Dionysius of Halicarnassus, chapter 5 1:

(디오니시오스, chapter 5 1:)

ἄνδρεσ δικασταί, ἐγὼ καὶ πρότερον Εὐμάθει τούτῳ ἐγενόμην χρήσιμοσ δικαίωσ καὶ νῦν, εἴ τι ἔστι κατ’ ἐμέ, πειράσομαι συσσῴζειν αὐτὸν μεθ’ ὑμῶν. μικρὰ δέ μου ἀκούσατε, ἵνα μηδεὶσ ὑπολάβῃ ὑμῶν, ὡσ ἐγὼ προπετείᾳ ἢ ἄλλῃ τινὶ ἀδικίᾳ πρὸσ τὰ Εὐμάθουσ πράγματα προσῆλθον. τριηραρχοῦντοσ γάρ μου ἐπὶ Κηφισοδότου ἄρχοντοσ καὶ λόγου ἀπαγγελθέντοσ πρὸσ τοὺσ οἰκείουσ, ὡσ ἄρα τετελευτηκὼσ εἰήν ἐν τῇ ναυμαχίᾳ, οὔσησ μοι παρακαταθήκησ παρ’ Εὐμάθει τούτῳ, μεταπεμψάμενοσ τοὺσ οἰκείουσ καὶ φίλουσ τοὺσ ἐμοὺσ Εὐμάθησ ἐνεφάνισε τὰ χρήματα, ἃ ἦν μοι παρ’ αὐτῷ, καὶ ἀπέδωκε πάντα ὀρθῶσ καὶ δικαίωσ. ἀνθ’ ὧν ἐγὼ σωθεὶσ ἐχρώμην τε αὐτῷ ἔτι μᾶλλον καὶ κατασκευαζομένῳ τὴν τράπεζαν εἰσευπόρησα ἀργυρίου. καὶ μετὰ ταῦτα ἄγοντοσ αὐτὸν Διονυσίου ἐξειλόμην εἰσ ἐλευθερίαν εἰδὼσ ἀφειμένον ἐν τῷ δικαστηρίῳ ὑπὸ Ἐπιγένουσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION