Aristotle, Metaphysics, Book 1 39:

(아리스토텔레스, 형이상학, Book 1 39:)

ὁ δ’ ἀπορῶν καὶ θαυμάζων οἰέται ἀγνοεῖν διὸ καὶ ὁ φιλόμυθοσ φιλόσοφόσ πώσ ἐστιν· ὁ γὰρ μῦθοσ σύγκειται ἐκ θαυμασίων· ὥστ’ εἴπερ διὰ τὸ φεύγειν τὴν ἄγνοιαν ἐφιλοσόφησαν, φανερὸν ὅτι διὰ τὸ εἰδέναι τὸ ἐπίστασθαι ἐδίωκον καὶ οὐ χρήσεώσ τινοσ ἕνεκεν.