Pindar, Odes, nemean odes, nemean 6 ΑΛΚΙΜΙΔῌ ΑΙΓΙΝΗΤῌ ΠΑΙΔΙ ΠΑΛΑΙΣΤῌ

(핀다르, Odes, nemean odes, nemean 6 ΑΛΚΙΜΙΔῌ ΑΙΓΙΝΗΤῌ ΠΑΙΔΙ ΠΑΛΑΙΣΤῌ)

ἓν ἀνδρῶν, ἓν θεῶν γένοσ· ἐκ μιᾶσ δὲ πνέομεν ματρὸσ ἀμφότεροι· διείργει δὲ πᾶσα κεκριμένα δύναμισ, ὡσ τὸ μὲν οὐδέν, ὁ δὲ χάλκεοσ ἀσφαλὲσ αἰὲν ἕδοσ μένει οὐρανόσ. καίπερ ἐφαμερίαν οὐκ εἰδότεσ οὐδὲ μετὰ νύκτασ ἄμμε πότμοσ οἱάν τιν’ ἔγραψε δραμεῖν ποτὶ στάθμαν.

τεκμαίρει καί νυν Ἀλκιμίδασ τὸ συγγενὲσ ἰδεῖν ἄγχι καρποφόροισ ἀρούραισιν, αἵτ’ ἀμειβόμεναι τόκα μὲν ὦν βίον ἀνδράσιν ἐπηετανὸν πεδίων ἔδοσαν, τόκα δ’ αὖτ’ ἀναπαυσάμεναι σθένοσ ἔμαρψαν.

ἴχνεσιν ἐν Πραξιδάμαντοσ ἑὸν πόδα νέμων πατροπάτοροσ ὁμαιμίου.

κεῖνοσ γὰρ Ὀλυμπιόνικοσ ἐὼν Αἰακίδαισ ἔρνεα πρῶτοσ <ἔνεικεν> ἀπ’ Ἀλφεοῦ, καὶ πεντάκισ Ἰσθμοῖ στεφανωσάμενοσ, νεμέᾳ δὲ τρίσ, ἔπαυσε λάθαν Σωκλείδα, ὃσ ὑπέρτατοσ Ἁγησιμάχῳ υἱέων γένετο.

ἐπεί οἱ τρεῖσ ἀεθλοφόροι πρὸσ ἄκρον ἀρετᾶσ ἦλθον, οἵτε πόνων ἐγεύσαντο.

σὺν θεοῦ δὲ τύχᾳ ἕτερον οὔ τινα οἶκον ἀπεφάνατο πυγμαχία <πλεόνων> ταμίαν στεφάνων μυχῷ Ἑλλάδοσ ἁπάσασ.

ἔλπομαι μέγα εἰπὼν σκοποῦ ἄντα τυχεῖν ὥτ’ ἀπὸ τόξου ἱείσ· εὐκλέα.

παροιχομένων γὰρ ἀνέρων ἀοιδαὶ καὶ λόγοι τὰ καλά σφιν ἔργ’ ἐκόμισαν, Βασσίδαισιν ἅ τ’ οὐ σπανίζει· παλαίφατοσ γενεά, ἴδια ναυστολέοντεσ ἐπικώμια, Πιερίδων ἀρόταισ δυνατοὶ παρέχειν πολὺν ὕμνον ἀγερώχων ἑργμάτων ἕνεκεν.

χεῖρασ ἱμάντι δεθεὶσ Πυθῶνι κράτησεν ἀπὸ ταύτασ αἷμα πάτρασ χρυσαλακάτου ποτὲ Καλλίασ ἁδὼν ἔρνεσι Λατοῦσ, παρὰ Κασταλίᾳ τε Χαρίτων ἑσπέριοσ ὁμάδῳ φλέγεν·

πόντου τε γέφυρ’ ἀκάμαντοσ ἐν ἀμφικτιόνων ταυροφόνῳ τριετηρίδι Κρεοντίδαν τίμασε Ποσειδάνιον ἂν τέμενοσ·

βοτάνα τέ νιν πόθ’ ἁ λέοντοσ νικάσαντ’ ἤρεφε δασκίοισ Φλιοῦντοσ ὑπ’ ὠγυγίοισ ὄρεσιν.

πλατεῖαι πάντοθεν λογίοισιν ἐντὶ πρόσοδοι νᾶσον εὐκλέα τάνδε κοσμεῖν·

ἐπεί σφιν Αἰακίδαι ἔπορον ἔξοχον αἶσαν ἀρετὰσ ἀποδεικνύμενοι μεγάλασ· πέταται δ’ ἐπί τε χθόνα καὶ διὰ θαλάσσασ τηλόθεν ὄνυμ’ αὐτῶν·

καὶ ἐσ Αἰθίοπασ Μέμνονοσ οὐκ ἀπονοστήσαντοσ ἐπᾶλτο· φαεννᾶσ υἱὸν εὖτ’ ἐνάριξεν Αὄοσ ἀκμᾷ ἔγχεοσ ζακότοιο.

καὶ ταύταν μὲν παλαιότεροι ὁδὸν ἀμαξιτὸν εὑρ͂ον·

ἕπομαι δὲ καὶ αὐτὸσ ἔχων μελέταν· τὸ δὲ πὰρ ποδὶ ναὸσ ἑλισσόμενον αἰεὶ κυμάτων λέγεται παντὶ μάλιστα δονεῖν θυμόν. πέμπτον ἐπὶ εἴκοσι τοῦτο γαρύων εὖχοσ ἀγώνων ἄπο, τοὺσ ἐνέποισιν ἱερούσ, Ἀλκιμίδα, τέ γ’ ἐπαρκέσαι κλειτᾷ γενεᾷ·

δύο μὲν Κρονίου πὰρ τεμένει, παῖ, σέ τ’ ἐνόσφισε καὶ Πουλυτιμίδαν κλᾶροσ προπετὴσ ἄνθε’ Ὀλυμπιάδοσ.

ἴσον εἴποιμι Μελησίαν, χειρῶν τε καὶ ἰσχύοσ ἁνίοχον.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION