Plutarch, Mulierum virtutes, Κεῖαι

ταῖσ Κείων παρθένοισ ἔθοσ ἦν εἰσ ἱερὰ δημόσια συμπορεύεσθαι καὶ διημερεύειν μετ’ ἀλλήλων, οἱ δὲ μνηστῆρεσ ἐθεῶντο παιζούσασ καὶ χορευούσασ· ἑσπέρασ δὲ πρὸσ ἑκάστην ἀνὰ μέροσ βαδίζουσαι διηκονοῦντο τοῖσ ἀλλήλων γονεῦσι καὶ ἀδελφοῖσ ἄχρι τοῦ καὶ τοὺσ πόδασ ἀπονίζειν.

ἤρων πολλάκισ μιᾶσ πλείονεσ οὕτω κόσμιον ἔρωτα καὶ νόμιμον, ὥστε τῆσ κόρησ ἐγγυηθείσησ ἑνὶ τοὺσ ἄλλουσ εὐθὺσ πεπαῦσθαι. τὸ μήτε μοιχείαν μήτε φθορὰν ἀνέγγυον ἐτῶν ἑπτακοσίων μνημονεύεσθαι παρ’ αὐτοῖσ γενομένην.