Dionysius of Halicarnassus, chapter 7 2:

(디오니시오스, chapter 7 2:)

καὶ αὖθίσ γε παρὰ μὲν τῷ Λυσίᾳ ἡ πρόφασισ λέγεται ἀνεπιτηδεύτωσ· ἐμοὶ γάρ, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, ξένοσ ἦν Κηφισόδοτοσ ὁ τούτου πατήρ, καὶ ὅτε ἐφεύγομεν, ἐν Θήβαισ παρ’ ἐκείνῳ κατηγόμην καὶ ἐγὼ καὶ ἄλλοσ Ἀθηναίων ὁ βουλόμενοσ. ἡδέωσ τε καὶ ἀφοριστικῶσ τὰ μετὰ ταῦτα ἐπιτίθεται· καὶ πολλὰ καὶ ἀγαθὰ καὶ ἰδίᾳ καὶ δημοσίᾳ παθόντεσ ὑπ’ αὐτοῦ εἰσ τὴν ἡμετέραν αὐτῶν κατήλθομεν. παρὰ δὲ τῷ Ἰσαίῳ πέφρασται περιεργότερον καὶ οὐ μακρὰν ἀπέχει τῆσ Δημοσθένουσ κατασκευῆσ· τριηραρχοῦντοσ γάρ μου ἐπὶ Κηφισοδότου ἄρχοντοσ καὶ λόγου ἀπαγγελθέντοσ πρὸσ τοὺσ οἰκείουσ, ὡσ ἄρα τετελευτηκὼσ εἰήν ἐν τῇ ναυμαχίᾳ, οὔσησ μοι παρακαταθήκησ παρ’ Εὐμάθει τούτῳ. τό τε γὰρ λόγου ἀπαγγελθέντοσ καὶ τὸ ὡσ ἄρα τετελευτηκὼσ εἰήν καὶ τὸ οὔσησ ἐμοὶ παρακαταθήκησ οὐκ ἂν φαίην ἔγωγε ἀφελῶσ εἰρῆσθαι.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION