헬라어 문장 검색 - Διονψσ́ΔεΤηυξψ́24́

(디오니시오스, Δε Τηυξψδιδισ ιδιοματιβυσ ̔επιστυλα αδ Αμμαευμ̓, chapter 24)

τούτῳ τε δὴ τῷ ἀνδρὶ Θουκυδίδησ ἐπιβαλὼν καὶ τοῖσ ἄλλοισ, ὧν πρότερον ἐμνήσθην, καὶ συνιδὼν ἃσ ἕκαστοσ αὐτῶν ἔσχεν ἀρετάσ, ἴδιόν τινα χαρακτῆρα καὶ παρεωραμένον ἅπασι πρῶτοσ εἰσ τὴν ἱστορικὴν πραγματείαν ἐσπούδασεν ἀγαγεῖν· ἐπὶ μὲν τῆσ ἐκλογῆσ τῶν ὀνομάτων τὴν τροπικὴν καὶ γλωττηματικὴν καὶ ἀπηρχαιωμένην καὶ ξένην λέξιν προελόμενοσ ἀντὶ τῆσ κοινῆσ καὶ συνήθουσ τοῖσ κατ’ αὐτὸν ἀνθρώποισ· ἐπὶ δὲ τῆσ συνθέσεωσ τῶν τ’ ἐλαττόνων καὶ τῶν μειζόνων μορίων τὴν ἀξιωματικὴν καὶ αὐστηρὰν καὶ στιβαρὰν καὶ βεβηκυῖαν καὶ τραχύνουσαν ταῖσ τῶν γραμμάτων ἀντιτυπίαισ τὰσ ἀκοὰσ ἀντὶ τῆσ λιγυρᾶσ καὶ μαλακῆσ καὶ συνεξεσμένησ καὶ μηδὲν ἐχούσησ ἀντίτυπον· ἐπὶ δὲ τῶν σχηματισμῶν, ἐν οἷσ μάλιστα ἐβουλήθη διενέγκαι τῶν πρὸ αὐτοῦ, πλείστην εἰσενεγκάμενοσ σπουδήν. διετέλεσέ γέ τοι τὸν ἑπτακαιεικοσαετῆ χρόνον τοῦ πολέμου ἀπὸ τῆσ ἀρχῆσ ἑώσ τῆσ τελευτῆσ τὰσ ὀκτὼ βύβλουσ, ἃσ μόνασ κατέλιπεν, στρέφων ἄνω καὶ κάτω καὶ καθ’ ἓν ἕκαστον τῶν τῆσ φράσεωσ μορίων ῥινῶν καὶ τορεύων· καὶ τοτὲ μὲν λόγον ἐξ ὀνόματοσ ποιῶν, τοτὲ δ’ εἰσ ὄνομα συνάγων τὸν λόγον· καὶ νῦν μὲν τὸ ῥηματικὸν ὀνοματικῶσ ἐκφέρων, αὖθισ δὲ τοὔνομα ῥῆμα ποιῶν, καὶ αὐτῶν γε τούτων ἀναστρέφων τὰσ χρήσεισ, ἵνα τὸ μὲν ὀνοματικὸν προσηγορικὸν γένηται, τὸ δὲ προσηγορικὸν ὀνοματικῶσ λέγηται· καὶ τὰ μὲν παθητικὰ ῥήματα δραστήρια, τὰ δὲ δραστήρια παθητικά· πληθυντικῶν τε καὶ ἑνικῶν ἐναλλάττων τὰσ φύσεισ καὶ ἀντικατηγορῶν ταῦτα ἀλλήλων· θηλυκά τε ἀρρενικοῖσ καὶ ἀρρενικὰ θηλυκοῖσ καὶ οὐδέτερα τούτων τισὶ συνάπτων, ἐξ ὧν ἡ κατὰ φύσιν ἀκολουθία πλανᾶται·

τὰσ δὲ τῶν ὀνοματικῶν ἢ μετοχικῶν πτώσεισ ποτὲ μὲν πρὸσ τὸ σημαινόμενον ἀπὸ τοῦ σημαίνοντοσ ἀποστρέφων, ποτὲ δὲ πρὸσ τὸ σημαῖνον ἀπὸ τοῦ σημαινομένου· ἐν δὲ τοῖσ συνδετικοῖσ καὶ τοῖσ προθετικοῖσ μορίοισ καὶ ἔτι μᾶλλον ἐν τοῖσ διαρθροῦσι τὰσ τῶν ὀνομάτων δυνάμεισ ποιητοῦ τρόπον ἐνεξουσιάζων. πλεῖστα δ’ ἄν τισ εὑρ́οι παρ’ αὐτῷ σχήματα προσώπων τε ἀποστροφαῖσ καὶ χρόνων ἐναλλαγαῖσ καὶ τροπικῶν σημειώσεων μεταφοραῖσ ἐξηλλαγμένα τῶν συνήθων καὶ σολοικισμῶν λαμβάνοντα φαντασίασ· ὁπόσα τε γίγνεται πράγματα ἀντὶ σωμάτων ἢ σώματα ἀντὶ πραγμάτων· καὶ ἐφ’ ὧν ἐνθυμημάτων τε καὶ νοημάτων αἱ μεταξὺ παρεμπτώσεισ πολλαὶ γινόμεναι διὰ πολλοῦ τὴν ἀκολουθίαν κομίζονται· τά τε σκολιὰ καὶ πολύπλοκα καὶ δυσεξέλικτα καὶ τὰ ἄλλα τὰ συγγενῆ τούτοισ. εὑρ́οι δ’ ἄν τισ οὐκ ὀλίγα καὶ τῶν θεατρικῶν σχημάτων κείμενα παρ’ αὐτῷ, τὰσ παρισώσεισ λέγω καὶ παρομοιώσεισ καὶ παρονομασίασ καὶ ἀντιθέσεισ, ἐν αἷσ ἐπλεόνασε Γοργίασ ὁ Λεοντῖνοσ καὶ οἱ περὶ Πῶλον καὶ Λικύμνιον καὶ πολλοὶ ἄλλοι τῶν κατ’ αὐτὸν ἀκμασάντων.

ἐκδηλότατα δὲ αὐτοῦ καὶ χαρακτηρικώτατά ἐστι τό τε πειρᾶσθαι δι’ ἐλαχίστων ὀνομάτων πλεῖστα σημαίνειν πράγματα καὶ πολλὰ συντιθέναι νοήματα εἰσ ἕν, καὶ τὸ ἔτι προσδεχόμενόν τι τὸν ἀκροατὴν ἀκούσεσθαι καταλείπειν· ὑφ’ ὧν ἀσαφὲσ γίνεται τὸ βραχύ. ἵνα δὲ συνελὼν εἴπω, τέτταρα μέν ἐστιν ὥσπερ ὄργανα τῆσ Θουκυδίδου λέξεωσ· τὸ ποιητικὸν τῶν ὀνομάτων, τὸ πολυειδὲσ τῶν σχημάτων, τὸ τραχὺ τῆσ ἁρμονίασ, τὸ τάχοσ τῶν σημασιῶν· χρώματα δὲ αὐτῆσ τό τε στριφνὸν καὶ τὸ πυκνόν, καὶ τὸ πικρὸν καὶ τὸ αὐστηρόν, καὶ τὸ ἐμβριθὲσ καὶ τὸ δεινὸν καὶ φοβερόν, ὑπὲρ ἅπαντα δὲ ταῦτα τὸ παθητικόν. τοιοῦτοσ μὲν δή τίσ ἐστιν ὁ Θουκυδίδησ κατὰ τὸν τῆσ λέξεωσ χαρακτῆρα, ᾧ παρὰ τοὺσ ἄλλουσ διήνεγκεν. ὅταν μὲν οὖν ἥ τε προαίρεσισ αὐτοῦ καὶ ἡ δύναμισ συνεκδράμῃ, τέλεια γίνεται κατορθώματα καὶ δαιμόνια·

ὅταν δὲ ἐλλείπῃ τὸ τῆσ δυνάμεωσ, οὐ παραμείναντοσ μέχρι πάντων τοῦ τόνου, διὰ τὸ τάχοσ τῆσ ἀπαγγελίασ ἀσαφήσ τε ἡ λέξισ γίνεται καὶ ἄλλασ τινὰσ ἐπιφέρει κῆρασ οὐκ εὐπρεπεῖσ. τὸ γὰρ ἐν ᾧ δεῖ τρόπῳ τὰ ξένα καὶ πεποιημένα λέγεσθαι καὶ μέχρι πόσου προελθόντα πεπαῦσθαι, καλὰ καὶ ἀναγκαῖα θεωρήματα ἐν πᾶσιν ὄντα τοῖσ ἔργοισ, οὐ διὰ πάσησ τῆσ ἱστορίασ φυλάττει.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Dionysius of Halicarnassus, Δε Τηυξψδιδισ ιδιοματιβυσ ̔επιστυλα αδ Αμμαευμ̓, chapter 24

(디오니시오스, Δε Τηυξψδιδισ ιδιοματιβυσ ̔επιστυλα αδ Αμμαευμ̓, chapter 24)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION