Demosthenes, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 182:

(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 182:)

τελευτῶν δὲ Φίλων, εἷσ τῶν πρέσβεων, εἶπεν, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, λόγον οὐχ ὑπὲρ Θηβαίων ἀλλ’ ὑπὲρ ὑμῶν ἄξιον εἰρῆσθαι. ἔφη γὰρ τὸν Φίλιππον ὁρῶν καὶ μεγαλοψύχωσ καὶ φιλανθρώπωσ ἔχοντα πρὸσ αὐτοὺσ ἥδεσθαι καὶ χαίρειν· αὐτοὶ μὲν οὖν ὑπάρχειν αὐτῷ φίλοι καὶ ξένοι καὶ ἄνευ τῶν δώρων τούτων, εἰσ δὲ τὰ τῆσ πόλεωσ πράγματ’, ἐν οἷσ ἦν τότε, τὴν φιλανθρωπίαν αὐτὸν ἠξίουν ταύτην προσθέντ’ ἄξιόν τι καὶ αὑτοῦ καὶ τῶν Θηβαίων πρᾶξαι, καὶ ὅλην τε τὴν πόλιν οὕτω καὶ σφεῖσ ὡμολόγουν ὑπάρξειν αὐτῷ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION