Aristotle, Episode 2:

(아리스토텔레스, Episode 2:)

τοῦτ’ ἔδακε τὸν πόρπακα τὸν Κλεωνύμου. οὐδ’ ἀγοράσει γ’ ἀγένειοσ οὐδεὶσ ἐν ἀγορᾷ. ποῦ δῆτα Κλεισθένησ ἀγοράσει καὶ Στράτων; τὰ μειράκια ταυτὶ λέγω τἀν τῷ μύρῳ, ἃ στωμυλεῖται τοιαδὶ καθήμενα· σοφόσ γ’ ὁ Φαίαξ δεξιῶσ τ’ οὐκ ἀπέθανεν. συνερτικὸσ γάρ ἐστι καὶ περαντικόσ, καὶ γνωμοτυπικὸσ καὶ σαφὴσ καὶ κρουστικόσ, καταληπτικόσ τ’ ἄριστα τοῦ θορυβητικοῦ. οὔκουν καταδακτυλικὸσ σὺ τοῦ λαλητικοῦ; μὰ Δί’ ἀλλ’ ἀναγκάσω κυνηγετεῖν ἐγὼ τούτουσ ἅπαντασ, παυσαμένουσ ψηφισμάτων. ἔχε νυν ἐπὶ τούτοισ τουτονὶ τὸν ὀκλαδίαν, καὶ παῖδ’ ἐνόρχην, ὅσπερ οἴσει τόνδε σοι· κἄν που δοκῇ σοι, τοῦτον ὀκλαδίαν ποίει. μακάριοσ ἐσ τἀρχαῖα δὴ καθίσταμαι. φήσεισ γ’, ἐπειδὰν τὰσ τριακοντούτιδασ σπονδὰσ παραδῶ σοι. δεῦρ’ ἴθ’ αἱ Σπονδαὶ ταχύ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION