Demosthenes, Speeches 11-20, Περὶ τοῦ Στεφάνου 288:

ἔστι δὲ ταυτὶ πάντα μοι, τὰ πολλά, πρὸσ ὑμᾶσ, ἄνδρεσ δικασταί, καὶ τοὺσ περιεστηκότασ ἔξωθεν καὶ ἀκροωμένουσ, ἐπεὶ πρόσ γε τοῦτον τὸν κατάπτυστον βραχὺσ καὶ σαφὴσ ἐξήρκει λόγοσ. εἰ μὲν γὰρ ἦν σοὶ πρόδηλα τὰ μέλλοντ’, Αἰσχίνη, μόνῳ τῶν ἄλλων, ὅτ’ ἐβουλεύεθ’ ἡ πόλισ περὶ τούτων, τότ’ ἔδει προλέγειν· εἰ δὲ μὴ προῄδεισ, τῆσ αὐτῆσ ἀγνοίασ ὑπεύθυνοσ εἶ τοῖσ ἄλλοισ, ὥστε τί μᾶλλον ἐμοῦ σὺ ταῦτα κατηγορεῖσ ἢ ἐγὼ σοῦ;