Demosthenes, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 129:

(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 129:)

τί οὖν, ἄνθρωπε, λέγεισ, εἴ τισ ἔροιτό με, καὶ πόθεν ἄρχει κατηγορεῖν; ὅθεν, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, βουλευομένων ὑμῶν, οὐ περὶ τοῦ εἰ ποιητέον εἰρήνην ἢ μή ἐδέδοκτο γὰρ ἤδη τοῦτό γε ἀλλ’ ὑπὲρ τοῦ ποίαν τινά, τοῖσ τὰ δίκαια λέγουσιν ἀντειπὼν τῷ μισθοῦ γράφοντι συνεῖπε δῶρα λαβών, καὶ μετὰ ταῦτ’ ἐπὶ τοὺσ ὁρ́κουσ αἱρεθείσ, ὧν μὲν ὑμεῖσ προσετάξατε, οὐδ’ ὁτιοῦν ἐποίησε, τοὺσ δ’ ἐπὶ τοῦ πολέμου διασωθέντασ ἀπώλεσε τῶν συμμάχων, καὶ τηλικαῦτα καὶ τοιαῦτ’ ἐψεύσαθ’ ἡλίκ’ οὐδεὶσ πώποτ’ ἄλλοσ ἀνθρώπων οὔτε πρότερον οὔθ’ ὕστερον. τὸ μὲν γὰρ ἐξ ἀρχῆσ ἄχρι τοῦ λόγου τυχεῖν Φίλιππον ὑπὲρ τῆσ εἰρήνησ, Κτησιφῶν καὶ Ἀριστόδημοσ τὴν πρώτην ἔφερον τοῦ φενακισμοῦ, ἐπειδὴ δ’ εἰσ τὸ πράττειν ἤδη τὰ πράγμαθ’ ἧκεν, Φιλοκράτει καὶ τούτῳ παρέδωκαν, δεξάμενοι δ’ οὗτοι πάντ’ ἀπώλεσαν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION