Demosthenes, Speeches 11-20, Περὶ τοῦ Στεφάνου 5:

(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τοῦ Στεφάνου 5:)

πολλὰ μὲν οὖν ἔγωγ’ ἐλαττοῦμαι κατὰ τουτονὶ τὸν ἀγῶν’ Αἰσχίνου, δύο δ’, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, καὶ μεγάλα, ἓν μὲν ὅτι οὐ περὶ τῶν ἴσων ἀγωνίζομαι· οὐ γάρ ἐστιν ἴσον νῦν ἐμοὶ τῆσ παρ’ ὑμῶν εὐνοίασ διαμαρτεῖν καὶ τούτῳ μὴ ἑλεῖν τὴν γραφήν, ἀλλ’ ἐμοὶ μὲν ‐ οὐ βούλομαι δυσχερὲσ εἰπεῖν οὐδὲν ἀρχόμενοσ τοῦ λόγου, οὗτοσ δ’ ἐκ περιουσίασ μου κατηγορεῖ. ἕτερον δ’, ὃ φύσει πᾶσιν ἀνθρώποισ ὑπάρχει, τῶν μὲν λοιδοριῶν καὶ τῶν κατηγοριῶν ἀκούειν ἡδέωσ, τοῖσ ἐπαινοῦσι δ’ αὑτοὺσ ἄχθεσθαι·

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION