Dionysius of Halicarnassus, chapter 2

(디오니시오스, chapter 2)

καθαρόσ ἐστι τὴν ἑρμηνείαν πάνυ καὶ τῆσ Ἀττικῆσ γλώττησ ἄριστοσ κανών, οὐ τῆσ ἀρχαίασ, ᾗ κέχρηται Πλάτων τε καὶ Θουκυδίδησ, ἀλλὰ τῆσ κατ’ ἐκεῖνον τὸν χρόνον ἐπιχωριαζούσησ, ὡσ ἔστι τεκμήρασθαι τοῖσ τε Ἀνδοκίδου λόγοισ καὶ τοῖσ Κριτίου καὶ ἄλλοισ συχνοῖσ. κατὰ τοῦτο μὲν δὴ τὸ μέροσ, ὅ πέρ ἐστι πρῶτόν τε καὶ κυριώτατον ἐν λόγοισ, λέγω δὲ τὸ καθαρεύειν τὴν διάλεκτον, οὐθεὶσ τῶν μεταγενεστέρων αὐτὸν ὑπερεβάλετο, ἀλλ’ οὐδὲ μιμήσασθαι πολλοὶ δύναμιν ἔσχον ὅτι μὴ μόνοσ Ἰσοκράτησ· καθαρώτατοσ γὰρ δὴ τῶν ἄλλων μετὰ Λυσίαν ἐν τοῖσ ὀνόμασιν οὗτοσ ἔμοιγε δοκεῖ γενέσθαι ὁ ἀνήρ. μίαν μὲν δὴ ταύτην ἀρετὴν ἀξίαν ζήλου καὶ μιμήσεωσ εὑρίσκω παρὰ τῷ ῥήτορι καὶ παρακελευσαίμην ἂν τοῖσ βουλομένοισ καθαρῶσ γράφειν ἢ λέγειν ἐκεῖνον τὸν ἄνδρα ποιεῖσθαι παράδειγμα ταύτησ τῆσ ἀρετῆσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION