Demosthenes, Speeches 11-20, Περὶ τοῦ Στεφάνου 357:

(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τοῦ Στεφάνου 357:)

καὶ μετὰ ταῦτα συστάντων οἷσ ἦν ἐπιμελὲσ κακῶσ ἐμὲ ποιεῖν, καὶ γραφάσ, εὐθύνασ, εἰσαγγελίασ, πάντα ταῦτ’ ἐπαγόντων μοι, οὐ δι’ ἑαυτῶν τό γε πρῶτον, ἀλλὰ δι’ ὧν μάλισθ’ ὑπελάμβανον ἀγνοήσεσθαι ἴστε γὰρ δήπου καὶ μέμνησθ’ ὅτι τοὺσ πρώτουσ χρόνουσ κατὰ τὴν ἡμέραν ἑκάστην ἐκρινόμην ἐγώ, καὶ οὔτ’ ἀπόνοια Σωσικλέουσ οὔτε συκοφαντία Φιλοκράτουσ οὔτε Διώνδου καὶ Μελάντου μανία οὔτ’ ἄλλ’ οὐδὲν ἀπείρατον ἦν τούτοισ κατ’ ἐμοῦ, ἐν τοίνυν τούτοισ πᾶσι μάλιστα μὲν διὰ τοὺσ θεούσ, δεύτερον δὲ δι’ ὑμᾶσ καὶ τοὺσ ἄλλουσ Ἀθηναίουσ ἐσῳζόμην. δικαίωσ· τοῦτο γὰρ καὶ ἀληθέσ ἐστι καὶ ὑπὲρ τῶν ὀμωμοκότων καὶ γνόντων τὰ εὐόρκα δικαστῶν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION