Pindar, Odes, nemean odes, nemean 3 ΑΡΙΣΤΟΚΛΕΙΔῌ ΑΙΓΙΝΗΤῌ ΠΑΓΚΡΑΤΙΑΣΤῌ

(핀다르, Odes, nemean odes, nemean 3 ΑΡΙΣΤΟΚΛΕΙΔῌ ΑΙΓΙΝΗΤῌ ΠΑΓΚΡΑΤΙΑΣΤῌ)

ὦ πότνια Μοῖσα, μᾶτερ ἁμετέρα, λίσσομαι, τὰν πολυξέναν ἐν ἱερομηνίᾳ Νεμεάδι ἵκεο Δωρίδα νᾶσον Αἴγιναν· ὕδατι γὰρ μένοντ’ ἐπ’ Ἀσωπίῳ μελιγαρύων τέκτονεσ κώμων νεανίαι, σέθεν ὄπα μαιόμενοι. διψῇ δὲ πρᾶγοσ ἄλλο μὲν ἄλλου·

ἀεθλονικία δὲ μάλιστ’ ἀοιδὰν φιλεῖ, στεφάνων ἀρετᾶν τε δεξιωτάταν ὀπαδόν· τᾶσ ἀφθονίαν ὄπαζε μήτιοσ ἀμᾶσ ἄπο·

ἄρχε δ’ οὐρανοῦ πολυνεφέλα κρέοντι, θύγατερ, δόκιμον ὕμνον· ἐγὼ δὲ κείνων τέ νιν ὀάροισ λύρᾳ τε κοινάσομαι. χαρίεντα δ’ ἕξει πόνον χώρασ ἄγαλμα, Μυρμιδόνεσ ἵνα πρότεροι ᾤκησαν, ὧν παλαίφατον ἀγορὰν οὐκ ἐλεγχέεσσιν Ἀριστοκλείδασ τεὰν ἐμίανε κατ’ αἶσαν ἐν περισθενεῖ μαλαχθεὶσ παγκρατίου στόλῳ·

καματωδέων δὲ πλαγᾶν ἄκοσ ὑγιηρὸν ἐν βαθυπεδίῳ Νεμέᾳ τὸ καλλίνικον φέρει.

εἰ δ’ ἐὼν καλὸσ ἔρδων τ’ ἐοικότα μορφᾷ ἀνορέαισ ὑπερτάταισ ἐπέβα παῖσ Ἀριστοφάνεοσ·

ἡρ́ωσ θεὸσ ἃσ ἔθηκε ναυτιλίασ ἐσχάτασ μάρτυρασ κλυτάσ·

δάμασε δὲ θῆρασ ἐν πελάγεσιν ὑπέροχοσ, διά τ’ ἐξερεύνασε τεναγέων ῥοάσ, ὅπα πόμπιμον κατέβαινε νόστου τέλοσ, καὶ γᾶν φράδασσε.

θυμέ, τίνα πρὸσ ἀλλοδαπὰν ἄκραν ἐμὸν πλόον παραμείβεαι; ἕπεται δὲ λόγῳ δίκασ ἀώτοσ, "ἐσλὸσ αἰνεῖν·

οὐδ’ ἀλλοτρίων ἔρωτεσ ἀνδρὶ φέρειν κρέσσονεσ·

οἴκοθεν μάτευε. ποτίφορον δὲ κόσμον ἔλαβεσ γλυκύ τι γαρυέμεν. παλαιαῖσι δ’ ἐν ἀρεταῖσ γέγαθε Πηλεὺσ ἄναξ ὑπέραλλον αἰχμὰν ταμών· καὶ ποντίαν Θέτιν κατέμαρψεν ἐγκονητί.

Λαομέδοντα δ’ εὐρυσθενὴσ Τελαμὼν Ιὄλᾳ παραστάτασ ἐὼν ἔπερσεν· καί ποτε χαλκότοξον Ἀμαζόνων μετ’ ἀλκὰν ἕπετό οἱ·

οὐδέ νίν ποτε φόβοσ ἀνδροδάμασ ἔπαυσεν ἀκμὰν φρενῶν. συγγενεῖ δέ τισ εὐδοξίᾳ μέγα βρίθει·

ὃσ δὲ διδάκτ’ ἔχει, ψεφηνὸσ ἀνὴρ ἄλλοτ’ ἄλλα πνέων οὔ ποτ’ ἀτρεκεῖ κατέβα ποδί, μυριᾶν δ’ ἀρετᾶν ἀτελεῖ νόῳ γεύεται. ξανθὸσ δ’ Ἀχιλεὺσ τὰ μὲν μένων Φιλύρασ ἐν δόμοισ παῖσ ἐὼν ἄθυρε μεγάλα ἔργα, χερσὶ θαμινὰ βραχυσίδαρον ἄκοντα πάλλων, ἴσα τ’ ἀνέμοισ μάχᾳ λεόντεσσιν ἀγροτέροισ ἔπρασσεν φόνον, κάπρουσ τ’ ἔναιρε, σώματα δὲ παρὰ Κρονίδαν Κένταυρον ἀσθμαίνοντα κόμιζεν, ἑξέτησ τὸ πρῶτον, ὅλον δ’ ἔπειτ’ ἂν χρόνον·

κτείνοντ’ ἐλάφουσ ἄνευ κυνῶν δολίων θ’ ἑρκέων·

ποσσὶ γὰρ κράτεσκε.

λεγόμενον δὲ τοῦτο προτέρων ἔποσ ἔχω· βαθυμῆτα Χείρων τράφε λιθίνῳ Ιἄσον’ ἔνδον τέγει, καὶ ἔπειτεν Ἀσκλήπιον, τὸν φαρμάκων δίδαξε μαλακόχειρα νόμον· ἀτίταλλεν, <ἐν> ἀρμένοισι πᾶσι θυμὸν αὔξων·

πάλιν οἴκαδ’ ἀνεψιὸσ ζαμενὴσ Ἑλένοιο Μέμνων μόλοι.

τηλαυγὲσ ἄραρε φέγγοσ Αἰακιδᾶν αὐτόθεν·

Ζεῦ, τεὸν γὰρ αἷμα, σέο δ’ ἀγών, τὸν ὕμνοσ ἔβαλεν ὀπὶ νέων ἐπιχώριον χάρμα κελαδέων. βοὰ δὲ νικαφόρῳ σὺν Ἀριστοκλείδᾳ πρέπει, ὃσ τάνδε νᾶσον εὐκλέϊ προσέθηκε λόγῳ καὶ σεμνὸν ἀγλααῖσι μερίμναισ Πυθίου Θεάριον. ἐν παισὶ νέοισι παῖσ, ἐν ἀνδράσιν ἀνήρ, τρίτον ἐν παλαιτέροισι, μέροσ ἕκαστον οἱο͂ν ἔχομεν βρότεον ἔθνοσ.

ἐλᾷ δὲ καὶ τέσσαρασ ἀρετὰσ <ὁ> θνατὸσ αἰών, φρονεῖν δ’ ἐνέπει τὸ παρκείμενον.

τῶν οὐκ ἄπεσσι. χαῖρε, φίλοσ. ἐγὼ τόδε τοι πέμπω μεμιγμένον μέλι λευκῷ σὺν γάλακτι, κιρναμένα δ’ ἐέρσ’ ἀμφέπει, πόμ’ ἀοίδιμον Αἰολῇσιν ἐν πνοαῖσιν αὐλῶν, ὀψέ περ. ἔστι δ’ αἰετὸσ ὠκὺσ ἐν ποτανοῖσ, ὃσ ἔλαβεν αἶψα, τηλόθε μεταμαιόμενοσ, δαφοινὸν ἄγραν ποσίν·

κραγέται δὲ κολοιοὶ ταπεινὰ νέμονται. τίν γε μέν, εὐθρόνου Κλεοῦσ ἐθελοίσασ, ἀεθλοφόρου λήματοσ ἕνεκεν Νεμέασ Ἐπιδαυρόθεν τ’ ἄπο καὶ Μεγάρων δέδορκεν φάοσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION