Aristotle, Episode

(아리스토텔레스, Episode)

ἄπαγ’ ἐσ μακαρίαν ἐκποδών. σύ γ’ ὦ φθόρε. ὦ Δῆμ’ ἐγὼ μέντοι παρεσκευασμένοσ τρίπαλαι κάθημαι βουλόμενόσ σ’ εὐεργετεῖν. ἐγὼ δὲ δεκάπαλαί γε καὶ δωδεκάπαλαι καὶ χιλιόπαλαι καὶ προπαλαιπαλαίπαλαι. ἐγὼ δὲ προσδοκῶν γε τρισμυριόπαλαι βδελύττομαί σφω καὶ προπαλαιπαλαίπαλαι. οἶσθ’ οὖν ὃ δρᾶσον; εἰ δὲ μή, φράσεισ γε σύ. ἄφεσ ἀπὸ βαλβίδων ἐμέ τε καὶ τουτονί, ἵνα σ’ εὖ ποιῶμεν ἐξ ἴσου. δρᾶν ταῦτα χρή. ἄπιτον. ἰδού. θέοιτ’ ἄν. ὑποθεῖν οὐκ ἐῶ. ἀλλ’ ἢ μεγάλωσ εὐδαιμονήσω τήμερον ὑπὸ τῶν ἐραστῶν νὴ Δί’ ἢ ’γὼ θρύψομαι. ὁρᾷσ; ἐγώ σοι πρότεροσ ἐκφέρω δίφρον. ἀλλ’ οὐ τράπεζαν, ἀλλ’ ἐγὼ προτεραίτεροσ. ἰδοὺ φέρω σοι τήνδε μαζίσκην ἐγὼ ἐκ τῶν ὀλῶν τῶν ἐκ Πύλου μεμαγμένην. ἐγὼ δὲ μυστίλασ μεμυστιλημένασ ὑπὸ τῆσ θεοῦ τῇ χειρὶ τἠλεφαντίνῃ. ὡσ μέγαν ἄρ’ εἶχεσ ὦ πότνια τὸν δάκτυλον. ἐγὼ δ’ ἔτνοσ γε πίσινον εὔχρων καὶ καλόν· ἐτόρυνε δ’ αὔθ’ ἡ Παλλὰσ ἡ Πυλαιμάχοσ. ὦ Δῆμ’ ἐναργῶσ ἡ θεόσ σ’ ἐπισκοπεῖ, καὶ νῦν ὑπερέχει σου χύτραν ζωμοῦ πλέαν. οἰεί γὰρ οἰκεῖσθ’ ἂν ἔτι τήνδε τὴν πόλιν, εἰ μὴ φανερῶσ ἡμῶν ὑπερεῖχε τὴν χύτραν; τουτὶ τέμαχόσ σοὔδωκεν ἡ Φοβεσιστράτη. ἡ δ’ Ὀβριμοπάτρα γ’ ἑφθὸν ἐκ ζωμοῦ κρέασ καὶ χόλικοσ ἠνύστρου τε καὶ γαστρὸσ τόμον. καλῶσ γ’ ἐποίησε τοῦ πέπλου μεμνημένη. ἡ Γοργολόφα σ’ ἐκέλευε τουτουὶ φαγεῖν ἐλατῆροσ, ἵνα τὰσ ναῦσ ἐλαύνωμεν καλῶσ. λαβὲ καὶ ταδί νυν. καὶ τί τούτοισ χρήσομαι τοῖσ ἐντέροισ; ἐπίτηδεσ αὔτ’ ἔπεμψέ σοι ἐσ τὰσ τριήρεισ ἐντερόνειαν ἡ θεόσ· ἐπισκοπεῖ γὰρ περιφανῶσ τὸ ναυτικόν. ἔχε καὶ πιεῖν κεκραμένον τρία καὶ δύο. ὡσ ἡδὺσ ὦ Ζεῦ καὶ τὰ τρία φέρων καλῶσ. ἡ Τριτογενὴσ γὰρ αὐτὸν ἐνετριτώνισεν. λαβέ νυν πλακοῦντοσ πίονοσ παρ’ ἐμοῦ τόμον.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION