Demosthenes, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 377:

τί γὰρ δή ποτ’, Εὔβουλε, Ἡγησίλεῳ μὲν κρινομένῳ, ὃσ ἀνεψιόσ ἐστί σοι, καὶ Θρασυβούλῳ πρώην, τῷ Νικηράτου θείῳ, ἐπὶ μὲν τῆσ πρώτησ ψήφου οὐδ’ ὑπακοῦσαι καλούμενοσ ἤθελεσ, εἰσ δὲ τὸ τίμημ’ ἀναβὰσ ὑπὲρ μὲν ἐκείνων οὐδ’ ὁτιοῦν ἔλεγεσ, ἐδέου δὲ τῶν δικαστῶν συγγνώμην ἔχειν σοί; εἶθ’ ὑπὲρ μὲν συγγενῶν καὶ ἀναγκαίων ἀνθρώπων οὐκ ἀναβαίνεισ, ὑπὲρ Αἰσχίνου δ’ ἀναβήσει, ὅσ, ἡνίκ’ ἔκρινεν Ἀριστοφῶν Φιλόνικονκαὶ δι’ ἐκείνου τῶν σοὶ πεπραγμένων κατηγόρει, συγκατηγόρει μετ’ ἐκείνου σοῦ καὶ τῶν ἐχθρῶν τῶν σῶν εἷσ ἐξητάζετο;