헬라어 문장 검색 - ΑριστόΚνιγητσ́10́00́2́

(아리스토텔레스, Episode 2:)

τὰσ πυέλουσ φησὶν καταλήψεσθ’ ἐν βαλανείῳ. ἐγὼ δ’ ἄλουτοσ τήμερον γενήσομαι; οὗτοσ γὰρ ἡμῶν τὰσ πυέλουσ ἀφήρπασεν. ἀλλ’ οὑτοσὶ γάρ ἐστι περὶ τοῦ ναυτικοῦ ὁ χρησμόσ, ᾧ σε δεῖ προσέχειν τὸν νοῦν πάνυ. προσέχω· σὺ δ’ ἀναγίγνωσκε, τοῖσ ναύταισί μου ὅπωσ ὁ μισθὸσ πρῶτον ἀποδοθήσεται. Αἰγεί̈δη φράσσαι κυναλώπεκα, μή σε δολώσῃ, λαίθαργον ταχύπουν, δολίαν κερδὼ πολύιδριν. οἶσθ’ ὅ τι ἐστὶν τοῦτο; Φιλόστρατοσ ἡ κυναλώπηξ. οὐ τοῦτό φησιν, ἀλλὰ ναῦσ ἑκάστοτε αἰτεῖ ταχείασ ἀργυρολόγουσ οὑτοσί· ταύτασ ἀπαυδᾷ μὴ διδόναι σ’ ὁ Λοξίασ. πῶσ δὴ τριήρησ ἐστὶ κυναλώπηξ; ὅπωσ; ὅτι ἡ τριήρησ ἐστὶ χὠ κύων ταχύ. πῶσ οὖν ἀλώπηξ προσετέθη πρὸσ τῷ κυνί; ἀλωπεκίοισι τοὺσ στρατιώτασ ᾔκασεν, ὁτιὴ βότρυσ τρώγουσιν ἐν τοῖσ χωρίοισ. εἰε͂ν· τούτοισ ὁ μισθὸσ τοῖσ ἀλωπεκίοισι ποῦ; ἐγὼ ποριῶ, καὶ τοῦτον ἡμερῶν τριῶν. ἀλλ’ ἔτι τόνδ’ ἐπάκουσον, ὃν εἶπέ σοι ἐξαλέασθαι χρησμὸν Λητοί̈δησ, Κυλλήνην, μή σε δολώσῃ. ποίαν Κυλλήνην; τὴν τούτου χεῖρ’ ἐποίησεν Κυλλήνην ὀρθῶσ, ὁτιή φησ’, ἔμβαλε κυλλῇ. οὐκ ὀρθῶσ φράζει· τὴν Κυλλήνην γὰρ ὁ Φοῖβοσ ἐσ τὴν χεῖρ’ ὀρθῶσ ᾐνίξατο τὴν Διοπείθουσ. ἀλλὰ γάρ ἐστιν ἐμοὶ χρησμὸσ περὶ σοῦ πτερυγωτόσ, αἰετὸσ ὡσ γίγνει καὶ πάσησ γῆσ βασιλεύεισ. καὶ γὰρ ἐμοί· καὶ γῆσ καὶ τῆσ ἐρυθρᾶσ γε θαλάσσησ, χὤτι γ’ ἐν Ἐκβατάνοισ δικάσεισ, λείχων ἐπίπαστα. ἀλλ’ ἐγὼ εἶδον ὄναρ, καί μοὐδόκει ἡ θεὸσ αὐτὴ τοῦ δήμου καταχεῖν ἀρυταίνῃ πλουθυγίειαν. νὴ Δία καὶ γὰρ ἐγώ· καί μοὐδόκει ἡ θεὸσ αὐτὴ ἐκ πόλεωσ ἐλθεῖν καὶ γλαῦξ αὐτῇ ’πικαθῆσθαι· εἶτα κατασπένδειν κατὰ τῆσ κεφαλῆσ ἀρυβάλλῳ ἀμβροσίαν κατὰ σοῦ, κατὰ τούτου δὲ σκοροδάλμην. ἰοὺ ἰού. οὐκ ἦν ἄρ’ οὐδεὶσ τοῦ Γλάνιδοσ σοφώτεροσ. καὶ νῦν ἐμαυτὸν ἐπιτρέπω σοι τουτονὶ γερονταγωγεῖν κἀναπαιδεύειν πάλιν. μήπω γ’, ἱκετεύω σ’, ἀλλ’ ἀνάμεινον, ὡσ ἐγὼ κριθὰσ ποριῶ σοι καὶ βίον καθ’ ἡμέραν. οὐκ ἀνέχομαι κριθῶν ἀκούων· πολλάκισ ἐξηπατήθην ὑπό τε σοῦ καὶ Θουφάνουσ. ἀλλ’ ἄλφιτ’ ἤδη σοι ποριῶ ’σκευασμένα. ἐγὼ δὲ μαζίσκασ γε διαμεμαγμένασ καὶ τοὔψον ὀπτόν· μηδὲν ἄλλ’ εἰ μὴ ’σθιε. ἀνύσατέ νυν ὅ τι περ ποιήσεθ’· ὡσ ἐγώ, ὁπότεροσ ἂν σφῷν νῦν με μᾶλλον εὖ ποιῇ, τούτῳ παραδώσω τῆσ πυκνὸσ τὰσ ἡνίασ. τρέχοιμ’ ἂν εἴσω πρότεροσ. οὐ δῆτ’ ἀλλ’ ἐγώ.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Aristotle, Episode 2:

(아리스토텔레스, Episode 2:)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION