Euripides, episode 4:

(에우리피데스, episode 4:)

σύγγονε, τί κλαίεισ κρᾶτα θεῖσ’ ἔσω πέπλων; αἰσχύνομαί σε, μεταδιδοὺσ πόνων ἐμῶν ὄχλον τε παρέχων παρθένῳ νόσοισ ἐμαῖσ. μὴ τῶν ἐμῶν ἕκατι συντήκου κακῶν· σὺ μὲν γὰρ ἐπένευσασ τάδ’, εἴργασται δ’ ἐμοὶ μητρῷον αἷμα· Λοξίᾳ δὲ μέμφομαι, ὅστισ μ’ ἐπάρασ ἔργον ἀνοσιώτατον, τοῖσ μὲν λόγοισ ηὔφρανε, τοῖσ δ’ ἔργοισιν οὔ. οἶμαι δὲ πατέρα τὸν ἐμόν, εἰ κατ’ ὄμματα ἐξιστόρουν νιν, μητέρ’ εἰ κτεῖναι χρεών, πολλὰσ γενείου τοῦδ’ ἂν ἐκτεῖναι λιτὰσ μήποτε τεκούσησ ἐσ σφαγὰσ ὦσαι ξίφοσ, εἰ μήτ’ ἐκεῖνοσ ἀναλαβεῖν ἔμελλε φῶσ, ἐγώ θ’ ὁ τλήμων τοιάδ’ ἐκπλήσειν κακά. καὶ νῦν ἀνακάλυπτ’, ὦ κασιγνήτη, κάρα, ἐκ δακρύων τ’ ἄπελθε, κεἰ μάλ’ ἀθλίωσ ἔχομεν. ὅταν δὲ τἄμ’ ἀθυμήσαντ’ ἴδῃσ, σύ μου τὸ δεινὸν καὶ διαφθαρὲν φρενῶν ἴσχναινε παραμυθοῦ θ’· ὅταν δὲ σὺ στένῃσ, ἡμᾶσ παρόντασ χρή σε νουθετεῖν φίλα· ἐπικουρίαι γὰρ αἵδε τοῖσ φίλοισ καλαί. ἀλλ’, ὦ τάλαινα, βᾶσα δωμάτων ἔσω ὕπνῳ τ’ ἀύπνον βλέφαρον ἐκταθεῖσα δόσ, σίτων τ’ ὄρεξαι λουτρά τ’ ἐπιβαλοῦ χροί̈. εἰ γὰρ προλείψεισ ἢ προσεδρείᾳ νόσον κτήσῃ τιν’, οἰχόμεσθα· σὲ γὰρ ἔχω μόνην ἐπίκουρον, ἄλλων, ὡσ ὁρᾷσ, ἔρημοσ ὤν. οὐκ ἔστι· σὺν σοὶ καὶ θανεῖν αἱρήσομαι καὶ ζῆν· ἔχει γὰρ ταὐτόν· ἢν σὺ κατθάνῃσ, γυνὴ τί δράσω; πῶσ μόνη σωθήσομαι, ἀνάδελφοσ ἀπάτωρ ἄφιλοσ; εἰ δὲ σοὶ δοκεῖ, δρᾶν χρὴ τάδ’. ἀλλὰ κλῖνον εἰσ εὐνὴν δέμασ, καὶ μὴ τὸ ταρβοῦν κἀκφοβοῦν σ’ ἐκ δεμνίων ἄγαν ἀποδέχου, μένε δ’ ἐπὶ στρωτοῦ λέχουσ. κἂν μὴ νοσῇσ γάρ, ἀλλὰ δοξάζῃσ νοσεῖν, κάματοσ βροτοῖσιν ἀπορία τε γίγνεται.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION