Aristophanes, Peace, Choral, epirrheme

(아리스토파네스, Peace, Choral, epirrheme)

ὦ σοφώτατοι γεωργοί, τἀμὰ δὴ ξυνίετε ῥήματ’, εἰ βούλεσθ’ ἀκοῦσαι τήνδ’ ὅπωσ ἀπώλετο. πρῶτα μὲν γὰρ αὐτῆσ ἦρξεν Φειδίασ πράξασ κακῶσ· εἶτα Περικλέησ φοβηθεὶσ μὴ μετάσχοι τῆσ τύχησ, τὰσ φύσεισ ὑμῶν δεδοικὼσ καὶ τὸν αὐτοδὰξ τρόπον, πρὶν παθεῖν τι δεινὸν αὐτόσ, ἐξέφλεξε τὴν πόλιν. ἐμβαλὼν σπινθῆρα μικρὸν Μεγαρικοῦ ψηφίσματοσ, ἐξεφύσησεν τοσοῦτον πόλεμον ὥστε τῷ καπνῷ πάντασ Ἕλληνασ δακρῦσαι, τούσ τ’ ἐκεῖ τούσ τ’ ἐνθάδε. ὡσ δ’ ἅπαξ τὸ πρῶτον ἄκουσ’ ἐψόφησεν ἄμπελοσ καὶ πίθοσ πληγεὶσ ὑπ’ ὀργῆσ ἀντελάκτισεν πίθῳ, οὐκέτ’ ἦν οὐδεὶσ ὁ παύσων, ἥδε δ’ ἠφανίζετο. ταῦτα τοίνυν μὰ τὸν Ἀπόλλω ’γὼ ’πεπύσμην οὐδενόσ, οὐδ’ ὅπωσ αὐτῇ προσήκοι Φειδίασ ἠκηκόη. οὐδ’ ἔγωγε πλήν γε νυνί. ταῦτ’ ἄρ’ εὐπρόσωποσ ἦν, οὖσα συγγενὴσ ἐκείνου. πολλά γ’ ἡμᾶσ λανθάνει. κᾆτ’ ἐπειδὴ ’γνωσαν ὑμᾶσ αἱ πόλεισ ὧν ἤρχετε ἠγριωμένουσ ἐπ’ ἀλλήλοισι καὶ σεσηρότασ, πάντ’ ἐμηχανῶντ’ ἐφ’ ὑμῖν τοὺσ φόρουσ φοβούμεναι, κἀνέπειθον τῶν Λακώνων τοὺσ μεγίστουσ χρήμασιν. οἱ δ’ ἅτ’ ὄντεσ αἰσχροκερδεῖσ καὶ διειρωνόξενοι τήνδ’ ἀπορρίψαντεσ αἰσχρῶσ τὸν πόλεμον ἀνήρπασαν· κᾆτα τἀκείνων γε κέρδη τοῖσ γεωργοῖσ ἦν κακά· αἱ γὰρ ἐνθένδ’ αὖ τριήρεισ ἀντιτιμωρούμεναι οὐδὲν αἰτίων ἂν ἀνδρῶν τὰσ κράδασ κατήσθιον. ἐν δίκῃ μὲν οὖν, ἐπεί τοι τὴν κορώνεών γέ μου ἐξέκοψαν, ἣν ἐγὼ ’φύτευσα κἀξεθρεψάμην. νὴ Δί’ ὦ μέλ’ ἐνδίκωσ <γε> δῆτ’, ἐπεὶ κἀμοῦ λίθον ἐμβαλόντεσ ἑξμέδιμνον κυψέλην ἀπώλεσαν. κᾆτα δ’ ὡσ ἐκ τῶν ἀγρῶν ξυνῆλθεν οὑργάτησ λεώσ, τὸν τρόπον πωλούμενοσ τὸν αὐτὸν οὐκ ἐμάνθανεν, ἀλλ’ ἅτ’ ὢν ἄνευ γιγάρτων καὶ φιλῶν τὰσ ἰσχάδασ ἔβλεπεν πρὸσ τοὺσ λέγοντασ· οἱ δὲ γιγνώσκοντεσ εὖ τοὺσ πένητασ ἀσθενοῦντασ κἀποροῦντασ ἀλφίτων, τήνδε μὲν δικροῖσ ἐώθουν τὴν θεὸν κεκράγμασιν, πολλάκισ φανεῖσαν αὐτὴν τῆσδε τῆσ χώρασ πόθῳ, τῶν δὲ συμμάχων ἔσειον τοὺσ παχεῖσ καὶ πλουσίουσ, αἰτίασ ἂν προστιθέντεσ, ὡσ φρονεῖ τὰ Βρασίδου. εἶτ’ ἂν ὑμεῖσ τοῦτον ὥσπερ κυνίδι’ ἐσπαράττετε· ἡ πόλισ γὰρ ὠχριῶσα κἀν φόβῳ καθημένη, ἅττα διαβάλοι τισ αὐτῇ, ταῦτ’ ἂν ἥδιστ’ ἤσθιεν. οἳ δὲ τὰσ πληγὰσ ὁρῶντεσ ἃσ ἐτύπτονθ’ οἱ ξένοι χρυσίῳ τῶν ταῦτα ποιούντων ἐβύνουν τὸ στόμα, ὥστ’ ἐκείνουσ μὲν ποιῆσαι πλουσίουσ, ἡ δ’ Ἑλλὰσ ἂν ἐξερημωθεῖσ’ ἂν ὑμᾶσ ἔλαθε. ταῦτα δ’ ἦν ὁ δρῶν βυρσοπώλησ. παῦε παῦ’ ὦ δέσποθ’ Ἑρμῆ, μὴ λέγε, ἀλλ’ ἐά τὸν ἄνδρ’ ἐκεῖνον οὗπερ ἔστ’ εἶναι κάτω· οὐ γὰρ ἡμέτεροσ ἔτ’ ἔστ’ ἐκεῖνοσ ἁνὴρ ἀλλὰ σόσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION