Aristotle, Metaphysics, Book 14 112:

οἱ δὲ βούλονται. ἀλλὰ συνθέσει, ὥσπερ συλλαβή; ἀλλὰ θέσιν τε ἀνάγκη ὑπάρχειν, καὶ χωρὶσ ὁ νοῶν νοήσει τὸ ἓν καὶ τὸ πλῆθοσ. τοῦτ’ οὖν ἔσται ὁ ἀριθμόσ, μονὰσ καὶ πλῆθοσ, ἢ τὸ ἓν καὶ ἄνισον. καὶ ἐπεὶ τὸ ἐκ τινῶν εἶναι ἔστι μὲν ὡσ ἐνυπαρχόντων ἔστι δὲ ὡσ οὔ, ποτέρωσ ὁ ἀριθμόσ;