Arrian, Anabasis, book 7, chapter 12

(아리아노스, Anabasis, book 7, chapter 12)

Ἔνθα δὴ ἐθελονταὶ ἤδη αὐτῷ ἀπῄεσαν τῶν Μακεδόνων ὅσοι διὰ γῆρασ ἤ τινα ἄλλην ξυμφορὰν ἀπόλεμοι ἦσαν· καὶ οὗτοι αὐτῷ ἐγένοντο ἐσ τοὺσ μυρίουσ. τούτοισ δὲ τήν τε μισθοφορὰν οὐ τοῦ ἐξήκοντοσ ἤδη χρόνου ἔδωκεν Ἀλέξανδροσ μόνον, ἀλλὰ καὶ τοῦ ἐσ τὴν ἀπονόστησιν τὴν οἴκαδε ξυμβαίνοντοσ. ἐπέδωκεν δὲ καὶ τάλαντον ἑκάστῳ ὑπὲρ τὴν μισθοφοράν·

παῖδεσ δὲ εἴ τῳ ἦσαν ἐκ τῶν Ἀσιανῶν γυναικῶν, παρὰ οἷ καταλιπεῖν ἐκέλευσε μηδὲ στάσιν κατάγειν ἐσ Μακεδονίαν ἀλλοφύλουσ τε καὶ ἐκ τῶν βαρβάρων γυναικῶν παῖδασ τοῖσ οἴκοι ὑπολελειμμένοισ παισί τε καὶ μητράσιν αὐτῶν· αὐτὸσ δὲ ἐπιμελήσεσθαι ὡσ ἐκτρέφοιντο Μακεδονικῶσ τά τε ἄλλα καὶ ἐσ τὰ πολέμια κοσμούμενοι, γενομένουσ δὲ ἄνδρασ ἄξειν αὐτὸσ ἐσ Μακεδονίαν καὶ παραδώσειν τοῖσ πατράσιν. ταῦτά τε ἀπαλλαττομένοισ ἀστάθμητα καὶ ἀτέκμαρτα ἐπηγγέλλετο, καὶ ὅπωσ ἔχει φιλίασ τε καὶ πόθου ἐσ αὐτοὺσ τὸ ἀτρεκέστατον τεκμήριον ἐκεῖνο ποιεῖσθαι ἠξίου, ὅτι τὸν πιστότατόν τε αὐτῷ καὶ ὅντινα ἴσον τῇ ἑαυτοῦ κεφαλῇ ἄγει, Κρατερόν, ξυμπέμπει αὐτοῖσ φύλακά τε καὶ ἡγεμόνα τοῦ στόλου.

οὕτω δὴ ἀσπασάμενοσ ξύμπαντασ αὐτόσ τε δακρύων καὶ δακρύοντασ ἐκείνουσ ἀπὸ οὗ ἀπήλλαξε. Κρατερῷ δὲ τούτουσ τε ἄγειν ἐκέλευσε καὶ ἀπαγαγόντι Μακεδονίασ τε καὶ Θρᾴκησ καὶ Θετταλῶν ἐξηγεῖσθαι καὶ τῶν Ἑλλήνων τῆσ ἐλευθερίασ·

Ἀντίπατρον δὲ διαδόχουσ τοῖσ ἀποπεμπομένοισ ἄγειν Μακεδόνασ τῶν ἀκμαζόντων ἐκέλευσεν. ἔστειλε δὲ καὶ Πολυπέρχοντα ὁμοῦ τῷ Κρατερῷ, δεύτερον δὲ ἀπὸ Κρατεροῦ ἡγεμόνα, ὡσ εἴ τι κατὰ πορείαν Κρατερῷ συμπίπτοι, ὅτι καὶ μαλακῶσ τὸ σῶμα ἔχοντα ἀπέπεμπεν αὐτόν, μὴ ποθῆσαι στρατηγὸν τοὺσ ἰόντασ. Λόγοσ δέ τισ οὗτοσ ἐφοίτα ἀφανὴσ παρὰ τοῖσ τὰ βασιλικὰ πράγματα, ὅσῳ ἐπικρύπτεται, τοσῷδε φιλοτιμότερον ἐξηγουμένοισ, καὶ τὸ πιστὸν ἐσ τὸ χεῖρον μᾶλλον, ᾗ τὸ εἰκόσ τε καὶ ἡ αὐτῶν μοχθηρία ἄγει, ἢ πρὸσ τὸ ἀληθὲσ ἐκτρέπουσιν, ἐξηττώμενον Ἀλέξανδρον ἤδη τῆσ μητρὸσ τῶν διαβολῶν τῶν ἐσ Ἀντίπατρον ἀπαλλάξαι ἐθέλειν ἐκ Μακεδονίασ Ἀντίπατρον.

καὶ τυχὸν οὐκ ἐσ ἀτιμίαν τὴν Ἀντιπάτρου ἡ μετάπεμψισ αὐτοῦ ἔφερεν, ἀλλ̓ ὡσ μή τι ἐκ τῆσ διαφορᾶσ αὐτοῖσ γένοιτο ἄχαρι ἐσ ἀλλήλουσ καὶ οὐδὲ αὐτῷ ἰάσιμον.

ἐπεὶ οὐδὲ ἐπαύοντο Ἀλεξάνδρῳ γράφοντεσ ὁ μὲν τὴν αὐθάδειάν τε τῆσ Ὀλυμπιάδοσ καὶ ὀξύτητα καὶ πολυπραγμοσύνην, ἥκιστα δὴ τῇ Ἀλεξάνδρου μητρὶ εὐσχήμονα, ὥστε καὶ λόγοσ τισ τοιόσδε ἐφέρετο Ἀλεξάνδρου ἐφ̓ οἷσ ὑπὲρ τῆσ μητρὸσ αὐτῷ ἐξηγγέλλετο, βαρὺ δὴ τὸ ἐνοίκιον τῶν δέκα μηνῶν εἰσπράττεσθαι αὑτοῦ τὴν μητέρα· ἡ δέ, ὑπέρογκον εἶναι τῇ τε ἀξιώσει καὶ τῇ ἄλλῃ θεραπείᾳ Ἀντίπατρον οὐδὲ μεμνῆσθαι τοῦ καταστήσαντοσ ἔτι, ἀλλ̓ αὐτὸν γὰρ ἀξιοῦν τὰ πρῶτα φέρεσθαι ἐν τοῖσ ἄλλοισ Μακεδόσι τε καὶ Ἕλλησι.

καὶ ταῦτα μᾶλλόν τι ἰσχύειν παῤ Ἀλεξάνδρῳ ἐφαίνετο ὅσα ἐσ τοῦ Ἀντιπάτρου τὴν διαβολὴν φέροντα ἦν, οἱᾶ δὴ καὶ φοβερώτερα ἐν βασιλείᾳ ὄντα. οὐ μέντοι καταφανέσ γέ τι ἢ ἔργον ἢ λόγοσ ἐξηγγέλλετο Ἀλεξάνδρου ἐφ̓ ὅτῳ ἄν τισ συνέθηκεν οὐχ ὡσαύτωσ εἶναι αὐτῷ πρὸσ θυμοῦ Ἀντίπατρον . . . . . . Ἡφαιστίων.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION