Pausanias, Description of Greece, Λακωνικά, chapter 19

(파우사니아스, Description of Greece, Λακωνικά, chapter 19)

ὑπολειπομένησ καὶ εὐρυχωρίασ, τὸ μέσον ἐστὶν εὐρυχωρὲσ μάλιστα καὶ τὸ ἄγαλμα ἐνταῦθα ἐνέστηκε. μέγεθοσ δὲ αὐτοῦ μέτρῳ μὲν οὐδένα ἀνευρόντα οἶδα, εἰκάζοντι δὲ καὶ τριάκοντα εἶναι φαίνοιντο ἂν πήχεισ.

ἔργον δὲ οὐ Βαθυκλέουσ ἐστίν, ἀλλὰ ἀρχαῖον καὶ οὐ σὺν τέχνῃ πεποιημένον· ὅτι γὰρ μὴ πρόσωπον αὐτῷ καὶ πόδεσ εἰσὶν ἄκροι καὶ χεῖρεσ, τὸ λοιπὸν χαλκῷ κίονί ἐστιν εἰκασμένον. ἔχει δὲ ἐπὶ τῇ κεφαλῇ κράνοσ, λόγχην δὲ ἐν ταῖσ χερσὶ καὶ τόξον. τοῦ δὲ ἀγάλματοσ τὸ βάθρον παρέχεται μὲν βωμοῦ σχῆμα, τεθάφθαι δὲ τὸν Υἅκινθον λέγουσιν ἐν αὐτῷ, καὶ Υἁκινθίοισ πρὸ τῆσ τοῦ Ἀπόλλωνοσ θυσίασ ἐσ τοῦτον Υἁκίνθῳ τὸν βωμὸν διὰ θύρασ χαλκῆσ ἐναγίζουσιν·

ἐν ἀριστερᾷ δέ ἐστιν ἡ θύρα τοῦ βωμοῦ. ἐπείργασται δὲ τῷ βωμῷ τοῦτο μὲν ἄγαλμα Βίριδοσ, τοῦτο δὲ Ἀμφιτρίτησ καὶ Ποσειδῶνοσ· Διὸσ δὲ καὶ Ἑρμοῦ διαλεγομένων ἀλλήλοισ πλησίον Διόνυσοσ ἑστήκασι καὶ Σεμέλη, παρὰ δὲ αὐτὴν Ἰνώ. πεποίηται δὲ ἐπὶ τοῦ βωμοῦ καὶ ἡ Δημήτηρ καὶ Κόρη καὶ Πλούτων, ἐπὶ δὲ αὐτοῖσ Μοῖραί τε καὶ Ὧραι, σὺν δέ σφισιν Ἀφροδίτη καὶ Ἀθηνᾶ τε καὶ Ἄρτεμισ·

κομίζουσι δ’ ἐσ οὐρανὸν Υἅκινθον καὶ Πολύβοιαν, Υἁκίνθου καθὰ λέγουσιν ἀδελφὴν ἀποθανοῦσαν ἔτι παρθένον. τοῦτο μὲν οὖν τοῦ Υἁκίνθου τὸ ἄγαλμα ἔχον ἐστὶν ἤδη γένεια, Νικίασ δὲ ὁ Νικομήδουσ περισσῶσ δή τι ἔγραψεν αὐτὸν ὡραῖον, τὸν ἐπὶ Υἁκίνθῳ λεγόμενον Ἀπόλλωνοσ ἔρωτα ὑποσημαίνων. πεποίηται δὲ ἐπὶ τοῦ βωμοῦ καὶ Ἡρακλῆσ ὑπὸ Ἀθηνᾶσ καὶ θεῶν τῶν ἄλλων καὶ οὗτοσ ἀγόμενοσ ἐσ οὐρανόν.

εἰσὶ δὲ καὶ αἱ Θεστίου θυγατέρεσ ἐπὶ τῷ βωμῷ, καὶ Μοῦσαί τε καὶ Ὧραι. περὶ δὲ ἀνέμου Ζεφύρου, καὶ ὡσ ὑπὸ τοῦ Ἀπόλλωνοσ Υἅκινθοσ ἀπέθανεν ἄκοντοσ, καὶ τὰ ἐσ τὸ ἄνθοσ εἰρημένα τάχα μὲν ἂν ἔχοι καὶ ἄλλωσ, δοκείτω δὲ ᾗ λέγεται.

Ἀμύκλαι δὲ ἀνάστατοσ ὑπὸ Δωριέων γενομένη καὶ ἀπ’ ἐκείνου κώμη διαμένουσα θέασ παρείχετο ἄξιον ἱερὸν Ἀλεξάνδρασ καὶ ἄγαλμα·

τὴν δὲ Ἀλεξάνδραν οἱ Ἀμυκλαιεῖσ Κασσάνδραν τὴν Πριάμου φασὶν εἶναι. καὶ Κλυταιμνήστρασ ἐστὶν ἐνταῦθα εἰκὼν καὶ ἄγαλμα Ἀγαμέμνονοσ νομιζόμενον μνῆμα. θεῶν δὲ σέβουσιν οἱ ταύτῃ τόν τε Ἀμυκλαῖον καὶ Διόνυσον, ὀρθότατα ἐμοὶ δοκεῖν Ψίλακα ἐπονομάζοντεσ· ψίλα γὰρ καλοῦσιν οἱ Δωριεῖσ τὰ πτερά, ἀνθρώπουσ δὲ οἶνοσ ἐπαίρει τε καὶ ἀνακουφίζει γνώμην οὐδέν τι ἧσσον ἢ ὄρνιθασ πτερά. καὶ Ἀμύκλαι μὲν παρείχοντο τοσαῦτα ἐσ μνήμην, ἑτέρα δὲ ἐκ τῆσ πόλεωσ ὁδὸσ ἐσ Θεράπνην ἄγει·

κατὰ δὲ τὴν ὁδὸν Ἀθηνᾶσ ξόανόν ἐστιν Ἀλέασ.

πρὶν δὲ ἢ διαβῆναι τὸν Εὐρώταν, ὀλίγον ὑπὲρ τῆσ ὄχθησ ἱερὸν δείκνυται Διὸσ Πλουσίου. διαβᾶσι δὲ Κοτυλέωσ ἐστὶν Ἀσκληπιοῦ ναόσ, ὃν ἐποίησεν Ἡρακλῆσ· καὶ Ἀσκληπιὸν Κοτυλέα ὠνόμασεν ἀκεσθεὶσ τὸ τραῦμα τὸ ἐσ τὴν κοτύλην οἱ γενόμενον ἐν τῇ πρὸσ Ἱπποκόωντα καὶ τοὺσ παῖδασ προτέρᾳ μάχῃ. ὁπόσα δὲ πεποίηται κατὰ τὴν ὁδὸν ταύτην, ἐστὶν ἀρχαιότατον αὐτῶν Ἄρεωσ ἱερόν. τοῦτό ἐστιν ἐν ἀριστερᾷ τῆσ ὁδοῦ, <καὶ> τὸ ἄγαλμα καὶ τοὺσ Διοσκούρουσ φασὶ κομίσαι ἐκ Κόλχων· Θηρίταν δὲ ἐπονομάζουσιν ἀπὸ Θηροῦσ, ταύτην γὰρ τροφὸν εἶναι τοῦ Ἄρεωσ λέγουσι.

τάχα δ’ ἂν ἀκηκοότεσ παρὰ Κόλχων Θηρίταν λέγοιεν, ἐπεὶ Ἔλληνέσ γε οὐκ ἴσασιν Ἄρεωσ τροφὸν Θηρώ· δοκεῖν δέ μοι Θηρίτασ οὐ διὰ τὴν τροφὸν ἡ ἐπωνυμία τῷ Ἄρει γέγονεν, ὅτι δὲ ἀνδρὶ χρὴ πολεμίῳ καταστάντα ἐσ μάχην οὐδὲν ἔτι ἔχειν ἤπιον, καθὰ δὴ καὶ Ὁμήρῳ περὶ Ἀχιλλέωσ πεποίηται λέων δ’ ὣσ ἄγρια οἶδεν. Θεράπνη δὲ ὄνομα μὲν τῷ χωρίῳ γέγονεν ἀπὸ τῆσ Λέλεγοσ θυγατρόσ, Μενελάου δέ ἐστιν ἐν αὐτῇ ναόσ, καὶ Μενέλαον καὶ Ἑλένην ἐνταῦθα ταφῆναι λέγουσιν.

Ῥόδιοι δὲ οὐχ ὁμολογοῦντεσ Λακεδαιμονίοισ φασὶν Ἑλένην Μενελάου τελευτήσαντοσ, Ὀρέστου δὲ ἔτι πλανωμένου, τηνικαῦτα ὑπὸ Νικοστράτου καὶ Μεγαπένθουσ διωχθεῖσαν ἐσ Ῥόδον ἀφικέσθαι Πολυξοῖ τῇ Τληπολέμου γυναικὶ ἔχουσαν ἐπιτηδείωσ· εἶναι γὰρ καὶ Πολυξὼ τὸ γένοσ Ἀργείαν, Τληπολέμῳ δὲ ἔτι πρότερον συνοικοῦσαν φυγῆσ μετασχεῖν τῆσ ἐσ Ῥόδον καὶ τῆσ νήσου τηνικαῦτα ἄρχειν ὑπολειπομένην ἐπὶ ὀρφανῷ παιδί.

ταύτην τὴν Πολυξώ φασιν ἐπιθυμοῦσαν Ἑλένην τιμωρήσασθαι τελευτῆσ τῆσ Τληπολέμου τότε, ὡσ ἔλαβεν αὐτὴν ὑποχείριον, ἐπιπέμψαι οἱ λουμένῃ θεραπαίνασ Ἐρινύσιν <ἴσα> ἐσκευασμένασ· καὶ αὗται διαλαβοῦσαι δὴ τὴν Ἑλένην αἱ γυναῖκεσ ἀπάγχουσιν ἐπὶ δένδρου, καὶ ἐπὶ τούτῳ Ῥοδίοισ Ἑλένησ ἱερόν ἐστι Δενδρίτιδοσ. ὃν δὲ οἶδα λέγοντασ Κροτωνιάτασ περὶ Ἑλένησ λόγον, ὁμολογοῦντασ δέ σφισι καὶ Ἱμεραίουσ, ἐπιμνησθήσομαι καὶ τοῦδε.

ἔστιν ἐν τῷ Εὐξείνῳ νῆσοσ κατὰ τοῦ Ἴστρου τὰσ ἐκβολὰσ Ἀχιλλέωσ ἱερά·

ὄνομα μὲν τῇ νήσῳ Λευκή, περίπλουσ δὲ αὐτῇ σταδίων εἴκοσι, δασεῖα δὲ ὕλῃ πᾶσα καὶ πλήρησ ζῴων ἀγρίων καὶ ἡμέρων, καὶ ναὸσ Ἀχιλλέωσ καὶ ἄγαλμα ἐν αὐτῇ. ἐσ ταύτην πρῶτοσ ἐσπλεῦσαι λέγεται Κροτωνιάτησ Λεώνυμοσ.

πολέμου γὰρ Κροτωνιάταισ συνεστηκότοσ πρὸσ τοὺσ ἐν Ἰταλίᾳ Λοκρούσ, τῶν Λοκρῶν κατὰ οἰκειότητα πρὸσ Ὀπουντίουσ Αἰάντα τὸν Οἰλέωσ ἐσ τὰσ μάχασ ἐπικαλουμένων, ὁ Λεώνυμοσ Κροτωνιάταισ στρατηγῶν ἐπῄει τοῖσ ἐναντίοισ κατὰ τοῦτο ᾗ προτετάχθαι σφίσι τὸν Αἰάντα ἤκουε. τιτρώσκεται δὴ τὸ στέρνον καὶ ‐ ἔκαμνε γὰρ ὑπὸ τοῦ τραύματοσ ‐ ἀφίκετο ἐσ Δελφούσ. ἐλθόντα δὲ ἡ Πυθία Λεώνυμον ἀπέστελλεν ἐσ νῆσον τὴν Λευκήν, ἐνταῦθα εἰποῦσα αὐτῷ φανήσεσθαι τὸν Αἰάντα καὶ ἀκέσεσθαι τὸ τραῦμα. χρόνῳ δὲ ὡσ ὑγιάνασ ἐπανῆλθεν ἐκ τῆσ Λευκῆσ, ἰδεῖν μὲν ἔφασκεν Ἀχιλλέα, ἰδεῖν δὲ τὸν Οἰλέωσ καὶ τὸν Τελαμῶνοσ Αἰάντα, συνεῖναι δὲ καὶ Πάτροκλόν σφισι καὶ Ἀντίλοχον·

Ἑλένην δὲ Ἀχιλλεῖ μὲν συνοικεῖν, προστάξαι δέ οἱ πλεύσαντι ἐσ Ἱμέραν πρὸσ Στησίχορον ἀγγέλλειν ὡσ ἡ διαφθορὰ τῶν ὀφθαλμῶν ἐξ Ἑλένησ γένοιτο αὐτῷ μηνίματοσ. Στησίχοροσ μὲν ἐπὶ τούτῳ τὴν παλινῳδίαν ἐποίησεν·

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION