헬라어 문장 검색 - Δεμοστ́Σπεεξηε

(데모스테네스, Speeches 11-20, Πρὸσ τὴν Ἐπιστολὴν τὴν Φιλίππου)

ὅτι μέν, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, Φίλιπποσ οὐκ ἐποιήσατο τὴν εἰρήνην πρὸσ ὑμᾶσ, ἀλλ’ ἀνεβάλετο τὸν πόλεμον, πᾶσιν ὑμῖν φανερὸν γέγονεν· ἐπειδὴ γὰρ Φαρσαλίοισ Ἅλον παρέδωκε καὶ τὰ περὶ Φωκέασ διῳκήσατο καὶ τὴν Θρᾴκην κατεστρέψατο πᾶσαν, αἰτίασ οὐκ οὔσασ πλασάμενοσ καὶ προφάσεισ ἀδίκουσ ἐξευρὼν τῷ μὲν ἔργῳ πάλαι πολεμεῖ πρὸσ τὴν πόλιν, τῷ δὲ λόγῳ νῦν ὁμολογεῖ διὰ τῆσ ἐπιστολῆσ ἧσ ἔπεμψεν· ὅτι δὲ χρὴ μήτ’ ὀρρωδεῖν ὑμᾶσ τὴν ἐκείνου δύναμιν μήτ’ ἀγεννῶσ ἀντιταχθῆναι πρὸσ αὐτόν, ἀλλὰ καὶ σώμασι καὶ χρήμασι καὶ ναυσὶ καὶ πᾶσιν ὡσ ἁπλῶσ εἰπεῖν ἀφειδῶσ ὁρμῆσαι πρὸσ τὸν πόλεμον, ἐγὼ πειράσομαι διδάσκειν.

πρῶτον μὲν γὰρ εἰκόσ, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, τοὺσ θεοὺσ μεγίστουσ ὑμῖν ὑπάρχειν συμμάχουσ καὶ βοηθούσ, ὧν ἐκεῖνοσ τὰσ πίστεισ ὑπεριδὼν καὶ τοὺσ ὁρ́κουσ ὑπερβὰσ λέλυκεν ἀδίκωσ τὴν εἰρήνην· ἔπειθ’ οἷσ πρότερον ηὐξήθη, φενακίζων ἀεί τινασ καὶ μεγάλ’ ἐπαγγελλόμενοσ εὐεργετήσειν, ταῦτα πάντα διεξελήλυθεν ἤδη, καὶ γιγνώσκεται μὲν ὑπὸ τῶν Περινθίων καὶ Βυζαντίων καὶ τῶν ἐκείνοισ συμμαχούντων ὡσ ἐπιθυμεῖ προσενεχθῆναι τούτοισ τὸν αὐτὸν τρόπον ὅνπερ Ὀλυνθίοισ πρότερον, οὐκ ἀγνοεῖται δ’ ὑπὸ Θετταλῶν δεσπόζειν, ἀλλ’ οὐχ ἡγεῖσθαι τῶν συμμάχων προαιρούμενοσ, ὑποπτεύεται δ’ ὑπὸ Θηβαίων Νίκαιαν μὲν φρουρᾷ κατέχων, εἰσ δὲ τὴν ἀμφικτυονίαν εἰσδεδυκώσ, τὰσ δὲ πρεσβείασ τὰσ ἐκ Πελοποννήσου πρὸσ αὑτὸν ἄγων καὶ τὴν ἐκείνων συμμαχίαν παραιρούμενοσ·

ὥστε τῶν αὐτῷ πρὸ τοῦ φίλων ὄντων τοὺσ μὲν νῦν πολεμεῖν ἀκαταλλάκτωσ, τοὺσ δὲ μηκέτι προθύμουσ εἶναι συναγωνιστάσ, ἅπαντασ δ’ ὑφορᾶσθαι καὶ διαβεβλῆσθαι πρὸσ αὐτόν.

οὐ μόνον αὐτοὶ προθύμωσ συμπολεμήσουσιν, ἀλλὰ καὶ βασιλέα Περσῶν χρήματα χορηγεῖν ἡμῖν προτρέψονται, ὃσ τοσοῦτον μὲν κέκτηται πλοῦτον ὅσον οὐδ’ οἱ λοιποὶ πάντεσ, τηλικαύτην δ’ ἔχει ῥώμην πρὸσ τὰσ ἐνθάδε πράξεισ ὥστε καὶ πρότερον, ἡνίκα Λακεδαιμονίοισ ἐπολεμοῦμεν, ὁποτέροισ πρόσθοιτο, τούτουσ ἐποίει κρατεῖν τῶν ἑτέρων, καὶ νῦν μεθ’ ἡμῶν γενόμενοσ ῥᾳδίωσ καταπολεμήσει τὴν Φιλίππου δύναμιν.

πρὸσ τοίνυν τούτοισ τηλικούτοισ οὖσιν, οὐκ ἐρῶ μὲν ὡσ οὐ διὰ τὴν εἰρήνην πολλὰ προείληφεν ἡμῶν χωρία καὶ λιμένασ καὶ τοιαῦθ’ ἕτερα χρήσιμα πρὸσ πόλεμον, ὁρῶ δ’ ὡσ ὅταν μὲν ὑπ’ εὐνοίασ τὰ πράγματα συνέχηται καὶ πᾶσι ταὐτὰ συμφέρῃ τοῖσ μετέχουσι τῶν πολέμων, μένει τὰ συσταθέντα βεβαίωσ·

ὅταν δ’ ἐξ ἐπιβουλῆσ καὶ πλεονεξίασ ἀπάτῃ καὶ βίᾳ κατέχηται, καθάπερ ὑπὸ τούτου νῦν, μικρὰ πρόφασισ καὶ τὸ τυχὸν πταῖσμα ταχέωσ αὐτὰ διέσεισε καὶ κατέλυσεν. καὶ πολλάκισ εὑρίσκω λογιζόμενοσ οὐ μόνον, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, τὰ συμμαχικὰ τῷ Φιλίππῳ πρὸσ ὑποψίαν ἥκοντα καὶ δυσμένειαν, ἀλλὰ καὶ τὰ τῆσ ἰδίασ ἀρχῆσ οὐ συνηρμοσμένα καλῶσ οὐδ’ οἰκείωσ οὐδ’ ὡσ οἰέταί τισ.

ὅλωσ μὲν γὰρ ἡ Μακεδονικὴ δύναμισ ἐν μὲν προσθήκησ μέρει ῥοπὴν ἔχει τινὰ καὶ χρῆσιν, αὐτὴ δὲ καθ’ αὑτὴν ἀσθενήσ ἐστι καὶ πρὸσ τηλικοῦτον ὄγκον πραγμάτων εὐκαταφρόνητοσ. ἔτι δ’ αὐτὴν οὗτοσ τοῖσ πολέμοισ καὶ ταῖσ στρατείαισ καὶ πᾶσιν οἷσ ἄν τισ αὐτὸν μέγαν εἶναι νομίσειε, σφαλερωτέραν αὑτῷ πεποίηκεν.

μὴ γὰρ οἰέσθ’, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, τοῖσ αὐτοῖσ χαίρειν Φίλιππόν τε καὶ τοὺσ ἀρχομένουσ, ἀλλ’ ἐννοεῖσθ’ ὡσ ὁ μὲν ἐπιθυμεῖ δόξησ, οἱ δ’ ἀσφαλείασ, καὶ αὐτῷ μὲν οὐκ ἔστι τυχεῖν ταύτησ ἀκινδύνωσ, οἱ δ’ οὐδὲν δέονται, καταλείποντεσ οἴκοι τέκνα, γονεῖσ, γυναῖκασ, φθείρεσθαι καὶ καθ’ ἑκάστην ἡμέραν κινδυνεύειν ὑπὲρ αὐτοῦ. ὥστε τοὺσ μὲν πολλοὺσ τῶν Μακεδόνων ἐκ τούτων ἄν τισ ἴδοι πῶσ διάκεινται πρὸσ τὸν Φίλιππον·

τοὺσ δὲ περὶ αὐτὸν ὄντασ ἑταίρουσ καὶ τοὺσ τῶν ξένων ἡγεμόνασ εὑρήσετε δόξαν μὲν ἔχοντασ ἐπ’ ἀνδρείᾳ, περιδεῶσ δὲ μᾶλλον τῶν ἀδόξων ζῶντασ. τοῖσ μὲν γὰρ ὁ πρὸσ τοὺσ πολεμίουσ μόνον ὑπάρχει κίνδυνοσ, οἱ δὲ τοὺσ κόλακασ καὶ τοὺσ διαβάλλοντασ αὐτοὺσ μᾶλλον ἢ τὰσ μάχασ δεδίασι· κἀκεῖνοι μὲν μετὰ πάντων ἀγωνίζονται πρὸσ τοὺσ ἀντιταχθέντασ, τοῖσ δὲ καὶ τῶν ἐν τοῖσ πολέμοισ κακῶν οὐκ ἐλάχιστον μέροσ μέτεστιν, καὶ χωρὶσ ἰδίᾳ τὸν τρόπον τὸν τοῦ βασιλέωσ φοβεῖσθαι συμβέβηκεν.

ἔτι δὲ τῶν μὲν πολλῶν ἐὰν ἁμάρτῃ τισ, ζημίασ κατὰ τὴν ἀξίαν εἴληφεν· οἱ δ’ ὅταν μάλιστα κατορθώσωσι, τότε μάλιστα σκορακίζονται καὶ προπηλακίζονται παρὰ τὸ προσῆκον. καὶ τούτοισ οὐδ’ ἂν εἷσ εὖ φρονῶν ἀπιστήσειεν·

οὕτω γὰρ φιλότιμον αὐτὸν εἶναί φασιν οἱ συνδιατρίψαντεσ ὥστε βουλόμενον τὰ κάλλιστα τῶν ἔργων πάνθ’ αὑτοῦ δοκεῖν εἶναι μᾶλλον ἄχθεσθαι τῶν στρατηγῶν καὶ τῶν ἡγεμόνων τοῖσ ἄξιον ἐπαίνου τι πράξασιν ἢ τοῖσ ὅλωσ ἀποτυχοῦσι. πῶσ οὖν, εἴπερ ἐστὶ ταῦτα τοιαῦτα, πιστῶσ ἤδη πολὺν χρόνον αὐτῷ παραμένουσιν;

ὅτι νῦν μέν, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, τὸ κατορθοῦν αὐτὸν ἐπισκοτεῖ πᾶσι τοῖσ τοιούτοισ· αἱ γὰρ εὐπραξίαι δειναὶ συγκρύψαι καὶ συσκιάσαι τὰσ ἁμαρτίασ τῶν ἀνθρώπων εἰσίν· εἰ δέ τι πταίσει, τότ’ ἀκριβῶσ διακαλυφθήσεται ταῦτα πάντα. συμβαίνει γάρ, ὥσπερ ἐν τοῖσ σώμασιν ἡμῶν· ὅταν μὲν ἐρρωμένοσ ᾖ τισ, οὐδὲν ἐπαισθάνεται τῶν καθ’ ἕκαστα σαθρῶν, ἐπὰν δ’ ἀρρωστήσῃ, πάντα κινεῖται, κἂν ῥῆγμα κἂν στρέμμα κἂν ἄλλο τι τῶν ὑπαρχόντων ᾖ μὴ τελέωσ ὑγιεινόν·

οὕτω καὶ τῶν βασιλειῶν καὶ ἁπασῶν τῶν δυναστειῶν, ἑώσ μὲν ἂν ἐν τοῖσ πολέμοισ κατορθῶσιν, ἀφανῆ τὰ κακά ἐστι τοῖσ πολλοῖσ, ἐπὰν δέ τι πταίσωσιν, ὃ νῦν παθεῖν εἰκὸσ ἐκεῖνον μεῖζον φορτίον ἢ καθ’ αὑτὸν αἰρόμενον, γίγνεται φανερὰ τὰ δυσχερῆ πάντα τοῖσ ἅπασιν. εἰ δέ τισ ὑμῶν, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, τὸν Φίλιππον ὁρῶν εὐτυχοῦντα φοβερὸν εἶναι νομίζει καὶ δυσπολέμητον, σώφρονοσ μὲν ἀνδρὸσ χρῆται προνοίᾳ·

μεγάλη γὰρ ῥοπή, μᾶλλον δὲ τὸ ὅλον ἡ τύχη ἐστὶ πρὸσ ἅπαντα τὰ τῶν ἀνθρώπων πράγματα· κατὰ πολλοὺσ μέντοι τρόπουσ ἕλοιτ’ ἄν τισ οὐχ ἧττον τὴν ἡμετέραν εὐτυχίαν ἢ τὴν ἐκείνου. παρά τε γὰρ τῶν προγόνων ἐκ πλείονοσ χρόνου παρειλήφαμεν τὴν εὐδαιμονίαν οὐ τούτου μόνον, ἀλλὰ συνελόντι φράσαι πάντων τῶν ἐν Μακεδονίᾳ βασιλευσάντων·

κἀκεῖνοι μὲν Ἀθηναίοισ φόρουσ ἤνεγκαν, ἡ δ’ ἡμετέρα πόλισ οὐδενί πω τῶν ἁπάντων. ἔτι δὲ τοσούτῳ πλείουσ ἀφορμὰσ αὐτοῦ πρὸσ τὴν τῶν θεῶν εὔνοιαν ἔχομεν, ὅσῳ διατελοῦμεν εὐσεβέστερα καὶ δικαιότερα πράττοντεσ. τί ποτ’ οὖν ἐκεῖνοσ ἐν τῷ προτέρῳ πολέμῳ πλείω κατώρθωσεν ἡμῶν;

ὅτι, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, παρρησιάσομαι γὰρ πρὸσ ὑμᾶσ ὁ μὲν αὐτὸσ στρατεύεται καὶ ταλαιπωρεῖ καὶ τοῖσ κινδύνοισ πάρεστιν, οὔτε καιρὸν παριεὶσ οὔθ’ ὡρ́αν ἔτουσ παραλείπων οὐδεμίαν, ἡμεῖσ δὲ εἰρήσεται γὰρ τἀληθῆ οὐδὲν ποιοῦντεσ ἐνθάδε καθήμεθα, μέλλοντεσ ἀεὶ καὶ ψηφιζόμενοι καὶ πυνθανόμενοι κατὰ τὴν ἀγορὰν εἴ τι λέγεται νεώτερον. καίτοι τί γένοιτ’ ἂν νεώτερον ἢ Μακεδὼν ἀνὴρ καταφρονῶν Ἀθηναίων καὶ τολμῶν ἐπιστολὰσ πέμπειν τοιαύτασ οἱάσ ἠκούσατε μικρῷ πρότερον; καὶ τῷ μὲν ὑπάρχουσι μισθοφόροι στρατιῶται, καὶ νὴ Δία πρὸσ τούτοισ τῶν παρ’ ἡμῖν ῥητόρων τινέσ, οἳ τὰσ παρ’ ἐκείνου δωρεὰσ οἴκαδε λαμβάνειν νομίζοντεσ οὐκ αἰσχύνονται Φιλίππῳ ζῶντεσ, οὐδ’ αἰσθάνονται πάντα καὶ τὰ τῆσ πόλεωσ καὶ τὰ σφῶν αὐτῶν μικροῦ λήμματοσ πωλοῦντεσ.

ἡμεῖσ δ’ οὔτε τῶν ἐκείνου πραγμάτων οὐδὲν στασιάζειν παρασκευάζομεν, οὔτε ξενοτροφεῖν ἐθέλομεν, οὔτε στρατεύεσθαι τολμῶμεν. οὔκουν ἐστὶν οὐδὲν δεινόν, εἴ τι πεπλεονέκτηκεν ἡμῶν κατὰ τὸν πρότερον πόλεμον, ἀλλὰ μᾶλλον εἰ μηδὲν ποιοῦντεσ ἡμεῖσ ὧν προσήκει τοὺσ πολεμοῦντασ, νομίζομεν κρατήσειν τοῦ πάντα πράττοντοσ·

ἃ δεῖ τοὺσ πλεονεκτήσειν μέλλοντασ. ὧν, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, χρὴ λαβόντασ ἔννοιαν, καὶ λογισαμένουσ ὡσ οὐδ’ ἐφ’ ἡμῖν ἐστι τὸ φάσκειν ἄγειν εἰρήνην ἤδη γὰρ ἐκεῖνοσ καὶ προηγόρευκε τὸν πόλεμον καὶ τοῖσ ἔργοισ ἐξενήνοχε μηδενὸσ μὲν φείδεσθαι μήτε τῶν δημοσίων μήτε τῶν ἰδίων, στρατεύεσθαι δέ, ἄν που καιρὸσ ᾖ, προθύμωσ ἅπαντασ, χρῆσθαι δὲ στρατηγοῖσ ἀμείνοσιν ἢ πρότερον.

μὴ γὰρ ὑπολάβῃ τισ ὑμῶν, δι’ ὧν ἐγένετο τὰ πράγματα χείρω τὰ τῆσ πόλεωσ, διὰ τούτων αὐτὰ πάλιν ἀναλήψεσθαι καὶ γενήσεσθαι βελτίω·

μηδὲ νομίσητε ῥᾳθυμούντων ὑμῶν, ὥσπερ πρότερον, ἑτέρουσ ὑπὲρ τῶν ὑμετέρων ἀγωνιεῖσθαι προθύμωσ· ὑμᾶσ δὲ μηδ’ ὑπὲρ ὧν ἐκεῖνοι δικαίωσ κτησάμενοι παρέδοσαν ὑμῖν ἐθέλειν ἐρρωμένωσ ἀμύνεσθαι, ἀλλὰ τὸν μὲν ἐκ Μακεδονίασ ὁρμώμενον οὕτωσ εἶναι φιλοκίνδυνον ὥσθ’ ὑπὲρ τοῦ μείζω ποιῆσαι τὴν ἀρχὴν κατατετρῶσθαι πᾶν τὸ σῶμα τοῖσ πολεμίοισ μαχόμενον, Ἀθηναίουσ δέ, οἷσ πάτριόν ἐστι μηδενὸσ ἀκούειν, ἁπάντων δὲ κρατεῖν ἐν τοῖσ πολέμοισ, τούτουσ διὰ ῥᾳθυμίαν ἢ μαλακίαν ἐγκαταλείπειν τά τε τῶν προγόνων ἔργα καὶ τὰ συμφέροντα τῆσ πατρίδοσ.

ἵνα δὲ μὴ μακρολογῶ, φημὶ χρῆναι παρεσκευάσθαι μὲν πρὸσ τὸν πόλεμον, παρακαλεῖν δὲ τοὺσ Ἕλληνασ, μὴ λόγοισ, ἀλλὰ τοῖσ ἔργοισ πρὸσ τὴν παρ’ ἡμῶν συμμαχίαν·

ὡσ ἅπασ μέν ἐστι λόγοσ μάταιοσ πράξεων ἄμοιροσ γενόμενοσ, τοσούτῳ δὲ μάλισθ’ ὁ παρὰ τῆσ ἡμετέρασ πόλεωσ, ὅσῳ δοκοῦμεν αὐτῷ προχειρότατα χρῆσθαι τῶν ἄλλων Ἑλλήνων.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Demosthenes, Speeches 11-20, Πρὸσ τὴν Ἐπιστολὴν τὴν Φιλίππου

(데모스테네스, Speeches 11-20, Πρὸσ τὴν Ἐπιστολὴν τὴν Φιλίππου)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION