Plato, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Εὐθύδημος 327:

ἀλλὰ βουληθείησ, ἦν δ’ ἐγώ, ὦ πολυτίμητε Εὐθύδημε, εἰ δὴ τῷ ὄντι ἀληθῆ λέγεισ. ἀλλ’ οὔ σοι πάνυ πιστεύω ἱκανῷ εἶναι, εἰ μή σοι συμβουληθείη ὁ ἀδελφόσ σου οὑτοσὶ Διονυσόδωροσ· οὕτω δὲ τάχα ἄν. εἴπετον δέ μοι, ἦν δ’ ἐγώ ‐ τὰ μὲν γὰρ ἄλλα οὐκ ἔχω ὑμῖν πῶσ ἀμφισβητοίην, οὕτωσ εἰσ σοφίαν τερατώδεσιν ἀνθρώποισ, ὅπωσ ἐγὼ οὐ πάντα ἐπίσταμαι, ἐπειδή γε ὑμεῖσ φατε ‐ τὰ δὲ τοιάδε πῶσ φῶ ἐπίστασθαι, Εὐθύδημε, ὡσ οἱ ἀγαθοὶ ἄνδρεσ ἄδικοί εἰσιν;