헬라어 문장 검색 - ΑριστοπήΕξξλεσί07́

(아리스토파네스, Ecclesiazusae, Episode)

ἡ χύτρα δεῦρ’ ἔξιθι, νὴ Δία μέλαινά γ’, οὐδ’ ἂν εἰ τὸ φάρμακον ἕψουσ’ ἔτυχεσ ᾧ Λυσικράτησ μελαίνεται. ἵστω παρ’ αὐτήν, δεῦρ’ ἴθ’, ἡ κομμώτρια. φέρε δεῦρο ταύτην τὴν ὑδρίαν ὑδριαφόρε ἐνταῦθα. σὺ δὲ δεῦρ’ ἡ κιθαρῳδὸσ ἔξιθι, πολλάκισ ἀναστήσασά μ’ εἰσ ἐκκλησίαν ἀωρὶ νυκτῶν διὰ τὸν ὄρθριον νόμον. ὁ τὴν σκάφην λαβὼν προί̈τω· τὰ κηρία κόμιζε, τοὺσ θαλλοὺσ καθίστη πλησίον, καὶ τὼ τρίποδ’ ἐξένεγκε καὶ τὴν λήκυθον. τὰ χυτρίδι’ ἤδη καὶ τὸν ὄχλον ἀφίετε. ἐγὼ καταθήσω τἀμά; κακοδαίμων ἄρα ἀνὴρ ἔσομαι καὶ νοῦν ὀλίγον κεκτημένοσ. μὰ τὸν Ποσειδῶ γ’ οὐδέποτ’, ἀλλὰ βασανιῶ πρώτιστον αὐτὰ πολλάκισ καὶ σκέψομαι. οὐ γὰρ τὸν ἐμὸν ἱδρῶτα καὶ φειδωλίαν οὐδὲν πρὸσ ἔποσ οὕτωσ ἀνοήτωσ ἐκβαλῶ, πρὶν <ἂν> ἐκπύθωμαι πᾶν τὸ πρᾶγμ’ ὅπωσ ἔχει. οὗτοσ τί τὰ σκευάρια ταυτὶ βούλεται; πότερον μετοικιζόμενοσ ἐξενήνοχασ αὔτ’ ἢ φέρεισ ἐνέχυρα θήσων; οὐδαμῶσ. τί δῆτ’ ἐπὶ στοίχου ’στὶν οὕτωσ; οὔτι μὴ Ιἕρωνι τῷ κήρυκι πομπὴν πέμπετε; μὰ Δί’ ἀλλ’ ἀποφέρειν αὐτὰ μέλλω τῇ πόλει ἐσ τὴν ἀγορὰν κατὰ τοὺσ δεδογμένουσ νόμουσ. μέλλεισ ἀποφέρειν; πάνυ γε. κακοδαίμων ἄρ’ εἶ νὴ τὸν Δία τὸν σωτῆρα. πῶσ; πῶσ; ῥᾳδίωσ. τί δ’; οὐχὶ πειθαρχεῖν με τοῖσ νόμοισι δεῖ; ποίοισιν ὦ δύστηνε; τοῖσ δεδογμένοισ. δεδογμένοισιν; ὡσ ἀνόητοσ ἦσθ’ ἄρα. ἀνόητοσ; οὐ γάρ; ἠλιθιώτατοσ μὲν οὖν ἁπαξαπάντων. ὅτι τὸ ταττόμενον ποιῶ; τὸ ταττόμενον γὰρ δεῖ ποιεῖν τὸν σώφρονα; μάλιστα πάντων. τὸν μὲν οὖν ἀβέλτερον. σὺ δ’ οὐ καταθεῖναι διανοεῖ; φυλάξομαι, πρὶν ἄν γ’ ἴδω τὸ πλῆθοσ ὅ τι βουλεύεται. τί γὰρ ἄλλο γ’ ἢ φέρειν παρεσκευασμένοι τὰ χρήματ’ εἰσίν; ἀλλ’ ἰδὼν ἐπειθόμην. λέγουσι γοῦν ἐν ταῖσ ὁδοῖσ. λέξουσι γάρ. καί φασιν οἴσειν ἀράμενοι. φήσουσι γάρ. ἀπολεῖσ ἀπιστῶν πάντ’. ἀπιστήσουσι γάρ. ὁ Ζεύσ σέ γ’ ἐπιτρίψειεν.

ἐπιτρίψουσι γάρ. οἴσειν δοκεῖσ τιν’ ὅστισ αὐτῶν νοῦν ἔχει; οὐ γὰρ πάτριον τοῦτ’ ἐστίν, ἀλλὰ λαμβάνειν ἡμᾶσ μόνον δεῖ νὴ Δία· καὶ γὰρ οἱ θεοί· γνώσει δ’ ἀπὸ τῶν χειρῶν γε τῶν ἀγαλμάτων· ὅταν γὰρ εὐχώμεσθα διδόναι τἀγαθά, ἕστηκεν ἐκτείνοντα τὴν χεῖρ’ ὑπτίαν οὐχ ὥσ τι δώσοντ’ ἀλλ’ ὅπωσ τι λήψεται. ὦ δαιμόνι’ ἀνδρῶν ἐά με τῶν προὔργου τι δρᾶν. ταυτὶ γάρ ἐστι συνδετέα. ποῦ μοὔσθ’ ἱμάσ; ὄντωσ γὰρ οἴσεισ; ναὶ μὰ Δία, καὶ δὴ μὲν οὖν τωδὶ ξυνάπτω τὼ τρίποδε. τῆσ μωρίασ, τὸ μηδὲ περιμείναντα τοὺσ ἄλλουσ ὅ τι δράσουσιν εἶτα τηνικαῦτ’ ἤδη ‐ τί δρᾶν; ἐπαναμένειν, ἔπειτα διατρίβειν ἔτι. ἵνα δὴ τί; σεισμὸσ εἰ γένοιτο πολλάκισ ἢ πῦρ ἀπότροπον, ἢ διᾴξειεν γαλῆ, παύσαιντ’ ἂν ἐσφέροντεσ ὦμβρόντητε σύ. χαρίεντα γοῦν πάθοιμ’ ἄν, εἰ μὴ ’χοιμ’ ὅποι ταῦτα καταθείμην. μὴ γὰρ οὐ λάβῃσ ὅποι· θάρρει, καταθήσεισ, κἂν ἔνησ ἔλθῃσ. τιή; ἐγᾦδα τούτουσ χειροτονοῦντασ μὲν ταχύ, ἅττ’ ἂν δὲ δόξῃ ταῦτα πάλιν ἀρνουμένουσ. οἴσουσιν ὦ τᾶν. ἢν δὲ μὴ κομίσωσι, τί; ἀμέλει κομιοῦσιν. ἢν δὲ μὴ κομίσωσι, τί; μαχούμεθ’ αὐτοῖσ. ἢν δὲ κρείττουσ ὦσι, τί; ἄπειμ’ ἐάσασ. ἢν δὲ πωλῶσ’ αὐτά, τί; διαρραγείησ. ἢν διαρραγῶ δέ, τί; καλῶσ ποιήσεισ. σὺ δ’ ἐπιθυμήσεισ φέρειν; ἔγωγε·

καὶ γὰρ τοὺσ ἐμαυτοῦ γείτονασ ὁρῶ φέροντασ. πάνυ γ’ ἂν οὖν Ἀντισθένησ αὔτ’ εἰσενέγκοι· πολὺ γὰρ ἐμμελέστερον πρότερον χέσαι πλεῖν ἢ τριάκονθ’ ἡμέρασ. οἴμωζε. Καλλίμαχοσ δ’ ὁ χοροδιδάσκαλοσ αὐτοῖσιν εἰσοίσει τι; πλείω Καλλίου. ἅνθρωποσ οὗτοσ ἀποβαλεῖ τὴν οὐσίαν. δεινά γε λέγεισ. τί δεινόν; ὥσπερ οὐχ ὁρῶν ἀεὶ τοιαῦτα γιγνόμενα ψηφίσματα. οὐκ οἶσθ’ ἐκεῖν’ οὕδοξε τὸ περὶ τῶν ἁλῶν; ἔγωγε. τοὺσ χαλκοῦσ δ’ ἐκείνουσ ἡνίκα ἐψηφισάμεθ’, οὐκ οἶσθα; καὶ κακόν γέ μοι τὸ κόμμ’ ἐγένετ’ ἐκεῖνο. πωλῶν γὰρ βότρυσ μεστὴν ἀπῆρα τὴν γνάθον χαλκῶν ἔχων κἄπειτ’ ἐχώρουν εἰσ ἀγορὰν ἐπ’ ἄλφιτα. ἔπειθ’ ὑπέχοντοσ ἄρτι μου τὸν θύλακον, ἀνέκραγ’ ὁ κῆρυξ μὴ δέχεσθαι μηδένα χαλκοῦν τὸ λοιπόν· ἀργύρῳ γὰρ χρώμεθα. τὸ δ’ ἔναγχοσ οὐχ ἅπαντεσ ἡμεῖσ ὤμνυμεν τάλαντ’ ἔσεσθαι πεντακόσια τῇ πόλει τῆσ τετταρακοστῆσ, ἣν ἐπόρισ’ Εὐριπίδησ; κεὐθὺσ κατεχρύσου πᾶσ ἀνὴρ Εὐριπίδην· ὅτε δὴ δ’ ἀνασκοπουμένοισ ἐφαίνετο ὁ Διὸσ Κόρινθοσ καὶ τὸ πρᾶγμ’ οὐκ ἤρκεσεν, πάλιν κατεπίττου πᾶσ ἀνὴρ Εὐριπίδην. οὐ ταὐτὸν ὦ τᾶν. τότε μὲν ἡμεῖσ ἤρχομεν, νῦν δ’ αἱ γυναῖκεσ. ἃσ ἐγὼ φυλάξομαι νὴ τὸν Ποσειδῶ μὴ κατουρήσωσί μου. οὐκ οἶδ’ ὅ τι ληρεῖσ. φέρε σὺ τἀνάφορον ὁ παῖσ. ὦ πάντεσ ἀστοί, νῦν γὰρ οὕτω ταῦτ’ ἔχει, χωρεῖτ’ ἐπείγεσθ’ εὐθὺ τῆσ στρατηγίδοσ, ὅπωσ ἂν ὑμῖν ἡ τύχη κληρουμένοισ φράσῃ καθ’ ἕκαστον ἄνδρ’ ὅποι δειπνήσετε·

ὡσ αἱ τράπεζαί γ’ εἰσὶν ἐπινενησμέναι ἀγαθῶν ἁπάντων καὶ παρεσκευασμέναι, κλῖναί τε σισυρῶν καὶ δαπίδων νενασμέναι, κρατῆρα συγκιρνᾶσιν, αἱ μυροπώλιδεσ ἑστᾶσ’ ἐφεξῆσ, τὰ τεμάχη ῥιπίζεται, λαγῷ’ ἀναπηγνύασι, πόπανα πέττεται, στέφανοι πλέκονται, φρύγεται τραγήματα, χύτρασ ἔτνουσ ἕψουσιν αἱ νεώταται. Σμοῖοσ δ’ ἐν αὐταῖσ ἱππικὴν στολὴν ἔχων τὰ τῶν γυναικῶν διακαθαίρει τρύβλια. Γέρων δὲ χωρεῖ χλανίδα καὶ κονίποδε ἔχων, καχάζων μεθ’ ἑτέρου νεανίου· ἐμβὰσ δὲ κεῖται καὶ τρίβων ἐρριμμένοσ. πρὸσ ταῦτα χωρεῖθ’, ὡσ ὁ τὴν μᾶζαν φέρων ἕστηκεν· ἀλλὰ τὰσ γνάθουσ διοίγνυτε. οὐκοῦν βαδιοῦμαι δῆτα. τί γὰρ ἕστηκ’ ἔχων ἐνταῦθ’, ἐπειδὴ ταῦτα τῇ πόλει δοκεῖ; καὶ ποῖ βαδιεῖ σὺ μὴ καταθεὶσ τὴν οὐσίαν; ἐπὶ δεῖπνον. οὐ δῆτ’, ἤν γ’ ἐκείναισ νοῦσ ἐνῇ, πρίν γ’ ἂν ἀπενέγκῃσ. ἀλλ’ ἀποίσω. πηνίκα; οὐ τοὐμὸν ὦ τᾶν ἐμποδὼν ἔσται. τί δή; ἑτέρουσ ἀποίσειν φήμ’ ἔθ’ ὑστέρουσ ἐμοῦ. βαδιεῖ δὲ δειπνήσων ὅμωσ; τί γὰρ πάθω; τὰ δυνατὰ γὰρ δεῖ τῇ πόλει ξυλλαμβάνειν τοὺσ εὖ φρονοῦντασ. ἢν δὲ κωλύσωσι, τί; ὁμόσ’ εἶμι κύψασ. ἢν δὲ μαστιγῶσι, τί; καλούμεθ’ αὐτάσ. ἢν δὲ καταγελῶσι, τί; ἐπὶ ταῖσ θύραισ ἑστώσ ‐ τί δράσεισ; εἰπέ μοι. τῶν ἐσφερόντων ἁρπάσομαι τὰ σιτία. βάδιζε τοίνυν ὕστεροσ· σὺ δ’ ὦ Σίκων καὶ Παρμένων αἴρεσθε τὴν παμπησίαν. φέρε νυν ἐγώ σοι ξυμφέρω. μὴ μηδαμῶσ. δέδοικα γὰρ μὴ καὶ παρὰ τῇ στρατηγίδι, ὅταν κατατιθῶ, προσποιῇ τῶν χρημάτων. νὴ τὸν Δία δεῖ γοῦν μηχανήματόσ τινοσ, ὅπωσ τὰ μὲν ὄντα χρήμαθ’ ἕξω, τοισδεδὶ τῶν ματτομένων κοινῇ μεθέξω πωσ ἐγώ. ὀρθῶσ ἔμοιγε φαίνεται· βαδιστέον ὁμόσ’ ἐστὶ δειπνήσοντα κοὐ μελλητέον. Χοροῦ τί ποθ’ ἅνδρεσ οὐχ ἥκουσιν;

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Aristophanes, Ecclesiazusae, Episode

(아리스토파네스, Ecclesiazusae, Episode)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION