Pindar, Odes, nemean odes, nemean 5 ΠΥΘΕᾼ ΑΙΓΙΝΗΤῌ ΑΓΕΝΕΙῼ ΠΑΓΚΡΑΤΙΑΣΤῌ

(핀다르, Odes, nemean odes, nemean 5 ΠΥΘΕᾼ ΑΙΓΙΝΗΤῌ ΑΓΕΝΕΙῼ ΠΑΓΚΡΑΤΙΑΣΤῌ)

οὐκ ἀνδριαντοποιόσ εἰμ’, ὥστ’ ἐλινύσοντα ἐργάζεσθαι ἀγάλματ’ ἐπ’ αὐτᾶσ βαθμίδοσ ἑσταότ’· οὔπω γένυσι φαίνων τέρειναν ματέρ’ οἰνάνθασ ὀπώραν, ἐκ δὲ Κρόνου καὶ Ζηνὸσ ἡρ́ωασ αἰχματὰσ φυτευθέντασ καὶ ἀπὸ χρυσεᾶν Νηρηί̈δων Αἰακίδασ ἐγέραιρεν ματρόπολίν τε, φίλαν ξένων ἄρουραν·

στάντεσ, πίτναν τ’ εἰσ αἰθέρα χεῖρασ ἁμᾷ Ἐνδαί̈δοσ ἀριγνῶτεσ υἱοὶ καὶ βία Φώκου κρέοντοσ, ὁ τᾶσ θεοῦ, ὃν Ψαμάθεια τίκτ’ ἐπὶ ῥηγμῖνι πόντου.

αἰδέομαι μέγα εἰπεῖν ἐν δίκᾳ τε μὴ κεκινδυνευμένον, πῶσ δὴ λίπον εὐκλέα νᾶσον, καὶ τίσ ἄνδρασ ἀλκίμουσ δαίμων ἀπ’ Οἰνώνασ ἔλασεν.

στάσομαι·

οὔ τοι ἅπασα κερδίων φαίνοισα πρόσωπον ἀλάθει’ ἀτρεκήσ· καὶ τὸ σιγᾶν πολλάκισ ἐστὶ σοφώτατον ἀνθρώπῳ νοῆσαι. εἰ δ’ ὄλβον ἢ χειρῶν βίαν ἢ σιδαρίταν ἐπαινῆσαι πόλεμον δεδόκηται, μακρά μοι αὐτόθεν ἅλμαθ’ ὑποσκάπτοι τισ·

ἔχω γονάτων ἐλαφρὸν ὁρμάν· καὶ πέραν πόντοιο πάλλοντ’ αἰετοί.

πρόφρων δὲ καὶ κείνοισ ἀείδ’ ἐν Παλίῳ Μοισᾶν ὁ κάλλιστοσ χορόσ, ἐν δὲ μέσαισ φόρμιγγ’ Ἀπόλλων ἑπτάγλωσσον χρυσέῳ πλάκτρῳ διώκων ἁγεῖτο παντοίων νόμων· ἤθελε ξυνᾶνα Μαγνήτων σκοπὸν πείσαισ’ ἀκοίταν ποικίλοισ βουλεύμασιν, ψεύσταν δὲ ποιητὸν συνέπαξε λόγον, ὡσ ἆρα νυμφείασ ἐπείρα κεῖνοσ ἐν λέκτροισ Ἀκάστου εὐνᾶσ.

τὸ δ’ ἐναντίον ἔσκεν· πολλὰ γάρ νιν παντὶ θυμῷ παρφαμένα λιτάνευεν·

τοῦ δὲ ὀργὰν κνίζον αἰπεινοὶ λόγοι· εὐθὺσ δ’ ἀπανάνατο νύμφαν, ξεινίου πατρὸσ χόλον δείσαισ·

γαμβρὸν Ποσειδάωνα πείσαισ, ὃσ Αἰγᾶθεν ποτὶ κλειτὰν θαμὰ νίσσεται Ἰσθμὸν Δωρίαν·

ἔνθα μιν εὔφρονεσ ἶλαι σὺν καλάμοιο βοᾷ θεὸν δέκονται, καὶ σθένει γυίων ἐρίζοντι θρασεῖ.

πότμοσ δὲ κρίνει συγγενὴσ ἔργων περὶ πάντων. τὺ δ’ Αἰγίναθε δίσ, Εὐθύμενεσ, Νίκασ ἐν ἀγκώνεσσι πίτνων ποικίλων ἔψαυσασ ὕμνων. ἤτοι μεταί̈ξαντα καὶ νῦν τεὸσ μάτρωσ ἀγάλλει κείνου ὁμόσπορον ἔθνοσ, Πυθέα.

ἁ Νεμέα μὲν ἄραρεν μείσ τ’ ἐπιχώριοσ, ὃν φίλησ’ Ἀπόλλων· ἅλικασ δ’ ἐλθόντασ οἴκοι τ’ ἐκράτεισ Νίσου τ’ ἐν εὐαγκεῖ λόφῳ. χαίρω δ’, ὅτι ἐσλοῖσι μάρναται πέρι πᾶσα πόλισ. ἴσθι, γλυκεῖάν τοι Μενάνδρου σὺν τύχᾳ μόχθων ἀμοιβὰν ἐπαύρεο· χρὴ δ’ ἀπ’ Ἀθανᾶν τέκτον’ ἀθληταῖσιν ἔμμεν.

εἰ δὲ Θεμίστιον ἵκεισ, ὥστ’ ἀείδειν, μηκέτι ῥίγει· δίδοι φωνάν, ἀνὰ δ’ ἱστία τεῖνον πρὸσ ζυγὸν καρχασίου, πύκταν τέ νιν καὶ παγκρατίῳ φθέγξαι ἑλεῖν Ἐπιδαύρῳ διπλόαν νικῶντ’ ἀρετάν, προθύροισιν δ’ Αἰακοῦ ἀνθέων ποιάεντα φέρε στεφανώματα σὺν ξανθαῖσ Χάρισσιν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION