Dionysius of Halicarnassus, chapter 20 1:

(디오니시오스, chapter 20 1:)

τούτων δή, φημί, τῶν ἀνδρῶν καὶ τῶν παραπλησίων τούτοισ διαφέρειν οἰόμενοσ Λυσίαν καὶ ὥσπερ ἀρχέτυπον ἀπογράφων ὑπερέχειν, ἐκεῖνον τὸν ἄνδρα ταύτησ τῆσ προαιρέσεωσ τῶν λόγων ἐποιησάμην κανόνα. τὸν δὲ δὴ τρίτον Ἰσαῖον εἴ τισ ἔροιτό με τίνοσ ἕνεκα προσεθέμην, Λυσίου δὴ ζηλωτὴν ὄντα, ταύτην ἂν αὐτῷ φαίην τὴν αἰτίαν, ὅτι μοι δοκεῖ τῆσ Δημοσθένουσ δεινότητοσ, ἣν οὐθείσ ἐστιν ὃσ οὐ τελειοτάτην ἁπασῶν οἰέται γενέσθαι, τὰ σπέρματα καὶ τὰσ ἀρχὰσ οὗτοσ ὁ ἀνὴρ παρασχεῖν. διὰ μὲν δὴ ταύτασ τὰσ αἰτίασ τούσδε τοὺσ ἄνδρασ μόνουσ παρέλαβον. εἰ δὲ περὶ πάντων ἠξίουν γράφειν, εἰσ κενότητασ ἄν μοι ὁ λόγοσ ἐξέπιπτε καὶ πρὸσ τῷ μηθὲν ἢ μὴ πολὺ τὸ χρήσιμον ἔχειν εἰσ ἀπέραντόν τινα καὶ οὐ σύμμετρον ἐξεμηκύνθη γραφήν. καὶ περὶ τούτων μὲν ἅλισ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION