Aristotle, Metaphysics, Book 4 116:

εἰ δὲ μηθὲν ὑπολαμβάνει ἀλλ’ ὁμοίωσ οἰέται καὶ οὐκ οἰέται, τί ἂν διαφερόντωσ ἔχοι τῶν γε φυτῶν; ὅθεν καὶ μάλιστα φανερόν ἐστιν ὅτι οὐδεὶσ οὕτω διάκειται οὔτε τῶν ἄλλων οὔτε τῶν λεγόντων τὸν λόγον τοῦτον. διὰ τί γὰρ βαδίζει Μέγαράδε ἀλλ’ οὐχ ἡσυχάζει, οἰόμενοσ βαδίζειν δεῖν;