Plato, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Μένων 159:

ἀλλὰ διδάσκωνοὔ ποτε ποιήσεισ τὸν κακὸν ἄνδρ’ ἀγαθόν. φαίνεται. ἔχεισ οὖν εἰπεῖν ἄλλου ὁτουοῦν πράγματοσ, οὗ οἱ μὲν φάσκοντεσ διδάσκαλοι εἶναι οὐχ ὅπωσ ἄλλων διδάσκαλοι ὁμολογοῦνται, ἀλλ’ οὐδὲ αὐτοὶ ἐπίστασθαι, ἀλλὰ πονηροὶ εἶναι περὶ αὐτὸ τοῦτο τὸ πρᾶγμα οὗ φασι διδάσκαλοι εἶναι, οἱ δὲ ὁμολογούμενοι αὐτοὶ καλοὶ κἀγαθοὶ τοτὲ μέν φασιν αὐτὸ διδακτὸν εἶναι, τοτὲ δὲ οὔ;