Euripides, Heracles, episode 5:

(에우리피데스, Heracles, episode 5:)

οὔτοι τὸ δειλὸν οὐδὲ τοῦ βίου πόθοσ θανεῖν ἐρύκει μ’, ἀλλὰ παιδὶ βούλομαι σῷσαι τέκν’· ἄλλωσ δ’ ἀδυνάτων ἐοίκ’ ἐρᾶν. ἰδοὺ πάρεστιν ἥδε φασγάνῳ δέρη κεντεῖν φονεύειν, ἱέναι πέτρασ ἄπο. μίαν δὲ νῷν δὸσ χάριν, ἄναξ, ἱκνούμεθα· κτεῖνόν με καὶ τήνδ’ ἀθλίαν παίδων πάροσ, ὡσ μὴ τέκν’ εἰσίδωμεν, ἀνόσιον θέαν, ψυχορραγοῦντα καὶ καλοῦντα μητέρα πατρόσ τε πατέρα. τἄλλα δ’, εἰ πρόθυμοσ εἶ, πρᾶσσ’· οὐ γὰρ ἀλκὴν ἔχομεν ὥστε μὴ θανεῖν. κἀγώ σ’ ἱκνοῦμαι χάριτι προσθεῖναι χάριν, <ἡμῖν> ἵν’ ἀμφοῖν εἷσ ὑπουργήσῃσ διπλᾶ· κόσμον πάρεσ μοι παισὶ προσθεῖναι νεκρῶν, δόμουσ ἀνοίξασ ‐ νῦν γὰρ ἐκκεκλῄμεθα ‐ ὡσ ἀλλὰ ταῦτά γ’ ἀπολάχωσ’ οἴκων πατρόσ. ἔσται τάδ’· οἴγειν κλῇθρα προσπόλοισ λέγω. κοσμεῖσθ’ ἔσω μολόντεσ· οὐ φθονῶ πέπλων. ὅταν δὲ κόσμον περιβάλησθε σώμασιν, ἥξω πρὸσ ὑμᾶσ νερτέρᾳ δώσων χθονί. ὦ τέκν’, ὁμαρτεῖτ’ ἀθλίῳ μητρὸσ ποδὶ πατρῷον ἐσ μέλαθρον, οὗ τῆσ οὐσίασ ἄλλοι κρατοῦσι, τὸ δ’ ὄνομ’ ἔσθ’ ἡμῶν ἔτι. ὦ Ζεῦ, μάτην ἄρ’ ὁμόγαμόν σ’ ἐκτησάμην, μάτην δὲ παιδὸσ κοινεῶν’ ἐκλῄζομεν· σὺ δ’ ἦσθ’ ἄρ’ ἥσσων ἢ ’δόκεισ εἶναι φίλοσ. ἀρετῇ σε νικῶ θνητὸσ ὢν θεὸν μέγαν· παῖδασ γὰρ οὐ προύδωκα τοὺσ Ἡρακλέουσ. σὺ δ’ ἐσ μὲν εὐνὰσ κρύφιοσ ἠπίστω μολεῖν, τἀλλότρια λέκτρα δόντοσ οὐδενὸσ λαβών, σῴζειν δὲ τοὺσ σοὺσ οὐκ ἐπίστασαι φίλουσ. ἀμαθήσ τισ εἶ θεόσ, ἢ δίκαιοσ οὐκ ἔφυσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION