Euripides, Iphigenia in Tauris, episode, anapests 2:

(에우리피데스, Iphigenia in Tauris, episode, anapests 2:)

πότεροσ ἄρ’ ὑμῶν ἐνθάδ’ ὠνομασμένοσ Πυλάδησ κέκληται; τόδε μαθεῖν πρῶτον θέλω. ὅδ’, εἴ τι δή σοι τοῦτ’ ἐν ἡδονῇ μαθεῖν. ποίασ πολίτησ πατρίδοσ Ἕλληνοσ γεγώσ; τί δ’ ἂν μαθοῦσα τόδε πλέον λάβοισ, γύναι; πότερον ἀδελφὼ μητρόσ ἐστον ἐκ μιᾶσ; φιλότητί γ’· ἐσμὲν δ’ οὐ κασιγνήτω, γύναι. σοὶ δ’ ὄνομα ποῖον ἔθεθ’ ὁ γεννήσασ πατήρ; τὸ μὲν δίκαιον Δυστυχὴσ καλοίμεθ’ ἄν. οὐ τοῦτ’ ἐρωτῶ· τοῦτο μὲν δὸσ τῇ τύχῃ. ἀνώνυμοι θανόντεσ οὐ γελῴμεθ’ ἄν. τί δὲ φθονεῖσ τοῦτο; ἦ φρονεῖσ οὕτω μέγα; τὸ σῶμα θύσεισ τοὐμόν, οὐχὶ τοὔνομα. οὐδ’ ἂν πόλιν φράσειασ ἥτισ ἐστί σοι; ζητεῖσ γὰρ οὐδὲν κέρδοσ, ὡσ θανουμένῳ. χάριν δὲ δοῦναι τήνδε κωλύει τί σε; τὸ κλεινὸν Ἄργοσ πατρίδ’ ἐμὴν ἐπεύχομαι. πρὸσ θεῶν, ἀληθῶσ, ὦ ξέν’, εἶ κεῖθεν γεγώσ; ἐκ τῶν Μυκηνῶν <γ’>, αἵ ποτ’ ἦσαν ὄλβιαι. φυγὰσ <δ’> ἀπῆρασ πατρίδοσ, ἢ ποίᾳ τύχῃ; φεύγω τρόπον γε δή τιν’ οὐχ ἑκὼν ἑκών. ἆρ’ ἄν τί μοι φράσειασ ὧν ἐγὼ θέλω; ὡσ ἐν παρέργῳ τῆσ ἐμῆσ δυσπραξίασ. καὶ μὴν ποθεινόσ γ’ ἦλθεσ ἐξ Ἄργουσ μολών. οὔκουν ἐμαυτῷ γ’· εἰ δὲ σοί, σὺ τοῦτ’ ἔρα. Τροίαν ἴσωσ οἶσθ’, ἧσ ἁπανταχοῦ λόγοσ. ὡσ μήποτ’ ὤφελόν γε μηδ’ ἰδὼν ὄναρ. φασίν νιν οὐκέτ’ οὖσαν οἴχεσθαι δορί. ἔστιν γὰρ οὕτωσ οὐδ’ ἄκραντ’ ἠκούσατε. Ἑλένη δ’ ἀφῖκται δῶμα Μενέλεω πάλιν; ἥκει, κακῶσ γ’ ἐλθοῦσα τῶν ἐμῶν τινι. καὶ ποῦ ’στι; κἀμοὶ γάρ τι προυφείλει κακόν. Σπάρτῃ ξυνοικεῖ τῷ πάροσ ξυνευνέτῃ. ὦ μῖσοσ εἰσ Ἕλληνασ, οὐκ ἐμοὶ μόνῃ. ἀπέλαυσα κἀγὼ δή τι τῶν κείνησ γάμων. νόστοσ δ’ Ἀχαιῶν ἐγένεθ’, ὡσ κηρύσσεται; ὡσ πάνθ’ ἅπαξ με συλλαβοῦσ’ ἀνιστορεῖσ. πρὶν γὰρ θανεῖν σε, τοῦδ’ ἐπαυρέσθαι θέλω. ἔλεγχ’, ἐπειδὴ τοῦδ’ ἐρᾷσ· λέξω δ’ ἐγώ. Κάλχασ τισ ἦλθε μάντισ ἐκ Τροίασ πάλιν; ὄλωλεν, ὡσ ἦν ἐν Μυκηναίοισ λόγοσ. ὦ πότνι’, ὡσ εὖ. ‐ τί γὰρ ὁ Λαέρτου γόνοσ; οὔπω νενόστηκ’ οἶκον, ἔστι δ’, ὡσ λόγοσ. ὄλοιτο, νόστου μήποτ’ ἐσ πάτραν τυχών. μηδὲν κατεύχου· πάντα τἀκείνου νοσεῖ. Θέτιδοσ δ’ ὁ τῆσ Νηρῇδοσ ἔστι παῖσ ἔτι; οὐκ ἔστιν· ἄλλωσ λέκτρ’ ἔγημ’ ἐν Αὐλίδι. δόλια γάρ, ὡσ ἴσασιν οἱ πεπονθότεσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION