Aristotle, Prologue 4:

(아리스토텔레스, Prologue 4:)

εἷσ οὑτοσὶ πώλησ. τί τοὐντεῦθεν; λέγε. μετὰ τοῦτον αὖθισ προβατοπώλησ δεύτεροσ. δύο τώδε πώλα. καὶ τί τόνδε χρὴ παθεῖν; κρατεῖν, ἑώσ ἕτεροσ ἀνὴρ βδελυρώτεροσ αὐτοῦ γένοιτο· μετὰ δὲ ταῦτ’ ἀπόλλυται. ἐπιγίγνεται γὰρ βυρσοπώλησ ὁ Παφλαγών, ἁρ́παξ κεκράκτησ Κυκλοβόρου φωνὴν ἔχων. τὸν προβατοπώλην ἦν ἄρ’ ἀπολέσθαι χρεὼν ὑπὸ βυρσοπώλου; νὴ Δί’. οἴμοι δείλαιοσ. πόθεν οὖν ἂν ἔτι γένοιτο πώλησ εἶσ μόνοσ; ἔτ’ ἐστὶν εἷσ ὑπερφυᾶ τέχνην ἔχων. εἴπ’, ἀντιβολῶ, τίσ ἐστιν; εἴπω; νὴ Δία. ἀλλαντοπώλησ ἔσθ’ ὁ τοῦτον ἐξολῶν. ἀλλαντοπώλησ; ὦ Πόσειδον τῆσ τέχνησ. φέρε ποῦ τὸν ἄνδρα τοῦτον ἐξευρήσομεν; ζητῶμεν αὐτόν. ἀλλ’ ὁδὶ προσέρχεται ὥσπερ κατὰ θεὸν εἰσ ἀγοράν. ὦ μακάριε ἀλλαντοπῶλα, δεῦρο δεῦρ’ ὦ φίλτατε ἀνάβαινε σωτὴρ τῇ πόλει καὶ νῷν φανείσ. τί ἔστι; τί με καλεῖτε; δεῦρ’ ἔλθ’, ἵνα πύθῃ ὡσ εὐτυχὴσ εἶ καὶ μεγάλωσ εὐδαιμονεῖσ. ἴθι δὴ κάθελ’ αὐτοῦ τοὐλεὸν καὶ τοῦ θεοῦ τὸν χρησμὸν ἀναδίδαξον αὐτὸν ὡσ ἔχει· ἐγὼ δ’ ἰὼν προσκέψομαι τὸν Παφλαγόνα. ἄγε δὴ σὺ κατάθου πρῶτα τὰ σκεύη χαμαί· ἔπειτα τὴν γῆν πρόσκυσον καὶ τοὺσ θεούσ. ἰδού· τί ἔστιν; ὦ μακάρι’ ὦ πλούσιε, ὦ νῦν μὲν οὐδεὶσ αὔριον δ’ ὑπέρμεγασ, ὦ τῶν Ἀθηνῶν ταγὲ τῶν εὐδαιμόνων. τί μ’ ὦγάθ’ οὐ πλύνειν ἐᾷσ τὰσ κοιλίασ πωλεῖν τε τοὺσ ἀλλᾶντασ, ἀλλὰ καταγελᾷσ; ὦ μῶρε ποίασ κοιλίασ; δευρὶ βλέπε. τὰσ στίχασ ὁρᾷσ τὰσ τῶνδε τῶν λαῶν; ὁρῶ. τούτων ἁπάντων αὐτὸσ ἀρχέλασ ἔσει, καὶ τῆσ ἀγορᾶσ καὶ τῶν λιμένων καὶ τῆσ πυκνόσ· βουλὴν πατήσεισ καὶ στρατηγοὺσ κλαστάσεισ, δήσεισ φυλάξεισ, ἐν πρυτανείῳ λαικάσει. ἐγώ; σὺ μέντοι· κοὐδέπω γε πάνθ’ ὁρᾷσ. ἀλλ’ ἐπανάβηθι κἀπὶ τοὐλεὸν τοδὶ καὶ κάτιδε τὰσ νήσουσ ἁπάσασ ἐν κύκλῳ. καθορῶ. τί δαί; τἀμπόρια καὶ τὰσ ὁλκάδασ; ἔγωγε. πῶσ οὖν οὐ μεγάλωσ εὐδαιμονεῖσ; ἔτι νῦν τὸν ὀφθαλμὸν παράβαλλ’ ἐσ Καρίαν τὸν δεξιόν, τὸν δ’ ἕτερον ἐσ Καρχηδόνα.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION