Aristotle, Metaphysics, Book 7 162:

ἀλλ’ ἀεὶ λέγονται καὶ γνωρίζονται τῷ καθόλου λόγῳ. ἡ δ’ ὕλη ἄγνωστοσ καθ’ αὑτήν. ὕλη δὲ ἡ μὲν αἰσθητή ἐστιν ἡ δὲ νοητή, αἰσθητὴ μὲν οἱο͂ν χαλκὸσ καὶ ξύλον καὶ ὅση κινητὴ ὕλη, νοητὴ δὲ ἡ ἐν τοῖσ αἰσθητοῖσ ὑπάρχουσα μὴ ᾗ αἰσθητά, οἱο͂ν τὰ μαθηματικά. πῶσ μὲν οὖν ἔχει περὶ ὅλου καὶ μέρουσ καὶ περὶ τοῦ προτέρου καὶ ὑστέρου, εἴρηται·