὸν Ἀλεξάνδρου υἱὸν Ἀντίοχον, ὃσ καὶ Θεὸσ ἐπεκλήθη, Τρύφων διέφθειρεν ἐπιτροπεύων αὐτοῦ τέσσαρα βασιλεύσαντα ἔτη.

καὶ τὸν μέν, ὡσ χειριζόμενοσ ἀποθάνοι, διήγγειλεν· τοὺσ δὲ φίλουσ καὶ τοὺσ οἰκειοτάτουσ διέπεμπε πρὸσ τοὺσ στρατιώτασ, ἐπαγγελλόμενοσ αὐτοῖσ χρήματα πολλὰ δώσειν, εἰ βασιλέα χειροτονήσουσιν αὐτόν, Δημήτριον μὲν ὑπὸ Πάρθων αἰχμάλωτον γεγονέναι μηνύων, τὸν δ’ ἀδελφὸν αὐτοῦ Ἀντίοχον παρελθόντα εἰσ τὴν ἀρχὴν πολλὰ ποιήσειν αὐτοῖσ κακὰ τῆσ ἀποστάσεωσ ἀμυνόμενον.

οἱ δ’ ἐλπίσαντεσ εὐπορίαν ἐκ τῆσ Τρύφωνι δοθείσησ βασιλείασ ἀποδεικνύουσιν αὐτὸν ἄρχοντα.

γενόμενοσ δὲ τῶν πραγμάτων ἐγκρατὴσ ὁ Τρύφων διέδειξεν τὴν αὐτοῦ φύσιν οὖσαν πονηράν· ἰδιώτησ μὲν γὰρ ὢν ἐθεράπευεν τὸ πλῆθοσ καὶ μετριότητα ὑπεκρίνατο δελεάζων αὐτὸ τούτοισ εἰσ ἅπερ ἐβούλετο, τὴν δὲ βασιλείαν λαβὼν ἀπεδύσατο τὴν ὑπόκρισιν καὶ ὁ ἀληθὴσ Τρύφων ἦν. τοὺσ οὖν ἐχθροὺσ διὰ ταῦτ’ ἐποίει κρείττονασ·

τὸ μὲν γὰρ στρατιωτικὸν αὐτὸν μισοῦν ἀφίστατο πρὸσ Κλεοπάτραν τὴν Δημητρίου γυναῖκα τότε ἐν Σελευκείᾳ μετὰ τῶν τέκνων ἐγκεκλεισμένην. ἀλωμένου δὲ καὶ Ἀντιόχου τοῦ Δημητρίου ἀδελφοῦ, ὃσ ἐπεκαλεῖτο Σωτήρ, καὶ μηδεμιᾶσ αὐτὸν πόλεωσ δεχομένησ διὰ Τρύφωνα, πέμπει πρὸσ αὐτὸν Κλεοπάτρα καλοῦσα πρὸσ αὐτὴν ἐπί τε γάμῳ καὶ βασιλείᾳ.

ἐκάλει δὲ τὸν Ἀντίοχον ἐπὶ τούτοισ ἅμα μὲν τῶν φίλων αὐτὴν ἀναπεισάντων, ἅμα δὲ καὶ τὴν πόλιν ἐνδιδόντων τινῶν ἐκ τῆσ Σελευκείασ τῷ Τρύφωνι δείσασα. Γενόμενοσ δ’ ἐν τῇ Σελευκείᾳ ὁ Ἀντίοχοσ καὶ τῆσ ἰσχύοσ αὐτῷ καθ’ ἡμέραν αὐξανομένησ ὡρ́μησε πολεμήσων τὸν Τρύφωνα, καὶ κρατήσασ αὐτοῦ τῇ μάχῃ τῆσ ἄνω Συρίασ ἐξέβαλεν εἰσ τὴν Φοινίκην διώξασ ἄχρι ταύτησ εἴσ τε Δῶρα φρούριόν τι δυσάλωτον ἐπολιόρκει συμφυγόντα.

πέμπει δὲ καὶ πρὸσ Σίμωνα τὸν τῶν Ιοὐδαίων ἀρχιερέα περὶ φιλίασ καὶ συμμαχίασ πρέσβεισ. ὁ δὲ προσδέχεται προθύμωσ αὐτοῦ τὴν ἀξίωσιν, καὶ χρήματά τε πολλὰ καὶ τροφὴν τοῖσ τὰ Δῶρα [στρατιώταισ] πολιορκοῦσι πέμψασ τὸν Ἀντίοχον ἀφθόνωσ ἐχορήγησεν, ὡσ τῶν ἀναγκαιοτάτων αὐτῷ πρὸσ ὀλίγον καιρὸν κριθῆναι φίλων.

ὁ μὲν γὰρ Τρύφων ἐκ τῆσ Δώρασ φυγὼν εἰσ Ἀπάμειαν καὶ ληφθεὶσ ἐν αὐτῇ πολιορκίᾳ διεφθάρη βασιλεύσασ ἔτη τρία. Ὁ δ’ Ἀντίοχοσ ὑπὸ πλεονεξίασ καὶ φαυλότητοσ λήθην τῶν ἐκ Σίμωνοσ αὐτῷ πρὸσ τὰσ χρείασ ὑπηρετηθέντων ἐποιήσατο, καὶ δύναμιν στρατιωτικὴν Κενδεβαίῳ παραδοὺσ τῶν φίλων ἐπὶ τὴν τῆσ Ιοὐδαίασ πόρθησιν καὶ τὴν Σίμωνοσ ἅλωσιν ἐξαπέστειλεν.

Σίμων δ’ ἀκούσασ τὴν Ἀντιόχου παρανομίαν καὶ πρεσβύτεροσ ὢν ἤδη ὅμωσ ὑπὸ τοῦ μὴ δικαίων τῶν παρ’ Ἀντιόχου γινομένων τυγχάνειν παρορμηθεὶσ καὶ τῆσ ἡλικίασ φρόνημα κρεῖττον λαβὼν νεανικῶσ ἐστρατήγει τοῦ πολέμου.

καὶ τοὺσ μὲν υἱεῖσ μετὰ τῶν μαχιμωτέρων προεκπέμπει στρατιωτῶν, αὐτὸσ δὲ κατ’ ἄλλο μέροσ προῄει μετὰ τῆσ δυνάμεωσ, καὶ πολλοὺσ ἐν τοῖσ φαραγγώδεσι τῶν ὀρῶν τούτουσ εἰσ ἐνέδραν καταστήσασ διαμαρτάνει μὲν οὐδεμιᾶσ τῶν ἐπιχειρήσεων, κρατήσασ δὲ διὰ πάσησ τῶν πολεμίων ἐν εἰρήνῃ τὸν λοιπὸν διήγαγεν χρόνον, ποιησάμενοσ καὶ αὐτὸσ πρὸσ Ῥωμαίουσ συμμαχίαν.

Ἦρξε μὲν οὖν ὀκτὼ τὰ πάντα τῶν Ιοὐδαίων ἔτη, τελευτᾷ δὲ ἐξ ἐπιβουλῆσ ἐν συμποσίῳ Πτολεμαίου τοῦ γαμβροῦ ταύτην ἐπ’ αὐτὸν συστησαμένου, ὃσ καὶ τὴν γυναῖκα αὐτοῦ καὶ τοὺσ δύο παῖδασ συλλαβὼν καὶ δεδεμένουσ ἔχων ἔπεμψεν καὶ ἐπὶ Ιωἄννην τὸν τρίτον, τούτῳ δὲ καὶ Ὑρκανὸσ ἦν ὄνομα, τοὺσ διαφθεροῦντασ.

αἰσθόμενοσ δὲ τοὺσ ἐλθόντασ ὁ νεανίσκοσ διαφυγὼν τὸν ἐξ αὐτῶν κίνδυνον εἰσ τὴν πόλιν ἠπείγετο, θαρρῶν τῷ πλήθει διὰ τὰσ τοῦ πατρὸσ εὐεργεσίασ καὶ διὰ τὸ Πτολεμαίου τοῖσ ὄχλοισ μῖσοσ.

σπουδάσαντα δὲ καὶ Πτολεμαῖον εἰσελθεῖν δι’ ἄλλησ πύλησ ὁ δῆμοσ ἀπεώσατο τὸν Ὑρκανὸν ἤδη προσδεδεγμένοσ. Καὶ ὁ μὲν εἰσ ἕν τι τῶν ὑπὲρ Ιἑριχοῦντοσ ἐρυμάτων ἀνεχώρησεν Δαγὼν λεγόμενον.

ἀπολαβὼν δὲ τὴν πάτριον ἀρχιερωσύνην Ὑρκανὸσ καὶ τὸν θεὸν πρώταισ θυσίαισ παραστησάμενοσ ἐπὶ τὸν Πτολεμαῖον ἐξεστράτευσεν, καὶ προσβαλὼν τῷ χωρίῳ τοῖσ μὲν ἄλλοισ περιῆν αὐτοῦ, ἡττᾶτο δὲ μόνῳ τῷ πρὸσ τὴν μητέρα καὶ τοὺσ ἀδελφοὺσ οἴκτῳ. τούτουσ γὰρ Πτολεμαῖοσ ἀναγαγὼν ἐπὶ τὸ τεῖχοσ ἐξ ἀπόπτου ᾐκίζετο καὶ κατακρημνίσειν οὐκ ἀφισταμένου τῆσ πολιορκίασ ἠπείλει.

ὁ δ’ ὅσον [ἂν] ἐνδοίη τῆσ περὶ τὴν αἱρ́εσιν τοῦ χωρίου σπουδῆσ, τοσοῦτο χαρίζεσθαι τοῖσ φιλτάτοισ ἡγούμενοσ πρὸσ τὸ μὴ κακῶσ πάσχειν, ἐξέλυε τὸ πρόθυμον. ἡ μέντοι μήτηρ ὀρέγουσα τὰσ χεῖρασ ἱκέτευε μὴ μαλακίζεσθαι δι’ αὐτήν, ἀλλὰ πολὺ πλέον ὀργῇ χρώμενον ἑλεῖν σπουδάσαι τὸ χωρίον καὶ τὸν ἐχθρὸν ὑπ’ αὐτῷ ποιήσαντα τιμωρῆσαι τοῖσ φιλτάτοισ·

ἡδὺν γὰρ αὐτῇ τὸν μετ’ αἰκίασ [εἶναι] θάνατον, εἰ δίκην ὑπόσχοι τῆσ εἰσ αὐτοὺσ παρανομίασ ὁ ταῦτα ποιῶν πολέμιοσ. τὸν δὲ Ὑρκανὸν ταῦτα μὲν λεγούσησ τῆσ μητρὸσ ὁρμή τισ ἐλάμβανεν πρὸσ τὴν αἱρ́εσιν τοῦ φρουρίου, ἡνίκα δ’ αὐτὴν ἴδοι τυπτομένην καὶ σπαραττομένην, ἐξελύετο καὶ τῆσ ἐπὶ τοῖσ εἰσ τὴν μητέρα πραττομένοισ συμπαθείασ ἥττων ἐγίνετο.

ἑλκομένησ δ’ οὕτωσ εἰσ χρόνον τῆσ πολιορκίασ ἐνίσταται τὸ ἔτοσ ἐκεῖνο, καθ’ ὃ συμβαίνει τοὺσ Ιοὐδαίουσ ἀργεῖν·

κατὰ δὲ ἑπτὰ ἔτη τοῦτο παρατηροῦσιν, ὡσ ἐν ταῖσ ἑβδομάσιν ἡμέραισ. καὶ Πτολεμαῖοσ, ὑπὸ ταύτησ ἀνεθεὶσ τοῦ πολέμου τῆσ αἰτίασ ἀποκτείνει τοὺσ ἀδελφοὺσ τοῦ Ὑρκανοῦ καὶ τὴν μητέρα καὶ τοῦτο δράσασ πρὸσ Ζήνωνα φεύγει τὸν ἐπικληθέντα Κοτυλᾶν, τυραννεύοντα τῆσ Φιλαδελφέων πόλεωσ.

Ἀντίοχοσ δὲ χαλεπῶσ ἔχων ἐφ’ οἷσ ὑπὸ Σίμωνοσ ἔπαθεν εἰσ τὴν Ιοὐδαίαν ἐνέβαλεν τετάρτῳ μὲν ἔτει τῆσ βασιλείασ αὐτοῦ, πρώτῳ δὲ τῆσ Ὑρκανοῦ ἀρχῆσ, ὀλυμπιάδι ἑκατοστῇ καὶ ἑξηκοστῇ καὶ δευτέρᾳ.

δῃώσασ δὲ τὴν χώραν τὸν Ὑρκανὸν εἰσ αὐτὴν ἐνέκλεισε τὴν πόλιν, ἣν ἑπτὰ στρατοπέδοισ περιλαβὼν ἤνυσε μὲν οὐδὲν ὅλωσ τὸ πρῶτον διά τε τὴν τῶν τειχῶν ὀχυρότητα καὶ δι’ ἀρετὴν τῶν ἐμπολιορκουμένων ἔτι γε μὴν ὕδατοσ ἀπορίαν, ἧσ αὐτοὺσ ἀπέλυσεν ὄμβροσ κατενεχθεὶσ πολὺσ δυομένησ πλειάδοσ.

κατὰ δὲ τὸ βόρειον μέροσ τοῦ τείχουσ, καθ’ ὃ συνέβαινεν αὐτὸ καὶ ἐπίπεδον εἶναι, πύργουσ ἀναστήσασ ἑκατὸν τριωρόφουσ ἀνεβίβασεν ἐπ’ αὐτοὺσ στρατιωτικὰ τάγματα.

καὶ προσβολὰσ ὁσημέραι ποιησάμενοσ τάφρον τε βαθεῖαν καὶ πολλὴν τὸ εὖροσ καὶ διπλῆν τεμόμενοσ, ἀπετείχισεν τοὺσ ἐνοικοῦντασ.

οἱ δὲ πολλὰσ ἐκδρομὰσ ἀντεπινοοῦντεσ, εἰ μὲν ἀφυλάκτοισ που προσπέσοιεν τοῖσ πολεμίοισ, πολλὰ ἔδρων αὐτούσ, αἰσθομένων δὲ ἀνεχώρουν εὐχερῶσ. ἐπεὶ δὲ βλαβερὰν κατενόησεν Ὑρκανὸσ τὴν πολυανθρωπίαν, ἀναλισκομένων τε τῶν ἐπιτηδείων τάχιον ὑπ’ αὐτῆσ καὶ μηδενὸσ οἱο͂ν εἰκὸσ ἐκ πολυχειρίασ ἔργου γιγνομένου, τὸ μὲν ἀχρεῖον αὐτῆσ ἀποκρίνασ ἐξέβαλεν, ὅσον δ’ ἦν ἀκμαῖον καὶ μάχιμον τοῦτο μόνον κατέσχεν.

Ἀντίοχοσ μὲν οὖν τοὺσ ἀπολεχθέντασ ἐξελθεῖν ἐκώλυεν, οἱ δ’ ἐν τοῖσ μεταξὺ τείχεσι κακούμενοι ταῖσ βασάνοισ ἀπέθνησκον οἰκτρῶσ.

ἐπιστάσησ γε μὴν τῆσ σκηνοπηγίασ ἑορτῆσ ἐλεοῦντεσ αὐτοὺσ οἱ ἐντὸσ πάλιν εἰσεδέξαντο. πέμψαντοσ δ’ Ὑρκανοῦ πρὸσ Ἀντίοχον καὶ σπονδὰσ ἡμερῶν ἑπτὰ διὰ τὴν ἑορτὴν ἀξιώσαντοσ γενέσθαι, τῇ πρὸσ τὸ θεῖον εὐσεβείᾳ εἴκων σπένδεται καὶ προσέτι θυσίαν εἰσέπεμψε μεγαλοπρεπῆ, ταύρουσ χρυσοκέρωτασ καὶ μεστὰ παντοίων ἀρωμάτων ἐκπώματα χρύσεά τε καὶ ἀργύρεα.

καὶ τὴν μὲν θυσίαν δεξάμενοι παρὰ τῶν κομιζόντων οἱ πρὸσ ταῖσ πύλαισ ὄντεσ ἄγουσιν εἰσ τὸ ἱερόν, Ἀντίοχοσ δὲ τὴν στρατιὰν εἱστία, πλεῖστον Ἀντιόχου τοῦ Ἐπιφανοῦσ διενέγκασ, ὃσ τὴν πόλιν ἑλὼν ὗσ μὲν κατέθυσεν ἐπὶ τὸν βωμόν, τὸν νεὼν δὲ τῷ ζωμῷ τούτων περιέρρανε συγχέασ τὰ Ιοὐδαίων νόμιμα καὶ τὴν πάτριον αὐτῶν εὐσέβειαν, ἐφ’ οἷσ ἐξεπολεμώθη τὸ ἔθνοσ καὶ ἀκαταλλάκτωσ εἶχεν.

τοῦτον μέντοι τὸν Ἀντίοχον δι’ ὑπερβολὴν τῆσ θρησκείασ Εὐσεβῆ πάντεσ ἐκάλεσαν.

Ἀποδεξάμενοσ δὲ αὐτοῦ τὴν ἐπιείκειαν Ὑρκανὸσ καὶ μαθὼν τὴν περὶ τὸ θεῖον σπουδὴν ἐπρεσβεύσατο πρὸσ αὐτόν, ἀξιῶν τὴν πάτριον αὐτοῖσ πολιτείαν ἀποδοῦναι.

πειθόμενοσ δὲ κατ’ εὐσέβειαν πάντα ποιεῖν τοῖσ πρεσβευταῖσ ἀπεκρίνατο, παραδοῦναι μὲν τὰ ὅπλα τοὺσ πολιορκουμένουσ καὶ δασμὸν αὐτῷ τελεῖν Ιὄππησ καὶ τῶν ἄλλων πόλεων πάρεξ τῆσ Ιοὐδαίασ φρουράν τε δεξαμένουσ ἐπὶ τούτοισ ἀπηλλάχθαι τοῦ πολέμου.

οἱ δὲ τἆλλα μὲν ὑπομένειν, τὴν δὲ φρουρὰν οὐχ ὡμολόγουν διὰ τὴν ἀμιξίαν οὐκ ἐφικνούμενοι πρὸσ ἄλλουσ.

ἀντὶ μέντοι γε τῆσ φρουρᾶσ ὁμήρουσ ἐδίδοσαν καὶ τάλαντα ἀργυρίου πεντακόσια, ὧν εὐθὺσ τὰ τριακόσια καὶ τοὺσ ὁμήρουσ προσδεξαμένου τοῦ βασιλέωσ ἔδοσαν, ἐν οἷσ ἦν καὶ Ὑρκανοῦ ἀδελφόσ, καθεῖλεν δὲ καὶ τὴν στεφάνην τῆσ πόλεωσ. ἐπὶ τούτοισ μὲν οὖν Ἀντίοχοσ τὴν πολιορκίαν λύσασ ἀνεχώρησεν.

Ὑρκανὸσ δὲ τὸν Δαυίδου τάφον ἀνοίξασ, ὃσ πλούτῳ τούσ ποτε βασιλεῖσ ὑπερέβαλεν, τρισχίλια μὲν ἀργυρίου τάλαντα ἐξεκόμισεν, ὁρμώμενοσ δ’ ὑπὸ τούτων πρῶτοσ Ιοὐδαίων ξενοτροφεῖν ἤρξατο.

γίνεται δ’ αὐτῷ καὶ πρὸσ Ἀντίοχον φιλία καὶ συμμαχία, καὶ δεξάμενοσ αὐτὸν εἰσ τὴν πόλιν ἀφθόνωσ πάντα τῇ στρατιᾷ καὶ φιλοτίμωσ παρέσχεν.

καὶ ποιουμένῳ τὴν ἐπὶ Πάρθουσ αὐτῷ στρατείαν συνεξώρμησεν Ὑρκανόσ. μάρτυσ δὲ τούτων ἡμῖν ἐστιν καὶ Νικόλαοσ ὁ Δαμασκηνὸσ οὕτωσ ἱστορῶν· "τρόπαιον δὲ στήσασ Ἀντίοχοσ ἐπὶ τῷ Λύκῳ ποταμῷ νικήσασ Ἰνδάτην τὸν Πάρθων στρατηγὸν αὐτόθι ἔμεινεν ἡμέρασ δύο δεηθέντοσ Ὑρκανοῦ τοῦ Ιοὐδαίου διά τινα ἑορτὴν πάτριον, ἐν ᾗ τοῖσ Ιοὐδαίοισ οὐκ ἦν νόμιμον ἐξοδεύειν.

" καὶ ταῦτα μὲν οὐ ψεύδεται λέγων· ἐνέστη γὰρ ἡ πεντηκοστὴ ἑορτὴ μετὰ τὸ σάββατον, οὐκ ἔξεστι δ’ ἡμῖν οὔτε τοῖσ σαββάτοισ οὔτ’ ἐν τῇ ἑορτῇ ὁδεύειν.

συμβαλὼν δ’ Ἀντίοχοσ Ἀρσάκῃ τῷ Πάρθῳ πολλήν τε τῆσ στρατιᾶσ ἀπέβαλεν καὶ αὐτὸσ ἀπόλλυται, τὴν δὲ τῶν Σύρων βασιλείαν ὁ ἀδελφὸσ αὐτοῦ διαδέχεται Δημήτριοσ Ἀρσάκου αὐτὸν ἐκ τῆσ αἰχμαλωσίασ ἀπολύσαντοσ καθ’ ὃν χρόνον Ἀντίοχοσ εἰσ τὴν Παρθυηνὴν ἐνέβαλεν, ὡσ καὶ πρότερον ἐν ἄλλοισ δεδήλωται.

Ὑρκανὸσ δὲ ἀκούσασ τὸν Ἀντιόχου θάνατον εὐθὺσ ἐπὶ τὰσ ἐν Συρίᾳ πόλεισ ἐξεστράτευσεν οἰόμενοσ αὐτὰσ εὑρήσειν, ὅπερ ἦν, ἐρήμουσ τῶν μαχίμων καὶ ῥύεσθαι δυναμένων.

Μήδαβαν μὲν οὖν πολλὰ τῆσ στρατιᾶσ αὐτῷ ταλαιπωρηθείσησ ἕκτῳ μηνὶ εἷλεν, ἔπειτα καὶ Σαμόγαν καὶ τὰ πλησίον εὐθὺσ αἱρεῖ Σίκιμά τε πρὸσ τούτοισ καὶ Γαριζεὶν τό τε Κουθαίων γένοσ, ὃ περιοικεῖ τὸν εἰκασθέντα τῷ ἐν Ιἑροσολύμοισ ἱερῷ ναόν, ὃν Ἀλέξανδροσ ἐπέτρεψεν οἰκοδομῆσαι Σαναβαλλέτῃ τῷ στρατηγῷ διὰ τὸν γαμβρὸν Μανασσῆν τὸν Ιἀδδοῦσ τοῦ ἀρχιερέωσ ἀδελφόν, ὡσ πρότερον δεδηλώκαμεν.

συνέβη δὲ τὸν ναὸν τοῦτον ἔρημον γενέσθαι μετὰ ἔτη διακόσια.

Ὑρκανὸσ δὲ καὶ τῆσ Ἰδουμαίασ αἱρεῖ πόλεισ Ἄδωρα καὶ Μάρισαν, καὶ ἅπαντασ τοὺσ Ἰδουμαίουσ ὑπὸ χεῖρα ποιησάμενοσ ἐπέτρεψεν αὐτοῖσ μένειν ἐν τῇ χώρᾳ, εἰ περιτέμνοιντο τὰ αἰδοῖα καὶ τοῖσ Ιοὐδαίων νόμοισ χρήσασθαι θέλοιεν.

οἱ δὲ πόθῳ τῆσ πατρίου γῆσ καὶ τὴν περιτομὴν καὶ τὴν ἄλλην τοῦ βίου δίαιταν ὑπέμειναν τὴν αὐτὴν Ιοὐδαίοισ ποιήσασθαι.

κἀκείνοισ αὐτοῖσ χρόνοσ ὑπῆρχεν ὥστε εἶναι τὸ λοιπὸν Ιοὐδαίουσ. Ὑρκανὸσ δὲ ὁ ἀρχιερεὺσ ἀνανεώσασθαι τὴν πρὸσ Ῥωμαίουσ φιλίαν βουλόμενοσ πέμπει πρὸσ αὐτοὺσ πρεσβείαν.

καὶ ἡ σύγκλητοσ δεξαμένη τὰ παρ’ αὐτοῦ γράμματα ποιεῖται πρὸσ αὐτὸν φιλίαν τούτῳ τῷ τρόπῳ· ἵνα τε πρέσβεισ πέμψαντεσ ἀποδοθῆναί τε αὐτοῖσ ποιήσωσιν τὰ ὑπ’ Ἀντιόχου ἀφαιρεθέντα καὶ τὴν χώραν διατιμήσωνται τὴν ἐν τῷ πολέμῳ διεφθαρμένην, ὅπωσ τε αὐτοῖσ πρόσ τε βασιλεῖσ καὶ δήμουσ ἐλευθέρουσ γράμματα δῶσιν εἰσ ἀσφάλειαν τῆσ εἰσ οἶκον ἐπανόδου.

ἔδοξεν οὖν περὶ τούτων ταῦτα·

ἀνανεώσασθαι φιλίαν καὶ συμμαχίαν πρὸσ ἄνδρασ ἀγαθοὺσ καὶ ὑπὸ δήμου πεμφθέντασ ἀγαθοῦ καὶ φίλου. περὶ μέντοι γραμμάτων ἀπεκρίναντο βουλεύσεσθαι, ὅταν ἀπὸ τῶν ἰδίων ἡ σύγκλητοσ εὐσχολήσῃ, σπουδάσειν τε τοῦ λοιποῦ μηδὲν εἰσ αὐτοὺσ ἀδίκημα τοιοῦτο γενέσθαι, δοῦναί τε αὐτοῖσ τὸν στρατηγὸν Φάννιον χρήματα ἐκ τοῦ δημοσίου, ὅπωσ ἂν εἰσ τὴν οἰκείαν ἐπανέλθοιεν.

Φάννιοσ μὲν οὖν οὕτωσ ἀποπέμπει τοὺσ τῶν Ιοὐδαίων πρέσβεισ χρήματά τε δοὺσ αὐτοῖσ ἐκ τοῦ δημοσίου καὶ δόγμα συγκλήτου πρὸσ τοὺσ διαπέμψοντασ καὶ ἀσφαλῆ παρεξομένουσ τὴν οἴκαδε παρουσίαν.

Τὰ μὲν οὖν περὶ Ὑρκανὸν τὸν ἀρχιερέα ἐν τούτοισ ὑπῆρχεν, Δημητρίῳ δὲ τῷ βασιλεῖ προθυμουμένῳ στρατεύειν ἐπὶ Ὑρκανὸν οὐκ ἐξεγένετο καιρὸσ οὐδὲ ἀφορμὴ τῶν τε Σύρων καὶ τῶν στρατιωτῶν πρὸσ αὐτὸν ἀπεχθανομένων, πονηρὸσ γὰρ ἦν, καὶ πεμψάντων πρὸσ Πτολεμαῖον τὸν Φύσκωνα ἐπικληθέντα πρέσβεισ, ὅπωσ τινὰ τῶν ἐκ τοῦ Σελεύκου γένουσ παραδῷ αὐτοῖσ ἀποληψόμενον τὴν βασιλείαν.

τοῦ δὲ Πτολεμαίου πέμψαντοσ Ἀλέξανδρον μετὰ στρατιᾶσ τὸν Ζεβίναν ἐπιλεγόμενον καὶ μάχησ πρὸσ τὸν Δημήτριον γενομένησ, ὁ μὲν ἡττηθεὶσ τῇ μάχῃ φεύγει πρὸσ Κλεοπάτραν τὴν γυναῖκα εἰσ Πτολεμαί̈δα καὶ μὴ δεξαμένησ αὐτὸν τῆσ γυναικὸσ ἐκεῖθεν ἀπελθὼν εἰσ Τύρον ἁλίσκεται καὶ πολλὰ παθὼν ὑπὸ τῶν μισούντων ἀπέθανεν.

Ἀλέξανδροσ δὲ τὴν βασιλείαν παραλαβὼν φιλίαν ποιεῖται πρὸσ Ὑρκανὸν τὸν ἀρχιερέα.

ἔπειτα πολεμήσαντοσ αὐτῷ τοῦ Δημητρίου παιδὸσ Ἀντιόχου τοῦ Γρυποῦ ἐπικληθέντοσ, ἡττηθεὶσ τῇ μάχῃ διαφθείρεται. Παραλαβὼν δὲ τὴν τῆσ Συρίασ βασιλείαν ὁ Ἀντίοχοσ ἐπὶ μὲν τὴν Ιοὐδαίαν στρατεύειν εὐλαβὴσ ἦν τὸν ἀδελφὸν ἀκούων τὸν ὁμομήτριον, Ἀντίοχοσ δὲ κἀκεῖνοσ ἐκαλεῖτο, δύναμιν ἐπ’ αὐτὸν ἀπὸ Κυζίκου συλλέγειν.

μένων δὲ κατὰ χώραν ἔγνω παρασκευάζειν αὑτὸν πρὸσ τὴν ἔφοδον τὴν τἀδελφοῦ, ὃσ Κυζικηνὸσ μὲν ἐπεκλήθη διὰ τὸ τραφῆναι ἐν ταύτῃ τῇ πόλει, πατρὸσ δ’ ἦν Ἀντιόχου τοῦ Σωτῆροσ ἐπικληθέντοσ, ὃσ ἐν Πάρθοισ ἀπέθανεν·

οὗτοσ δὲ ἀδελφὸσ ἦν Δημητρίου τοῦ Γρυποῦ πατρόσ. συνέβη μέντοι μίαν τοῖσ δυσὶν ἀδελφοῖσ γῆμαι Κλεοπάτραν, ὡσ καὶ ἐν ἄλλοισ ἱστορήκαμεν. ὁ δὲ Κυζικηνὸσ Ἀντίοχοσ παραγενόμενοσ εἰσ τὴν Συρίαν πολλοῖσ ἔτεσιν πρὸσ τὸν ἀδελφὸν πολεμῶν διετέλει.

Ὑρκανὸσ δὲ πάντα ἐκεῖνον τὸν χρόνον ἐν εἰρήνῃ διῆγεν· καὶ γὰρ αὐτὸσ μετὰ τὴν Ἀντιόχου τελευτὴν τῶν Μακεδόνων ἀπέστη καὶ οὔτε ὡσ ὑπήκοοσ οὔτε ὡσ φίλοσ αὐτοῖσ οὐδὲν ἔτι παρεῖχεν, ἀλλ’ ἦν αὐτῷ τὰ πράγματα ἐν ἐπιδόσει πολλῇ καὶ ἀκμῇ κατὰ τοὺσ Ἀλεξάνδρου τοῦ Ζαβιναίου καιρούσ, καὶ μάλιστ’ ἐπὶ τούτοισ τοῖσ ἀδελφοῖσ.

ὁ γὰρ πρὸσ ἀλλήλουσ αὐτοῖσ πόλεμοσ σχολὴν Ὑρκανῷ καρποῦσθαι τὴν Ιοὐδαίαν ἐπ’ ἀδείασ παρεῖχεν, ὡσ ἄπειρόν τι χρημάτων πλῆθοσ συναγαγεῖν. τοῦ μέντοι γε Κυζικηνοῦ τὴν γῆν κακοῦντοσ φανερῶσ καὶ αὐτὸσ τὴν αὐτοῦ προαίρεσιν ἐπεδείκνυτο, καὶ τῶν ἀπ’ Αἰγύπτου συμμάχων ἔρημον ὁρῶν τὸν Ἀντίοχον καὶ αὐτόν τε πράττοντα κακῶσ καὶ τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ ἐν τοῖσ πρὸσ ἀλλήλουσ ἀγῶσιν, ἀμφοτέρων κατεφρόνησεν.

Καὶ στρατεύει μὲν ἐπὶ Σαμάρειαν πόλιν ὀχυρωτάτην, περὶ ἧσ, ὅτι καλεῖται νῦν Σεβαστὴ κτισθεῖσα ὑπὸ Ἡρώδου, κατὰ χώραν δηλώσομεν.

προσβαλὼν δ’ αὐτῇ φιλοπόνωσ ἐπολιόρκει μισοπονηρῶν τοῖσ Σαμαρεῦσιν ὑπὲρ ὧν Μαρισηνοὺσ ἀποίκουσ ὄντασ Ιοὐδαίων καὶ συμμάχουσ ἠδίκησαν ὑπακούοντεσ τοῖσ τῶν Σύρων βασιλεῦσιν. περιβαλὼν οὖν τάφρον πανταχόθεν τῇ πόλει καὶ διπλοῦν τεῖχοσ ὡσ ἀπὸ σταδίων ὀγδοήκοντα τοὺσ υἱοὺσ ἐφίστησιν Ἀντίγονον καὶ Ἀριστόβουλον.

ὧν ἐπικειμένων εἰσ τοῦτο ἀνάγκησ ὑπὸ λιμοῦ προαχθῆναι τοὺσ Σαμαρεῖσ συνέπεσεν, ὡσ ἅψασθαι μὲν καὶ τῶν ἀήθων, ἐπικαλέσασθαι δὲ βοηθὸν Ἀντίοχον τὸν Κυζικηνόν. ὃσ ἑτοίμωσ ἐπὶ τὴν συμμαχίαν ἀφικόμενοσ ὑπὸ τῶν περὶ Ἀριστόβουλον ἡττᾶται, διωχθεὶσ δ’ ἄχρι Σκυθοπόλεωσ ὑπὸ τῶν ἀδελφῶν διέφυγεν.

οἱ δ’ ἐπὶ τοὺσ Σαμαρεῖσ ὑποστρέψαντεσ συγκλείουσι πάλιν εἰσ τὸ τεῖχοσ αὐτούσ, ὡσ καὶ δεύτερον ἐπικαλέσασθαι σύμμαχον πέμψαντεσ τὸν αὐτὸν Ἀντίοχον. ὃσ παρὰ Πτολεμαίου τοῦ Λαθούρου μεταπεμψάμενοσ ἄνδρασ εἰσ ἑξακισχιλίουσ, οὓσ ἀκούσησ τῆσ μητρὸσ ἐκεῖνοσ καὶ ὅσον οὔπω τῆσ ἀρχῆσ αὐτὸν ἐκβεβληκυίασ ἐξαπέστειλεν, τὸ μὲν πρῶτον ἐπιὼν ἐπόρθει τὴν Ὑρκανοῦ χώραν μετὰ τῶν Αἰγυπτίων λῃστρικῶσ, μάχεσθαι μὲν αὐτῷ κατὰ πρόσωπον οὐ τολμῶν, οὐ γὰρ ἦν ἀξιόχρεωσ ἡ δύναμισ αὐτοῦ, νομίζων δὲ τῇ κακώσει τῆσ γῆσ ἀναγκάσειν Ὑρκανὸν λῦσαι τὴν τῆσ Σαμαρείασ πολιορκίαν.

ἐπεὶ δὲ πολλοὺσ τῶν στρατιωτῶν ἀπώλλυεν ἐνέδραισ περιπίπτων, ἀπῆρεν εἰσ Τρίπολιν Καλλιμάνδρῳ καὶ Ἐπικράτει τὸν πρὸσ τοὺσ Ιοὐδαίουσ πόλεμον ἐπιτρέψασ.

Καλλίμανδροσ μὲν οὖν θρασύτερον τοῖσ πολεμίοισ προσενεχθεὶσ εἰσ φυγὴν τραπόμενοσ παραχρῆμα διεφθάρη.

Ἐπικράτησ δὲ ὑπὸ φιλοχρηματίασ τήν τε Σκυθόπολιν καὶ τὰ ἄλλα πρὸσ ταύτῃ χωρία προύδωκε φανερῶσ τοῖσ Ιοὐδαίοισ, τὴν δὲ Σαμαρείασ πολιορκίαν διαλύειν οὐκ ἠδύνατο. Ὑρκανὸσ μὲν οὖν τὴν πόλιν ἑλὼν ἐνιαυτῷ πολιορκήσασ οὐκ ἠρκέσθη μόνῳ τούτῳ, ἀλλὰ καὶ πᾶσαν αὐτὴν ἠφάνισεν ἐπίκλυστον τοῖσ χειμάρροισ ποιήσασ·

διασκάψασ γὰρ αὐτὴν ὥστ’ εἰσ χαράδρασ μεταπεσεῖν τὰ σημεῖα τοῦ γενέσθαι ποτὲ πόλιν αὐτὴν ἀφείλετο. παράδοξον δέ τι καὶ περὶ τοῦ ἀρχιερέωσ Ὑρκανοῦ λέγεται, τίνα τρόπον αὐτῷ τὸ θεῖον εἰσ λόγουσ ἦλθεν·

φασὶν γάρ, ὅτι κατ’ ἐκείνην τὴν ἡμέραν, καθ’ ἣν οἱ παῖδεσ αὐτοῦ τῷ Κυζικηνῷ συνέβαλον, αὐτὸσ ἐν τῷ ναῷ θυμιῶν μόνοσ ὢν ἀρχιερεὺσ ἀκούσειε φωνῆσ, ὡσ οἱ παῖδεσ αὐτοῦ νενικήκασιν ἀρτίωσ τὸν Ἀντίοχον. καὶ τοῦτο προελθὼν ἐκ τοῦ ναοῦ παντὶ τῷ πλήθει φανερὸν ἐποίησεν, καὶ συνέβη οὕτωσ γενέσθαι.

καὶ τὰ μὲν περὶ Ὑρκανὸν ἐν τούτοισ ἦν. Κατὰ δὲ τοῦτον ἔτυχε τὸν καιρὸν μὴ μόνον τοὺσ ἐν Ιἑροσολύμοισ καὶ τῇ χώρᾳ Ιοὐδαίουσ εὐπραγεῖν, ἀλλὰ καὶ τοὺσ ἐν Ἀλεξανδρείᾳ κατοικοῦντασ καὶ ἐν Αἰγύπτῳ καὶ Κύπρῳ·

Κλεοπάτρα γὰρ ἡ βασίλισσα πρὸσ τὸν υἱὸν στασιάζουσα Πτολεμαῖον τὸν Λάθουρον ἐπιλεγόμενον κατέστησεν ἡγεμόνασ Χελκίαν καὶ Ἀνανίαν υἱοὺσ ὄντασ Ὀνίου τοῦ οἰκοδομήσαντοσ τὸν ναὸν ἐν τῷ Ἡλιοπολίτῃ νομῷ πρὸσ τὸν ἐν τοῖσ Ιἑροσολύμοισ, ὡσ καὶ πρόσθεν δεδηλώκαμεν.

παραδοῦσα δὲ τούτοισ ἡ Κλεοπάτρα τὴν στρατιὰν οὐδὲν δίχα τῆσ τούτων γνώμησ ἔπραττεν, ὡσ μαρτυρεῖ καὶ Στράβων ἡμῖν ὁ Καππάδοξ λέγων οὕτωσ·

"οἱ γὰρ πλείουσ, οἵ τε συνελθόντεσ καὶ οἱ ὕστερον ἐπιπεμπόμενοι παρὰ τῆσ Κλεοπάτρασ εἰσ Κύπρον, μετεβάλοντο παραχρῆμα πρὸσ τὸν Πτολεμαῖον·

μόνοι δὲ οἱ ἐκ τῆσ Ὀνίου γενόμενοι Ιοὐδαῖοι συνέμενον διὰ τὸ τοὺσ πολίτασ αὐτῶν εὐδοκιμεῖν μάλιστα παρὰ τῇ βασιλίσσῃ Χελκίαν τε καὶ Ἀνανίαν. " ταῦτα μὲν οὖν ὁ Στράβων φησίν. Ὑρκανῷ δὲ φθόνον ἐκίνησεν παρὰ τῶν Ιοὐδαίων ἡ εὐπραγία, μάλιστα δ’ οἱ Φαρισαῖοι κακῶσ πρὸσ αὐτὸν εἶχον, αἱρ́εσισ ὄντεσ μία τῶν Ιοὐδαίων, ὡσ καὶ ἐν τοῖσ ἐπάνω δεδηλώκαμεν.

τοσαύτην δὲ ἔχουσι τὴν ἰσχὺν παρὰ τῷ πλήθει, ὡσ καὶ κατὰ βασιλέωσ τι λέγοντεσ καὶ κατ’ ἀρχιερέωσ εὐθὺσ πιστεύεσθαι. μαθητὴσ δὲ αὐτῶν ἦν καὶ Ὑρκανὸσ καὶ σφόδρα ὑπ’ αὐτῶν ἠγαπᾶτο.

καὶ δὴ καλέσασ αὐτοὺσ ἐφ’ ἑστίασιν καὶ φιλοφρόνωσ ὑποδεξάμενοσ, ἐπεὶ σφόδρα ἡδομένουσ ἑώρα, λέγειν ἤρξατο πρὸσ αὐτούσ, ὡσ ἴσασιν μὲν αὐτὸν βουλόμενον εἶναι δίκαιον καὶ πάντα ποιοῦντα ἐξ ὧν ἀρέσειεν ἂν τῷ θεῷ καὶ αὐτοῖσ· οἱ γὰρ Φαρισαῖοι φιλοσοφοῦσιν·

ἠξίου γε μήν, εἰ βλέπουσιν αὐτὸν ἁμαρτάνοντα καὶ τῆσ ὁδοῦ τῆσ δικαίασ ἐκτρεπόμενον εἰσ αὐτὴν ἐπαναγαγεῖν καὶ ἐπανορθοῦν. εἷσ δέ τισ τῶν κατακειμένων Ἐλεάζαροσ ὄνομα, κακοήθησ ὢν φύσει καὶ στάσει χαίρων "ἐπεί, φησίν, ἠξίωσασ γνῶναι τὴν ἀλήθειαν, θέλεισ δὲ εἶναι δίκαιοσ, τὴν ἀρχιερωσύνην ἀπόθου, καὶ μόνον ἀρκείτω σοι τὸ ἄρχειν τοῦ λαοῦ.

" τὴν δ’ αἰτίαν αὐτοῦ πυθομένου, δι’ ἣν ἀποθοῖτο τὴν ἀρχιερωσύνην "ὅτι, φησίν, ἀκούομεν παρὰ τῶν πρεσβυτέρων αἰχμάλωτόν σου γεγονέναι τὴν μητέρα βασιλεύοντοσ Ἀντιόχου τοῦ Ἐπιφανοῦσ. " ψευδὴσ λόγοσ ἦν· καὶ πρὸσ αὐτὸν Ὑρκανὸσ παρωξύνθη καὶ πάντεσ δ’ οἱ Φαρισαῖοι σφοδρῶσ ἠγανάκτησαν.

Τῶν δ’ ἐκ τῶν Σαδδουκαίων τῆσ αἱρέσεωσ, οἳ τὴν ἐναντίαν τοῖσ Φαρισαίοισ προαίρεσιν ἔχουσιν, Ιὠνάθησ τισ ἐν τοῖσ μάλιστα φίλοσ ὢν Ὑρκανῷ τῇ κοινῇ πάντων Φαρισαίων γνώμῃ ποιήσασθαι τὰσ βλασφημίασ τὸν Ἐλεάζαρον ἔλεγεν·

καὶ τοῦτ’ ἔσεσθαι φανερὸν αὐτῷ πυθομένῳ παρ’ ἐκείνων, τίνοσ ἄξιόσ ἐστιν ἐπὶ τοῖσ εἰρημένοισ κολάσεωσ. τοῦ δὲ Ὑρκανοῦ τοὺσ Φαρισαίουσ ἐρομένου, τίνοσ αὐτὸν ἄξιον ἡγοῦνται τιμωρίασ·

πειραθήσεσθαι γὰρ οὐ μετὰ τῆσ ἐκείνων γνώμησ γεγονέναι τὰσ βλασφημίασ τιμησαμένων αὐτὸν τῷ μέτρῳ τῆσ δίκησ, πληγῶν ἔφασαν καὶ δεσμῶν· οὐ γὰρ ἐδόκει λοιδορίασ ἕνεκα θανάτῳ ζημιοῦν, ἄλλωσ τε καὶ φύσει πρὸσ τὰσ κολάσεισ ἐπιεικῶσ ἔχουσιν οἱ Φαρισαῖοι. πρὸσ τοῦτο λίαν ἐχαλέπηνεν καὶ δοκοῦν ἐκείνοισ ποιήσασθαι τὰσ βλασφημίασ τὸν ἄνθρωπον ἐνόμισεν.

μάλιστα δ’ αὐτὸν ἐπιπαρώξυνεν Ιὠνάθησ καὶ διέθηκεν οὕτωσ, ὥστε τῇ Σαδδουκαίων ἐποίησεν προσθέσθαι μοίρᾳ τῶν Φαρισαίων ἀποστάντα καὶ τά τε ὑπ’ αὐτῶν κατασταθέντα νόμιμα τῷ δήμῳ καταλῦσαι καὶ τοὺσ φυλάττοντασ αὐτὰ κολάσαι. μῖσοσ οὖν ἐντεῦθεν αὐτῷ τε καὶ τοῖσ υἱοῖσ παρὰ τοῦ πλήθουσ ἐγένετο.

περὶ μέντοι τούτων αὖθισ ἐροῦμεν.

νῦν δὲ δηλῶσαι βούλομαι, ὅτι νόμιμά τινα παρέδοσαν τῷ δήμῳ οἱ Φαρισαῖοι ἐκ πατέρων διαδοχῆσ, ἅπερ οὐκ ἀναγέγραπται ἐν τοῖσ Μωυσέωσ νόμοισ, καὶ διὰ τοῦτο ταῦτα τὸ Σαδδουκαίων γένοσ ἐκβάλλει, λέγον ἐκεῖνα δεῖν ἡγεῖσθαι νόμιμα τὰ γεγραμμένα, τὰ δ’ ἐκ παραδόσεωσ τῶν πατέρων μὴ τηρεῖν. καὶ περὶ τούτων ζητήσεισ αὐτοῖσ καὶ διαφορὰσ γίνεσθαι συνέβαινεν μεγάλασ, τῶν μὲν Σαδδουκαίων τοὺσ εὐπόρουσ μόνον πειθόντων τὸ δὲ δημοτικὸν οὐχ ἑπόμενον αὐτοῖσ ἐχόντων, τῶν δὲ Φαρισαίων τὸ πλῆθοσ σύμμαχον ἐχόντων.

ἀλλὰ περὶ μὲν τούτων τῶν δύο καὶ τῶν Ἐσσηνῶν ἐν τῇ δευτέρᾳ μου τῶν Ιοὐδαϊκῶν ἀκριβῶσ δεδήλωται. Ὑρκανὸσ δὲ παύσασ τὴν στάσιν καὶ μετ’ αὐτὴν βιώσασ εὐδαιμόνωσ καὶ τὴν ἀρχὴν διοικησάμενοσ ἄριστον τρόπον ἔτεσιν ἑνὶ καὶ τριάκοντα τελευτᾷ καταλιπὼν υἱοὺσ πέντε, τριῶν τῶν μεγίστων ἄξιοσ ὑπὸ τοῦ θεοῦ κριθείσ, ἀρχῆσ τοῦ ἔθνουσ καὶ τῆσ ἀρχιερατικῆσ τιμῆσ καὶ προφητείασ·

συνῆν γὰρ αὐτῷ τὸ θεῖον καὶ τὴν τῶν μελλόντων πρόγνωσιν παρεῖχεν αὐτῷ τε εἰδέναι καὶ προλέγειν οὕτωσ, ὥστε καὶ περὶ τῶν δύο τῶν πρεσβυτέρων παίδων ὅτι μὴ μενοῦσιν τῶν πραγμάτων κύριοι προεῖπεν.

ὧν τὴν καταστροφὴν εἰσ τὸ μαθεῖν ὅσον τῆσ τοῦ πατρὸσ ὑπέβησαν εὐτυχίασ ἄξιον ἀφηγήσασθαι. Τελευτήσαντοσ γὰρ αὐτοῖσ τοῦ πατρὸσ ὁ πρεσβύτατοσ Ἀριστόβουλοσ τὴν ἀρχὴν εἰσ βασιλείαν μεταθεῖναι δόξασ, ἔκρινεν γὰρ οὕτω, διάδημα πρῶτοσ ἐπιτίθεται μετὰ τετρακοσίων ἀριθμὸν ἐτῶν καὶ ὀγδοήκοντα καὶ ἑνὸσ καὶ μηνῶν τριῶν ἀφ’ οὗ τῆσ ὑπὸ Βαβυλωνίοισ δουλείασ ἀπαλλαγεὶσ ὁ λαὸσ εἰσ τὴν οἰκείαν κατῆλθεν.

στέργων δὲ τῶν ἀδελφῶν τὸν μετ’ αὐτὸν Ἀντίγονον τοῦτον μὲν τῶν ὁμοίων ἠξίου, τοὺσ δὲ ἄλλουσ εἶχεν ἐν δεσμοῖσ.

εἶρξε δὲ καὶ τὴν μητέρα περὶ τῆσ ἀρχῆσ αὐτῷ διενεχθεῖσαν, ἐκείνην γὰρ Ὑρκανὸσ τῶν ὅλων κυρίαν καταλείπει, καὶ μέχρι τοσαύτησ ὠμότητοσ προῆλθεν, ὥστ’ αὐτὴν καὶ λιμῷ διέφθειρεν δεδεμένην. προστίθησιν δὲ τῇ μητρὶ καὶ τὸν ἀδελφὸν Ἀντίγονον, ὃν στέργειν ἐδόκει μάλιστα καὶ κοινωνὸν εἶχεν τῆσ βασιλείασ, ἐκ διαβολῶν ἀπαλλοτριωθεὶσ πρὸσ αὐτόν, αἷσ τὸ μὲν πρῶτον οὐκ ἐπίστευεν, τὰ μὲν ὑπὸ τοῦ φιλεῖν αὐτὸν οὐ προσέχων τοῖσ λεγομένοισ, τὰ δὲ καὶ φθονούμενον ἡγούμενοσ διαβάλλεσθαι.

καὶ ὡσ οὐ κατ’ ἰδιώτην ἕκαστον ἦν τῶν γινομένων, ἀλλὰ φρονήματοσ ἔνδειξιν ἔχειν βασιλικοῦ τὰ πραττόμενα, καὶ ὡσ κτείνειν αὐτὸν μέλλοι μετὰ στίφουσ ἐληλυθὼσ καρτεροῦ, λογιζόμενον εὐήθωσ αὐτὸν βασιλεύειν ἐνὸν τιμῆσ μεταλαμβάνοντα δοκεῖν μεγάλων τυγχάνειν.

Ἀριστόβουλοσ δὲ τούτοισ ἄκων πειθόμενοσ καὶ τοῦ ἀνύποπτοσ εἶναι τἀδελφῷ προνοῶν καὶ τῆσ ἀσφαλείασ ἅμα φροντίζων, διίστησι τοὺσ σωματοφύλακασ ἔν τινι τῶν ὑπογείων ἀφωτίστῳ, κατέκειτο δὲ ἐν τῇ βάρει μετονομασθείσῃ δὲ Ἀντωνίᾳ, καὶ προσέταξεν ἀνόπλου μὲν ἅπτεσθαι μηδένα, κτείνειν δὲ τὸν Ἀντίγονον, ἂν ὡπλισμένοσ πρὸσ αὐτὸν εἰσίῃ.

πέμπει μέντοι πρὸσ Ἀντίγονον αὐτὸσ ἄνοπλον αὐτὸν ἀξιῶν ἥκειν.

ἡ δὲ βασίλισσα καὶ οἱ συνεπιβουλεύοντεσ αὐτῇ κατ’ Ἀντιγόνου πείθουσι τὸν πεμφθέντα τἀναντία λέγειν, ὡσ ὁ ἀδελφὸσ ἀκούσασ, ὅτι κατασκευάσειεν ὅπλα καὶ κόσμον πολεμικόν, παραγίνεσθαι πρὸσ αὐτὸν παρακαλεῖ ὡπλισμένον, ὅπωσ ἴδοι τὴν κατασκευήν. ὁ δ’ Ἀντίγονοσ μηδὲν ὑπιδόμενοσ κακοῦργον, ἀλλὰ θαρρῶν τῇ παρὰ τἀδελφοῦ διαθέσει, ὡσ εἶχεν ἐνδεδυμένοσ τὴν πανοπλίαν παρεγένετο πρὸσ τὸν Ἀριστόβουλον ἐπιδείξων αὐτῷ τὰ ὅπλα.

γενόμενον δ’ αὐτὸν κατὰ τὸν Στράτωνοσ λεγόμενον πύργον, οὗ συνέβαινεν ἀφώτιστον εἶναι σφόδρα τὴν πάροδον, ἀποκτείνουσιν οἱ σωματοφύλακεσ. διέδειξέν γε μὴν ὁ τούτου θάνατοσ, ὅτι μηδὲν μήτε φθόνου μήτε διαβολῆσ ἰσχυρότερον, μηδ’ ὅ τι μᾶλλον εὔνοιαν καὶ φυσικὴν οἰκειότητα διίστησιν, ἢ ταῦτα τὰ πάθη.

μάλιστα δ’ ἄν τισ θαυμάσειεν καὶ Ιοὔδαν τινά, Ἐσσηνὸν μὲν τὸ γένοσ, οὐδέποτε δ’ ἐν οἷσ προεῖπεν διαψευσάμενον τἀληθέσ·

ὡσ ἀποθανεῖν αὐτῷ καλὸν διεψευσμένῳ ζῶντοσ Ἀντιγόνου, ὃν σήμερον τεθνήξεσθαι προειπὼν ἐν τῷ καλουμένῳ Στράτωνοσ πύργῳ περιόντα ὁρᾷ, καὶ τοῦ μὲν χωρίου περὶ σταδίουσ ἀπέχοντοσ νῦν ἑξακοσίουσ, ὅπου φονευθήσεσθαι προεῖπεν αὐτόν, τῆσ δ’ ἡμέρασ ἤδη τὸ πλεῖστον ἠνυσμένον, ὥστ’ αὐτῷ κινδυνεύειν τὸ μάντευμα ψεῦδοσ εἶναι.

ταῦτ’ οὖν λέγοντοσ αὐτοῦ καὶ κατηφοῦντοσ ἀγγέλλεται τεθνεὼσ Ἀντίγονοσ ἐν τῷ ὑπογείῳ, ὃ καὶ αὐτὸ Στράτωνοσ ἐκαλεῖτο πύργοσ, ὁμώνυμον τῇ παραλίῳ Καισαρείᾳ.

τὸν μὲν οὖν μάντιν τοῦτο διετάραξεν. Ἀριστόβουλον δὲ τῆσ ἀδελφοκτονίασ εὐθὺσ εἰσῆλθεν μετάνοια καὶ νόσοσ ἐπ’ αὐτῇ τῆσ διανοίασ ὑπὸ τοῦ μύσουσ κεκακωμένησ, ὡσ διαφθαρέντων αὐτῷ ὑπὸ ἀκράτου τῆσ ὀδύνησ τῶν ἐντὸσ αἷμα ἀναφέρειν.

ὃ τῶν διακονουμένων τισ παίδων κατὰ δαιμόνιον οἶμαι πρόνοιαν εἰσ τὸν αὐτὸν τόπον, οὗ σφαγέντοσ Ἀντιγόνου σπίλουσ ἔτι τοῦ αἵματοσ ἐκείνου συνέβαινεν εἶναι, κομίζων ὀλισθὼν ἐξέχεεν. γενομένησ δὲ βοῆσ παρὰ τῶν ἰδόντων ὡσ τοῦ παιδὸσ ἐξεπίτηδεσ ἐκχέαντοσ ἐκεῖ τὸ αἷμα, ἀκούσασ Ἀριστόβουλοσ τὴν αἰτίαν ἐπύθετο, καὶ μὴ λεγόντων ἔτι μᾶλλον ἐπετείνετο μαθεῖν, φύσει τῶν ἀνθρώπων ὑπονοούντων ἐν τοῖσ τοιούτοισ εἶναι χείρονα τὰ σιγώμενα.

ὡσ δ’ ἀπειλοῦντοσ καὶ βιαζομένου τοῖσ φόβοισ τἀληθὲσ εἶπον, προχεῖται μὲν αὐτῷ πληγέντι τὴν διάνοιαν ὑπὸ τοῦ συνειδότοσ πολλὰ δάκρυα, βύθιον δὲ ἀνοιμώξασ, "οὐκ ἄρ’, εἶπεν, λήσειν ἐπ’ ἀσεβέσιν οὕτω καὶ μιαροῖσ τολμήμασι τὸν θεὸν ἔμελλον, ἀλλά με ταχεῖα ποινὴ συγγενοῦσ φόνου μετελήλυθεν.

καὶ μέχρι τίνοσ, ὦ σῶμα ἀναιδέστατον, ψυχὴν ὀφειλομένην ἀδελφοῦ καὶ μητρὸσ καθέξεισ δαίμοσιν;

τί δ’ οὐκ ἀθρόαν αὐτὴν ταύτην ἀποδίδωσ, κατὰ μέροσ δ’ ἐπισπένδω τοὐμὸν αἷμα τοῖσ μιαιφονηθεῖσιν; ταῦτ’ εἰπὼν ἐπαποθνήσκει τοῖσ λόγοισ βασιλεύσασ ἐνιαυτόν, χρηματίσασ μὲν Φιλέλλην, πολλὰ δ’ εὐεργετήσασ τὴν πατρίδα, πολεμήσασ Ἰτουραίουσ καὶ πολλὴν αὐτῶν τῆσ χώρασ τῇ Ιοὐδαίᾳ προσκτησάμενοσ ἀναγκάσασ τε τοὺσ ἐνοικοῦντασ, εἰ βούλονται μένειν ἐν τῇ χώρᾳ, περιτέμνεσθαι καὶ κατὰ τοὺσ Ιοὐδαίων νόμουσ ζῆν.

φύσει δ’ ἐπιεικεῖ κέχρητο καὶ σφόδρα ἦν αἰδοῦσ ἥττων, ὡσ μαρτυρεῖ τούτῳ καὶ Στράβων ἐκ τοῦ Τιμαγένουσ ὀνόματοσ λέγων οὕτωσ·

"ἐπιεικήσ τε ἐγένετο οὗτοσ ὁ ἀνὴρ καὶ πολλὰ τοῖσ Ιοὐδαίοισ χρήσιμοσ· χώραν τε γὰρ αὐτοῖσ προσεκτήσατο καὶ τὸ μέροσ τοῦ τῶν Ἰτουραίων ἔθνουσ ᾠκειώσατο δεσμῷ συνάψασ τῇ τῶν αἰδοίων περιτομῇ. Τελευτήσαντοσ δὲ Ἀριστοβούλου Σαλίνα ἡ γυνὴ αὐτοῦ, λεγομένη δὲ ὑπὸ Ἑλλήνων Ἀλεξάνδρα, λύσασα τοὺσ ἀδελφοὺσ αὐτοῦ, δεδεμένουσ γὰρ αὐτοὺσ εἶχεν Ἀριστόβουλοσ, ὡσ προειρήκαμεν, Ιἀναῖον τὸν καὶ Ἀλέξανδρον βασιλέα καθίστησιν τὸν καὶ καθ’ ἡλικίαν προύχοντα καὶ μετριότητα, ᾧ καὶ συνέβη γεννηθέντι εὐθὺσ μισηθῆναι ὑπὸ τοῦ πατρὸσ καὶ μέχρι τῆσ τελευτῆσ αὐτοῦ μηκέτι εἰσ ὄψιν ἀφικέσθαι.

τὸ δ’ αἴτιον τοῦ μίσουσ τοιόνδε λέγεται γενέσθαι·

στέργων μάλιστα τῶν παίδων Ὑρκανὸσ τοὺσ πρεσβυτέρουσ Ἀντίγονον καὶ Ἀριστόβουλον φανέντα κατὰ τοὺσ ὕπνουσ αὐτῷ τὸν θεὸν ἐπηρώτα, τίσ αὐτοῦ τῶν παίδων μέλλει ἔσεσθαι διάδοχοσ.

τοῦ δὲ θεοῦ τοὺσ τούτου χαρακτῆρασ δείξαντοσ, λυπηθεὶσ ὅτι τῶν ἀγαθῶν αὐτοῦ πάντων οὗτοσ ἔσται κληρονόμοσ, γενόμενον εἰάσεν ἐν τῇ Γαλιλαίᾳ τρέφεσθαι. ὁ μέντοι θεὸσ οὐ διεψεύσατο τὸν Ὑρκανόν. τὴν δὲ βασιλείαν μετὰ τὴν Ἀριστοβούλου τελευτὴν οὗτοσ παραλαβὼν τὸν μὲν τῶν ἀδελφῶν ἐπιχειροῦντα τῇ βασιλείᾳ διεχρήσατο, τὸν δ’ ἕτερον ἀπραγμόνωσ ζῆν προαιρούμενον εἶχεν ἐν τιμῇ.

Καταστησάμενοσ δὲ τὴν ἀρχὴν ὃν ᾤετο συμφέρειν αὐτῷ τρόπον στρατεύει ἐπὶ Πτολεμαί̈δα, τῇ δὲ μάχῃ κρατήσασ ἐνέκλεισε τοὺσ ἀνθρώπουσ εἰσ τὴν πόλιν καὶ περικαθίσασ αὐτοὺσ ἐπολιόρκει.

τῶν γὰρ ἐν τῇ παραλίᾳ Πτολεμαὶ̈σ αὐτῷ καὶ Γάζα μόναι χειρωθῆναι ὑπελείποντο, καὶ Ζώιλοσ δὲ ὁ κατασχὼν τὸν Στράτωνοσ πύργον τύραννοσ καὶ Δῶρα. τοῦ δὲ Φιλομήτοροσ Ἀντιόχου καὶ τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ Ἀντιόχου, ὃσ ἐπεκαλεῖτο Κυζικηνόσ, πολεμούντων ἀλλήλουσ καὶ τὴν αὐτῶν δύναμιν ἀπολλύντων ἦν οὐδεμία τοῖσ Πτολεμαεῦσιν βοήθεια παρ’ αὐτῶν.

ἀλλὰ πονουμένοισ τῇ πολιορκίᾳ Ζώιλοσ ὁ τὸν Στράτωνοσ πύργον κατεσχηκὼσ [παρῆν] καὶ τὰ Δῶρα σύνταγμα τρέφων στρατιωτικὸν καὶ τυραννίδι ἐπιχειρῶν διὰ τὴν τῶν βασιλέων πρὸσ ἀλλήλουσ ἅμιλλαν μικρὰ τοῖσ Πτολεμαιεῦσι παρεβοήθει·

οὐδὲ γὰρ οἱ βασιλεῖσ οὕτωσ εἶχον οἰκείωσ πρὸσ αὐτούσ, ὥστ’ ἐλπίσαι τινὰ παρ’ αὐτῶν ὠφέλειαν.

ἑκάτεροι γὰρ ταὐτὸν τοῖσ ἀθληταῖσ ἔπασχον, οἳ τῇ δυνάμει μὲν ἀπηγορευκότεσ αἰσχυνόμενοι δὲ παραχωρῆσαι διετέλουν ἀργίᾳ καὶ ἀναπαύσει διαφέροντεσ τὸν ἀγῶνα. λοιπὴ δ’ αὐτοῖσ ἐλπὶσ ἦν ἡ παρὰ τῶν Αἰγύπτου βασιλέων καὶ τοῦ Κύπρον ἔχοντοσ Πτολεμαίου τοῦ Λαθούρου, ὃσ ὑπὸ τῆσ μητρὸσ Κλεοπάτρασ τῆσ ἀρχῆσ ἐκπεσὼν εἰσ Κύπρον παρεγένετο.

πέμψαντεσ οὖν πρὸσ τοῦτον οἱ Πτολεμαιεῖσ παρεκάλουν ἐλθόντα σύμμαχον ἐκ τῶν Ἀλεξάνδρου χειρῶν αὐτοὺσ ῥύσασθαι κινδυνεύοντασ. ἐπελπισάντων δ’ αὐτὸν τῶν πρέσβεων, ὡσ διαβὰσ εἰσ Συρίαν ἕξει Γαζαίουσ συνεστῶτασ μετὰ τῶν Πτολεμαιῶν καὶ Ζώιλον, ἔτι γε μὴν Σιδωνίουσ καὶ πολλοὺσ ἄλλουσ αὐτῷ συλλήψεσθαι λεγόντων, ἐπαρθεὶσ πρὸσ τὸν ἔκπλουν ἔσπευδεν.

Ἐν τούτῳ δὲ τοὺσ Πτολεμαιᾶσ Δημαίνετοσ πιθανὸσ ὢν αὐτοῖσ τότε καὶ δημαγωγῶν μεταβαλέσθαι τὰσ γνώμασ ἐποίησεν, ἄμεινον εἶναι φήσασ ἐπ’ ἀδήλῳ τῷ γενησομένῳ διακινδυνεύειν πρὸσ τοὺσ Ιοὐδαίουσ μᾶλλον ἢ φανερὰν εἰσδέξασθαι δουλείαν δεσπότῃ παραδόντασ αὑτούσ, καὶ πρὸσ τούτῳ μὴ τὸν παρόντα μόνον ἔχειν πόλεμον, ἀλλὰ καὶ πολὺ μείζω τὸν ἀπ’ Αἰγύπτου.

τὴν γὰρ Κλεοπάτραν οὐ περιόψεσθαι δύναμιν αὐτῷ κατασκευαζόμενον Πτολεμαῖον ἐκ γειτόνων, ἀλλ’ ἥξειν ἐπ’ αὐτοὺσ μετὰ μεγάλησ στρατιᾶσ·

σπουδάσαι γὰρ αὐτὴν ὥστε καὶ τῆσ Κύπρου τὸν υἱὸν ἐκβαλεῖν· εἶναι δὲ Πτολεμαίῳ μὲν διαμαρτόντι τῆσ ἐλπίδοσ ἀποφυγὴν πάλιν τὴν Κύπρον, αὐτοῖσ δὲ κινδύνων τὸν ἔσχατον. ὁ μὲν οὖν Πτολεμαῖοσ κατὰ τὸν πόρον μαθὼν τὴν τῶν Πτολεμαιῶν μεταβολὴν οὐδὲν ἧττον ἔπλευσεν καὶ καταχθεὶσ εἰσ τὴν καλουμένην Συκάμινον ἐνταυθοῖ τὴν δύναμιν ἐξεβίβασεν.

ἦν δὲ ὁ πᾶσ στρατὸσ αὐτῷ πεζοί τε ἅμα καὶ ἱππεῦσιν περὶ τρισμυρίουσ, οὓσ προαγαγὼν πλησίον τῆσ Πτολεμαί̈δοσ καὶ στρατοπεδευσάμενοσ, ἐπεὶ μήτε τοὺσ παρ’ αὐτοῦ πρέσβεισ ἐδέχοντο μήτε τῶν λόγων ἠκροῶντο, μεγάλωσ ἐφρόντιζεν.

Ἐλθόντων δὲ πρὸσ αὐτὸν Ζωίλου τε καὶ τῶν Γαζαίων καὶ δεομένων συμμαχεῖν αὐτοῖσ πορθουμένησ αὐτοῖσ τῆσ χώρασ ὑπὸ τῶν Ιοὐδαίων καὶ Ἀλεξάνδρου, λύει μὲν τὴν πολιορκίαν δείσασ τὸν Πτολεμαῖον ὁ Ἀλέξανδροσ, ἀπαγαγὼν δὲ τὴν στρατιὰν εἰσ τὴν οἰκείαν ἐστρατήγει τὸ λοιπὸν λάθρα μὲν τὴν Κλεοπάτραν ἐπὶ τὸν Πτολεμαῖον μεταπεμπόμενοσ, φανερῶσ δὲ φιλίαν καὶ συμμαχίαν πρὸσ αὐτὸν ὑποκρινόμενοσ.

καὶ τετρακόσια δὲ ἀργυρίου τάλαντα δώσειν ὑπέσχετο χάριν ἀντὶ τούτων αἰτῶν Ζώιλον ἐκποδὼν ποιήσασθαι τὸν τύραννον καὶ τὴν χώραν τοῖσ Ιοὐδαίοισ προσνεῖμαι.

τότε μὲν οὖν ὁ Πτολεμαῖοσ ἡδέωσ τὴν πρὸσ Ἀλέξανδρον ποιησάμενοσ φιλίαν χειροῦται τὸν Ζώιλον. ὕστερον δὲ ἀκούσασ λάθρα διαπεμψάμενον αὐτὸν πρὸσ τὴν μητέρα αὐτοῦ Κλεοπάτραν λύει τοὺσ γεγενημένουσ πρὸσ αὐτὸν ὁρ́κουσ καὶ προσβαλὼν ἐπολιόρκει τὴν Πτολεμαί̈δα μὴ δεξαμένην αὐτόν.

καταλιπὼν δ’ ἐπὶ τῆσ πολιορκίασ στρατηγοὺσ καὶ μέροσ τι τῆσ δυνάμεωσ αὐτὸσ τῷ λοιπῷ τὴν Ιοὐδαίαν καταστρεψόμενοσ ὡρ́μησεν. ὁ δὲ Ἀλέξανδροσ τὴν τοῦ Πτολεμαίου διάνοιαν μαθὼν συνήθροισεν καὶ αὐτὸσ περὶ πέντε μυριάδασ τῶν ἐγχωρίων, ὡσ δ’ ἔνιοι συγγραφεῖσ εἰρήκασιν ὀκτώ, καὶ ἀναλαβὼν τὴν δύναμιν ἀπήντα τῷ Πτολεμαίῳ.

Πτολεμαῖοσ δ’ ἐξαίφνησ ἐπιπεσὼν Ἀσωχειτω τῆσ Γαλιλαίασ πόλει σάββασιν αἱρεῖ κατὰ κράτοσ αὐτὴν καὶ περὶ μύρια σώματα καὶ πολλὴν ἑτέραν ἔλαβε λείαν. Πειράσασ δὲ καὶ Σέπφωριν μικρὸν ἄπωθεν τῆσ πεπορθημένησ πολλοὺσ ἀποβαλὼν ᾔει πολεμήσων Ἀλεξάνδρῳ.

ὑπήντησε δ’ αὐτῷ πρὸσ τῷ Ιὀρδάνῃ ποταμῷ Ἀλέξανδροσ περί τινα τόπον λεγόμενον Ἀσωφὼν οὐ πόρρωθεν τοῦ Ιὀρδάνου ποταμοῦ καὶ βάλλεται στρατόπεδον πλησίον τῶν πολεμίων. εἶχεν μέντοι τοὺσ προμαχομένουσ ὀκτακισχιλίουσ, οὓσ ἑκατονταμάχουσ προσηγόρευσεν, ἐπιχάλκοισ χρωμένουσ τοῖσ θυρεοῖσ.

ἦσαν δὲ καὶ τοῖσ τοῦ Πτολεμαίου προμαχοῦσιν ἐπίχαλκοι αἱ ἀσπίδεσ. τοῖσ μέντοι γε ἄλλοισ ἔλαττον ἔχοντεσ οἱ τοῦ Πτολεμαίου εὐλαβέστερον συνῆψαν εἰσ τὸν κίνδυνον. θάρσοσ δὲ αὐτοῖσ οὐκ ὀλίγον ἐνεποίησεν ὁ τακτικὸσ Φιλοστέφανοσ διαβῆναι κελεύσασ τὸν ποταμόν, οὗ μεταξὺ ἦσαν ἐστρατοπεδευκότεσ.

Ἀλεξάνδρῳ δὲ κωλύειν αὐτῶν τὴν διάβασιν οὐκ ἔδοξεν· ἐνόμιζεν γάρ, εἰ κατὰ νώτου λάβοιεν τὸν ποταμόν, ῥᾷον αἱρήσειν τοὺσ πολεμίουσ φεύγειν ἐκ τῆσ μάχησ οὐ δυναμένουσ. κατ’ ἀρχὰσ μὲν οὖν παρ’ ἀμφοτέρων ἦν ἔργα χειρῶν καὶ προθυμίασ παραπλήσια καὶ πολὺσ ἐγένετο φόνοσ ἐξ ἑκατέρων τῶν στρατευμάτων, ὑπερτέρων δὲ τῶν Ἀλεξάνδρου γινομένων Φιλοστέφανοσ διελὼν τὴν δύναμιν δεξιῶσ τοῖσ ἐνδιδοῦσιν ἐπεκούρει.

μηδενὸσ δὲ τῷ κλιθέντι μέρει τῶν Ιοὐδαίων προσβοηθοῦντοσ τούτουσ μὲν συνέβαινε φεύγειν μὴ βοηθούντων τῶν πλησίον ἀλλὰ κοινωνούντων τῆσ φυγῆσ, οἱ δὲ τοῦ Πτολεμαίου τὰ ἐναντία τούτων ἔπραττον·

ἑπόμενοι γὰρ ἔκτεινον τοὺσ Ιοὐδαίουσ, καὶ τὸ τελευταῖον τραπέντασ αὐτοὺσ ἅπαντασ ἐδίωκον φονεύοντεσ ἑώσ οὗ καὶ ὁ σίδηροσ αὐτοῖσ ἠμβλύνθη κτείνουσιν καὶ αἱ χεῖρεσ παρείθησαν.

τρισμυρίουσ γοῦν ἔφασαν αὐτῶν ἀποθανεῖν, Τιμαγένησ δὲ πεντακισμυρίουσ εἴρηκεν, τῶν δὲ ἄλλων τοὺσ μὲν αἰχμαλώτουσ ληφθῆναι, τοὺσ δ’ εἰσ τὰ οἰκεῖα διαφεύγειν χωρία.

Πτολεμαῖοσ δὲ μετὰ τὴν νίκην προσκαταδραμὼν τὴν χώραν ὀψίασ ἐπιγενομένησ ἔν τισι κώμαισ τῆσ Ιοὐδαίασ κατέμεινεν, ἃσ γυναικῶν εὑρὼν μεστὰσ καὶ νηπίων ἐκέλευσεν τοὺσ στρατιώτασ ἀποσφάττοντασ αὐτοὺσ καὶ κρεουργοῦντασ ἔπειτα εἰσ λέβητασ ζέοντασ ἐνιέντασ τὰ μέλη ἀπάρχεσθαι.

τοῦτο δὲ προσέταξεν, ἵν’ οἱ διαφυγόντεσ ἐκ τῆσ μάχησ καὶ πρὸσ αὑτοὺσ ἐλθόντεσ σαρκοφάγουσ ὑπολάβωσιν εἶναι τοὺσ πολεμίουσ, καὶ διὰ τοῦτο ἔτι μᾶλλον αὐτοὺσ καταπλαγῶσι ταῦτ’ ἰδόντεσ.

λέγει δὲ καὶ Στράβων καὶ Νικόλαοσ, ὅτι τοῦτον αὐτοῖσ ἐχρήσαντο τὸν τρόπον, καθὼσ κἀγὼ προείρηκα.

ἔλαβον δὲ καὶ τὴν Πτολεμαί̈δα κατὰ κράτοσ, ὡσ καὶ ἐν ἄλλοισ φανερὸν πεποιήκαμεν. ἀλλὰ παραχρῆμα μετὰ καὶ ναυτικῆσ καὶ πεζῆσ δυνάμεωσ ἐπ’ αὐτὸν ἐξώρμησεν ἡγεμόνασ τῆσ ὅλησ στρατιᾶσ ἀποδείξασα Χελκίαν καὶ Ἀνανίαν τοὺσ Ιοὐδαίουσ, τὰ δὲ πολλὰ τοῦ πλούτου καὶ τοὺσ υἱωνοὺσ καὶ διαθήκασ πέμψασα Κῴοισ παρέθετο.

κελεύσασα δὲ τὸν υἱὸν Ἀλέξανδρον στόλῳ μεγάλῳ παραπλεῖν εἰσ Φοινίκην ἡ Κλεοπάτρα μετὰ πάσησ αὐτὴ τῆσ δυνάμεωσ ἧκεν εἰσ Πτολεμαί̈δα, μὴ δεξαμένων δὲ αὐτὴν τῶν Πτολεμαιῶν πολιορκεῖ τὴν πόλιν.

Πτολεμαῖοσ δ’ ἐκ τῆσ Συρίασ ἀπελθὼν ἐπὶ τὴν Αἴγυπτον ἔσπευσεν, αἰφνιδίωσ αὐτὴν οἰόμενοσ κενὴν οὖσαν στρατιᾶσ καθέξειν·

ἀλλὰ διαμαρτάνει τῆσ ἐλπίδοσ. κατὰ τοῦτον δὴ τὸν χρόνον συνέβη καὶ Χελκίαν τὸν ἕτερον τῶν τῆσ Κλεοπάτρασ ἡγεμόνων ἀποθανεῖν περὶ κοίλην Συρίαν διώκοντα Πτολεμαῖον. Ἀκούσασα δ’ ἡ Κλεοπάτρα τὴν ἐπιχείρησιν τὴν τοῦ υἱοῦ καὶ ὅτι τὰ περὶ τὴν Αἴγυπτον οὐχ ὃν προσεδόκα τρόπον προκεχώρηκεν αὐτῷ, πέμψασα μέροσ τῆσ στρατιᾶσ ἐξέβαλεν αὐτὸν ἀπὸ τῆσ χώρασ.

καὶ ὁ μὲν ἐκ τῆσ Αἰγύπτου πάλιν ὑποστρέψασ τὸν χειμῶνα διέτριψεν ἐν Γάζῃ. Κλεοπάτρα δ’ ἐν τούτῳ τὴν ἐν Πτολεμαί̈δι φρουρὰν ἐκ πολιορκίασ λαμβάνει καὶ τὴν πόλιν.

Ἀλεξάνδρου δ’ αὐτὴν μετὰ δώρων περιελθόντοσ καὶ θεραπείασ ὁποίασ ἄξιον ἦν πεπονθότα μὲν κακῶσ ὑπὸ Πτολεμαίου, καταφυγῆσ δ’ οὐκ ἄλλησ ἢ ταύτησ εὐποροῦντα, τινὲσ μὲν τῶν φίλων καὶ ταῦτα συνεβούλευον αὐτῇ λαβεῖν καὶ τὴν χώραν ἐπελθούσῃ κατασχεῖν καὶ μὴ περιιδεῖν ἐπ’ ἀνδρὶ ἑνὶ τοσοῦτο πλῆθοσ ἀγαθῶν Ιοὐδαίων κείμενον. Ἀνανίασ δὲ συνεβούλευσε τούτοισ ἐναντία, λέγων ἄδικα ποιήσειν αὐτήν, εἰ σύμμαχον ἄνθρωπον ἀφαιρήσεται τῆσ ἰδίασ ἐξουσίασ καὶ ταῦτα συγγενῆ ἡμέτερον·

οὐ γὰρ ἀγνοεῖν βούλομαί σε, φησίν, εἰ τὸ πρὸσ τοῦτον ἄδικον ἐχθροὺσ ἅπαντασ ἡμᾶσ σοι τοὺσ Ιοὐδαίουσ κατα σκευάζει. " ταῦτα δὲ Ἀνανία παραινέσαντοσ ἡ Κλεοπάτρα πείθεται μηδὲν ἀδικῆσαι τὸν Ἀλέξανδρον, ἀλλὰ συμμαχίαν πρὸσ αὐτὸν ἐποιήσατο ἐν Σκυθοπόλει τῆσ κοίλησ Συρίασ.

Ὁ δὲ τῶν ἐκ Πτολεμαίου φόβων ἐλευθερωθεὶσ στρατεύεται μὲν εὐθὺσ ἐπὶ τὴν κοίλην Συρίαν, αἱρεῖ δὲ Γάδαρα πολιορκήσασ δέκα μησίν, αἱρεῖ δὲ καὶ Ἀμαθοῦντα μέγιστον ἔρυμα τῶν ὑπὲρ τὸν Ιὀρδάνην κατῳκημένων, ἔνθα καὶ τὰ κάλλιστα καὶ σπουδῆσ ἄξια Θεόδωροσ ὁ Ζήνωνοσ εἶχεν.

ὃσ οὐ προσδοκῶσιν ἐπιπεσὼν τοῖσ Ιοὐδαίοισ μυρίουσ αὐτῶν ἀποκτείνει καὶ τὴν ἀποσκευὴν Ἀλεξάνδρου διαρπάζει. ταῦτα μὲν οὖν οὐ καταπλήττει τὸν Ἀλέξανδρον, ἀλλ’ ἐπιστρατεύει τοῖσ θαλαττίοισ μέρεσιν, Ῥαφείᾳ καὶ Ἀνθηδόνι, ἣν ὕστερον βασιλεὺσ Ἡρώδησ Ἀγριππιάδα προσηγόρευσεν, καὶ κατὰ κράτοσ εἷλεν καὶ ταύτην.

ὁρῶν δὲ τὸν Πτολεμαῖον ἐκ τῆσ Γάζησ εἰσ Κύπρον ἀνακεχωρηκότα, τὴν δὲ μητέρα αὐτοῦ Κλεοπάτραν εἰσ Αἴγυπτον, ὀργιζόμενοσ δὲ τοῖσ Γαζαίοισ, ὅτι Πτολεμαῖον ἐπεκαλέσαντο βοηθόν, ἐπολιόρκει τὴν πόλιν καὶ τὴν χώραν αὐτῶν προενόμευσεν.

Ἀπολλοδότου δὲ τοῦ στρατηγοῦ τῶν Γαζαίων μετὰ δισχιλίων ξένων καὶ μυρίων οἰκετῶν νύκτωρ ἐπιπεσόντοσ τῷ τῶν Ιοὐδαίων στρατοπέδῳ ἐφ’ ὅσον μὲν ὑπῆρχεν ἡ νὺξ ἐνίκων οἱ Γαζαῖοι δόκησιν παρασχόντεσ τοῖσ πολεμίοισ ὡσ ἐπεληλυθότοσ αὐτοῖσ Πτολεμαίου, γενομένησ δὲ ἡμέρασ καὶ τῆσ δόξησ ἐλεγχθείσησ μαθόντεσ οἱ Ιοὐδαῖοι τἀληθὲσ ἐπισυστρέφονται καὶ τοῖσ Γαζαίοισ προσβαλόντεσ ἀναιροῦσιν αὐτῶν περὶ χιλίουσ.

τῶν δὲ Γαζαίων ἀντεχόντων καὶ μήτε ὑπὸ τῆσ ἐνδείασ μήτε ὑπὸ τοῦ πλήθουσ τῶν ἀναιρουμένων ἐνδιδόντων, πᾶν γὰρ ὁτιοῦν ὑπέμενον παθεῖν ἢ ὑπὸ τῷ πολεμίῳ γενέσθαι, προσεπήγειρεν δ’ αὐτῶν τὴν προθυμίαν καὶ Ἀρέτασ ὁ Ἀράβων βασιλεὺσ ἐπίδοξοσ ὢν ἥξειν αὐτοῖσ σύμμαχοσ.

ἀλλὰ συνέβη πρῶτον τὸν Ἀπολλόδοτον διαφθαρῆναι·

Λυσίμαχοσ γὰρ ἀδελφὸσ αὐτοῦ ζηλοτυπῶν αὐτὸν ἐπὶ τῷ παρὰ τοῖσ πολίταισ εὐδοκιμεῖν, κτείνασ αὐτὸν καὶ στρατιωτικὸν συγκροτήσασ ἐνδίδωσιν Ἀλεξάνδρῳ τὴν πόλιν. ὁ δ’ εὐθὺσ μὲν εἰσελθὼν ἠρέμει, μετὰ δὲ ταῦτα τὴν δύναμιν ἐπαφῆκε τοῖσ Γαζαίοισ ἐπιτρέψασ τιμωρεῖν αὐτούσ·

οἱ δὲ ἄλλοι ἀλλαχῆ τρεπόμενοι τοὺσ Γαζαίουσ ἀπέκτειναν. ἦσαν δ’ οὐδ’ ἐκεῖνοι τὰσ ψυχὰσ ἀγεννεῖσ, ἀλλὰ καὶ τοῖσ παραπίπτουσιν ἀμυνόμενοι τοὺσ Ιοὐδαίουσ οὐκ ἐλάττονασ αὐτῶν διέφθειραν. ἔνιοι δὲ μονούμενοι τὰσ οἰκίασ ἐνεπίμπρασαν, ὡσ μηδὲν ἐξ αὐτῶν λάφυρον εἶναι τοῖσ πολεμίοισ λαβεῖν.

οἱ δὲ καὶ τῶν τέκνων καὶ τῶν γυναικῶν αὐτόχειρεσ ἐγένοντο τῆσ ὑπὸ τοῖσ ἐχθροῖσ αὐτὰ δουλείασ οὕτωσ ἀπαλλάττειν ἠναγκασμένοι. τῶν δὲ βουλευτῶν ἦσαν οἱ πάντεσ πεντακόσιοι συμφυγόντεσ εἰσ τὸ τοῦ Ἀπόλλωνοσ ἱερόν·

συνεδρευόντων γὰρ τὴν ἐπίθεσιν συνέβη γενέσθαι· ὁ δὲ Ἀλέξανδροσ τούτουσ τε ἀναιρεῖ καὶ τὴν πόλιν αὐτοῖσ ἐπικατασκάψασ ὑπέστρεψεν εἰσ Ιἑροσόλυμα ἐνιαυτῷ πολιορκήσασ. Ὑπὸ τὸν αὐτὸν δὲ τοῦτον καιρὸν καὶ Ἀντίοχοσ ὁ ἐπικληθεὶσ Γρυπὸσ ἀποθνήσκει ὑπὸ Ἡρακλέωνοσ ἐπιβουλευθείσ, βιώσασ μὲν ἔτη τεσσαράκοντα καὶ πέντε, βασιλεύσασ δὲ ἐννέα καὶ εἴκοσι.

διαδεξάμενοσ δὲ τὴν βασιλείαν αὐτοῦ ὁ παῖσ Σέλευκοσ ἐπολέμει μὲν τῷ τοῦ πατρὸσ ἀδελφῷ Ἀντιόχῳ, ὃσ ἐπεκαλεῖτο Κυζικηνόσ, νικήσασ δ’ αὐτὸν καὶ λαβὼν ἀπέκτεινεν.

μετ’ οὐ πολὺ δὲ τοῦ Κυζικηνοῦ παῖσ Ἀντίοχοσ, ὁ Εὐσεβὴσ καλούμενοσ, παραγενηθεὶσ εἰσ Ἄραδον καὶ περιθέμενοσ διάδημα πολεμεῖ τῷ Σελεύκῳ, καὶ κρατήσασ ἐξήλασεν αὐτὸν ἐκ πάσησ τῆσ Συρίασ.

ὁ δὲ φυγὼν εἰσ Κιλικίαν καὶ γενόμενοσ ἐν τῇ Μόψου ἑστίᾳ πάλιν αὐτοὺσ εἰσέπραττε χρήματα.

ὁ δὲ τῶν Μοψεστέων δῆμοσ ἀγανακτήσασ ὑφῆψεν αὐτοῦ τὰ βασίλεια καὶ διέφθειρεν αὐτὸν μετὰ τῶν φίλων. Ἀντιόχου δὲ τοῦ Κυζικηνοῦ παιδὸσ βασιλεύοντοσ τῆσ Συρίασ Ἀντίοχοσ ὁ Σελεύκου ἀδελφὸσ ἐκφέρει πόλεμον πρὸσ αὐτὸν καὶ νικηθεὶσ ἀπόλλυται μετὰ τῆσ στρατιᾶσ.

μετὰ δ’ αὐτὸν ὁ ἀδελφὸσ αὐτοῦ Φίλιπποσ ἐπιθέμενοσ διάδημα μέρουσ τινὸσ τῆσ Συρίασ ἐβασίλευσεν. Πτολεμαῖοσ δὲ ὁ Λάθουροσ τὸν τρίτον αὐτῶν ἀδελφὸν Δημήτριον τὸν Ἄκαιρον λεγόμενον ἐκ Κνίδου μεταπεμψάμενοσ κατέστησεν ἐν Δαμασκῷ βασιλέα.

τούτοισ δὲ τοῖσ δυσὶν ἀδελφοῖσ καρτερῶσ ἀνθιστάμενοσ Ἀντίοχοσ ταχέωσ ἀπέθανεν·

Λαοδίκῃ γὰρ ἐλθὼν σύμμαχοσ τῇ τῶν Σαμηνῶν βασιλίσσῃ Πάρθουσ πολεμούσῃ μαχόμενοσ ἀνδρείωσ ἔπεσεν. τὴν δὲ Συρίαν οἱ δύο κατεῖχον ἀδελφοὶ Δημήτριοσ καὶ Φίλιπποσ, καθὼσ ἐν ἄλλοισ δεδήλωται. ἐπὶ τούτοισ ὀργισθεὶσ κτείνει μὲν αὐτῶν περὶ ἑξακισχιλίουσ, δρύφακτον δὲ ξύλινον περὶ τὸν βωμὸν καὶ τὸν ναὸν βαλόμενοσ μέχρι τοῦ θριγκοῦ, εἰσ ὃν μόνοισ ἐξῆν τοῖσ ἱερεῦσιν εἰσιέναι, τούτῳ τὴν τοῦ πλήθουσ ἐπ’ αὐτὸν ἀπέφραττεν εἴσοδον.

ἔτρεφεν δὲ καὶ ξένουσ Πισίδασ καὶ Κίλικασ·

Σύροισ γὰρ πολέμιοσ ὢν οὐκ ἐχρῆτο. καταστρεψάμενοσ δὲ τῶν Ἀράβων Μωαβίτασ καὶ Γαλααδίτασ εἰσ φόρου ἀπαγωγήν, κατερείπει καὶ Ἀμαθοῦντα Θεοδώρου μὴ τολμῶντοσ αὐτῷ συμβαλεῖν. συνάψασ δὲ μάχην πρὸσ Ὀβέδαν τὸν Ἀράβων βασιλέα καὶ πεσὼν εἰσ ἐνέδραν ἐν χωρίοισ τραχέσι καὶ δυσβάτοισ ὑπὸ πλήθουσ καμήλων εἰσ βαθεῖαν κατερράχθη φάραγγα κατὰ Γάδαρα κώμην τῆσ ϊουδάνιδοσ καὶ μόλισ αὐτὸσ διασώζεται, φεύγων δ’ ἐκεῖθεν εἰσ Ιἑροσόλυμα παραγίνεται.

καὶ πρὸσ τὴν κακοπραγίαν αὐτοῦ ἐπιθεμένου τοῦ ἔθνουσ πολεμήσασ πρὸσ αὐτὸ ἔτεσιν ἓξ ἀναιρεῖ τῶν Ιοὐδαίων οὐκ ἔλαττον πέντε μυριάδασ.

παρακαλοῦντοσ δὲ παῦσαι τὴν πρὸσ αὐτὸν δυσμένειαν ἔτι μᾶλλον ἐμίσουν αὐτὸν διὰ τὰ συμβεβηκότα. πυνθανομένου δ’ αὐτοῦ τί βούλονται, πάντεσ γενέσθαι ἐβόησαν ἀποθανεῖν αὐτόν, καὶ πρὸσ Δημήτριον τὸν Ἄκαιρον ἔπεμψαν παρακαλοῦντεσ ἐπὶ συμμαχίαν. Ὁ δὲ μετὰ στρατιᾶσ ἐλθὼν καὶ παραλαβὼν τοὺσ ἐπικαλεσαμένουσ περὶ Σίκιμα πόλιν ἐστρατοπέδευσεν.

Ἀλέξανδροσ δὲ μετὰ μισθοφόρων ἑξακισχιλίων καὶ διακοσίων Ιοὐδαίων τε περὶ δισμυρίουσ οἳ ἐφρόνουν τὰ ἐκείνου παραλαβὼν ἀντεπῄει τῷ Δημητρίῳ· τούτῳ δ’ ἦσαν ἱππεῖσ μὲν τρισχίλιοι, πεζῶν δὲ τέσσαρεσ μυριάδεσ. πολλὰ μὲν οὖν ἑκατέροισ ἐπράχθη, τοῦ μὲν ἀποστῆσαι τοὺσ μισθοφόρουσ ὡσ ὄντασ Ἕλληνασ πειρωμένου, τοῦ δὲ τοὺσ σὺν Δημητρίῳ Ιοὐδαίουσ.

μηδετέρου δὲ πεῖσαι δυνηθέντοσ, ἀλλ’ εἰσ μάχην συμβαλόντων, νικᾷ Δημήτριοσ, καὶ ἀποθνήσκουσι μὲν οἱ Ἀλεξάνδρου μισθοφόροι πάντεσ πίστεωσ ἅμα καὶ ἀνδρείασ ἐπίδειξιν ποιησάμενοι, πολλοὶ δὲ καὶ τῶν Δημητρίου στρατιωτῶν. Φεύγοντοσ δ’ Ἀλεξάνδρου εἰσ τὰ ὄρη κατὰ οἶκτον τῆσ μεταβολῆσ συλλέγονται παρ’ αὐτὸν Ιοὐδαίων ἑξακισχίλιοι.

καὶ τότε μὲν δείσασ ὑποχωρεῖ Δημήτριοσ. μετὰ ταῦτα δὲ οἱ Ιοὐδαῖοι ἐπολέμουν Ἀλεξάνδρῳ καὶ νικώμενοι πολλοὶ ἀπέθνησκον ἐν ταῖσ μάχαισ. κατακλείσασ δὲ τοὺσ δυνατωτάτουσ αὐτᾶν ἐν Βαιθομμει πόλει ἐπολιόρκει, λαβὼν δὲ τὴν πόλιν καὶ γενόμενοσ ἐγκρατὴσ αὐτῶν ἀνήγαγεν εἰσ Ιἑροσόλυμα καὶ πάντων ὠμότατον ἔργον ἔδρασεν·

ἀλλὰ καὶ ἀλλοφύλουσ ἐπαγόντων καὶ τὸ τελευταῖον εἰσ τοῦτο ἀνάγκησ ἀγαγόντων, ὥστε ἣν κατεστρέψατο γῆν ἐν Γαλααδίτιδι καὶ Μωαβίτιδι καὶ τὰ χωρία τῶν Ἀράβων τῷ βασιλεῖ παραδοῦναι, ὅπωσ ἂν μὴ ξυνάρηται σφίσι τὸν κατ’ αὐτοῦ πόλεμον, ἄλλα τε μυρία ἐσ ὕβριν αὐτοῦ καὶ ἐπήρειαν πραξάντων.

ἀλλ’ [οὖν οὐκ] ἐπιτηδείωσ δοκεῖ ταῦτα δρᾶσαι, ὥστε διὰ τὴν τῆσ ὠμότητοσ ὑπερβολὴν ἐπικληθῆναι αὐτὸν ὑπὸ τῶν Ιοὐδαίων Θρακίδαν.

οἱ δ’ ἀντιστασιῶται αὐτοῦ τὸ πλῆθοσ ὄντεσ περὶ ὀκτακισχιλίουσ φεύγουσιν νυκτὸσ καὶ παρ’ ὃν ἔζη χρόνον Ἀλέξανδροσ ἦσαν ἐν τῇ φυγῇ. καὶ οὗτοσ μὲν ἀπηλλαγμένοσ τῆσ ἐκ τούτων ταραχῆσ μετὰ πάσησ τὸ λοιπὸν ἠρεμίασ ἐβασίλευσεν. Δημήτριοσ δ’ ἐκ τῆσ Ιοὐδαίασ ἀπελθὼν εἰσ Βέροιαν ἐπολιόρκει τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ Φίλιππον ὄντων αὐτῷ πεζῶν μὲν μυρίων, χιλίων δὲ ἱππέων.

Στράτων δ’ ὁ τῆσ Βεροίασ τύραννοσ Φιλίππῳ συμμαχῶν Ἄζιζον τὸν Ἀράβων φύλαρχον ἐπεκαλεῖτο καὶ Μιθριδάτην τὸν Σινάκην τὸν Παρθυαίων ὕπαρχον. ὧν ἀφικομένων μετὰ πολλῆσ δυνάμεωσ καὶ πολιορκούντων Δημήτριον ἐντὸσ τοῦ χαρακώματοσ, εἴσω τοῖσ τε τοξεύμασι καὶ τῇ δίψῃ συνέχοντεσ αὐτὸν ἠνάγκασαν τοὺσ σὺν αὐτῷ σφᾶσ παραδοῦναι.

λαφυραγωγήσαντεσ δὲ τὰ ἐν τῇ χώρᾳ καὶ τὸν Δημήτριον παραλαβόντεσ τὸν μὲν τῷ Μιθριδάτῃ τῷ τότε βασιλεύοντι Πάρθων ἔπεμψαν, τῶν δ’ αἰχμαλώτων οὓσ Ἀντιοχέων εἶναι πολίτασ συνέβαινε τούτουσ προῖκα τοῖσ Ἀντιοχεῦσιν ἀπέδωκαν. Μιθριδάτησ δ’ ὁ τῶν Πάρθων βασιλεὺσ Δημήτριον εἶχεν ἐν τιμῇ τῇ πάσῃ μέχρι νόσῳ κατέστρεψε Δημήτριοσ τὸν βίον.

Φίλιπποσ δὲ ἀπὸ τῆσ μάχησ εὐθὺσ εἰσ Ἀντιόχειαν ἐλθὼν καὶ κατασχὼν αὐτὴν ἐβασίλευσεν τῆσ Συρίασ. Ἔπειτα Ἀντίοχοσ ὁ κληθεὶσ Διόνυσοσ ἀδελφὸσ ὢν Φιλίππου, τῆσ ἀρχῆσ ἀντιποιούμενοσ εἰσ Δαμασκὸν παραγίνεται, καὶ τῶν ἐκεῖ πραγμάτων ἐγκρατὴσ γενόμενοσ ἐβασίλευσεν.

ἐκστρατεύσαντοσ δὲ ἐπὶ τοὺσ Ἄραβασ αὐτοῦ Φίλιπποσ ὁ ἀδελφὸσ τοῦτ’ ἀκούσασ ἐπὶ Δαμασκὸν ἦλθεν. Μιλησίου δ’, ὃσ καταλέλειπτο τῆσ ἄκρασ φύλαξ καὶ τῶν Δαμασκηνῶν, παραδόντοσ αὐτῷ τὴν πόλιν, ἀχάριστοσ εἰσ αὐτὸν γενόμενοσ καὶ μηδὲν ὧν ἐλπίσασ ἐδέξατο αὐτὸν παρασχών, ἀλλὰ τῷ παρ’ αὐτοῦ φόβῳ βουληθεὶσ δοκεῖν παραλαβεῖν τὴν πόλιν ἢ τῇ χάριτι τῇ Μιλησίου δωρούμενοσ αὐτὸν οἷσ ἐχρῆν, ὑπωπτεύετο καὶ πάλιν ἐκπίπτει τῆσ Δαμασκοῦ·

ἐξορμήσαντοσ γὰρ αὐτοῦ εἰσ ἱππόδρομον ἀπέκλεισεν ὁ Μιλήσιοσ καὶ τὴν Δαμασκὸν Ἀντιόχῳ διεφύλαξεν.

ὃσ ἀκούσασ τὰ περὶ τὸν Φίλιππον ὑπέστρεψεν ἐκ τῆσ Ἀραβίασ, στρατεύεται δ’ εὐθὺσ ἐλθὼν ἐπὶ τὴν Ιοὐδαίαν ὁπλίταισ μὲν ὀκτακισχιλίοισ, ἱππεῦσι δὲ ὀκτακοσίοισ. δείσασ δὲ Ἀλέξανδροσ τὴν ἔφοδον αὐτοῦ τάφρον ὀρύττει βαθεῖαν ἀπὸ τῆσ Χαβερσαβᾶ ἀρξάμενοσ, ἣ νῦν Ἀντιπατρὶσ καλεῖται, ἄχρι τῆσ εἰσ Ιὄππην θαλάσσησ, ᾗ καὶ μόνον ἦν ἐπίμαχον·

τεῖχόσ τ’ ἐγείρασ καὶ πύργουσ ἀναστήσασ ξυλίνουσ καὶ μεταπύργια ἐπὶ σταδίουσ ἑκατὸν ἑξήκοντα ἐξεδέχετο τὸν Ἀντίοχον. ὁ δὲ ταῦτα πάντα ἐμπρήσασ διεβίβαζε ταύτῃ τὴν δύναμιν ἐπὶ τὴν Ἀραβίαν.

ἀναχωροῦντοσ δὲ τοῦ Ἄραβοσ τὰ πρῶτα, ἔπειτα μετὰ μυρίων ἱππέων ἐξαίφνησ ἐπιφανέντοσ ὑπαντήσασ τούτοισ Ἀντίοχοσ καρτερῶσ ἐμάχετο, καὶ δὴ νικῶν ἀπέθανεν παραβοηθῶν τῷ πονοῦντι μέρει. πεσόντοσ δ’ Ἀντιόχου καὶ τὸ στράτευμα φεύγει εἰσ Κανὰ κώμην, ἔνθα τὸ πλεῖον αὐτῶν λιμῷ φθείρεται. Βασιλεύει δὲ μετ’ αὐτὸν τῆσ κοίλησ Συρίασ Ἀρέτασ κληθεὶσ εἰσ τὴν ἀρχὴν ὑπὸ τῶν τὴν Δαμασκὸν ἐχόντων διὰ τὸ πρὸσ Πτολεμαῖον τὸν Μενναίου μῖσοσ.

στρατεύσασ δ’ ἐκεῖθεν ἐπὶ τὴν Ιοὐδαίαν καὶ περὶ Ἄδιδα χωρίον μάχῃ νικήσασ Ἀλέξανδρον ἐπὶ συνθήκαισ ἀνεχώρησεν ἐκ τῆσ Ιοὐδαίασ. Ἀλέξανδροσ δ’ ἐλάσασ αὖθισ ἐπὶ Δίαν πόλιν αἱρεῖ ταύτην, καὶ στρατεύσασ ἐπὶ Ἔσσαν, οὗ τὰ πλείστου ἄξια Ζήνωνι συνέβαινεν εἶναι, τρισὶν μὲν περιβάλλει τείχεσιν τὸ χωρίον, ἀμαχὶ δὲ [λαβὼν] τὴν πόλιν ἐπὶ Γαύλαναν καὶ Σελεύκειαν ἐξώρμησεν.

παραλαβὼν δὲ καὶ ταύτασ προσεξεῖλεν καὶ τὴν Ἀντιόχου λεγομένην φάραγγα καὶ Γάμαλα τὸ φρούριον.

ἐγκαλῶν δὲ πολλὰ Δημητρίῳ τῷ τῶν τόπων ἄρχοντι περιέδυσεν αὐτόν, καὶ τρίτον ἤδη πεπληρωκὼσ ἔτοσ τῆσ στρατείασ εἰσ τὴν οἰκείαν ὑπέστρεψεν προθύμωσ αὐτὸν τῶν Ιοὐδαίων διὰ τὴν εὐπραγίαν δεχομένων. Μωαβίτιδασ Ἠσεβὼν Μήδαβα Λεμβὰ Ορωναιμαγελεθων Ζόαρα Κιλίκων αὐλῶνα Πέλλαν, ταύτην κατέσκαψεν ὑποσχομένων τῶν ἐνοικούντων ἐσ πάτρια τῶν Ιοὐδαίων ἔθη μεταβαλεῖσθαι, ἄλλασ τε πόλεισ πρωτευούσασ τῆσ Συρίασ ἦσαν κατεστραμμένοι.

Μετὰ δὲ ταῦτα ὁ βασιλεὺσ Ἀλέξανδροσ ἐκ μέθησ εἰσ νόσον καταπεσὼν καὶ τρισὶν ἔτεσιν τεταρταίῳ πυρετῷ συσχεθεὶσ οὐκ ἀπέστη τῶν στρατειῶν, ἑώσ οὗ τοῖσ πόνοισ ἐξαναλωθεὶσ ἀπέθανεν ἐν τοῖσ Γερασηνῶν ὁρ́οισ πολιορκῶν Ῥάγαβα φρούριον πέραν τοῦ Ιὀρδάνου.

ὁρῶσα δ’ αὐτὸν ἡ βασίλισσα πρὸσ τῷ τελευτᾶν ὄντα καὶ μηδεμίαν ὑπογράφοντα μηκέτι σωτηρίασ ἐλπίδα, κλαίουσα καὶ κοπτομένη τῆσ μελλούσησ ἐρημίασ αὐτήν τε καὶ τοὺσ παῖδασ ἀπωδύρετο καί "τίνι καταλείπεισ οὕτωσ ἐμέ τε καὶ τὰ τέκνα τῆσ παρ’ ἄλλων βοηθείασ δεόμενα" πρὸσ αὐτὸν ἔλεγεν "καὶ ταῦτ’ εἰδώσ, πῶσ διάκειται πρὸσ σὲ δυσμενῶσ τὸ ἔθνοσ.

" ὁ δὲ συνεβούλευεν αὐτῇ πείθεσθαι μὲν οἷσ ὑποθήσεται πρὸσ τὸ τὴν βασιλείαν ἀσφαλῶσ κατέχειν μετὰ τῶν τέκνων, κρύψαι δὲ τὸν θάνατον αὐτοῦ πρὸσ τοὺσ στρατιώτασ, ἑώσ ἂν ἐξέλῃ τὸ χωρίον.

ἔπειτα ὡσ ἀπὸ νίκησ λαμπρῶσ εἰσ τὰ Ιἑροσόλυμα παραγινομένην τοῖσ Φαρισαίοισ ἐξουσίαν τινὰ παρασχεῖν·

τούτουσ γὰρ ἐπαινοῦντασ αὐτὴν ἀντὶ τῆσ τιμῆσ εὔνουν καταστήσειν αὐτῇ τὸ ἔθνοσ, δύνασθαι δὲ πολὺ παρὰ τοῖσ Ιοὐδαίοισ τούτουσ ἔφασκε βλάψαι τε μισοῦντασ καὶ φίλουσ διακειμένουσ ὠφελῆσαι· μάλιστα γὰρ πιστεύεσθαι παρὰ τῷ πλήθει περὶ ὧν ἂν κἂν φθονῶσίν τι χαλεπὸν λέγωσιν, αὐτόν τε προσκροῦσαι τῷ ἔθνει διὰ τούτουσ ἔλεγεν ὑβρισθέντασ ὑπ’ αὐτοῦ.

"σὺ τοίνυν, εἶπεν, ἐν τοῖσ Ιἑροσολύμοισ γενομένη μετάπεμψαι μὲν τοὺσ στασιώτασ αὐτῶν, ἐπιδείξασα δὲ τὸ σῶμα τοὐμὸν ἐκείνοισ ὅπωσ μοι βούλονται χρῆσθαι μετὰ πολλῆσ ἀξιοπιστίασ ἐπίτρεπε, εἴτε καθυβρίζειν ἀταφίᾳ μου θελήσουσι τὸν νεκρὸν ὡσ πολλὰ πεπονθότεσ ἐξ ἐμοῦ, εἴτ’ ἄλλην τινὰ κατ’ ὀργὴν αἰκίαν τῷ σώματι προσφέρειν.

ὑπόσχου τε καὶ μηδὲν δίχα τῆσ ἐκείνων γνώμησ ἐν τῇ βασιλείᾳ διαπράξεσθαι. ταῦτά σου πρὸσ αὐτοὺσ εἰπούσησ ἐγώ τε λαμπροτέρασ ἀξιωθήσομαι πρὸσ αὐτῶν κηδείασ ἧσ ἂν ἔτυχον ἐκ σοῦ, μηδὲν διὰ τὸ ἐξεῖναι ποιεῖν μου κακῶσ τὸν νεκρὸν διαθεῖναι θελησάντων, σύ τε βεβαίωσ ἄρξεισ.

" ταῦτα παραινέσασ τῇ γυναικὶ τελευτᾷ βασιλεύσασ ἔτη ἑπτὰ καὶ εἴκοσι, βιώσασ δ’ ἓν καὶ πεντήκοντα. Ἡ δὲ Ἀλεξάνδρα τὸ φρούριον ἐξελοῦσα κατὰ τὰσ τοῦ·

ἀνδρὸσ ὑποθήκασ τοῖσ τε Φαρισαίοισ διελέχθη καὶ πάντα ἐπ’ ἐκείνοισ θεμένη τά τε περὶ τοῦ νεκροῦ καὶ τῆσ βασιλείασ, τῆσ μὲν ὀργῆσ αὐτοὺσ τῆσ πρὸσ Ἀλέξανδρον ἔπαυσεν, εὔνουσ δ’ ἐποίησεν καὶ φίλουσ. οἱ δ’ εἰσ τὸ πλῆθοσ παρελθόντεσ ἐδημηγόρουν τὰσ πράξεισ τὰσ Ἀλεξάνδρου διηγούμενοι, καὶ ὅτι δίκαιοσ αὐτοῖσ ἀπόλοιτο βασιλεύσ, καὶ τὸν δῆμον εἰσ πένθοσ καὶ τὴν ὑπὲρ αὐτοῦ κατήφειαν ἐξεκαλέσαντο τοῖσ ἐπαίνοισ, ὥστε καὶ λαμπρότερον ἤ τινα τῶν πρὸ αὐτοῦ βασιλέων αὐτὸν ἐκήδευσαν.

δύο μέντοι γε υἱοὺσ Ἀλέξανδροσ κατέλιπεν Ὑρκανὸν καὶ Ἀριστόβουλον, τὴν δὲ βασιλείαν εἰσ τὴν Ἀλεξάνδραν διέθετο.

τῶν δὲ παίδων Ὑρκανὸσ μὲν ἀσθενὴσ ἦν πράγματα διοικεῖν καὶ βίον ἡσύχιον μᾶλλον ἠγαπηκώσ, ὁ δὲ νεώτεροσ Ἀριστόβουλοσ δραστήριόσ τε ἦν καὶ θαρσαλέοσ. ἐστέργετο μὲν οὖν ὑπὸ τοῦ πλήθουσ ἡ γυνὴ διὰ τὸ δοκεῖν ἐφ’ οἷσ ὁ ἀνὴρ αὐτῆσ ἐξήμαρτεν δυσχεραίνειν. Ἡ δὲ ἀρχιερέα μὲν ἀπεδείκνυεν Ὑρκανὸν διὰ τὴν ἡλικίαν, πολὺ μέντοι πλέον διὰ τὸ ἄπραγμον αὐτοῦ, καὶ πάντα τοῖσ Φαρισαίοισ ἐπέτρεπεν ποιεῖν, οἷσ καὶ τὸ πλῆθοσ ἐκέλευσεν πειθαρχεῖν καὶ εἴ τι δὲ καὶ τῶν νομίμων Ὑρκανὸσ ὁ πενθερὸσ αὐτῆσ κατέλυσεν ὧν εἰσήνεγκαν οἱ Φαρισαῖοι κατὰ τὴν πατρῴαν παράδοσιν, τοῦτο πάλιν ἀποκατέστησεν.

τὸ μὲν οὖν ὄνομα τῆσ βασιλείασ εἶχεν αὐτή, τὴν δὲ δύναμιν οἱ Φαρισαῖοι·

καὶ γὰρ φυγάδασ οὗτοι κατῆγον καὶ δεσμώτασ ἔλυον καὶ καθάπαξ οὐδὲν δεσποτῶν διέφερον. ἐποιεῖτο μέντοι καὶ ἡ γυνὴ τῆσ βασιλείασ πρόνοιαν, καὶ πολὺ μισθοφορικὸν συνίστησιν, καὶ τὴν ἰδίαν δύναμιν ἀπέδειξεν διπλασίονα, ὡσ καταπλῆξαι τοὺσ πέριξ τυράννουσ καὶ λαβεῖν ὅμηρα αὐτῶν. ἠρέμει δ’ ἡ χώρα πᾶσα πάρεξ τῶν Φαρισαίων·

οὗτοι γὰρ ἐπετάρασσον τὴν βασίλειαν πείθοντεσ, ὅπωσ κτείνειεν τοὺσ Ἀλεξάνδρῳ παραινέσαντασ ἀνελεῖν τοὺσ ὀκτακοσίουσ. ἑώσ οὗ οἱ δυνατοὶ παρελθόντεσ εἰσ τὸ βασίλειον καὶ μετ’ αὐτῶν Ἀριστόβουλοσ, ἐῴκει γὰρ τοῖσ γινομένοισ δυσανασχετῶν καὶ δῆλοσ ἦν, καθάπαξ εἰ ἀφορμῆσ λάβοιτο, μὴ ἐπιτρέψων τῇ μητρί, ἀνεμίμνησκον ὅσα κατώρθωσαν τοσούτοισ κινδύνοισ, δι’ ὧν τὸ βέβαιον τῆσ ἐν σφίσι πίστεωσ πρὸσ τὸν δεσπότην ἐπεδείξαντο, ἀνθ’ ὧν ὑπ’ αὐτοῦ μεγίστων ἠξιώθησαν.

καὶ ἐδέοντο μὴ ἄχρι τοῦ παντὸσ ἔμπαλιν τρέψαι σφίσι τὰσ ἐλπίδασ·

ἀποφυγόντασ γὰρ τὸν ἐκ πολεμίων κίνδυνον ἐν τῇ οἰκείᾳ ὑπ’ ἐχθρῶν δίκην βοσκημάτων κόπτεσθαι μηδεμιᾶσ τιμωρίασ οὔσησ. ἔλεγόν τε ὡσ, εἰ μὲν ἀρκεσθεῖεν τοῖσ ἀνῃρημένοισ οἱ ἀντίδικοι, διὰ τὸ πρὸσ τοὺσ δεσπότασ γνήσιον μετρίωσ οἴσειν τὰ ξυμβάντα, εἰ δ’ αὖ μέλλοιεν ταὐτὰ μετιέναι, ᾐτοῦντο μάλιστα μὲν δοθῆναι σφίσιν ἀπαλλαγήν·

οὐδὲ γὰρ ἂν ὑπομεῖναι χωρὶσ αὐτῆσ πορίσασθαι τὸ σωτήριον, ἀλλ’ ἀσμενίζειν θνήσκοντεσ πρὸσ τοῖσ βασιλείοισ, ὡσ μὴ συγγνοῖεν ἀπιστίαν αὐτοῖσ. αἶσχόσ τε εἶναι σφίσι τε καὶ τῇ βασιλευούσῃ, εἰ πρὸσ αὐτῆσ ἀμελούμενοι ὑπὸ τῶν ἐχθρῶν τοῦ ἀνδρὸσ ἐκδεχθείησαν·

ἀντὶ παντὸσ γὰρ τιμήσεσθαι Ἀρέταν τε τὸν Ἄραβα καὶ τοὺσ μονάρχουσ, εἰ ἀποξενολογήσειεν τοσούσδε ἄνδρασ, οἷσ ἦν τάχα που φρικῶδεσ αὐτῶν καὶ τοὔνομα τὸ πρὶν ἀκουσθῆναι. εἰ δὲ μή, τό γε δεύτερον, εἰ τοὺσ Φαρισαίουσ αὐτῇ προτιμᾶν ἔγνωσται, κατατάξαι ἕκαστον αὐτῶν ἐν τοῖσ φρουρίοισ·

εἰ γὰρ ὧδε δαίμων τισ ἐπενεμέσησεν τῷ Ἀλεξάνδρου οἴκῳ, αὐτούσ γε μὴν ἂν ἀποδεῖξαι καὶ ἐν ταπεινῷ σχήματι βιοτεύοντασ. Πολλὰ τοιαῦτα λεγόντων καὶ εἰσ οἶκτον τῶν τεθνεώτων καὶ τῶν κινδυνευόντων τοὺσ Ἀλεξάνδρου δαίμονασ ἐπικαλουμένων, ἅπαντεσ οἱ περιεστῶτεσ ὡρ́μησαν εἰσ δάκρυα, καὶ μάλιστα Ἀριστόβουλοσ ὅπωσ ἔχοι γνώμησ ἐδήλου πολλὰ τὴν μητέρα κακίζων.

ἀλλὰ γὰρ ἐκεῖνοι μὲν αὐτοὶ σφίσι τῶν συμφορῶν ἐγένοντο αἴτιοι, κατὰ φιλαρχίαν ἐκλελυσσηκυίᾳ γυναικὶ παρὰ τὸ εἰκὸσ βασιλεύειν γενεᾶσ ἐν ἀκμῇ οὔσησ ἐπιτρέψαντεσ·

ἡ δὲ οὐκ ἔχουσα ὅ τι πράξειε μετὰ τοῦ εὐπρεποῦσ τὴν φυλακὴν τῶν χωρίων σφίσιν ἐπέτρεψεν, ὅτι μὴ Ὑρκανίασ καὶ Ἀλεξανδρείου καὶ Μαχαιροῦντοσ, ἔνθα τὰ πλείστου ἄξια ἦν αὐτῇ. καὶ μετ’ οὐ πολὺ τὸν υἱὸν Ἀριστόβουλον μετὰ στρατιᾶσ ἐξέπεμψεν ἐπὶ Δαμασκὸν κατὰ Πτολεμαίου τοῦ Μενναίου λεγομένου, ὃσ βαρὺσ ἦν τῇ πόλει γείτων.

ἀλλ’ οἱ μὲν οὐδὲν ἐργασάμενοι σπουδῆσ ἄξιον ὑπέστρεψαν. Κατὰ δὲ τοῦτον τὸν καιρὸν ἀγγέλλεται Τιγράνησ στρατοῦ μυριάσι τριάκοντα ἐμβεβληκὼσ εἰσ τὴν Συρίαν καὶ ἐπὶ τῆσ Ιοὐδαίασ ἀφιξόμενοσ.

τοῦτο ὥσπερ εἰκὸσ ἐφόβησε τὴν βασίλισσαν καὶ τὸ ἔθνοσ. δῶρα δὴ καὶ πολλὰ καὶ λόγου ἄξια πέμπουσιν αὐτῷ καὶ πρέσβεισ πολιορκοῦντι Πτολεμαί̈δα. βασίλισσα γὰρ Σελήνη ἡ καὶ Κλεοπάτρα καλουμένη τῶν ἐν τῇ Συρίᾳ κατέχειν, ἣ καὶ ἐνήγαγεν τοὺσ ἐνοικοῦντασ ἀποκλεῖσαι Τιγράνη νῦν ἐτύγχανεν καὶ ἐδέοντο χρηστὰ περὶ τῆσ βασιλίσσησ καὶ τοῦ ἔθνουσ συγγινώσκειν.

ὁ δὲ ἀποδεξάμενοσ αὐτοὺσ τῆσ ἐκ διαστήματοσ θεραπείασ ἐλπίδασ ὑπέθετο χρηστάσ.

ἄρτι δὲ τῆσ Πτολεμαί̈δοσ ἑαλωκυίασ ἀγγέλλεται Τιγράνῃ Λεύκολλον διώκοντα Μιθριδάτην ἐκείνου μὲν διαμαρτεῖν εἰσ τοὺσ Ἴβηρασ ἀναφυγόντοσ, τὴν δὲ Ἀρμενίαν πορθήσαντα πολιορκεῖν Τιγράνησ δὲ καὶ ταῦτ’ ἐπιγνοὺσ ἀνεχώρει τὴν ἐπ’ οἴκου. Μετὰ δὲ τοῦτο τῆσ βασιλίσσησ εἰσ νόσον χαλεπὴν ἐμπεσούσησ δόξαν Ἀριστοβούλῳ τοῖσ πράγμασιν ἐπιτίθεσθαι τῆσ νυκτὸσ ὑπεξελθὼν μεθ’ ἑνὸσ τῶν θεραπόντων ᾔει ἐπὶ τὰ φρούρια, ἵνα οἱ πατρῷοι κατετάχθησαν αὐτῷ φίλοι.

πάλαι γὰρ ἀχθόμενοσ οἷσ ἔπραττεν ἡ μήτηρ πολὺ μᾶλλον ἔδεισε, μὴ ἀποθανούσησ ἐπὶ τοῖσ Φαρισαίοισ τὸ πᾶν γένοσ αὐτοῖσ ὑπάρξειεν·

ἑώρα γὰρ τὸ ἀδύνατον τοῦ μέλλοντοσ διαδέχεσθαι τὴν ἀρχὴν ἀδελφοῦ. ξυνῄδει δὲ ἡ γυνὴ μόνη τῇ πράξει, ἣν κατέλιπεν αὐτόθι μετὰ τῆσ γενεᾶσ.

καὶ πρῶτον ἀφικόμενοσ εἰσ Ἄγαβα, ἔνθα Γαλαίστησ ἦν τῶν δυνατῶν, ὑπεδέχθη πρὸσ αὐτοῦ. μεθ’ ἡμέραν δὲ αἴσθησισ γίνεται τῇ βασιλίσσῃ τῆσ Ἀριστοβούλου φυγῆσ, καὶ μέχρι τινὸσ ᾤετο γεγονέναι τὴν ἀναχώρησιν οὐκ ἐπὶ νεωτερισμῷ·

ὡσ μέντοι ἧκον ἀπαγγέλλοντεσ ἄλλοι ἐπ’ ἄλλοισ, ὅτι κατειλήφει τὸ πρῶτον χωρίον καὶ τὸ δεύτερον καὶ ξύμπαντα, εὐθὺσ γὰρ ἑνὸσ ἀρξαμένου πάντα ἠπείγετο πρὸσ τὸ ἐκείνου βούλημα, τότε δὴ ἐν μεγίσταισ ταραχαῖσ ὑπῆρχεν ἥ τε βασίλισσα καὶ τὸ ἔθνοσ. ᾔδεισαν γὰρ οὐ πόρρω τοῦ δύνασθαι τὴν ἀρχὴν αὐτῷ κρατῦναι τὸν Ἀριστόβουλον ὄντα, ἐδεδίεσάν τε, μὴ ποινὴν εἰσπράξαιτο ὧν παρῴνησαν αὐτῷ τὸν οἶκον.

δόξαν οὖν τήν τε γυναῖκα αὐτοῦ καὶ γενεὰν εἰσ τὸ ὑπὲρ τοῦ ἱεροῦ φρούριον κατέθεσαν. Ἀριστοβούλῳ δὲ ὡσ ἂν ἐκ πολλῶν συχνὰ ἀνήχθη, ἀφ’ ὧν ἤδη καὶ κόσμοσ βασίλειοσ περὶ αὐτὸν ἦν·

σχεδὸν γὰρ ἐν ἡμέραισ δεκαπέντε χωρίων ἐκράτησεν εἰκοσιδύο, ὅθεν ἀφορμὰσ ἔχων στρατιὰν ἤθροιζεν ἀπὸ Λιβάνου καὶ Τράχωνοσ καὶ τῶν μονάρχων· οἱ γὰρ ἄνθρωποι τῷ πλείονι ὑπαγόμενοι ῥᾳδίωσ ὑπήκουον· ἄλλωσ δὲ νομίζοντεσ, εἰ δὴ ξυλλάβοιεν αὐτῷ, τῶν μὴ προσδοκωμένων οὐχ ἧσσον καρπώσεσθαι τὴν βασιλείαν ὡσ αὐτοὶ τοῦ κρατῆσαι πρόφασισ γενηθέντεσ. τῶν δὲ Ιοὐδαίων οἱ πρεσβύτεροι καὶ Ὑρκανὸσ ἐσῄεσαν ὡσ τὴν βασίλισσαν καὶ ἐδέοντο ὑποθέσθαι γνώμην περὶ τῶν ἐνεστώτων·

τὸν γὰρ Ἀριστόβουλον τῶν πάντων σχεδὸν ἤδη κυριεύειν, ὁπότε χωρίων τοσούτων κρατήσειεν· ἄτοπον δέ, εἰ καὶ τὰ μάλιστα κάμνοι, περιούσησ αὐτῆσ κατὰ σφᾶσ βουλεύεσθαι· περιεστάναι δὲ τὸν κίνδυνον οὐ διὰ μακροῦ σφίσιν. ἡ δὲ αὐτοὺσ ἐκέλευσε πράττειν ὅ τι δοκοῦσι χρήσιμον εἶναι·

πολλὰσ δ’ ἀφορμὰσ αὐτοῖσ λείπεσθαι, τὸ ἔθνοσ ἐρρωμένον καὶ τὴν δύναμιν καὶ τὰ ἐν τοῖσ γαζοφυλακίοισ χρήματα· αὐτῇ μὲν γὰρ μικρὸν ἔτι μέλειν τῶν πραγμάτων ὡσ ἂν ὑπολείποντοσ ἤδη τοῦ σώματοσ. Ταῦτ’ εἰποῦσα μετ’ οὐ πολὺ ἐτελεύτησεν βασιλεύσασα ἔτη ἐννέα, τὰ δὲ σύμπαντα βιώσασα τρία καὶ ἑβδομήκοντα, γυνὴ τῷ ἀσθενεῖ τοῦ φύλου κατ’ οὐδὲν χρησαμένη·

δεινὴ γὰρ εἰσ τὸ φίλαρχον ἐν ταῖσ μάλιστα γενομένη διήλεγξεν ἔργοισ τό τε πρακτικὸν τῆσ ἐν αὐτῇ γνώμησ καὶ τὸ ἀσύνετον τῶν ἀεὶ πταιόντων περὶ τὰσ δυναστείασ ἀνδρῶν. τὸ γὰρ παρὸν κρεῖττον ἀξιοῦσα τοῦ μέλλοντοσ καὶ πάντα δεύτερα τιθεμένη τοῦ ἐγκρατῶσ ἄρχειν, οὔτε καλοῦ οὔτε δικαίου ἕνεκά γε τούτων ἐπεστρέφετο.

εἰσ γοῦν τοῦτο τῷ οἴκῳ ἀτυχίασ τὰ πράγματα περιέστησεν, ὥσθ’ ἣν μετὰ πλείστων κινδύνων καὶ ταλαιπωρίασ περιεκτήσατο δυναστείαν ἐπιθυμίᾳ τῶν μὴ προσηκόντων γυναικὶ χρόνοισ οὐ πολλοῖσ ὕστερον ἀφαιρεθῆναι, τοῖσ μὲν δυσμενῶσ ἔχουσιν πρὸσ τὸ γένοσ αὐτῶν τὴν αὐτὴν γνώμην προσθεῖσα, τὴν δὲ ἀρχὴν ἔρημον τῶν προκηδομένων ποιησαμένη.

καὶ ξυμφορῶν δὲ ἐνέπλησε καὶ ταραχῆσ ἐξ ὧν ζῶσα ἐπολιτεύσατο καὶ μετὰ τὴν τελευτὴν τὸ βασίλειον·

οὐ μὴν ἀλλὰ καίπερ οὕτωσ ἄρξασα ἐν εἰρήνῃ καὶ ἀταραξίᾳ τὸ ἔθνοσ διεφύλαξεν. τὰ μὲν οὖν περὶ Ἀλεξάνδραν τὴν βασίλισσαν τοῦτο εἶχεν τὸ τέλοσ· ἔρχομαι δὲ λέξων τὰ τοῖσ υἱέσιν αὐτῆσ συμβεβηκότα Ἀριστοβούλῳ καὶ Ὑρκανῷ μετὰ τὴν ἐκείνησ τελευτὴν ἐν τῇ μετὰ ταύτην μου βίβλῳ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION