Plutarch, Λύσανδρος, chapter 26

(플루타르코스, Λύσανδρος, chapter 26)

ἦν γύναιον ἐν Πόντῳ κύειν ἐξ Ἀπόλλωνοσ φάμενον, ᾧ πολλοὶ μέν, ὡσ εἰκὸσ ἦν, ἠπίστουν, πολλοὶ δὲ καὶ προσεῖχον, ὥστε καὶ τεκούσησ παιδάριον ἄρρεν ὑπὸ πολλῶν καὶ γνωρίμων σπουδάζεσθαι τὴν ἐκτροφὴν αὐτοῦ καὶ τὴν ἐπιμέλειαν. ὄνομα δὲ τῷ παιδὶ Σειληνὸσ ἐκ δή τινοσ αἰτίασ ἐτέθη. οἳ τήν τε φήμην τῆσ γενέσεωσ τοῦ παιδὸσ εἰσ πίστιν ἀνυπόπτωσ προῆγον, ἄλλον τε λόγον ἐκ Δελφῶν ἀντικομίσαντεσ εἰσ τὴν Σπάρτην κατέβαλον καὶ διέσπειραν, ὡσ ἐν γράμμασιν ἀπορρήτοισ ὑπὸ τῶν ἱερέων φυλάττοιντο παμπάλαιοι δή τινεσ χρησμοί, καὶ λαβεῖν οὐκ ἔξεστι τούτουσ οὐδ’ ἐντυχεῖν θεμιτόν, εἰ μή τισ ἄρα γεγονὼσ ἐξ Ἀπόλλωνοσ ἀφίκοιτο τῷ πολλῷ χρόνῳ καὶ σύνθημα τοῖσ φυλάττουσι τῆσ γενέσεωσ γνώριμον παρασχὼν κομίσαιτο τὰσ δέλτουσ ἐν αἷσ ἦσαν οἱ χρησμοί.

τούτων δὲ προκατεσκευασμένων ἔδει τὸν Σειληνὸν ἐλθόντα τοὺσ χρησμοὺσ ἀπαιτεῖν ὡσ Ἀπόλλωνοσ παῖδα, τοὺσ δὲ συμπράττοντασ τῶν ἱερέων ἐξακριβοῦν ἕκαστα καὶ διαπυνθάνεσθαι περὶ τῆσ γενέσεωσ, τέλοσ δὲ πεπεισμένουσ δῆθεν ὡσ Ἀπόλλωνοσ υἱῷ δεῖξαι τὰ γράμματα, τὸν δὲ ἀναγνῶναι πολλῶν παρόντων ἄλλασ τε μαντείασ καὶ ἧσ ἕνεκα τἄλλα πέπλασται τὴν περὶ τῆσ βασιλείασ, ὡσ ἄμεινον εἰή καὶ λώϊον Σπαρτιάταισ ἐκ τῶν ἀρίστων πολιτῶν αἱρουμένοισ τοὺσ βασιλέασ.

ἤδη δὲ τοῦ Σειληνοῦ μειρακίου γεγονότοσ καὶ πρὸσ τὴν πρᾶξιν ἥκοντοσ, ἐξέπεσε τοῦ δράματοσ ὁ Λύσανδροσ ἀτολμία·

τῶν ὑποκριτῶν καὶ συνεργῶν ἑνόσ, ὡσ ἐπ’ αὐτὸ τὸ ἔργον ἦλθεν, ἀποδειλιάσαντοσ καὶ ἀναδύντοσ. οὐ μὴν ἐφωράθη γε τοῦ Λυσάνδρου ζῶντοσ οὐθέν, ἀλλὰ μετὰ τὴν τελευτήν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION