Lucian, Saturnalia, Κρονοσόλων

(루키아노스, Saturnalia, Κρονοσόλων)

Τάδε λέγει Κρονοσόλων ἱερεὺσ καὶ προφήτησ τοῦ Κρόνου καὶ νομοθέτησ τῶν ἀμφὶ τὴν ἑορτήν· ἃ μὲν τοὺσ πένητασ χρὴ ποιεῖν, αὐτοῖσ ἐκείνοισ ἔπεμψα ἄλλο βιβλίον, ἐγγράψασ, καὶ εὖ οἶδ̓ ὅτι ἐμμενοῦσι κἀκεῖνοι τοῖσ νόμοισ, ἢ αὐτίκα ἔνοχοι ἔσονται τοῖσ ἐπιτιμίοισ, ἃ κατὰ τῶν ἀπειθούντων μεγάλα ὡρ́ισται. ὑμεῖσ δέ, ὦ πλούσιοι, ὁρᾶτε ὅπωσ μὴ παρανομήσητε μηδὲ παρακούσητε τῶνδε τῶν προσταγμάτων· ὡσ ὅστισ ἂν οὕτω μὴ ποιήσῃ, ἴστω οὗτοσ οὐκ ἐμοῦ νομοθέτου ἀμελήσων, ἀλλ̓ εἰσ τὸν Κρόνον αὐτόν, ὅσ με προείλετο νομοθετῆσαι ἐσ τὴν ἑορτὴν οὐκ ὄναρ ἐπιστάσ, ἀλλὰ πρῴην ἐγρηγορότι ἐναργὴσ συγγενόμενοσ. ἦν δὲ οὐ πεδήτησ οὐδὲ αὐχμοῦ πλέωσ, οἱο͂ν αὐτὸν οἱ ζωγράφοι παρὰ τῶν λήρων τῶν ποιητῶν παραδεξάμενοι ἐπιδείκνυνται, ἀλλὰ τὴν μὲν ἁρ́την εἶχε πάνυ τεθηγμένην· τὰ δ̓ ἄλλα φαιδρόσ τε ἦν καὶ καρτερὸσ καὶ βασιλικῶσ ἐνεσκεύαστο. μορφὴν μὲν τοιόσδε ὤφθη μοι, ἃ δὲ εἶπε, πάνυ θεσπέσια καὶ ταῦτα, προειρῆσθαι ὑμῖν ἄξια. ἰδὼν γάρ με σκυθρωπόν, ἐπὶ συννοίασ βαδίζοντα, ὥσπερ εἰκὸσ ἦν θεόν, ἔγνω αὐτίκα τὴν αἰτίαν τῆσ λύπησ τίσ ἐστί μοι, καὶ ὡσ τὴν πενίαν δυσχεραίνοιμι οὐ κατὰ τὴν ὡρ́αν μονοχίτων·

Ἀλλ̓ οὐκ οἶδα, ἔφην. καὶ γὰρ κρύοσ καὶ βορρᾶσ πολὺσ καὶ κρύσταλλοι καὶ χιών· ἐγὼ δὲ ἥκιστα ἐπεφράγμην πρὸσ αὐτά. ἀλλ̓ ὅτι καὶ τῆσ ἑορτῆσ πάνυ πλησιαζούσησ ἑώρων τοὺσ μὲν ἄλλουσ παρασκευαζομένουσ ὅπωσ θύσωσι καὶ εὐωχήσωνται, ἐμαυτῷ 20%2 δὲ οὐ πάνυ ἑορτάσιμα ὄντα. καὶ δὴ προσελθὼν ὄπισθεν καὶ τοῦ ὠτόσ μου λαβόμενοσ καὶ διασείσασ, ὥσπερ μοι προσπελάζειν εἰώθε, Τί ταῦτα, ἔφη, ὦ Κρονοσόλων, ἀνιωμένῳ ἐοίκασ; Οὐ γὰρ ἄξιον, ἔφην, ὦ δέσποτα, ὅταν καταράτουσ μὲν καὶ μιαροὺσ ἀνθρώπουσ ὑπερπλουτοῦντασ καὶ μόνουσ τρυφῶντασ ὁρῶ, αὐτὸσ δὲ καὶ ἄλλοι συχνοὶ τῶν πεπαιδευμένων ἀπορίᾳ καὶ ἀμηχανίᾳ σύνεσμεν; ἀλλ̓ οὐδὲ σύ, ὦ δέσποτα, θέλεισ παῦσαι ταῦτα καὶ μετακοσμῆσαι πρὸσ τὸ ἰσόμοιρον. Τὰ μὲν ἄλλα, ἔφη, οὐ ῥάδιον ἀλλάττειν ὁπόσα ἐκ Κλωθοῦσ καὶ τῶν ἄλλων Μοιρῶν πάσχετε, ἃ δέ ἐστι τῆσ ἑορτῆσ, ἐπανορθώσομαι ὑμῖν τὴν πενίαν, ἡ δὲ ἐπανόρθωσισ ἥδε ἔστω· ἴθι, ὦ Κρονοσόλων, καὶ γράψον μοι νόμουσ τινάσ, ἃ χρὴ πράττειν ἐν τῇ ἑορτῇ, ὡσ μὴ καθ̓ αὑτοὺσ οἱ πλούσιοι ἑορτάζοιεν, κοινωνοῖεν δὲ ὑμῖν τῶν ἀγαθῶν. Ἐγώ, ἦ δ̓ ὅσ, διδάξομαί σε·

κᾆτα ἀρξάμενοσ ἐδίδασκεν. εἶτα ἐπειδὴ πάντα ἠπιστάμην, Καὶ εἰπὲ αὐτοῖσ, ἔφη, ὅτι ἢν μὴ τοῦτο ποιῶσι, μὴ μάτην ἐγὼ τὴν ἁρ́πην ταύτην ὀξεῖαν περιφέρω, ἢ γελοῖοσ ἂν εἰήν τὸν μὲν πατέρα ἐκτομίαν πεποιηκὼσ τὸν Οὐρανόν, τοὺσ δὲ πλουσίουσ μὴ εὐνουχίζων, ὁπόσοι ἂν παρανομήσωσιν, ὡσ ἀγείροιεν τῇ μητρὶ σὺν αὐλοῖσ καὶ τυμπάνοισ βάκηλοι γενόμενοι. ταῦτα ἠπείλησεν. ὥστε καλῶσ ἔχει ὑμῖν μὴ παραβαίνειν τοὺσ θεσμούσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION