Demosthenes, Speeches 11-20, Περὶ τοῦ Στεφάνου 290:

καίτοι ὅτῳ τὰ τῶν Ἑλλήνων ἀτυχήματ’ ἐνευδοκιμεῖν ἀπέκειτο, ἀπολωλέναι μᾶλλον οὗτόσ ἐστι δίκαιοσ ἢ κατηγορεῖν ἑτέρου· καὶ ὅτῳ συνενηνόχασιν οἱ αὐτοὶ καιροὶ καὶ τοῖσ τῆσ πόλεωσ ἐχθροῖσ, οὐκ ἔνι τοῦτον εὔνουν εἶναι τῇ πατρίδι. δηλοῖσ δὲ καὶ ἐξ ὧν ζῇσ καὶ ποιεῖσ καὶ πολιτεύει καὶ πάλιν οὐ πολιτεύει. πράττεταί τι τῶν ὑμῖν δοκούντων συμφέρειν· ἄφωνοσ Αἰσχίνησ. ἀντέκρουσέ τι καὶ γέγον’ οἱο͂ν οὐκ ἔδει· πάρεστιν Αἰσχίνησ. ὥσπερ τὰ ῥήγματα καὶ τὰ σπάσματα, ὅταν τι κακὸν τὸ σῶμα λάβῃ, τότε κινεῖται.