Aristophanes, Ecclesiazusae, Prologue 4:

(아리스토파네스, Ecclesiazusae, Prologue 4:)

ὁ περιστίαρχοσ, περιφέρειν χρὴ τὴν γαλῆν. πάριτ’ ἐσ τὸ πρόσθεν. Ἀρίφραδεσ παῦσαι λαλῶν. κάθιζε παριών. τίσ ἀγορεύειν βούλεται; ἐγώ. περίθου δὴ τὸν στέφανον τύχἀγαθῇ. ἰδού. λέγοισ ἄν. εἶτα πρὶν πιεῖν λέγω; ἰδοὺ πιεῖν. τί γὰρ ὦ μέλ’ ἐστεφανωσάμην; ἄπιθ’ ἐκποδών· τοιαῦτ’ ἂν ἡμᾶσ ἠργάσω κἀκεῖ. τί δ’; οὐ πίνουσι κἀν τἠκκλησίᾳ; ἰδού γε σοὶ πίνουσι. νὴ τὴν Ἄρτεμιν καὶ ταῦτα γ’ εὔζωρον. τὰ γοῦν βουλεύματα αὐτῶν ὅσ’ ἂν πράξωσιν ἐνθυμουμένοισ ὥσπερ μεθυόντων ἐστὶ παραπεπληγμένα. καὶ νὴ Δία σπένδουσί γ’· ἢ τίνοσ χάριν τοσαῦτ’ ἂν ηὔχοντ’, εἴπερ οἶνοσ μὴ παρῆν; καὶ λοιδοροῦνταί γ’ ὥσπερ ἐμπεπωκότεσ, καὶ τὸν παροινοῦντ’ ἐκφέρουσ’ οἱ τοξόται, σὺ μὲν βάδιζε καὶ κάθησ’· οὐδὲν γὰρ εἶ. νὴ τὸν Δί’ ἦ μοι μὴ γενειᾶν κρεῖττον ἦν· δίψῃ γάρ, ὡσ ἐοίκ’, ἀφαυανθήσομαι. ἔσθ’ ἥτισ ἑτέρα βούλεται λέγειν; ἐγώ. ἴθι δὴ στεφανοῦ· καὶ γὰρ τὸ χρῆμ’ ἐργάζεται. ἄγε νυν ὅπωσ ἀνδριστὶ καὶ καλῶσ ἐρεῖσ διερεισαμένη τὸ σχῆμα τῇ βακτηρίᾳ. ἐβουλόμην μὲν ἂν ἕτερον τῶν ἠθάδων λέγειν τὰ βέλτισθ’, ἵν’ ἐκαθήμην ἥσυχοσ· νῦν δ’ οὐκ ἐάσω κατά γε τὴν ἐμὴν μίαν ἐν τοῖσ καπηλείοισι λάκκουσ ἐμποιεῖν ὕδατοσ. ἐμοὶ μὲν οὐ δοκεῖ μὰ τὼ θεώ. μὰ τὼ θεώ; τάλαινα ποῦ τὸν νοῦν ἔχεισ; τί δ’ ἔστιν; οὐ γὰρ δὴ πιεῖν γ’ ᾔτησά σε. μὰ Δί’ ἀλλ’ ἀνὴρ ὢν τὼ θεὼ κατώμοσασ, καίτοι τά γ’ ἄλλ’ εἰποῦσα δεξιώτατα. ὢ νὴ τὸν Ἀπόλλω. παῦε τοίνυν, ὡσ ἐγὼ ἐκκλησιάσουσ’ οὐκ ἂν προβαίην τὸν πόδα τὸν ἕτερον, εἰ μὴ ταῦτ’ ἀκριβωθήσεται. φέρε τὸν στέφανον· ἐγὼ γὰρ αὖ λέξω πάλιν. οἶμαι γὰρ ἤδη μεμελετηκέναι καλῶσ. ἐμοὶ γὰρ ὦ γυναῖκεσ αἱ καθήμεναι ‐ γυναῖκασ αὖ δύστηνε τοὺσ ἄνδρασ λέγεισ; δι’ Ἐπίγονόν γ’ ἐκεῖνον· ἐπιβλέψασα γὰρ ἐκεῖσε πρὸσ γυναῖκασ ᾠόμην λέγειν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION