Plato, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Εὐθύδημος 377:

ὅταν σιγᾷσ, ἔφη ὁ Εὐθύδημοσ, οὐ πάντα σιγᾷσ; ἔγωγε, ἦ δ’ ὅσ. οὐκοῦν καὶ τὰ λέγοντα σιγᾷσ, εἴπερ τῶν ἁπάντων ἐστὶν τὰ λεγόμενα. τί δέ; ἔφη ὁ Κτήσιπποσ, οὐ σιγᾷ πάντα; οὐ δήπου, ἔφη ὁ Εὐθύδημοσ. ἀλλ’ ἄρα, ὦ βέλτιστε, λέγει τὰ πάντα; τά γε δήπου λέγοντα. ἀλλά, ἦ δ’ ὅσ, οὐ τοῦτο ἐρωτῶ, ἀλλὰ τὰ πάντα σιγᾷ ἢ λέγει;