Pindar, Odes, nemean odes, nemean 7 ΣΩΓΕΝΕΙ ΑΙΓΙΝΗΤῌ ΠΑΙΔΙ ΠΕΝΤΑΘΛῼ

(핀다르, Odes, nemean odes, nemean 7 ΣΩΓΕΝΕΙ ΑΙΓΙΝΗΤῌ ΠΑΙΔΙ ΠΕΝΤΑΘΛῼ)

Ἐλείθυια, πάρεδρε Μοιρᾶν βαθυφρόνων, παῖ μεγαλοσθενέοσ, ἄκουσον, Ἥρασ, γενέτειρα τέκνων· ἄνευ σέθεν οὐ φάοσ, οὐ μέλαιναν δρακέντεσ εὐφρόναν τεὰν ἀδελφεὰν ἐλάχομεν ἀγλαόγυιον Ἥβαν. ἀναπνέομεν δ’ οὐχ ἅπαντεσ ἐπὶ ἴσα· εἴργει δὲ πότμῳ ζυγένθ’ ἕτερον ἕτερα. καὶ παῖσ ὁ Θεαρίωνοσ ἀρετᾷ κριθεὶσ εὔδοξοσ ἀείδεται Σωγένησ μετὰ πενταέθλοισ.

πόλιν γὰρ φιλόμολπον οἰκεῖ δορικτύπων Αἰακιδᾶν·

μάλα δ’ ἐθέλοντι σύμπειρον ἀγωνίᾳ θυμὸν ἀμφέπειν. εἰ δὲ τύχῃ τισ ἔρδων, μελίφρον’ αἰτίαν ῥοαῖσι Μοισᾶν ἐνέβαλε· ταὶ μεγάλαι γὰρ ἀλκαὶ σκότον πολὺν ὕμνων ἔχοντι δεόμεναι· ἔργοισ δὲ καλοῖσ ἔσοπτρον ἴσαμεν ἑνὶ σὺν τρόπῳ, εἰ Μναμοσύνασ ἕκατι λιπαράμπυκοσ εὑρ́ηται ἄποινα μόχθων κλυταῖσ ἐπέων ἀοιδαῖσ.

σοφοὶ δὲ μέλλοντα τριταῖον ἄνεμον ἔμαθον, οὐδ’ ὑπὸ κέρδει βλάβεν·

ἀφνεὸσ πενιχρόσ τε θανάτου πέρασ ἅμα νέονται. λόγον Ὀδυσσέοσ ἢ πάθαν διὰ τὸν ἁδυεπῆ γενέσθ’ Ὅμηρον·

ἐπεὶ ψεύδεσί οἱ ποτανᾷ <τε> μαχανᾷ σεμνὸν ἔπεστί τι·

σοφία δὲ κλέπτει παράγοισα μύθοισ· τυφλὸν δ’ ἔχει ἦτορ ὅμιλοσ ἀνδρῶν ὁ πλεῖστοσ. εἰ γὰρ ἦν ἓ τὰν ἀλάθειαν ἰδέμεν, οὔ κεν ὅπλων χολωθεὶσ ὁ καρτερὸσ Αἰάσ ἔπαξε διὰ φρενῶν λευρὸν ξίφοσ· ὃν κράτιστον Ἀχιλέοσ ἄτερ μάχᾳ ξανθῷ Μενέλᾳ δάμαρτα κομίσαι θοαῖσ ἐν ναυσὶ πόρευσαν εὐθυπνόου Ζεφύροιο πομπαὶ πρὸσ Ἴλου πόλιν.

ἀλλὰ κοινὸν γὰρ ἔρχεται κῦμ’ Αἴ̈δα, πέσε δ’ ἀδόκητον ἐν καὶ δοκέοντα·

τιμὰ δὲ γίνεται ὧν θεὸσ ἁβρὸν αὔξει λόγον τεθνακότων βοαθόων, τοὶ παρὰ μέγαν ὀμφαλὸν εὐρυκόλπου μόλον χθονόσ· ἐν Πυθίοισι δὲ δαπέδοισ κεῖται, Πριάμου πόλιν Νεοπτόλεμοσ ἐπεὶ πράθεν, τᾷ καὶ Δαναοὶ πόνησαν·

ὁ δ’ ἀποπλέων Σκύρου μὲν ἅμαρτε, πλαγχθέντεσ δ’ εἰσ Ἐφύραν ἵκοντο· Μολοσσίᾳ δ’ ἐμβασίλευεν ὀλίγον χρόνον·

ἀτὰρ γένοσ αἰεὶ φέρεν τοῦτό οἱ γέρασ. ᾤχετο δὲ πρὸσ θεόν, κτέαν’ ἄγων Τρωί̈αθεν ἀκροθινίων· ἵνα κρεῶν νιν ὑπὲρ μάχασ ἔλασεν ἀντιτυχόντ’ ἀνὴρ μαχαίρᾳ.

βάρυνθεν δὲ περισσὰ Δελφοὶ ξεναγέται.

ἀλλὰ τὸ μόρσιμον ἀπέδωκεν· ἐχρῆν δέ τιν’ ἔνδον ἄλσει παλαιτάτῳ Αἰακιδᾶν κρεόντων τὸ λοιπὸν ἔμμεναι θεοῦ παρ’ εὐτειχέα δόμον, ἡρωί̈αισ δὲ πομπαῖσ θεμισκόπον οἰκεῖν ἐόντα πολυθύτοισ. εὐώνυμον ἐσ δίκαν τρία ἔπεα διαρκέσει·

οὐ ψεῦδισ ὁ μάρτυσ ἔργμασιν ἐπιστατεῖ, Αἴγινα, τεῶν Διόσ τ’ ἐκγόνων. θρασύ μοι τόδ’ εἰπεῖν φαενναῖσ ἀρεταῖσ ὁδὸν κυρίαν λόγων οἴκοθεν· ἀλλὰ γὰρ ἀνάπαυσισ ἐν παντὶ γλυκεῖα ἔργῳ·

κόρον δ’ ἔχει καὶ μέλι καὶ τὰ τέρπν’ ἄνθε’ Ἀφροδίσια. φυᾷ δ’ ἕκαστοσ διαφέρομεν βιοτὰν λαχόντεσ, ὁ μὲν τά, τὰ δ’ ἄλλοι·

τυχεῖν δ’ ἕν’ ἀδύνατον εὐδαιμονίαν ἅπασαν ἀνελόμενον· οὐκ ἔχω εἰπεῖν, τίνι τοῦτο Μοῖρα τέλοσ ἔμπεδον ὤρεξε. δίδωσι, τόλμαν τε καλῶν ἀρομένῳ σύνεσιν οὐκ ἀποβλάπτει φρενῶν.

ξεῖνόσ εἰμι·

σκοτεινὸν ἀπέχων ψόγον, ὕδατοσ ὥτε ῥοὰσ φίλον ἐσ ἄνδρ’ ἄγων κλέοσ ἐτήτυμον αἰνέσω· ποτίφοροσ δ’ ἀγαθοῖσι μισθὸσ οὗτοσ. ἐὼν δ’ ἐγγὺσ Ἀχαιὸσ οὐ μέμψεταί μ’ ἀνὴρ Ιὀνίασ ὑπὲρ ἁλὸσ οἰκέων·

προξενίᾳ πέποιθ’· ἔν τε δαμόταισ ὄμματι δέρκομαι λαμπρόν, οὐχ ὑπερβαλών, βίαια πάντ’ ἐκ ποδὸσ ἐρύσαισ, ὁ δὲ λοιπὸσ εὔφρων ποτὶ χρόνοσ ἑρ́ποι. μαθὼν δέ τισ ἀνερεῖ, εἰ πὰρ μέλοσ ἔρχομαι ψάγιον ὀάρον ἐννέπων.

θοὰν γλῶσσαν, ὃσ ἐξέπεμψεν παλαισμάτων αὐχένα καὶ σθένοσ ἀδίαντον, αἴθωνι πρὶν ἁλίῳ γυῖον ἐμπεσεῖν.

εἰ πόνοσ ἦν, τὸ τερπνὸν πλέον πεδέρχεται. ἐά με·

νικῶντί γε χάριν, εἴ τι πέραν ἀερθεὶσ ἀνέκραγον, οὐ τραχύσ εἰμι καταθέμεν. εἴρειν στεφάνουσ ἐλαφρόν· ἀναβάλεο· Μοῖσά τοι κολλᾷ χρυσὸν ἔν τε λευκὸν ἐλέφανθ’ ἁμᾷ καὶ λείριον ἄνθεμον ποντίασ ὑφελοῖσ’ ἐέρσασ. Διὸσ δὲ μεμναμένοσ ἀμφὶ Νεμέᾳ πολύφατον θρόον ὕμνων δόνει ἡσυχᾷ.

βασιλῆα δὲ θεῶν πρέπει δάπεδον ἂν τόδε γαρυέμεν ἁμέρᾳ ὀπί· ἐμᾷ μὲν πολίαρχον εὐωνύμῳ πάτρᾳ, Ἡράκλεεσ, σέο δὲ προπράον’ ἔμεν ξεῖνον ἀδελφεόν τ’.

εἰ δὲ γεύεται ἀνδρὸσ ἀνήρ τι, φαῖμέν κε γείτον’ ἔμμεναι νόῳ φιλήσαντ’ ἀτενέϊ γείτονι χάρμα πάντων ἐπάξιον· εἰ δ’ αὐτὸ καὶ θεὸσ ἀνέχοι, ἐν τίν κ’ ἐθέλοι, Γίγαντασ ὃσ ἐδάμασασ, εὐτυχῶσ ναίειν πατρὶ Σωγένησ ἀταλὸν ἀμφέπων θυμὸν προγόνων ἐϋκτήμονα ζαθέαν ἀγυιάν·

ἐπεὶ τετραόροισιν ὥθ’ ἁρμάτων ζυγοῖσ ἐν τεμένεσσι δόμον ἔχει τεοῖσ, ἀμφοτέρασ ἰὼν χειρόσ.

ὦ μάκαρ, τὶν δ’ ἐπέοικεν Ἥρασ πόσιν τε πειθέμεν κόραν τε Γλαυκώπιδα· δύνασαι δὲ βροτοῖσιν ἀλκὰν ἀμαχανιᾶν δυσβάτων θαμὰ διδόμεν.

εἰ γάρ σφισιν ἐμπεδοσθενέα βίοτον ἁρμόσαισ ἥβᾳ λιπαρῷ τε γήραϊ διαπλέκοισ εὐδαίμον’ ἐόντα, παίδων δὲ παῖδεσ ἔχοιεν αἰεὶ γέρασ τό περ νῦν καὶ ἄρειον ὄπιθεν. τὸ δ’ ἐμὸν οὔ ποτε φάσει κέαρ ἀτρόποισι Νεοπτόλεμον ἑλκύσαι ἔπεσι·

ταὐτὰ δὲ τρὶσ τετράκι τ’ ἀμπολεῖν ἀπορία τελέθει, τέκνοισιν ἅτε μαψυλάκασ, "Διὸσ Κόρινθοσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION