Plutarch, De esu carnium II, section 3

(플루타르코스, De esu carnium II, section 3)

οὐ γὰρ δὴ λέοντὰσ γ’ ἀμυνόμενοι καὶ λύκουσ ἐσθίομεν· συλλαμβάνοντεσ ἀποκτιννύομεν, ἃ νὴ Δία καὶ κάλλουσ ἕνεκα καὶ χάριτοσ ἡ φύσισ ἐοίκεν ἐξενεγκεῖν.

φυτάλμιον καὶ εὔκαρπον τῶν ἡμερωτάτων καὶ βιωφελεστάτων καρπῶν, ἀλλ’ ἰδών που καὶ κροκόδειλον ἐννηχόμενον καὶ ἀσπίδα κατασυρομένην καὶ μύασ, ἄγρια ζῷα καὶ μιαρά, ταύτασ λέγοι τὰσ αἰτίασ τῆσ μέμψεωσ καὶ τῆσ τοῦ πράγματοσ ἀνάγκησ·

ἢ νὴ Δία τὴν γῆν ταύτην καὶ τὴν ἄρουραν ἀποβλέψασ ἐμπεπλησμένην ἡμέρων καρπῶν καὶ βρίθουσαν ἀσταχύων, ἔπειτα ὑποβλέψασ που τοῖσ ληίοισ τούτοισ καὶ πού τινοσ αἴρασ στάχυν ἰδὼν καὶ ὀροβάγχην, εἶτ’ ἀφεὶσ ἐκεῖνα καρποῦσθαι καὶ ληίζεσθαι μέμφοιτο περὶ τούτων.

κατηγορίᾳ τολμημάτων καὶ ἀποδείξεων, ῥέοντα δὲ καὶ φερόμενον οὐχ ἁπλῶσ οὐδὲ λιτῶσ, ἀλλ’ ὁμοῦ πάθεσι πολλοῖσ μᾶλλον δὲ παντοδαποῖσ, εἰσ ψυχὰσ ὁμοίωσ πολλὰσ καὶ ποικίλασ καὶ διαφόρουσ τῶν ἀκροωμένων ἢ τῶν δικαζόντων, ἃσ δεῖ τρέψαι καὶ μεταβαλεῖν ἢ νὴ Δία πραῧναι καὶ ἡμερῶσαι καὶ καταστῆσαι·

εἶτα παρεὶσ τοῦτο τοῦ πράγματοσ ὁρᾶν καὶ μετρεῖν τὸ φύλαιον καὶ ἀγώνισμα, παραρρήσεισ ἐκλέγων, ἃσ κατιὼν ὁ λόγοσ συγκατήνεγκε τῇ ῥύμῃ τῆσ φορᾶσ, συνεκπεσούσασ καὶ παρολισθούσασ τῷ λοιπῷ τοῦ λόγου.

καὶ δημηγόρου τινὸσ ὁρῶν.

ποῖον οὖν οὐ πολυτελὲσ δεῖπνον, εἰσ ὃ οὐ θανατοῦταί τι ἔμψυχον;

μικρὸν ἀνάλωμα ἡγούμεθα ψυχήν; οὔπω λέγω τάχα μητρὸσ ἢ πατρὸσ ἢ φίλου τινὸσ ἢ παιδόσ, ὡσ ἔλεγεν Ἐμπεδοκλῆσ· ἀλλ’ αἰσθήσεώσ γε μετέχουσαν, ὄψεωσ ἀκοῆσ, φαντασίασ συνέσεωσ, ἣν ἐπὶ κτήσει τοῦ οἰκείου καὶ φυγῇ τάλλοτρίου παρὰ τῆσ φύσεωσ ἕκαστον εἴληχε. σκόπει δ’ ἡμᾶσ πότεροι βέλτιον ἐξημεροῦσι τῶν φιλοσόφων, οἱ καὶ τέκνα καὶ φίλουσ καὶ πατέρασ καὶ γυναῖκασ ἐσθίειν κελεύοντεσ ὡσ ἀποθανόντασ, ἢ Πυθαγόρασ καὶ Ἐμπεδοκλῆσ ἐθίζοντεσ εἶναι καὶ πρὸσ· τὰ ἄλλα μέρη δικαίουσ.

σὺ μὲν καταγελᾷσ τοῦ τὸ πρόβατον μὴ ἐσθίοντοσ· ἀλλ’ ἡμεῖσ γε, φήσουσι, θεασάμενοι τοῦ πατρὸσ τεθνηκότοσ ἢ τῆσ μητρὸσ ἀποτεμόντα μερίδασ καὶ τῶν φίλων ἀποπεμπόμενον τοῖσ μὴ παροῦσι, τοὺσ δὲ παρόντασ καλοῦντα καὶ παρατιθέντα τῶν σαρκῶν ἀφειδῶσ, μή τι γελάσωμεν;

"ἁλμυρὰν ἀκοὴν ἀποκλυζομένουσ.

εἰ δὲ θείη τισ τὰ βιβλία παρ’ ἄλληλα καὶ τοὺσ λόγουσ, ἐκεῖνα μὲν Σκύθαισ φιλοσοφεῖσθαι καὶ Σογδιανοῖσ καὶ Μελαγχλαίνοισ, περὶ ὧν Ἡρόδοτοσ ἱστορῶν ἀπιστεῖται τὰ δὲ Πυθαγόρου καὶ Ἐμπεδοκλέουσ δόγματα νόμοι τῶν παλαιῶν ἦσαν Ἑλλήνων καὶ αἱ ἄπυροι δίαιται. ὅτι πρὸσ τὰ ἄλογα ζῷα δίκαιον ἡμῖν οὐδὲν ἔστι.

상위

Plutarch (플루타르코스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION