Demosthenes, Speeches 11-20, Περὶ τῆς Παραπρεσβείας? 291:

ἀλλὰ διὰ τί σου κατηγορῶ· συκοφαντῶ νὴ Δία, ἵν ἀργύριον λάβω παρὰ σοῦ. καὶ πότερον κρεῖττον ἦν μοι παρὰ Φιλίππου λαβεῖν, τοῦ διδόντος πολὺ καὶ μηδενὸς τούτων ἔλαττον, καὶ φίλον κἀκεῖνον ἔχειν καὶ τούτους ἦσαν γὰρ ἄν, ἦσαν φίλοι τῶν αὐτῶν κεκοινωνηκότι: οὐδὲ γὰρ νῦν ἔχθραν πατρικὴν ἔχουσι πρός με, ἀλλ ὅτι τῶν πεπραγμένων οὐ μετέσχηκα, ἢ παρὰ τούτων ἀφ ὧν εἰλήφασι μεταιτεῖν, κἀκείνῳ τ ἐχθρὸν εἶναι καὶ τούτοις· καὶ τοὺς μὲν αἰχμαλώτους ἐκ τῶν ἰδίων τοσούτων χρημάτων λύεσθαι, μικρὰ δ ἀξιοῦν παρὰ τούτων αἰσχρῶς μετ ἔχθρας λαμβάνειν·