Aristotle, Metaphysics, Book 4 122:

(아리스토텔레스, 형이상학, Book 4 122:)

ἔτι εἰ ὅτι μάλιστα πάντα οὕτωσ ἔχει καὶ οὐχ οὕτωσ, ἀλλὰ τό γε μᾶλλον καὶ ἧττον ἔνεστιν ἐν τῇ φύσει τῶν ὄντων· οὐ γὰρ ἂν ὁμοίωσ φήσαιμεν εἶναι τὰ δύο ἄρτια καὶ τὰ τρία, οὐδ’ ὁμοίωσ διέψευσται ὁ τὰ τέτταρα πέντε οἰόμενοσ καὶ ὁ χίλια.