Aristophanes, Ecclesiazusae, Prologue 6:

(아리스토파네스, Ecclesiazusae, Prologue 6:)

ὡσ ξυνετὸσ ἁνήρ. νῦν καλῶσ ἐπῄνεσασ. ὑμεῖσ γάρ ἐστ’ ὦ δῆμε τούτων αἴτιοι. τὰ δημόσια γὰρ μισθοφοροῦντεσ χρήματα ἰδίᾳ σκοπεῖσθ’ ἕκαστοσ ὅ τι τισ κερδανεῖ, τὸ δὲ κοινὸν ὥσπερ Αἴσιμοσ κυλίνδεται. ἢν οὖν ἐμοὶ πίθησθε, σωθήσεσθ’ ἔτι. ταῖσ γὰρ γυναιξὶ φημὶ χρῆναι τὴν πόλιν ἡμᾶσ παραδοῦναι. καὶ γὰρ ἐν ταῖσ οἰκίαισ ταύταισ ἐπιτρόποισ καὶ ταμίαισι χρώμεθα. εὖ γ’ εὖ γε νὴ Δί’ εὖ γε. λέγε λέγ’ ὦγαθέ. ὡσ δ’ εἰσὶν ἡμῶν τοὺσ τρόπουσ βελτίονεσ ἐγὼ διδάξω. πρῶτα μὲν γὰρ τἄρια βάπτουσι θερμῷ κατὰ τὸν ἀρχαῖον νόμον ἁπαξάπασαι, κοὐχὶ μεταπειρωμένασ ἴδοισ ἂν αὐτάσ. ἡ δ’ Ἀθηναίων πόλισ, εἰ τοῦτο χρηστῶσ εἶχεν, οὐκ ἂν ἐσῴζετο, εἰ μή τι καινὸν ἄλλο περιηργάζετο. καθήμεναι φρύγουσιν ὥσπερ καὶ πρὸ τοῦ· ἐπὶ τῆσ κεφαλῆσ φέρουσιν ὥσπερ καὶ πρὸ τοῦ· τὰ Θεσμοφόρι’ ἄγουσιν ὥσπερ καὶ πρὸ τοῦ· πέττουσι τοὺσ πλακοῦντασ ὥσπερ καὶ πρὸ τοῦ· τοὺσ ἄνδρασ ἐπιτρίβουσιν ὥσπερ καὶ πρὸ τοῦ· μοιχοὺσ ἔχουσιν ἔνδον ὥσπερ καὶ πρὸ τοῦ· αὑταῖσ παροψωνοῦσιν ὥσπερ καὶ πρὸ τοῦ· οἶνον φιλοῦσ’ εὔζωρον ὥσπερ καὶ πρὸ τοῦ· βινούμεναι χαίρουσιν ὥσπερ καὶ πρὸ τοῦ. ταύταισιν οὖν ὦνδρεσ παραδόντεσ τὴν πόλιν μὴ περιλαλῶμεν, μηδὲ πυνθανώμεθα τί ποτ’ ἄρα δρᾶν μέλλουσιν, ἀλλ’ ἁπλῷ τρόπῳ ἐῶμεν ἄρχειν, σκεψάμενοι ταυτὶ μόνα, ὡσ τοὺσ στρατιώτασ πρῶτον οὖσαι μητέρεσ σῴζειν ἐπιθυμήσουσιν· εἶτα σιτία τίσ τῆσ τεκούσησ μᾶλλον ἐπιπέμψειεν ἄν; χρήματα πορίζειν εὐπορώτατον γυνή, ἄρχουσά τ’ οὐκ ἂν ἐξαπατηθείη ποτέ· αὐταὶ γάρ εἰσιν ἐξαπατᾶν εἰθισμέναι. τὰ δ’ ἄλλ’ ἐάσω· ταῦτ’ ἐὰν πίθησθέ μοι, εὐδαιμονοῦντεσ τὸν βίον διάξετε.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION