Euripides, Iphigenia in Tauris, episode, iambic 1:

(에우리피데스, Iphigenia in Tauris, episode, iambic 1:)

ἐν τοῖσι θαυμαστοῖσι καὶ μύθων πέρα τάδ’ εἶδον αὐτὴ κοὐ κλύουσ’ ἀπαγγελῶ. τὸ μὲν φίλουσ ἐλθόντασ εἰσ ὄψιν φίλων, Ὀρέστα, χειρῶν περιβολὰσ εἰκὸσ λαβεῖν· λήξαντα δ’ οἴκτων κἀπ’ ἐκεῖν’ ἐλθεῖν χρεών, ὅπωσ τὸ κλεινὸν ὄνομα τῆσ σωτηρίασ λαβόντεσ ἐκ γῆσ βησόμεσθα βαρβάρου. σοφῶν γὰρ ἀνδρῶν ταῦτα, μὴ ’κβάντασ τύχησ, καιρὸν λαβόντασ, ἡδονὰσ ἄλλασ λαβεῖν. καλῶσ ἔλεξασ· τῇ τύχῃ δ’ οἶμαι μέλειν τοῦδε ξὺν ἡμῖν· ἢν δέ τισ πρόθυμοσ ᾖ, σθένειν τὸ θεῖον μᾶλλον εἰκότωσ ἔχει. μηδέν μ’ ἐπίσχῃ γ’· οὐδ’ ἀποστήσει λόγου, πρῶτον πυθέσθαι τίνα ποτ’ Ἠλέκτρα πότμον εἴληχε βιότου· φίλα γὰρ ἔστε πάντ’ ἐμοί. τῷδε ξυνοικεῖ βίον ἔχουσ’ εὐδαίμονα. οὗτοσ δὲ ποδαπὸσ καὶ τίνοσ πέφυκε παῖσ; Στρόφιοσ ὁ Φωκεὺσ τοῦδε κλῄζεται πατήρ. ὁ δ’ ἐστί γ’ Ἀτρέωσ θυγατρόσ, ὁμογενὴσ ἐμόσ; ἀνεψιόσ γε, μόνοσ ἐμοὶ σαφὴσ φίλοσ. οὐκ ἦν τόθ’ οὗτοσ ὅτε πατὴρ ἔκτεινέ με. οὐκ ἦν· χρόνον γὰρ Στρόφιοσ ἦν ἄπαισ τινά. χαῖρ’ ὦ πόσισ μοι τῆσ ἐμῆσ ὁμοσπόρου. κἀμόσ γε σωτήρ, οὐχὶ συγγενὴσ μόνον. τὰ δεινὰ δ’ ἔργα πῶσ ἔτλησ μητρὸσ πέρι; σιγῶμεν αὐτά· πατρὶ τιμωρῶν ἐμῷ. ἡ δ’ αἰτία τίσ ἀνθ’ ὅτου κτείνει πόσιν; ἐά τὰ μητρόσ· οὐδὲ σοὶ κλύειν καλόν. σιγῶ· τὸ δ’ Ἄργοσ πρὸσ σὲ νῦν ἀποβλέπει; Μενέλαοσ ἄρχει· φυγάδεσ ἐσμὲν ἐκ πάτρασ. οὔ που νοσοῦντασ θεῖοσ ὕβρισεν δόμουσ; οὔκ, ἀλλ’ Ἐρινύων δεῖμά μ’ ἐκβάλλει χθονόσ. ταῦτ’ ἆρ’ ἐπ’ ἀκταῖσ κἀνθάδ’ ἠγγέλησ μανείσ; ὤφθημεν οὐ νῦν πρῶτον ὄντεσ ἄθλιοι. ἔγνωκα· μητρόσ σ’ οὕνεκ’ ἠλάστρουν θεαί. ὥσθ’ αἱματηρὰ στόμι’ ἐπεμβαλεῖν ἐμοί. τί γάρ ποτ’ ἐσ γῆν τήνδ’ ἐπόρθμευσασ πόδα; Φοίβου κελευσθεὶσ θεσφάτοισ ἀφικόμην. τί χρῆμα δράσειν; ῥητὸν ἢ σιγώμενον;

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION