Aristophanes, Peace, Choral, antistrophe 1

(아리스토파네스, Peace, Choral, antistrophe 1)

μηδαμῶσ ὦ δέσποθ’ Ἑρμῆ, μηδαμῶσ, μηδαμῶσ, εἴ τι κεχαρισμένον χοιρίδιον οἶσθα παρ’ ἐμοῦ γε κατεδηδοκώσ, τοῦτο μὴ φαῦλον νόμιζ’ ἐν τῷδε τῷ <νῦν> πράγματι. οὐκ ἀκούεισ οἱᾶ θωπεύουσί σ’ ὦναξ δέσποτα; μὴ γένῃ παλίγκοτοσ ἀντιβολοῦσιν ἡμῖν, ὥστε τήνδε μὴ λαβεῖν· ἀλλὰ χάρισ’ ὦ φιλανθρωπότατε καὶ μεγαλοδωρότατε δαιμόνων, εἴ τι Πεισάνδρου βδελύττει τοὺσ λόφουσ καὶ τὰσ ὀφρῦσ. καί σε θυσίαισιν ἱεραῖσι προσόδοισ τε μεγάλαισι διὰ παντὸσ ὦ δέσποτ’ ἀγαλοῦμεν ἡμεῖσ ἀεί. ἴθ’, ἀντιβολῶ σ’, ἐλέησον αὐτῶν τὴν ὄπα, ἐπεί σε καὶ τιμῶσι μᾶλλον ἢ πρὸ τοῦ. κλέπται γάρ εἰσι νῦν γε μᾶλλον ἢ πρὸ τοῦ. καί σοι φράσω τι πρᾶγμα δεινὸν καὶ μέγα, ὃ τοῖσ θεοῖσ ἅπασιν ἐπιβουλεύεται. ἴθι δὴ κάτειπ’· ἴσωσ γὰρ ἂν πείσαισ ἐμέ. ἡ γὰρ Σελήνη χὠ πανοῦργοσ Ἥλιοσ ὑμῖν ἐπιβουλεύοντε πολὺν ἤδη χρόνον τοῖσ βαρβάροισι προδίδοτον τὴν Ἑλλάδα. ἵνα δὴ τί τοῦτο δρᾶτον; ὁτιὴ νὴ Δία ἡμεῖσ μὲν ὑμῖν θύομεν, τούτοισι δὲ οἱ βάρβαροι θύουσι. διὰ τοῦτ’ εἰκότωσ βούλοιντ’ ἂν ἡμᾶσ πάντασ ἐξολωλέναι, ἵνα τὰσ τελετὰσ λάβοιεν αὐτοὶ τῶν θεῶν. ταῦτ’ ἄρα πάλαι τῶν ἡμερῶν παρεκλεπτέτην καὶ τοῦ κύκλου παρέτρωγον ὑφ’ ἁμαρτωλίασ. ναὶ μὰ Δία. πρὸσ ταῦτ’ ὦ φίλ’ Ἑρμῆ ξύλλαβε ἡμῖν προθύμωσ τήνδε καὶ ξυνέλκυσον. καί σοι τὰ μεγάλ’ ἡμεῖσ Παναθήναι’ ἄξομεν πάσασ τε τὰσ ἄλλασ τελετὰσ τὰσ τῶν θεῶν, μυστήρι’ Ἑρμῇ, Διιπόλει’, Ἀδώνια· ἄλλαι τέ σοι πόλεισ πεπαυμέναι κακῶν ἀλεξικάκῳ θύσουσιν Ἑρμῇ πανταχοῦ. χἄτερ’ ἔτι πόλλ’ ἕξεισ ἀγαθά. πρῶτον δέ σοι δῶρον δίδωμι τήνδ’, ἵνα σπένδειν ἔχῃσ. οἴμ’ ὡσ ἐλεήμων εἴμ’ ἀεὶ τῶν χρυσίδων.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION