Aristophanes, Peace, Choral, strophe 3 1:

(아리스토파네스, Peace, Choral, strophe 3 1:)

ὦ πότνια βοτρυόδωρε τί προσείπω σ’ ἔποσ; πόθεν ἂν λάβοιμι ῥῆμα μυριάμφορον ὅτῳ προσείπω σ’; οὐ γὰρ εἶχον οἴκοθεν. ὦ χαῖρ’ Ὀπώρα, καὶ σὺ δ’ ὦ Θεωρία. οἱο͂ν δ’ ἔχεισ τὸ πρόσωπον ὦ Θεωρία, οἱο͂ν δὲ πνεῖσ, ὡσ ἡδὺ κατὰ τῆσ καρδίασ, γλυκύτατον ὥσπερ ἀστρατείασ καὶ μύρου. μῶν οὖν ὅμοιον καὶ γυλιοῦ στρατιωτικοῦ; ἀπέπτυσ’ ἐχθροῦ φωτὸσ ἔχθιστον πλέκοσ. τοῦ μὲν γὰρ ὄζει κρομμυοξυρεγμίασ, ταύτησ δ’ ὀπώρασ, ὑποδοχῆσ, Διονυσίων, αὐλῶν, τραγῳδῶν, Σοφοκλέουσ μελῶν, κιχλῶν, ἐπυλλίων Εὐριπίδου ‐ κλαύσἄρα σὺ ταύτησ καταψευδόμενοσ· οὐ γὰρ ἥδεται αὕτη ποιητῇ ῥηματίων δικανικῶν. κιττοῦ, τρυγοίπου, προβατίων βληχωμένων, κόλπου γυναικῶν διατρεχουσῶν εἰσ ἀγρόν, δούλησ μεθυούσησ, ἀνατετραμμένου χοῶσ, ἄλλων τε πολλῶν κἀγαθῶν ‐ ἴθι νυν ἄθρει οἱο͂ν πρὸσ ἀλλήλασ λαλοῦσιν αἱ πόλεισ διαλλαγεῖσαι καὶ γελῶσιν ἄσμεναι, καὶ ταῦτα δαιμονίωσ ὑπωπιασμέναι ἁπαξάπασαι καὶ κυάθουσ προσκείμεναι. καὶ τῶνδε τοίνυν τῶν θεωμένων σκόπει τὰ πρόσωφ’, ἵνα γνῷσ τὰσ τέχνασ. αἰβοῖ τάλασ, ἐκεινονὶ γοῦν τὸν λοφοποιὸν οὐχ ὁρᾷσ τίλλονθ’ ἑαυτόν; ὁ δέ γε τὰσ σμινύασ ποιῶν κατέπαρδεν ἄρτι τοῦ ξιφουργοῦ ’κεινουί. ὁ δὲ δρεπανουργὸσ οὐχ ὁρᾷσ ὡσ ἥδεται, καὶ τὸν δορυξὸν οἱο͂ν ἐσκιμάλισεν; ἴθι νυν ἄνειπε τοὺσ γεωργοὺσ ἀπιέναι.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION