헬라어 문장 검색 - ΣτραβόΓεογραπ́14́06́

(스트라본, 지리학, Book 14, chapter 6)

λοιπὸν δὲ τὴν πρὸσ νότου παρακειμένην τῇ χερρονήσῳ ταύτῃ περιοδεῦσαι νῆσον τὴν Κύπρον. εἴρηται δ’ ὅτι ἡ περιεχομένη θάλαττα ὑπὸ τῆσ Αἰγύπτου καὶ Φοινίκησ καὶ Συρίασ καὶ τῆσ λοιπῆσ παραλίασ μέχρι τῆσ Ῥοδίασ σύνθετόσ πώσ ἐστιν ἔκ τε τοῦ Αἰγυπτίου πελάγουσ καὶ τοῦ Παμφυλίου καὶ τοῦ κατὰ τὸν Ἰσσικὸν κόλπον. ἐν δὲ ταύτῃ ἐστὶν ἡ Κύπροσ, τὰ μὲν προσάρκτια μέρη συνάπτοντα ἔχουσα τῇ Τραχείᾳ Κιλικίᾳ, καθ’ ἃ δὴ καὶ προσεχεστάτη τῇ ἠπείρῳ ἐστί, τὰ δὲ ἑῷα τῷ Ἰσσικῷ κόλπῳ, τὰ δ’ ἑσπέρια τῷ Παμφυλίῳ κλυζόμενα πελάγει, τὰ δὲ νότια τῷ Αἰγυπτίῳ. τοῦτο μὲν οὖν σύρρουν ἐστὶν ἀπὸ τῆσ ἑσπέρασ τῷ Λιβυκῷ καὶ τῷ Καρπαθίῳ πελάγει, ἀπὸ δὲ τῶν νοτίων καὶ τῶν ἑῴων μερῶν ἥ τε Αἴγυπτόσ ἐστι καὶ ἡ ἐφεξῆσ παραλία μέχρι Σελευκείασ τε καὶ Ἰσσοῦ, πρὸσ ἄρκτον δ’ ἥ τε Κύπροσ καὶ τὸ Παμφύλιον πέλαγοσ. τοῦτο δὲ ἀπὸ μὲν τῶν ἄρκτων περιέχεται τοῖσ τε ἄκροσ τῆσ Τραχείασ Κιλικίασ καὶ τῆσ Παμφυλίασ καὶ Λυκίασ μέχρι τῆσ Ῥοδίασ, ἀπὸ δὲ τῆσ δύσεωσ τῇ Ῥοδίων νήσῳ, ἀπὸ δὲ τῆσ ἀνατολῆσ τῇ Κύπρῳ τῇ κατὰ Πάφον καὶ τὸν Ἀκάμαντα, ἀπὸ δὲ τῆσ μεσημβρίασ σύρρουν ἐστὶ τῷ Αἰγυπτίῳ πελάγει. ἔστι δ’ ὁ μὲν κύκλοσ τῆσ Κύπρου σταδίων τρισχιλίων καὶ τετρακοσίων εἴκοσι κατακολπίζοντι·

μῆκοσ δὲ ἀπὸ Κλειδῶν ἐπὶ τὸν Ἀκάμαντα πεζῇ σταδίων χιλίων τετρακοσίων ὁδεύοντι ἀπ’ ἀνατολῆσ ἐπὶ δύσιν. εἰσὶ δὲ αἱ μὲν Κλεῖδεσ νησία δύο προσκείμενα τῇ Κύπρῳ κατὰ τὰ ἑωθινὰ μέρη τῆσ νήσου, τὰ διέχοντα τοῦ Πυράμου σταδίουσ ἑπτακοσίουσ· ὁ δ’ Ἀκάμασ ἐστὶν ἄκρα δύο μαστοὺσ ἔχουσα καὶ ὕλην πολλήν, κείμενοσ μὲν ἐπὶ τῶν ἑσπερίων τῆσ νήσου μερῶν, ἀνατείνων δὲ πρὸσ ἄρκτουσ, ἐγγυτάτω μὲν πρὸσ Σελινοῦντα τῆσ Τραχείασ Κιλικίασ ἐν διάρματι χιλίων σταδίων, πρὸσ Σίδην δὲ τῆσ Παμφυλίασ χιλίων καὶ ἑξακοσίων, πρὸσ δὲ Χελιδονίασ χιλίων ἐνακοσίων. ἔστι δὲ ἑτερόμηκεσ τὸ ὅλον τῆσ νήσου σχῆμα, καί που καὶ ἰσθμοὺσ ποιεῖ κατὰ τὰσ τὸ πλάτοσ διοριζούσασ πλευράσ· ἔχει δὲ καὶ τὰ καθ’ ἕκαστα ὡσ ἐν βραχέσιν εἰπεῖν οὕτωσ, ἀρξαμένοισ ἀπὸ τοῦ προσεχεστάτου σημείου τῇ ἠπείρῳ. ἔφαμεν δέ που κατὰ τὸ Ἀνεμούριον ἄκραν τῆσ Τραχείασ Κιλικίασ ἀντικεῖσθαι τὸ τῶν Κυπρίων ἀκρωτήριον τὴν Κρομμύου ἄκραν ἐν τριακοσίοισ καὶ πεντήκοντα σταδίοισ·

ἐντεῦθεν δ’ ἤδη δεξιὰν τὴν νῆσον ἔχουσιν, ἐν ἀριστερᾷ δὲ τὴν ἤπειρον, πρὸσ ἄρκτον ὁ πλοῦσ ἐστι καὶ πρὸσ ἑώ καὶ πρὸσ τὰσ Κλεῖδασ εὐθυπλοίᾳ σταδίων ἑπτακοσίων. ἐν δὲ τῷ μεταξὺ Λάπαθόσ τέ ἐστι πόλισ ὕφορμον ἔχουσα καὶ νεώρια, Λακώνων κτίσμα καὶ Πραξάνδρου, καθ’ ἣν ἡ Νάγιδοσ· εἶτ’ Ἀφροδίσιον, καθ’ ὃ στενὴ ἡ νῆσοσ· εἰσ γὰρ Σαλαμῖνα ὑπέρβασισ σταδίων ἑβδομήκοντα· εἶτ’ Ἀχαιῶν ἀκτή, ὅπου Τεῦκροσ προσωρμίσθη πρῶτον ὁ κτίσασ Σαλαμῖνα τὴν ἐν Κύπρῳ, ἐκβληθείσ, ὥσ φασιν, ὑπὸ τοῦ πατρὸσ Τελαμῶνοσ· εἶτα Καρπασία πόλισ λιμένα ἔχουσα, κεῖται δὲ κατὰ τὴν ἄκραν τὴν Σαρπηδόνα· ἐκ δὲ τῆσ Καρπασίασ ὑπέρβασίσ ἐστιν ἰσθμοῦ τριάκοντα σταδίων πρὸσ τὰσ νήσουσ τὰσ Καρπασίασ καὶ τὸ νότιον πέλαγοσ· εἶτ’ ἄκρα καὶ ὄροσ· ἡ δ’ ἀκρώρεια καλεῖται Ὄλυμποσ, ἔχουσα Ἀφροδίτησ Ἀκραίασ ναόν, ἄδυτον γυναιξὶ καὶ ἀόρατον. πρόκεινται δὲ πλησίον αἱ Κλεῖδεσ καὶ ἄλλαι δὲ πλείουσ, εἶθ’ αἱ Καρπασίαι νῆσοι, καὶ μετὰ ταῦτα ἡ Σαλαμίσ, ὅθεν ἦν Ἄριστοσ ὁ συγγραφεύσ· εἶτ’ Ἀρσινόη πόλισ καὶ λιμήν· εἶτ’ ἄλλοσ λιμὴν Λεύκολλα· εἶτ’ ἄκρα Πηδάλιον, ἧσ ὑπέρκειται λόφοσ τραχὺσ ὑψηλὸσ τραπεζοειδήσ, ἱερὸσ Ἀφροδίτησ, εἰσ ὃν ἀπὸ Κλειδῶν στάδιοι ἑξακόσιοι ὀγδοήκοντα· εἶτα κολπώδησ καὶ τραχὺσ παράπλουσ ὁ πλείων εἰσ Κίτιον . . . ἔχει δὲ λιμένα κλειστόν· ἐντεῦθέν ἐστι Ζήνων τε ὁ τῆσ στωικῆσ αἱρέσεωσ ἀρχηγέτησ καὶ Ἀπολλώνιοσ ἰατρόσ· ἐντεῦθεν εἰσ Βηρυτὸν στάδιοι χίλιοι πεντακόσιοι. εἶτ’ Ἀμαθοῦσ πόλισ καὶ μεταξὺ πολίχνη Παλαιὰ καλουμένη, καὶ ὄροσ μαστοειδὲσ Ὄλυμποσ· εἶτα Κουριὰσ ἄκρα χερρονησώδησ, εἰσ ἣν ἀπὸ Θρόνων στάδιοι ἑπτακόσιοι. εἶτα πόλισ Κούριον ὁρ́μον ἔχουσα, Ἀργείων κτίσμα. ἤδη οὖν πάρεστι σκοπεῖν τὴν ῥᾳθυμίαν τοῦ ποιήσαντοσ τὸ ἐλεγεῖον τοῦτο οὗ ἡ ἀρχή ἱραὶ τῷ Φοίβῳ, πολλὸν διὰ κῦμα θέουσαι, ἤλθομεν αἱ ταχιναὶ τόξα φυγεῖν ἔλαφοι, εἴθ’ Ἡδύλοσ ἐστὶν εἴθ’ ὁστισοῦν· φησὶ μὲν γὰρ ὁρμηθῆναι τὰσ ἐλάφουσ Κωρυκίησ ἀπὸ δειράδοσ, ἐκ δὲ Κιλίσσησ ᾐόνοσ εἰσ ἀκτὰσ διανήξασθαι Κουριάδασ, καὶ ἐπιφθέγγεται διότι μυρίον ἀνδράσι θαῦμα νοεῖν πάρα, πῶσ ἀνόδευτον χεῦμα δί’ εἰαρινῷ ἐδράμομεν ζεφύρῳ ἀπὸ γὰρ Κωρύκου περίπλουσ μέν ἐστιν εἰσ Κουριάδα ἀκτήν, οὐ ζεφύρῳ δὲ οὔτε ἐν δεξιᾷ ἔχοντι τὴν νῆσον οὔτ’ ἐν ἀριστερᾷ, δίαρμα δ’ οὐδέν. ἀρχὴ δ’ οὖν τοῦ δυσμικοῦ παράπλου τὸ Κούριον τοῦ βλέποντοσ πρὸσ Ῥόδον, καὶ εὐθύσ ἐστιν ἄκρα ἀφ’ ἧσ ῥίπτουσι τοὺσ ἁψαμένουσ τοῦ βωμοῦ τοῦ Ἀπόλλωνοσ· εἶτα Τρήτα καὶ Βοόσουρα καὶ Παλαίπαφοσ, ὅσον ἐν δέκα σταδίοισ ὑπὲρ τῆσ θαλάττησ ἱδρυμένη, ὕφορμον ἔχουσα καὶ ἱερὸν ἀρχαῖον τῆσ Παφίασ Ἀφροδίτησ· εἶτ’ ἄκρα Ζεφυρία πρόσορμον ἔχουσα, καὶ ἄλλη Ἀρσινόη ὁμοίωσ πρόσορμον ἔχουσα καὶ ἱερὸν καὶ ἄλσοσ· μικρὸν δ’ ἀπὸ τῆσ θαλάττησ καὶ ἡ Ιἑροκηπία. εἶθ’ ἡ Πάφοσ, κτίσμα Ἀγαπήνοροσ καὶ λιμένα ἔχουσα καὶ ἱερὰ εὖ κατεσκευασμένα· διέχει δὲ πεζῇ σταδίουσ ἑξήκοντα τῆσ Παλαιπάφου, καὶ πανηγυρίζουσι διὰ τῆσ ὁδοῦ ταύτησ κατ’ ἔτοσ ἐπὶ τὴν Παλαίπαφον ἄνδρεσ ὁμοῦ γυναιξὶν συνιόντεσ καὶ ἐκ τῶν ἄλλων πόλεων. φασὶ δ’ εἰσ Ἀλεξάνδρειάν τινεσ ἐκ Πάφου σταδίουσ εἶναι τρισχιλίουσ ἑξακοσίουσ. εἶθ’ ὁ Ἀκάμασ ἐστὶ μετὰ Πάφον· εἶτα πρὸσ ἑώ μετὰ τὸν Ἀκάμαντα πλοῦσ εἰσ Ἀρσινόην πόλιν καὶ τὸ τοῦ Διὸσ ἄλσοσ· εἶτα Σόλοι πόλισ λιμένα ἔχουσα καὶ ποταμὸν καὶ ἱερὸν Ἀφροδίτησ καὶ Ἴσιδοσ· κτίσμα δ’ ἐστὶ Φαλήρου καὶ Ἀκάμαντοσ Ἀθηναίων· οἱ δ’ ἐνοικοῦντεσ Σόλιοι καλοῦνται. ἐντεῦθεν ἦν Στασάνωρ τῶν Ἀλεξάνδρου ἑταίρων, ἀνὴρ ἡγεμονίασ ἠξιωμένοσ· ὑπέρκειται δ’ ἐν μεσογαίᾳ Λιμενία πόλισ· εἶθ’ ἡ Κρομμύου ἄκρα. τί δὲ δεῖ τῶν ποιητῶν θαυμάζειν, καὶ μάλιστα τῶν τοιούτων οἷσ ἡ πᾶσα περὶ τὴν φράσιν ἐστὶ σπουδή, τὰ τοῦ Δαμάστου συγκρίνοντασ, ὅστισ τῆσ νήσου τὸ μῆκοσ ἀπὸ τῶν ἄρκτων πρὸσ μεσημβρίαν ἀποδίδωσιν, ἀπὸ Ιἑροκηπίασ, ὥσ φησιν, εἰσ Κλεῖδασ;

οὐδὲ ὁ Ἐρατοσθένησ εὖ· αἰτιώμενοσ γὰρ τοῦτον οὐκ ἀπ’ ἄρκτων φησὶν εἶναι τὴν Ιἑροκηπίαν, ἀλλ’ ἀπὸ νότου· οὐδὲ γὰρ ἀπὸ νότου, ἀλλ’ ἀπὸ δύσεωσ, εἴπερ ἐν τῇ δυσμικῇ πλευρᾷ κεῖται, ἐν ᾗ καὶ ἡ Πάφοσ καὶ ὁ Ἀκάμασ. διάκειται μὲν οὕτωσ ἡ Κύπροσ τῇ θέσει.

κατ’ ἀρετὴν δ’ οὐδεμιᾶσ τῶν νήσων λείπεται· καὶ γὰρ εὐοίνόσ ἐστι καὶ εὐέλαιοσ σίτῳ τε αὐτάρκει χρῆται· μέταλλά τε χαλκοῦ ἐστιν ἄφθονα τὰ ἐν Ταμασσῷ, ἐν οἷσ τὸ χαλκανθὲσ γίνεται καὶ ὁ ἰὸσ τοῦ χαλκοῦ, πρὸσ τὰσ ἰατρικὰσ δυνάμεισ χρήσιμα. φησὶ δ’ Ἐρατοσθένησ τὸ παλαιὸν ὑλομανούντων τῶν πεδίων ὥστε κατέχεσθαι δρυμοῖσ καὶ μὴ γεωργεῖσθαι, μικρὰ μὲν ἐπωφελεῖν πρὸσ τοῦτο τὰ μέταλλα δενδροτομούντων πρὸσ τὴν καῦσιν τοῦ χαλκοῦ καὶ τοῦ ἀργύρου, προσγενέσθαι δὲ καὶ τὴν ναυπηγίαν τῶν στόλων ἤδη πλεομένησ ἀδεῶσ τῆσ θαλάττησ καὶ μετὰ δυνάμεων· ὡσ δ’ οὐκ ἐξενίκων, ἐπιτρέψαι τοῖσ βουλομένοισ καὶ δυναμένοισ ἐκκόπτειν καὶ ἔχειν ἰδιόκτητον καὶ ἀτελῆ τὴν διακαθαρθεῖσαν γῆν. πρότερον μὲν οὖν κατὰ πόλεισ ἐτυραννοῦντο οἱ Κύπριοι, ἀφ’ οὗ δ’ οἱ Πτολεμαϊκοὶ βασιλεῖσ κύριοι τῆσ Αἰγύπτου κατέστησαν, εἰσ ἐκείνουσ καὶ ἡ Κύπροσ περιέστη συμπραττόντων πολλάκισ καὶ τῶν Ῥωμαίων.

ἐπεὶ δ’ ὁ τελευταῖοσ ἄρξασ Πτολεμαῖοσ, ἀδελφὸσ τοῦ Κλεοπάτρασ πατρὸσ τῆσ καθ’ ἡμᾶσ βασιλίσσησ, ἔδοξε πλημμελήσ τε εἶναι καὶ ἀχάριστοσ εἰσ τοὺσ εὐεργέτασ, ἐκεῖνοσ μὲν κατελύθη, Ῥωμαῖοι δὲ κατέσχον τὴν νῆσον, καὶ γέγονε στρατηγικὴ ἐπαρχία καθ’ αὑτήν. μάλιστα δ’ αἴτιοσ τοῦ ὀλέθρου κατέστη τῷ βασιλεῖ Πόπλιοσ Κλαύδιοσ Ποῦλχερ· ἐμπεσὼν γὰρ εἰσ τὰ λῃστήρια, τῶν Κιλίκων ἀκμαζόντων τότε, λύτρον αἰτούμενοσ ἐπέστειλε τῷ βασιλεῖ δεόμενοσ πέμψαι καὶ ῥύσασθαι αὐτόν· ὁ δ’ ἔπεμψε μὲν μικρὸν δὲ τελέωσ ὥστε καὶ τοὺσ λῃστὰσ αἰδεσθῆναι λαβεῖν ἀλλὰ ἀναπέμψαι πάλιν, τὸν δ’ ἄνευ λύτρων ἀπολῦσαι. σωθεὶσ δ’ ἐκεῖνοσ ἀπεμνημόνευσεν ἀμφοτέροισ τὴν χάριν, καὶ γενόμενοσ δήμαρχοσ ἴσχυσε τοσοῦτον ὥστε ἐπέμφθη Μάρκοσ Κάτων ἀφαιρησόμενοσ τὴν Κύπρον τὸν κατέχοντα. ἐκεῖνοσ μὲν οὖν ἔφθη διαχειρισάμενοσ αὑτόν, Κάτων δ’ ἐπελθὼν παρέλαβε τὴν Κύπρον καὶ τὴν βασιλικὴν οὐσίαν διέθετο καὶ τὰ χρήματα εἰσ τὸ δημόσιον ταμιεῖον τῶν Ῥωμαίων ἐκόμισεν· ἐξ ἐκείνου δ’ ἐγένετο ἐπαρχία ἡ νῆσοσ καθάπερ καὶ νῦν ἐστι στρατηγική· ὀλίγον δὲ χρόνον τὸν μεταξὺ Ἀντώνιοσ Κλεοπάτρᾳ καὶ τῇ ἀδελφῇ αὐτῆσ Ἀρσινόῃ παρέδωκε, καταλυθέντοσ δὲ ἐκείνου συγκατελύθησαν καὶ αἱ διατάξεισ αὐτοῦ πᾶσαι.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Strabo, Geography, Book 14, chapter 6

(스트라본, 지리학, Book 14, chapter 6)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION