헬라어 문장 검색 - Πινδαρ́ΟδεσΓρέ2́02́

(핀다르, Odes, pythian odes, pythian 2 ΙΕΡΩΝΙ ΣΨΡΑΚΟΣΙῼ ΑΡΜΑΤΙ)

τηλαυγέσιν ἀνέδησεν Ὀρτυγίαν στεφάνοισ, ποταμίασ ἕδοσ Ἀρτέμιδοσ, ἇσ οὐκ ἄτερ κείνασ ἀγαναῖσιν ἐν χερσὶ ποικιλανίουσ ἐδάμασσε πώλουσ. ὅ τ’ ἐναγώνιοσ Ἑρμᾶσ αἰγλᾶντα τίθησι κόσμον, ξεστὸν ὅταν δίφρον ἔν θ’ ἁρ́ματα πεισιχάλινα καταζευγνύῃ σθένοσ ἵππιον, ὀρσοτρίαιναν εὐρυβίαν καλέων θεόν.

ἄλλοισ δέ τισ ἐτέλεσσεν ἄλλοσ ἀνὴρ εὐαχέα βασιλεῦσιν ὕμνον, ἄποιν’ ἀρετᾶσ. φᾶμαι Κυπρίων, τὸν ὁ χρυσοχαῖτα προφρόνωσ ἐφίλησ’ Ἀπόλλων, ἱερέα κτίλον Ἀφροδίτασ·

ἄγει δὲ χάρισ φίλων ποίνιμοσ ἀντὶ ἔργων ὀπιζομένα·

σὲ δ’, ὦ Δεινομένειε παῖ, Ζεφυρία πρὸ δόμων Λοκρὶσ παρθένοσ ἀπύει, πολεμίων καμάτων ἐξ ἀμαχάνων διὰ τεὰν δύναμιν δρακεῖσ’ ἀσφαλέσ. θεῶν δ’ ἐφετμαῖσ Ἰξίονα φαντὶ ταῦτα βροτοῖσ λέγειν ἐν πτερόεντι τροχῷ παντᾷ κυλινδόμενον·

τὸν εὐεργέταν ἀγαναῖσ ἀμοιβαῖσ ἐποιχομένουσ τίνεσθαι. ἔμαθε δὲ σαφέσ.

εὐμενέσσι γὰρ παρὰ Κρονίδαισ γλυκὺν ἑλὼν βίοτον, μακρὸν οὐχ ὑπέμεινεν ὄλβον, μαινομέναισ φρασὶν Ἥρασ ὅτ’ ἐράσσατο, τὰν Διὸσ εὐναὶ λάχον πολυγαθέεσ· ἀλλά νιν ὕβρισ εἰσ ἀυάταν ὑπεράφανον ὦρσεν·

τάχα δὲ παθὼν ἐοικότ’ ἀνὴρ ἐξαίρετον ἕλε μόχθον. αἱ δύο δ’ ἀμπλακίαι φερέπονοι τελέθοντι· τὸ μὲν ἡρ́ωσ ὅτι ἐμφύλιον αἷμα πρώτιστοσ οὐκ ἄτερ τέχνασ ἐπέμιξε θνατοῖσ, ὅτι τε μεγαλοκευθέεσσιν ἔν ποτε θαλάμοισ Διὸσ ἄκοιτιν ἐπειρᾶτο. χρὴ δὲ κατ’ αὐτὸν αἰεὶ παντὸσ ὁρᾶν μέτρον.

εὐναὶ δὲ παράτροποι ἐσ κακότατ’ ἀθρόαν ἔβαλον· ποτὶ καὶ τὸν ἵκοντ’· ἐπεὶ νεφέλᾳ παρελέξατο, ψεῦδοσ γλυκὺ μεθέπων, ἀί̈δρισ ἀνήρ· εἶδοσ γὰρ ὑπεροχωτάτᾳ πρέπεν οὐρανιᾶν θυγατέρι Κρόνου·

ἅντε δόλον αὐτῷ θέσαν Ζηνὸσ παλάμαι, καλὸν πῆμα. τὸν δὲ τετράκναμον ἔπραξε δεσμόν, ἑὸν ὄλεθρον ὅγ’· ἐν δ’ ἀφύκτοισι γυιοπέδαισ πεσὼν τὰν πολύκοινον ἀνδέξατ’ ἀγγελίαν.

ἄνευ οἱ Χαρίτων τέκεν γόνον ὑπερφίαλον, μόνα καὶ μόνον, οὔτ’ ἐν ἀνδράσι γερασφόρον οὔτ’ ἐν θεῶν νόμοισ· τὸν ὀνύμαξε τράφοισα Κένταυρον, ὃσ ἵπποισι Μαγνητίδεσσι ἐμίγνυτ’ ἐν Παλίου σφυροῖσ, ἐκ δ’ ἐγένοντο στρατὸσ θαυμαστόσ, ἀμφοτέροισ ὁμοῖοι τοκεῦσι, τὰ ματρόθεν μὲν κάτω, τὰ δ’ ὕπερθε πατρόσ.

θεὸσ ἅπαν ἐπὶ ἐλπίδεσσι τέκμαρ ἀνύεται, θεόσ, ὃ καὶ πτερόεντ’ αἰετὸν κίχε, καὶ θαλασσαῖον παραμείβεται δελφῖνα, καὶ ὑψιφρόνων τιν’ ἔκαμψε βροτῶν, ἑτέροισι δὲ κῦδοσ ἀγήραον παρέδωκ’.

ἐμὲ δὲ χρεὼν φεύγειν δάκοσ ἀδινὸν κακαγοριᾶν. εἶδον γὰρ ἑκὰσ ἐὼν τὰ πόλλ’ ἐν ἀμαχανίᾳ ψογερὸν Ἀρχίλοχον βαρυλόγοισ ἔχθεσιν πιαινόμενον· τὸ πλουτεῖν δὲ σὺν τύχᾳ πότμου σοφίασ ἄριστον.

τὺ δὲ σάφα νιν ἔχεισ, ἐλευθέρᾳ φρενὶ πεπαρεῖν, πρύτανι κύριε πολλᾶν μὲν εὐστεφάνων ἀγυιᾶν καὶ στρατοῦ.

εἰ δέ τισ ἤδη κτεάτεσσί τε καὶ περὶ τιμᾷ λέγει ἕτερόν τιν’ ἀν’ Ἑλλάδα τῶν πάροιθε γενέσθαι ὑπέρτερον, χαύνα πραπίδι παλαιμονεῖ κενεά. εὐανθέα δ’ ἀναβάσομαι στόλον ἀμφ’ ἀρετᾷ κελαδέων. νεότατι μὲν ἀρήγει θράσοσ δεινῶν πολέμων·

ὅθεν φαμὶ καὶ σὲ τὰν ἀπείρονα δόξαν εὑρεῖν, τὰ μὲν ἐν ἱπποσόαισιν ἄνδρεσσι μαρνάμενον, τὰ δ’ ἐν πεζομάχαισι· βουλαὶ δὲ πρεσβύτεραι ἀκίνδυνον ἐμοὶ ἔποσ <σὲ> ποτὶ πάντα λόγον ἐπαινεῖν παρέχοντι.

χαῖρε. τόδε μὲν κατὰ Φοίνισσαν ἐμπολὰν μέλοσ ὑπὲρ πολιᾶσ ἁλὸσ πέμπεται· τὸ Καστόρειον δ’ ἐν Αἰολίδεσσι χορδαῖσ ἑκὼν ἄθρησον χάριν ἑπτακτύπου φόρμιγγοσ ἀντόμενοσ. γένοι’ οἱο͂σ ἐσσὶ μαθών·

καλόσ τοι πίθων παρὰ παισίν, αἰεὶ καλόσ. ὁ δὲ Ῥαδάμανθυσ εὖ πέπραγεν, ὅτι φρενῶν ἔλαχε καρπὸν ἀμώμητον, οὐδ’ ἀπάταισι θυμὸν τέρπεται ἔνδοθεν· οἱᾶ ψιθύρων παλάμαισ ἕπετ’ αἰεὶ βροτῷ.

ἄμαχον κακὸν ἀμφοτέροισ διαβολιᾶν ὑποφάτιεσ, ὀργαῖσ ἀτενὲσ ἀλωπέκων ἴκελοι.

κερδοῖ δὲ τί μάλα τοῦτο κερδαλέον τελέθει; ἅτε γὰρ εἰνάλιον πόνον ἐχοίσασ βαθὺν σκευᾶσ ἑτέρασ, ἀβάπτιστόσ εἰμι, φελλὸσ ὣσ ὑπὲρ ἑρ́κοσ ἅλμασ. ἀδύνατα δ’ ἔποσ ἐκβαλεῖν κραταιὸν ἐν ἀγαθοῖσ δόλιον ἀστόν·

ὅμωσ μὰν σαίνων ποτὶ πάντασ, ἄταν πάγχυ διαπλέκει.

οὔ οἱ μετέχω θράσεοσ· φίλον εἰή φιλεῖν· ποτὶ δ’ ἐχθρὸν ἅτ’ ἐχθρὸσ ἐὼν λύκοιο δίκαν ὑποθεύσομαι, ἄλλ’ ἄλλοτε πατέων ὁδοῖσ σκολιαῖσ. ἐν πάντα δὲ νόμον εὐθύγλωσσοσ ἀνὴρ προφέρει, παρὰ τυραννίδι, χὠπόταν ὁ λάβροσ στρατόσ, χὤταν πόλιν οἱ σοφοὶ τηρέωντι. χρὴ δὲ πρὸσ θεὸν οὐκ ἐρίζειν, ὃσ ἀνέχει τοτὲ μὲν τὰ κείνων, τότ’ αὖθ’ ἑτέροισ ἔδωκεν μέγα κῦδοσ.

ἀλλ’ οὐδὲ ταῦτα νόον ἰαίνει φθονερῶν·

στάθμασ δέ τινοσ ἑλκόμενοι περισσᾶσ ἐνέπαξαν ἕλκοσ ὀδυναρὸν ἑᾷ πρόσθε καρδίᾳ, πρὶν ὅσα φροντίδι μητίονται τυχεῖν. φέρειν δ’ ἐλαφρῶσ ἐπαυχένιον λαβόντα ζυγὸν ἀρήγει· ποτὶ κέντρον δέ τοι λακτιζέμεν τελέθει ὀλισθηρὸσ οἶμοσ·

ἁδόντα δ’ εἰή με τοῖσ ἀγαθοῖσ ὁμιλεῖν.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Pindar, Odes, pythian odes, pythian 2 ΙΕΡΩΝΙ ΣΨΡΑΚΟΣΙῼ ΑΡΜΑΤΙ

(핀다르, Odes, pythian odes, pythian 2 ΙΕΡΩΝΙ ΣΨΡΑΚΟΣΙῼ ΑΡΜΑΤΙ)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION